Αποκάλυψη Τώρα: Trump, Musk, και η αδιαφορία για το μέλλον
Πολιτική, τεχνολογία και το τέλος του κόσμου
Το άρθρο του Timothy Burke timothyburke.substack.com εξετάζει τις δυνάμεις που διαλύουν την συνταγματική κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Εστιάζει στην άνοδο του Τραμπ και στην δημιουργία μιας συμμαχίας εξτρεμιστών, μεγιστάνων της τεχνολογίας και θρησκευτικών φανατικών. Ο Burke υποστηρίζει ότι πολλοί από αυτούς τους ηγέτες, είτε λόγω μιας εσχατολογικής κοσμοθεωρίας είτε λόγω μιας αδιαφορίας για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες, επιδιώκουν την καταστροφή των υπαρχουσών δομών. Αυτό συνδέεται με την αυξανόμενη οικονομική βραχυπρόθεσμη σκέψη και την συγκέντρωση πλούτου σε λίγα χέρια, που οδηγεί σε μια αίσθηση ασυλίας από τις συνέπειες. Τέλος, ο Burke ισχυρίζεται ότι αυτοί οι παράγοντες δημιουργούν ένα επικίνδυνο περιβάλλον όπου η εξουσία και η άμεση ικανοποίηση υπερισχύουν της σύνεσης και της μακροπρόθεσμης ευημερίας.
- Ποια είναι η κύρια ιδέα πίσω από την αναφορά του συντάκτη στον Trump ως “δυστυχισμένο CEO”;
Ο συντάκτης παρομοιάζει τον Trump με έναν CEO μιας εταιρείας για να τονίσει ότι οι ηγέτες συνήθως δεν δρουν μόνοι τους, αλλά αποτελούν την κορυφή ενός “παγόβουνου”, δηλαδή μιας ευρύτερης δομής με φιλόδοξους δημόσιους υπαλλήλους και εκλεγμένους αξιωματούχους. Στην πρώτη του κυβέρνηση, ο Trump ήταν ένας “δυστυχισμένος CEO” επειδή το περιβάλλον του προσπαθούσε να χαλιναγωγήσει τις παρορμήσεις του και να τον εντάξει σε μια πιο συνεκτική στρατηγική διακυβέρνησης, κάτι που εκείνος απέρριπτε.
- Ποια είναι η φύση της “νέας ομάδας” που έχει συγκεντρώσει ο Trump γύρω του;
Η “νέα ομάδα” του Trump διακρίνεται για την υποταγή της στην προσωπική του εξουσία και τον εξτρεμισμό του οράματός της. Περιλαμβάνει “λαϊκιστές” του Steve Bannon, υποστηρικτές της χριστιανικής εθνικιστικής θεοκρατίας και μέλη του “κλαμπ των δισεκατομμυριούχων της Big Tech” όπως ο Elon Musk και ο Peter Thiel. Αυτή η ομάδα θεωρείται ασταθής και απειλεί την υποδομή της συνταγματικής δημοκρατίας.
- Πώς συνδέεται η “χριστιανική εσχατολογία” με την τρέχουσα πολιτική κατάσταση;
Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι ορισμένοι υποστηρικτές του Trump και μέλη της κυβέρνησής του μπορεί να είναι “χιλιαστές”, δηλαδή πιστεύουν ότι πρέπει να επιταχύνουν την έλευση της Δευτέρας Παρουσίας. Θεωρούν ότι η βελτίωση της ανθρώπινης κατάστασης και η αντιμετώπιση παγκόσμιων κρίσεων, όπως η κλιματική αλλαγή, είναι άσχετες, καθώς επιθυμούν το τέλος του κόσμου και τη σωτηρία στον επόμενο. Επίσης, θεωρούν ότι αν ο κόσμος έχει καταστραφεί λόγω των πράξεών μας, πρέπει να πληρώσουμε το τίμημα, κάτι που οδηγεί σε μια “παράλυση” και αδιαφορία για το μέλλον.
