Είναι καιρός να ξυπνήσει η Ουάσιγκτον: να τερματιστεί η κατοχή της Κύπρου

Ο τρομοκρατικός δεσμός Τουρκίας-Ιράν στην κατεχόμενη Κύπρο κλονίζει το status quo

Μεταξύ των πολλών παγωμένων συγκρούσεων στον κόσμο, η διαίρεση της Κύπρου μπορεί να φαίνεται στους Αμερικανούς η πιο νυσταλέα. Άλλωστε, έχει περάσει σχεδόν μισός αιώνας από τότε που η Τουρκία εισέβαλε στο νησί. Εάν οι Τούρκοι λένε ότι οι ελληνικές φιλοδοξίες να προσαρτήσουν το νησί δικαιολογούσαν την πρώτη τους εισβολή, μια τέτοια λογική κατέρρευσε μια εβδομάδα αργότερα, όταν κατέρρευσε η ελληνική στρατιωτική χούντα. Το ότι η Τουρκία εισέβαλε ξανά, καταλαμβάνοντας επιπλέον 30% του νησιού κατά την διάρκεια των  ειρηνευτικών συνομιλιών, αποτελεί προσβολή για την καλή πίστη, τη διπλωματία και το διεθνές δίκαιο.

Ωστόσο, οι Αμερικανοί μπορούν να συγχωρεθούν που ξέχασαν την Κύπρο. Το διακύβευμα φαίνεται χαμηλό σε σύγκριση με τη Νότια Κορέα, όπου 28.500 Αμερικανοί στρατιώτες είναι ίσως το μόνο πράγμα που εμποδίζει την ανανεωμένη βορειοκορεατική επιθετικότητα και έναν πόλεμο που θα μπορούσε να σκοτώσει εκατομμύρια. Επίσης ωχριούν σε σύγκριση με το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, όπου οι δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν απειλούν ανοιχτά να εξολοθρεύσουν μια από τις παλαιότερες χριστιανικές κοινότητες στον κόσμο. Κασμίρ και Ταϊβάν; Και οι δύο συγκρούσεις θα μπορούσαν εύκολα να γίνουν πυρηνικές. Ρωσία και Ουκρανία; Η μοίρα της Ευρώπης φαίνεται να κρέμεται στην ισορροπία. Το να είσαι ειρηνευτής των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο είναι από τις πιο εύκολες δουλειές στα Ηνωμένα Έθνη. Υπήρξαν λιγότεροι από 20 θάνατοι κατά μήκος της νεκρής ζώνης από το 1974, και κανένας το τελευταίο τέταρτο του αιώνα.

Αλλά είναι καιρός να ξυπνήσει η Ουάσιγκτον. Τα κενά σπάνια προσελκύουν δυνάμεις αλτρουισμού. Μια αποτυχημένη ιρανική τρομοκρατική συνωμοσία δείχνει πώς το στάτους κβο της Κύπρου δεν είναι πλέον βιώσιμο. Στις 25 Ιουνίου, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου ευχαρίστησε τις κυπριακές αρχές για τον ρόλο τους στην αναχαίτιση τρομοκρατικής συνωμοσίας εναντίον ισραηλινών στόχων. Αργότερα εκείνη την εβδομάδα, η συνήθως λιγομίλητη υπηρεσία κατασκοπείας του Ισραήλ, Μοσάντ, αναγνώρισε ότι  απήγαγε έναν αρχηγό τρομοκρατικής οργάνωσης εντός του Ιράν για να διακόψει το σχέδιο. Οι πληροφορίες που προέκυψαν από αυτή τη σύλληψη αποκάλυψαν ότι το Ιράν προσπάθησε να χρησιμοποιήσει την κατεχόμενη από τους Τούρκους ζώνη στη βόρεια Κύπρο για να εξαπολύσει επιθέσεις εναντίον Ισραηλινών και Εβραίων.

Τίποτα από αυτά δεν πρέπει να εκπλήσσει. Ενώ ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν λέει στους παγκόσμιους ηγέτες ότι είναι πρόθυμος να ανταλλάξει την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την άρση του βέτο του στην ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, προεδρεύει της μοναδικής χώρας που κατέχει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο νέος υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν, έχει μακροχρόνιους δεσμούς με τις ιρανικές υπηρεσίες πληροφοριών. Οι διευθυντές των υπηρεσιών πληροφοριών σε όλη την περιοχή περιγράφουν ιδιωτικά τις συμπάθειες του Φιντάν υπέρ του Ιράν.

Ούτε ο τουρκικός στρατός που κατέχει τμήματα της Κύπρου μπορεί να προσφέρει σταθερότητα. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τη δήλωση του επικεφαλής εταίρου του Ερντογάν στον συνασπισμό Devlet Bahceli, ο οποίος, στις 4 Ιουλίου, δήλωσε: «Ο Αλλάχ είναι ένας και ο στρατός του είναι Τούρκος». Το γεγονός ότι η Τουρκία έχει μετατρέψει ένα αεροδρόμιο στην κατεχόμενη ζώνη σε βάση μη επανδρωμένων αεροσκαφών ικανή να απειλήσει το Ισραήλ, την Ελλάδα, την Αίγυπτο και τη διεθνή ναυτιλία που εξέρχεται από τη Διώρυγα του Σουέζ, απλώς εντείνει την απειλή.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, η Ουάσιγκτον αγνόησε το Αφγανιστάν καθώς μετατράπηκε σε ένα ασφαλές καταφύγιο τρομοκρατών, και το αποτέλεσμα ήταν χιλιάδες θάνατοι Αμερικανών στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον. Η τουρκοκρατούμενη Κύπρος μπορεί να μην ανέβει στο ίδιο επίπεδο, αλλά η ιδιότητά της ως σημείου εκτόξευσης της ιρανικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη είναι μια απειλή που ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες ούτε η Ευρώπη μπορούν πλέον να αγνοήσουν.

Είναι καιρός να τερματιστεί η κατοχή της Κύπρου με όλα τα απαραίτητα μέσα, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει την επιβολή κυρώσεων στην οικονομία της Τουρκίας σε προσωρινή καταστροφή. Η Δύση δεν μπορεί πλέον να αγνοεί την Κύπρο ούτε πρέπει να κατευνάζει άλλο τον αλυτρωτισμό και τον ιμπεριαλισμό της Τουρκίας. Οι νυσταλέες συγκρούσεις ατροφούν την ασφάλεια και μετά αρχίζει η νέκρωση. Η ανεκτικότητα της Τουρκίας στη  διεθνή τρομοκρατία σημαίνει ότι ήρθε η ώρα να τελειώσει οριστικά η ταλαιπωρία της Δύσης.

Ο Michael Rubin ( @mrubin1971 ) είναι συνεργάτης στο   ιστολόγιο Beltway Confidential του Washington Examiner. Είναι ανώτερος συνεργάτης στο American Enterprise Institute.

Πηγή: washingtonexaminer.com