Βρετανία: Πρόταση ενσωμάτωσης της διαχρονικής καθαρής αξίας του δημόσιου τομέα στα δημοσιονομικά πλαίσια

4 Νοεμβρίου, 2024 11:30 πμ

Σύμφωνα με το ΔΝΤ, η διαχρονική καθαρή αξία του δημόσιου τομέα στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι -249% του ΑΕΠ, υποδεικνύοντας ότι τα δημόσια χρέη θα υπερβούν σημαντικά τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία τις επόμενες δεκαετίες. Οι τρέχουσες αλλαγές στη βρετανική δημοσιονομική πολιτική είναι απίθανο να αντιστρέψουν αυτή την τάση.

 
Άρθρο του omfif.org με τίτλο “UK budget: Reeves must be more ambitious on long-term issues”, επικρίνει τον προϋπολογισμό του Ηνωμένου Βασιλείου και τις αλλαγές που έγιναν στα φορολογικά κανόνες, υποστηρίζοντας ότι οι αλλαγές αυτές δεν αρκούν για να αντιμετωπίσουν τις μακροπρόθεσμες οικονομικές προκλήσεις. Το άρθρο επισημαίνει ότι οι αλλαγές στον προϋπολογισμό δεν περιλαμβάνουν επαρκή μέτρα για την αντιμετώπιση των δημογραφικών προκλήσεων, της κλιματικής αλλαγής, ή για την διατήρηση των δημόσιων περιουσιακών στοιχείων. Το άρθρο υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου θα πρέπει να υιοθετήσει μια πιο συνολική προσέγγιση, η οποία να λάβει υπόψη τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των πολιτικών της.

 
Βασικά σημεία της Έκθεσης OMFIF για το μέλλον των Δημοσίων Χρημάτων

 

Η τελευταία έκθεση του OMFIF, « Το μέλλον του δημόσιου χρήματος» , υπογραμμίζει την ανάγκη οι κυβερνήσεις παγκοσμίως να υιοθετήσουν νέα δημοσιονομικά πλαίσια, μεθόδους αξιολόγησης και τεχνολογία για να βελτιώσουν την κατανομή και την αποτελεσματικότητα των δημοσίων δαπανών.

 
Σημαντικά σημεία της έκθεσης:

• Ενσωμάτωση μακροπρόθεσμης σκέψης στους προϋπολογισμούς: Η έκθεση υποστηρίζει την υιοθέτηση δημοσιονομικών πλαισίων που λαμβάνουν υπόψη τις μακροπρόθεσμες δημοσιονομικές προκλήσεις, όπως η δημογραφική γήρανση, η κλιματική αλλαγή και η συντήρηση υποδομών.
• Εξέταση του καθαρού πλούτου του δημόσιου τομέα: Η έκθεση προτείνει τη χρήση του καθαρού πλούτου του δημόσιου τομέα (Intertemporal Public Sector Net Worth – IPSNW) ως μετρικό για την αξιολόγηση της βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών. Το IPSNW λαμβάνει υπόψη όχι μόνο τις υποχρεώσεις αλλά και τα περιουσιακά στοιχεία του δημόσιου τομέα, παρέχοντας έτσι κίνητρα για επενδύσεις που αποτρέπουν την υποβάθμιση των δημόσιων υποδομών.
• Παράδειγμα Νέας Ζηλανδίας: Η έκθεση αναδεικνύει την προσέγγιση της Νέας Ζηλανδίας, η οποία θέτει βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους, λαμβάνοντας υπόψη το καθαρό πλούτο του δημόσιου τομέα.
• Σημασία της εφαρμογής ενός συντελεστή προεξόφλησης: Η έκθεση τονίζει τη σημασία της εφαρμογής ενός συντελεστή προεξόφλησης για τον υπολογισμό του IPSNW. Με τον τρόπο αυτό, οι μελλοντικές δημοσιονομικές επιπτώσεις, όπως το κόστος της γήρανσης του πληθυσμού, μπορούν να ληφθούν υπόψη κατά τη λήψη αποφάσεων στο παρόν.

Η έκθεση OMFIF-EY αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός πιο βιώσιμου και αποτελεσματικού συστήματος διαχείρισης των δημόσιων πόρων.

 
Σύγκριση της Βρετανικής προσέγγισης με άλλες χώρες

Η προσέγγιση της Βρετανίας για τη δημοσιονομική πολιτική σε σχέση με τις μακροπρόθεσμες προκλήσεις χαρακτηρίζεται ως μια μέση λύση. Ενώ η νέα δημοσιονομική πολιτική λαμβάνει υπόψη τα καθαρά χρηματοοικονομικά στοιχεία ενεργητικού και παθητικού, δεν ενσωματώνει πλήρως τα υλικά περιουσιακά στοιχεία. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αρκετά κίνητρα για επενδύσεις σε τομείς όπως τα νοσοκομεία, οι δρόμοι και τα σχολεία.