- Τι είναι η “Singularity” και πώς σχετίζεται με την καταστροφή του κατεστημένου;
Η “Singularity” είναι μια τεχνολογική εσχατολογία που πιστεύει ότι οι μηχανές θα ξεπεράσουν τους ανθρώπους και θα τους απορροφήσουν, καθιστώντας ό,τι έχει προηγηθεί άσχετο. Κάποιοι στον κόσμο της Big Tech πιστεύουν ότι βρισκόμαστε στις τελευταίες ημέρες της σύγχρονης ανθρώπινης ζωής και ότι οι οικονομικές και πολιτικές δομές θα πρέπει να αλλάξουν ριζικά. Αυτή η πεποίθηση μπορεί να δικαιολογήσει τη συμμετοχή στην καταστροφή του κατεστημένου, καθώς θεωρείται αναπόφευκτη.
- Τι σημαίνει ο όρος “βραχυπρόθεσμος” (short-termism) και πώς επηρεάζει τη διακυβέρνηση;
Ο “βραχυπρόθεσμος” αναφέρεται στην τάση των επιχειρήσεων και των οργανισμών να επιδιώκουν κέρδη ή στόχους χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις μακροπρόθεσμες συνέπειες. Αυτή η νοοτροπία οδηγεί στην αδιαφορία για τη διατήρηση ή τη βιωσιμότητα μακροπρόθεσμα. Στην πολιτική, αυτό μεταφράζεται σε αδιαφορία για τις συνέπειες των σημερινών ενεργειών στο μέλλον.
- Πώς η “χρηματιστικοποίηση” (financialization) συμβάλλει στην αδιαφορία για το μέλλον;
Η “χρηματιστικοποίηση” σημαίνει ότι ένας μικρότερος αριθμός ανθρώπων κερδίζει τεράστια ποσά από το χρήμα, ενώ οι επενδύσεις δεν αντιστοιχούν πλέον σε πραγματική οικονομική δραστηριότητα. Η αγορά κρίνει την αγορά, όχι τις πραγματικές προοπτικές των εταιρειών ή τις οικονομικές εξελίξεις. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί μια αδιαφορία για το μέλλον, καθώς κάποιοι μπορούν να κερδίσουν χρήματα ακόμη και από μια οικονομική κατάρρευση.
- Πώς η συγκέντρωση πλούτου επηρεάζει τη συμπεριφορά των πλουσίων;
Η συγκέντρωση πλούτου σημαίνει ότι ορισμένοι ιδιώτες και επενδυτικές εταιρείες έχουν τόσο μεγάλο πλούτο που δεν έχουν πλέον τίποτα να κάνουν με αυτόν. Δεν μπορούν να χάσουν σημαντικά, ανεξάρτητα από τις ενέργειές τους. Αυτή η κατάσταση οδηγεί σε μια αίσθηση ατιμωρησίας και στην επιδίωξη της ευχαρίστησης της εξουσίας στο παρόν, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι μακροπρόθεσμες συνέπειες.
- Ποια είναι η “ενοποιητική” στάση μεταξύ του Trump και του Musk, σύμφωνα με τον συγγραφέα;
Ο συγγραφέας υποθέτει ότι ένα κοινό στοιχείο μεταξύ του Trump και του Musk είναι η αδιαφορία τους για το μέλλον και για τις επόμενες γενιές (“Γαμ*σε τα παιδιά μας και τις οικογένειές μας, ποιος νοιάζεται γι’ αυτά”). Αυτή η νοοτροπία υπογραμμίζει την έμφαση στο παρόν και την αδιαφορία για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των πράξεών τους.
Τι κοινά κίνητρα μοιράζονται οι δυνάμεις που συγκλίνουν στον σύγχρονο Τραμπισμό, και ποιες είναι οι συνέπειες;
Οι δυνάμεις που συγκλίνουν στον σύγχρονο Τραμπισμό μοιράζονται ορισμένα κοινά κίνητρα, με σημαντικές συνέπειες για την κοινωνία και την πολιτική.
Κοινά κίνητρα:
- Κατεδάφιση του υπάρχοντος συστήματος: Μια σημαντική μερίδα των υποστηρικτών αυτής της ομάδας επιθυμεί την κατάρρευση της υπάρχουσας υποδομής, ελπίζοντας σε έναν νέο κόσμο που θα αναδυθεί από τις στάχτες του παλαιού. Αυτή η επιθυμία για ριζική αλλαγή μπορεί να πηγάζει από μια χιλιαστική λαχτάρα.
- Χιλιαστικές και μηδενιστικές τάσεις: Πολλοί από αυτούς που κατέχουν την εξουσία στην Ουάσιγκτον σήμερα είναι χιλιαστές, αν και όχι όλοι του ίδιου τύπου με τους υποστηρικτές τους. Κάποιοι μπορεί να είναι ακόμη και μηδενιστές, επιθυμώντας να αρνηθούν τα πάντα χωρίς ελπίδα για έναν νέο κόσμο.
- Επιτάχυνση του τέλους του κόσμου: Μέρος της αμερικανικής ευαγγελικής πίστης είναι η επιθυμία να επισπευσθεί η Δευτέρα Παρουσία και να γίνουν οι έσχατες ημέρες. Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι καθήκον τους να ετοιμάσουν τον κόσμο για το τέλος των χρόνων, ευθυγραμμίζοντας την ανθρώπινη ζωή με τα σύμβολα και τα σημάδια που υπάρχουν στις γραφές. Αυτή η άποψη συνοδεύεται από περιφρόνηση για τις φιλελεύθερες, κοσμικές επιθυμίες βελτίωσης της ανθρώπινης κατάστασης.
- Προσκόλληση στην τεχνολογική ιδέα της “Singularity”: Μια άλλη εσχατολογία που ενδέχεται να υπάρχει είναι η πίστη στην “Singularity”, ένα τεχνολογικό τέλος του κόσμου όπου οι μηχανές μας ξεπερνούν και μας απορροφούν. Κάποιοι πιστεύουν ότι βρισκόμαστε στις τελευταίες ημέρες της σύγχρονης ανθρώπινης ζωής και σύντομα θα μεταβούμε σε έναν κόσμο όπου τα ρομπότ ή οι τεχνητές νοημοσύνες θα εκτελούν τις περισσότερες εργασίες ρουτίνας καλύτερα και γρηγορότερα από τους ανθρώπους.
- Αδιαφορία για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες: Ένα σημαντικό στοιχείο είναι η βαθιά αδιαφορία για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των σημερινών ενεργειών. Αυτή η νοοτροπία του “εδώ και τώρα” οδηγεί στην επιδίωξη κερδών και στόχων χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η βιωσιμότητα ή η διατήρηση για το μέλλον.
- Βραχυπρόθεσμη κερδοσκοπία: Η αυξημένη τάση προς τον βραχυπρόθεσμο ορίζοντα στις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς, όπου η επιδίωξη κερδών και στόχων φαίνεται να προϋποθέτει την εφήμερη φύση των επιχειρήσεων και των αποστολών, με την μακροπρόθεσμη διατήρηση να θεωρείται αφελής.
- Οικονομική απορρύθμιση: Η αποσύνδεση των επενδύσεων από την πραγματική οικονομική δραστηριότητα, όπου οι αποφάσεις βασίζονται στην πρόβλεψη της αγοράς και όχι στην αξιολόγηση των προοπτικών των εταιρειών.
- Συσσώρευση πλούτου: Η συγκέντρωση τεράστιου πλούτου σε λίγα άτομα και επενδυτικές εταιρείες, δημιουργώντας μια κρίση συσσώρευσης όπου δεν υπάρχουν αρκετές επιλογές για την αξιοποίησή του.
Συνέπειες:
- Καταστροφή των θεσμών: Η επιδίωξη των παραπάνω κινήτρων οδηγεί στην καταστροφή των βασικών διοικητικών και διαδικαστικών υποδομών της συνταγματικής δημοκρατίας.
- Αποσταθεροποίηση: Η κυριαρχία της αδιαφορίας για το μέλλον και της βραχυπρόθεσμης κερδοσκοπίας υπονομεύει τις παραδοσιακές αξίες της σύνεσης, της ευθύνης και της μακροπρόθεσμης προοπτικής.
- Αυταρχισμός: Η συγκέντρωση εξουσίας σε λίγα χέρια και η αδιαφορία για τους κανόνες και τους θεσμούς ενισχύουν τις αυταρχικές τάσεις.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτή η συμμαχία είναι ασταθής, και είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι μπορεί να επιβιώσει για τέσσερα χρόνια χωρίς μια νύχτα μαχαιριών μεταξύ των μελών της.