Σε αντίθεση με τη Βρετανία, η Γερμανία ακολουθεί μια πιο αυστηρή προσέγγιση με το “φρένο χρέους”, η οποία ενθαρρύνει την εύρεση αποδοτικότερων λύσεων και τη δημιουργία χώρου για πρόσθετες δαπάνες. Από την άλλη πλευρά, η Νέα Ζηλανδία έχει υιοθετήσει μια πιο ευέλικτη προσέγγιση, που περιλαμβάνει βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους, λαμβάνοντας υπόψη την καθαρή αξία του δημόσιου τομέα.

Η προσέγγιση της Νέας Ζηλανδίας ενθαρρύνει τις κεφαλαιουχικές δαπάνες για την πρόληψη της υποβάθμισης των δημόσιων περιουσιακών στοιχείων. Η Βρετανία φαίνεται να κινείται προς την κατεύθυνση της Νέας Ζηλανδίας, αλλά οι αλλαγές δεν είναι αρκετά δραστικές.

Για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των μακροπρόθεσμων προκλήσεων, προτείνεται η ενσωμάτωση της διαχρονικής καθαρής αξίας του δημόσιου τομέα στα δημοσιονομικά πλαίσια. Αυτό θα επέτρεπε την άμεση λογιστικοποίηση των μελλοντικών δημοσιονομικών δαπανών και εσόδων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με δημογραφικές αλλαγές, την κλιματική αλλαγή και τη συντήρηση περιουσιακών στοιχείων.

Σύμφωνα με το ΔΝΤ, η διαχρονική καθαρή αξία του δημόσιου τομέα στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι -249% του ΑΕΠ, υποδεικνύοντας ότι τα δημόσια χρέη θα υπερβούν σημαντικά τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία τις επόμενες δεκαετίες. Οι τρέχουσες αλλαγές στη βρετανική δημοσιονομική πολιτική είναι απίθανο να αντιστρέψουν αυτή την τάση.

Μακροπρόθεσμες προκλήσεις για τη Βρετανία

Η Βρετανία αντιμετωπίζει διάφορες μακροπρόθεσμες προκλήσεις που επηρεάζουν την οικονομία και τα δημόσια οικονομικά της.

• Δημογραφικές αλλαγές: Η γήρανση του πληθυσμού οδηγεί σε αυξημένες δαπάνες για την υγειονομική περίθαλψη και τις συντάξεις, ασκώντας πίεση στα δημόσια οικονομικά.
• Κλιματική αλλαγή: Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής απαιτεί σημαντικές επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και υποδομές, οι οποίες θα επιβαρύνουν τα δημόσια οικονομικά.
• Συντήρηση υποδομών: Η έλλειψη επενδύσεων σε νοσοκομεία, δρόμους και σχολεία οδηγεί σε υποβάθμιση των υποδομών, η οποία μακροπρόθεσμα θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία.

Επιπτώσεις στην οικονομία και τα δημόσια οικονομικά:

• Αύξηση του δημόσιου χρέους: Οι αυξημένες δαπάνες για την υγειονομική περίθαλψη, τις συντάξεις και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής οδηγούν σε αύξηση του δημόσιου χρέους.
• Μείωση των επενδύσεων: Η έλλειψη δημοσιονομικού χώρου λόγω του αυξημένου χρέους περιορίζει τις επενδύσεις σε τομείς όπως η εκπαίδευση και η έρευνα, οι οποίες είναι απαραίτητες για την μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη.
• Υποβάθμιση της ποιότητας ζωής: Η υποβάθμιση των υποδομών και η μείωση των δημόσιων υπηρεσιών οδηγούν σε υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών.

Συμπερασματικά, η Βρετανία αντιμετωπίζει σημαντικές μακροπρόθεσμες προκλήσεις που απαιτούν σοβαρές πολιτικές αποφάσεις. Η έλλειψη δραστικών μέτρων για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία και την κοινωνία της χώρας.

 
Η νέα προσέγγιση της Βρετανίας για το Δημόσιο Χρέος: Διαφορές από το παρελθόν

Η νέα πολιτική της Βρετανίας για το δημόσιο χρέος, όπως παρουσιάστηκε στον πρώτο προϋπολογισμό της Rachel Reeves, σηματοδοτεί μια μετατόπιση προς μια πιο μακροπρόθεσμη προοπτική, αν και οι αλλαγές δεν είναι τόσο ριζοσπαστικές όσο θα μπορούσαν να είναι.