Πώς ορίζεται η αποσυναρμολόγηση της συνταγματικής κυβέρνησης;
Η αποσυναρμολόγηση της συνταγματικής κυβέρνησης αναφέρεται στην συστηματική καταστροφή των βασικών διοικητικών και διαδικαστικών υποδομών μιας συνταγματικής δημοκρατίας. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει μια σειρά ενεργειών και τάσεων που υπονομεύουν τους θεσμούς, τους κανόνες και τις αξίες που στηρίζουν ένα συνταγματικό πολίτευμα. Αυτή η αποσυναρμολόγηση συνδέεται με διάφορους παράγοντες και κίνητρα, όπως:
- Χιλιαστικές και μηδενιστικές τάσεις: Η επιθυμία για την κατάρρευση του υπάρχοντος συστήματος, είτε από μια χιλιαστική λαχτάρα για έναν νέο κόσμο, είτε από μια μηδενιστική επιθυμία να αρνηθούν τα πάντα χωρίς ελπίδα για το μέλλον.
- Βραχυπρόθεσμη κερδοσκοπία: Η αυξημένη τάση προς τον βραχυπρόθεσμο ορίζοντα στις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς, όπου η επιδίωξη κερδών και στόχων φαίνεται να προϋποθέτει την εφήμερη φύση των επιχειρήσεων και των αποστολών, με την μακροπρόθεσμη διατήρηση να θεωρείται αφελής.
- Οικονομική απορρύθμιση: Η αποσύνδεση των επενδύσεων από την πραγματική οικονομική δραστηριότητα, όπου οι αποφάσεις βασίζονται στην πρόβλεψη της αγοράς και όχι στην αξιολόγηση των προοπτικών των εταιρειών.
- Συσσώρευση πλούτου: Η συγκέντρωση τεράστιου πλούτου σε λίγα άτομα και επενδυτικές εταιρείες, δημιουργώντας μια κρίση συσσώρευσης όπου δεν υπάρχουν αρκετές επιλογές για την αξιοποίησή του.
- Αδιαφορία για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες: Μια βαθιά αδιαφορία για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των σημερινών ενεργειών, οδηγώντας σε μια νοοτροπία του “εδώ και τώρα” όπου η βιωσιμότητα και η διατήρηση για το μέλλον δεν λαμβάνονται υπόψη.
Αυτή η αποσυναρμολόγηση εκδηλώνεται μέσω της καταστροφής των θεσμών, της αποσταθεροποίησης των παραδοσιακών αξιών και της ενίσχυσης των αυταρχικών τάσεων.
Ποια εσχατολογία κρύβεται στο Trumpism;
Στον Τραμπισμό, σύμφωνα με τις πηγές, ενυπάρχουν διάφορες εσχατολογικές τάσεις. Ουσιαστικά, ο όρος “εσχατολογία” αναφέρεται σε συστήματα πεποιθήσεων που αφορούν το τέλος του κόσμου ή την τελική μοίρα της ανθρωπότητας. Οι εσχατολογίες που συνδέονται με τον Τραμπισμό περιλαμβάνουν:
- Χιλιασμός και μηδενισμός: Μια μερίδα των υποστηρικτών του Τραμπισμού επιθυμεί την κατάρρευση του υπάρχοντος συστήματος, ελπίζοντας σε έναν νέο κόσμο. Κάποιοι μπορεί να είναι μηδενιστές, επιθυμώντας να αρνηθούν τα πάντα χωρίς ελπίδα για το μέλλον.
- Επιτάχυνση της Δευτέρας Παρουσίας: Μέρος της αμερικανικής ευαγγελικής πίστης είναι η επιθυμία να επισπευσθεί η Δευτέρα Παρουσία και να έρθουν οι έσχατες ημέρες. Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι καθήκον τους να ετοιμάσουν τον κόσμο για το τέλος των χρόνων, ευθυγραμμίζοντας την ανθρώπινη ζωή με τα σύμβολα και τα σημάδια που υπάρχουν στις γραφές. Αυτή η άποψη συνδέεται με μια περιφρόνηση για τις φιλελεύθερες, κοσμικές επιθυμίες βελτίωσης της ανθρώπινης κατάστασης.