Βασικές διαφορές:

• Εστίαση σε καθαρά χρηματοοικονομικά στοιχεία: Η νέα πολιτική ορίζει το χρέος ως «καθαρές χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις του δημόσιου τομέα», λαμβάνοντας υπόψη τόσο τις υποχρεώσεις όσο και τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία. Αυτό σημαίνει ότι ο στόχος είναι η μείωση των καθαρών χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων ως ποσοστό του ΑΕΠ έως το 2029-30, αντί για απλή μείωση του καθαρού χρέους.
• Περισσότερος χώρος για κεφαλαιουχικές δαπάνες: Η αλλαγή αυτή δημιουργεί περισσότερο χώρο για την κυβέρνηση να αυξήσει τις κεφαλαιουχικές δαπάνες.

Κριτική:

Παρόλο που η νέα πολιτική αποτελεί ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι δεν είναι αρκετά φιλόδοξη.

• Έλλειψη αξιόπιστης «άγκυρας» για το χρέος: Η πολιτική δεν παρέχει μια αξιόπιστη «άγκυρα» για το χρέος τα επόμενα χρόνια, καθώς ο δανεισμός αναμένεται να αυξηθεί βραχυπρόθεσμα.
• Περιορισμένη ώθηση στις επενδύσεις: Οι νέοι δημοσιονομικοί κανόνες δεν προωθούν ουσιαστικά τις κεφαλαιουχικές επενδύσεις και την ανάπτυξη. Δεν λαμβάνουν υπόψη τα υλικά περιουσιακά στοιχεία, επομένως δεν υπάρχουν επαρκή κίνητρα για επενδύσεις σε νοσοκομεία, δρόμους και σχολεία.

Συγκριτικά με άλλες χώρες:

• Γερμανία: Η Γερμανία ακολουθεί μια πολύ πιο αυστηρή προσέγγιση με το «φρένο χρέους», που περιορίζει σημαντικά το δημόσιο χρέος.
• Νέα Ζηλανδία: Η Νέα Ζηλανδία υιοθετεί μια πιο ευέλικτη προσέγγιση, λαμβάνοντας υπόψη την καθαρή αξία του δημόσιου τομέα.

Προτάσεις:

• Ενσωμάτωση της διαχρονικής καθαρής αξίας του δημόσιου τομέα: Για την αντιμετώπιση των μακροπρόθεσμων προκλήσεων, προτείνεται η ενσωμάτωση της διαχρονικής καθαρής αξίας του δημόσιου τομέα (Intertemporal Public Sector Net Worth – IPSNW) στα δημοσιονομικά πλαίσια. Αυτό θα επέτρεπε την άμεση λογιστικοποίηση των μελλοντικών δημοσιονομικών επιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με δημογραφικές αλλαγές, την κλιματική αλλαγή και τη συντήρηση περιουσιακών στοιχείων.

Συμπερασματικά, η νέα πολιτική της Βρετανίας για το δημόσιο χρέος δείχνει μια πρόθεση για πιο μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Ωστόσο, οι αλλαγές είναι περιορισμένες και δεν αντιμετωπίζουν πλήρως τις προκλήσεις που θέτουν ζητήματα όπως η γήρανση του πληθυσμού, η κλιματική αλλαγή και η υποβάθμιση των υποδομών.

Μακροπρόθεσμες προκλήσεις δημοσιονομικής διαχείρισης

Το άρθρο “UK budget: Reeves must be more ambitious on long-term issues” αναδεικνύει μια σειρά από μακροπρόθεσμες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Βρετανία και οι οποίες απαιτούν προσεκτική δημοσιονομική διαχείριση.

Οι προκλήσεις αυτές περιλαμβάνουν:

• Δημογραφικές αλλαγές: Η γήρανση του πληθυσμού αναμένεται να οδηγήσει σε αυξημένες δαπάνες για υγειονομική περίθαλψη και συντάξεις, ασκώντας σημαντική πίεση στα δημόσια οικονομικά.
• Κλιματική αλλαγή: Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής απαιτεί σημαντικές επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και πράσινες υποδομές. Οι επενδύσεις αυτές θα έχουν αντίκτυπο στα δημόσια οικονομικά, τόσο σε επίπεδο δαπανών όσο και σε επίπεδο πιθανών εσόδων από φόρους και τέλη.
• Συντήρηση υποδομών: Η έλλειψη επαρκών επενδύσεων σε τομείς όπως τα νοσοκομεία, οι δρόμοι και τα σχολεία οδηγεί σε υποβάθμιση των υποδομών. Η υποβάθμιση αυτή μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία και την ποιότητα ζωής των πολιτών.