- Η “Singularity”: Μια άλλη εσχατολογία είναι η πίστη στην “Singularity”, ένα τεχνολογικό τέλος του κόσμου όπου οι μηχανές μας ξεπερνούν και μας απορροφούν. Κάποιοι πιστεύουν ότι βρισκόμαστε στις τελευταίες ημέρες της σύγχρονης ανθρώπινης ζωής και σύντομα θα μεταβούμε σε έναν κόσμο όπου τα ρομπότ ή οι τεχνητές νοημοσύνες θα εκτελούν τις περισσότερες εργασίες ρουτίνας καλύτερα και γρηγορότερα από τους ανθρώπους.
- Βραχυπρόθεσμη κερδοσκοπία: Όσοι κυβερνούν στο όνομα του Τραμπισμού, έχουν αδιαφορία για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των σημερινών ενεργειών. Υπάρχει μια αυξανόμενη τάση προς τον βραχυπρόθεσμο ορίζοντα στις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς, όπου η επιδίωξη κερδών και στόχων φαίνεται να προϋποθέτει την εφήμερη φύση των επιχειρήσεων και των αποστολών, με την μακροπρόθεσμη διατήρηση να θεωρείται αφελής.
- Αδιαφορία για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες: Πολλοί από τους ανθρώπους που βρίσκονται στην εξουσία είναι αδιάφοροι για επιχειρήματα που αφορούν την σύνεση, τον κίνδυνο και το καθήκον, σχετικά με τη διατήρηση αυτού που υπάρχει σήμερα για να το μεταβιβάσουν στους κληρονόμους τους.
Επιπλέον, υπάρχει και μια νοοτροπία σύμφωνα με την οποία το μόνο που έχει σημασία είναι η ευχαρίστηση της εξουσίας στο εδώ και τώρα. Κάποιοι πιστεύουν ότι δεν χρειάζονται πλέον τίποτα από αυτά που καταστρέφουν και δεν νοιάζονται για το μακροπρόθεσμο μέλλον.
Ποια είναι τα κίνητρα των μεγιστάνων της τεχνολογίας;
Σύμφωνα με τις πηγές, τα κίνητρα των μεγιστάνων της τεχνολογίας είναι πολύπλοκα και πολυδιάστατα. Μερικά από τα πιθανά κίνητρα τους περιλαμβάνουν:
- Πίστη στη “Singularity”: Κάποιοι μεγιστάνες της τεχνολογίας πιστεύουν στην “Singularity”, ένα τεχνολογικό τέλος του κόσμου όπου οι μηχανές ξεπερνούν τους ανθρώπους. Αυτοί οι μεγιστάνες μπορεί να πιστεύουν ότι βρισκόμαστε στις τελευταίες ημέρες της σύγχρονης ανθρώπινης ζωής και σύντομα θα μεταβούμε σε έναν κόσμο όπου η τεχνητή νοημοσύνη θα κυριαρχεί.
- Αλαζονεία και επιθυμία για αθανασία: Για τους μεγιστάνες της τεχνολογίας με “διογκωμένους εγωισμούς”, η ενασχόληση με την “Singularity” μπορεί να είναι ένας τρόπος να ενισχύσουν την πεποίθησή τους ότι είναι ήδη κυβερνο-άρχοντες και το μόνο πρόβλημα που τους απομένει είναι να βρουν πώς να ζήσουν για πάντα.
- Διαφημιστική εκστρατεία: Η ενασχόληση με συζητήσεις περί “Singularity” μπορεί να είναι μια κυνική κίνηση για τη δημιουργία διαφημιστικής εκστρατείας γύρω από εφαρμογές ή για τη δικαιολόγηση “ανατρεπτικών” αλλαγών.
- Δυσφορία με τις φιλελεύθερες αξίες: Ορισμένοι δισεκατομμυριούχοι της τεχνολογίας μπορεί να είναι δυσαρεστημένοι με την απώλεια ελέγχου επί των υπαλλήλων τους, οι οποίοι συχνά υποστηρίζουν φιλελεύθερες αξίες όπως η διαφορετικότητα και η χρηστή διακυβέρνηση. Αυτοί οι ιδρυτές μπορεί να είναι “πιστοί” στη δική τους ιδιοφυΐα και να επιθυμούν ο κόσμος να τους θαυμάζει, ενώ παράλληλα να αντιπαθούν το γεγονός ότι οι υπάλληλοί τους έχουν τη δύναμη να τους κρίνουν.
- Αδιαφορία για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες: Οι μεγιστάνες της τεχνολογίας μπορεί να επιδεικνύουν αδιαφορία για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των ενεργειών τους. Αυτή η νοοτροπία του “εδώ και τώρα” οδηγεί στην επιδίωξη της εξουσίας και της ευχαρίστησης χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι πιθανοί κίνδυνοι και οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις.
Σύμφωνα με το άρθρο, η συμπεριφορά του Έλον Μασκ, ο οποίος φαίνεται να έχει χάσει 30 δισεκατομμύρια δολάρια αγοράζοντας το Twitter, καταδεικνύει την έκταση της δύναμης που έχουν αποκτήσει αυτοί οι μεγιστάνες στην κυβέρνηση και στο έθνος.
Τι είναι η οικονομική απορρύθμιση, και πώς λειτουργεί;
Η οικονομική απορρύθμιση ορίζεται ως η αποσύνδεση των επενδύσεων από την πραγματική οικονομική δραστηριότητα. Λειτουργεί ως εξής:
- Οι επενδύσεις δεν βασίζονται πλέον στις προοπτικές ανάπτυξης των εταιρειών ή στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών.
- Οι αποφάσεις λαμβάνονται με βάση την πρόβλεψη της συμπεριφοράς της αγοράς, η οποία με τη σειρά της καθορίζεται από την ίδια την αγορά και όχι από μια αντικειμενική αξιολόγηση των εταιρειών ή των οικονομικών εξελίξεων.
- Ακόμη και μια οικονομική κατάρρευση μπορεί να γίνει πηγή κέρδους μέσω της κερδοσκοπίας.
Αυτή η αποσύνδεση οδηγεί σε μια κατάσταση όπου ένας μικρός αριθμός ατόμων και επενδυτικών εταιρειών συσσωρεύουν τεράστια ποσά πλούτου, αντιμετωπίζοντας μια κρίση συσσώρευσης κεφαλαίου, όπου δεν υπάρχουν αρκετές βιώσιμες επιλογές για την επένδυση και την αξιοποίησή του. Στην ουσία, τα χρήματα δημιουργούν περισσότερα χρήματα χωρίς να συνδέονται απαραίτητα με την παραγωγή ή την παροχή πραγματικών αγαθών ή υπηρεσιών.
Πώς η οικονομική κρίση επηρεάζει τους ηγέτες;
Η οικονομική κρίση, και συγκεκριμένα η χρηματοοικονομική απορρύθμιση, φαίνεται να επηρεάζει τους ηγέτες και την κυβέρνηση κατά διάφορους τρόπους.
Μερικές από τις επιπτώσεις είναι:
- Βραχυπρόθεσμη εστίαση: Οι ηγέτες μπορεί να υιοθετήσουν μια βραχυπρόθεσμη νοοτροπία, δίνοντας προτεραιότητα στα άμεσα κέρδη και στην εξουσία έναντι των μακροπρόθεσμων συνεπειών. Αυτή η συμπεριφορά προκύπτει από την πεποίθηση ότι η διατήρηση ή η βιωσιμότητα δεν είναι πλέον σημαντικές.
- Αδιαφορία για τον κίνδυνο: Η συγκέντρωση του πλούτου και η αφαίρεση της χρηματοδότησης σημαίνουν ότι οι ηγέτες δεν ανησυχούν για τους μακροπρόθεσμους κινδύνους. Επειδή βρίσκονται σε μια θέση όπου δεν μπορούν να αποτύχουν, δεν έχουν κανένα κίνητρο να λαμβάνουν συνετές αποφάσεις.
- Αποσύνδεση από την πραγματικότητα: Οι επενδύσεις δεν συνδέονται πλέον με την πραγματική οικονομική δραστηριότητα. Οι ηγέτες μπορεί να λαμβάνουν αποφάσεις με βάση την κερδοσκοπία και τις διακυμάνσεις της αγοράς και όχι με βάση μια υγιή οικονομική ανάπτυξη.
- Αυξημένη ανισότητα: Η χρηματοοικονομική απορρύθμιση οδηγεί σε ακραία οικονομική ανισότητα, όπου ένας μικρός αριθμός ατόμων συσσωρεύει τεράστιο πλούτο. Αυτή η συγκέντρωση πλούτου μπορεί να οδηγήσει σε κρίση συσσώρευσης, όπου δεν υπάρχουν αρκετές ευκαιρίες για παραγωγική επένδυση αυτού του πλούτου.