Επιπτώσεις:

Η μη αποτελεσματική διαχείριση αυτών των προκλήσεων μπορεί να οδηγήσει σε:

• Αύξηση του δημόσιου χρέους: Οι αυξημένες δαπάνες που σχετίζονται με τις δημογραφικές αλλαγές, την κλιματική αλλαγή και τη συντήρηση των υποδομών μπορούν να οδηγήσουν σε αύξηση του δημόσιου χρέους, θέτοντας σε κίνδυνο τη δημοσιονομική βιωσιμότητα της χώρας.
• Μείωση των επενδύσεων: Η έλλειψη δημοσιονομικού χώρου λόγω του αυξημένου χρέους μπορεί να περιορίσει τις επενδύσεις σε τομείς όπως η εκπαίδευση, η έρευνα και η καινοτομία, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη.
• Υποβάθμιση της ποιότητας ζωής: Η υποβάθμιση των υποδομών και η μείωση των δημόσιων υπηρεσιών μπορούν να οδηγήσουν σε υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών.

Προτεινόμενες Λύσεις:

Το άρθρο προτείνει την ενσωμάτωση της διαχρονικής καθαρής αξίας του δημόσιου τομέα (Intertemporal Public Sector Net Worth – IPSNW) στα δημοσιονομικά πλαίσια. Η IPSNW λαμβάνει υπόψη όχι μόνο τα τρέχοντα περιουσιακά στοιχεία και υποχρεώσεις, αλλά και τις μελλοντικές δημοσιονομικές επιπτώσεις παραγόντων όπως οι δημογραφικές αλλαγές, η κλιματική αλλαγή και η συντήρηση υποδομών. Αυτή η προσέγγιση, σύμφωνα με το άρθρο, μπορεί να βοηθήσει στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των μακροπρόθεσμων προκλήσεων, καθώς αναγκάζει τους ιθύνοντες να λάβουν υπόψη τις μελλοντικές επιπτώσεις των σημερινών τους αποφάσεων.

 
Η άποψη του συγγραφέα για τις αλλαγές στον προϋπολογισμό του Ηνωμένου Βασιλείου

Ο Nikhil Sanghani, συγγραφέας του άρθρου, εκφράζει μια επιφυλακτικά θετική άποψη για τις αλλαγές που έγιναν στον προϋπολογισμό του Ηνωμένου Βασιλείου.

• Βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση: Αναγνωρίζει ότι οι αλλαγές, οι οποίες εστιάζουν σε καθαρές χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις αντί για απλό χρέος και δίνουν περισσότερο χώρο για κεφαλαιουχικές δαπάνες, αποτελούν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.
• Έλλειψη φιλοδοξίας: Ωστόσο, επικρίνει την κυβέρνηση για έλλειψη φιλοδοξίας, υποστηρίζοντας ότι οι αλλαγές δεν είναι αρκετά δραστικές για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις μακροπρόθεσμες προκλήσεις.
• “Κλώτσημα του τενεκέ”: Χαρακτηρίζει την προσέγγιση της κυβέρνησης ως “κλώτσημα του τενεκέ” (“kick the can down the road”), υπονοώντας ότι η κυβέρνηση αναβάλλει τη λήψη δύσκολων αποφάσεων για το μέλλον.
• Ανησυχίες για το μέλλον: Προειδοποιεί ότι η έλλειψη ουσιαστικών αλλαγών μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερες και πιο δύσκολες δημοσιονομικές προσαρμογές στο μέλλον.

Ενσωμάτωση της IPSNW: Ο Sanghani υποστηρίζει σθεναρά την ενσωμάτωση της διαχρονικής καθαρής αξίας του δημόσιου τομέα (Intertemporal Public Sector Net Worth – IPSNW) στα δημοσιονομικά πλαίσια. Πιστεύει ότι αυτή η προσέγγιση, η οποία λαμβάνει υπόψη τις μελλοντικές δημοσιονομικές επιπτώσεις παραγόντων όπως η γήρανση του πληθυσμού και η κλιματική αλλαγή, θα βοηθήσει την κυβέρνηση να λάβει πιο υπεύθυνες αποφάσεις.

Συμπέρασμα: Συνολικά, η άποψη του Sanghani για τις αλλαγές στον προϋπολογισμό είναι μάλλον αρνητική. Αν και αναγνωρίζει ορισμένα θετικά στοιχεία, θεωρεί ότι η κυβέρνηση δεν κάνει αρκετά για να διασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη δημοσιονομική βιωσιμότητα της χώρας.