- Καταστροφή για χόμπι: Οι ηγέτες με τεράστιο πλούτο μπορεί να ασχοληθούν με την καταστροφή επιχειρήσεων ή θεσμών ως χόμπι, χωρίς να ανησυχούν για τις συνέπειες.
- Ανοσία στις παραδοσιακές αξίες: Οι ηγέτες που επηρεάζονται από αυτή τη νοοτροπία είναι άνοσοι σε επιχειρήματα που βασίζονται στην σύνεση, τον κίνδυνο και την ευθύνη, επειδή δίνουν προτεραιότητα στην εξουσία και την ευχαρίστηση στο παρόν.
Επιπλέον, η πηγή αναφέρει ότι ορισμένοι ηγέτες μπορεί να αισθάνονται ότι έχουν περάσει το Ρουβίκωνα και ότι η μόνη τους επιλογή είναι να κερδίσουν για πάντα ή να καταλήξουν στη φυλακή, οδηγώντας σε μια νοοτροπία “καταστρέφω τα πάντα”.
Πώς βλέπουν οι ηγέτες τους μακροπρόθεσμους κινδύνους;
Οι ηγέτες, ιδιαίτερα εκείνοι που επηρεάζονται από τη χρηματοοικονομική απορρύθμιση και τη συγκέντρωση πλούτου, μπορεί να επιδεικνύουν μια ποικιλία συμπεριφορών όσον αφορά τους μακροπρόθεσμους κινδύνους:
- Αδιαφορία: Ένα σημαντικό μέρος των ηγετών που κυβερνούν στο όνομα του Τραμπισμού δείχνουν μια “βαθιά και αφοσιωμένη αδιαφορία για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των σημερινών ενεργειών”. Δεν τους ενδιαφέρει να διατηρήσουν ό,τι έχουν σήμερα για να το μεταβιβάσουν στους κληρονόμους τους.
- Ανοσία στις παραδοσιακές αξίες: Αυτοί οι ηγέτες είναι “θεμελιωδώς άνοσοι σε επιχειρήματα που διατυπώνονται με όρους σύνεσης, κινδύνου, καθήκοντος”, επειδή δίνουν προτεραιότητα στην εξουσία και την ευχαρίστηση στο παρόν.
- Βραχυπρόθεσμη εστίαση: Οι ηγέτες μπορεί να υιοθετήσουν μια βραχυπρόθεσμη νοοτροπία, δίνοντας προτεραιότητα στα άμεσα κέρδη και στην εξουσία έναντι των μακροπρόθεσμων συνεπειών. Αυτή η συμπεριφορά προκύπτει από την πεποίθηση ότι η διατήρηση ή η βιωσιμότητα δεν είναι πλέον σημαντικές.
- Αίσθηση του πεπρωμένου: Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι “ο Ρουβίκωνας έχει διαβεί και η τύχη έχει ριφθεί”, βλέποντας τη νίκη για πάντα ή την κατάληξη στη φυλακή ως τις μόνη επιλογές τους, δικαιολογώντας έτσι την καταστροφή του status quo.
- Πίστη σε εσχατολογίες: Ορισμένοι ηγέτες μπορεί να επηρεάζονται από την πίστη στην “Singularity” ή σε άλλες εσχατολογικές ιδέες, υποθέτοντας ότι οι παραδοσιακές οικονομικές και πολιτικές δομές θα καταστραφούν ούτως ή άλλως.
- Αδυναμία αποτυχίας: Η συγκέντρωση του πλούτου και η αφαίρεση της χρηματοδότησης σημαίνουν ότι οι ηγέτες δεν ανησυχούν για τους μακροπρόθεσμους κινδύνους. Επειδή βρίσκονται σε μια θέση όπου “δεν μπορούν να αποτύχουν”, δεν έχουν κανένα κίνητρο να λαμβάνουν συνετές αποφάσεις.
- Ευχαρίστηση της εξουσίας: Τελικά, για ορισμένους ηγέτες, “το μόνο που έχει σημασία είναι η ευχαρίστηση της εξουσίας εδώ και τώρα”.
