Η κυβερνητική κωμωδία της Barbie σας καλωσορίζει
Δεν είναι ο πραγματικός κόσμος; Δεν πειράζει εάν δεν σας αρέσει, υπάρχει και άλλος κόσμος, πλοηγηθείτε χαλαρά με την βοήθεια της εικονικής πραγματικότητας, της επικοινωνιακής κατασκευής, της αερολογίας. Διασκεδάστε με την επιφάνεια και τις φούσκες που ζαλίζουν. Αφεθείτε στα παιχνιδίσματα και τα ζανάκια των εκφράσεων του προσώπου. Σας μιλάει με τον τρόπο του. Μυρίστε λίγο από το ακριβό μεθυστικό άρωμα και από το αντιηλιακό υψηλού δείκτη προστασίας από τον καυτό ήλιο της πραγματικότητας.
Αφεθείτε στην γοητεία της εικονικής πραγματικότητας. Μαζέψτε λίγη από την αύρα του. Ελάτε στην μεγάλη ισοπέδωση.
Φωτογραφήστε την λαμπερή γοητεία που εκπέμπει ο ανέμελος πολιτικός.
Θα σας κοστίσει την πρώτη κατοικία, την απώλεια αξιοπρέπειας από τις εισπρακτικές, από την ακρίβεια τροφίμων και ενέργειας, αλλά θα είστε μέρος της λαμπερής παρέας-κάτι θα περισσέψει και για εσάς.
Στον κόσμο της κυβερνητικής κωμωδίας Barbie λάμπουν φωτοβολίδες και εξουσιομανείς, φανταχτερές λέξεις να ξεχαστείς, προσυμφωνημένες διαφωνίες να μην φανούν τα πολλά σικέ παιχνίδια και πολλά άλλα.
Θετικές προτάσεις ζητάει ο πρωθυπουργός αλλά με μια προϋπόθεση –να μην διαταράσσει τον μαγικό κόσμο της Barbie.
Ο κόσμος της Barbie στον πολυδύναμο εκσυγχρονισμό με τους μακροχρόνια ανέργους αόρατους, την πρώτη κατοικία 700.000 δανειοληπτών σε πλειστηριασμός, φαντάζει ανέκδοτο. Ένα κράτος που βαφτίστηκε επιλεκτικά επιτελικό και πραγματοποιεί ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς αλλά αδυνατεί να έχει ηλεκτρονική παρακολούθηση του σιδηροδρομικού του δικτύου είναι κράτος απάτης. Με επικεφαλής έναν πρωθυπουργό που διαθέτει ιστορικό μη επιμελούς παρακολούθησης σε κρίσιμα πεδία της κοινωνίας. Στην Ελλάδα της πραγματικής, υγιούς δημιουργίας και όχι των κολλητών και της παρακμιακής ελίτ, ο κόσμος της Barbie δεν έχει θέση. Στον κόσμο της Barbie δεν υπάρχουν ιδεολογίες, ταξικές ανισότητες, κριτική, σκέψη, διεκδίκηση, ούτε καν υπόνομοι. Είναι όλα τακτοποιημένα αρκεί να μην μιλάς. Αρκεί να είσαι άβουλος. Πρόβατο. Να σκύβεις όσο και αυτοί. Να παρακαλάς όσο και αυτοί. Να αραδιάζεις ψέματα όσα και αυτοί που την υπηρετούν. Ζήσε στον κόσμο της. Μην φοβάσαι. Τόλμησε να κάνεις το βήμα. Ενσωματώσου γιατί θα ματώσεις. Αποδέξου γιατί θα αποβληθείς. Παίξε μπάλα από τα τετραγωνικά του κρεβατιού, θέση μέσα στο γήπεδο έχει μόνο για τους πρόθυμους. Εσύ στην σιωπή σου. Στην παραίτηση σου. Στην μιζέρια σου. Στο καβούκι σου. Θέλεις να φτιάξεις άλλο κόσμο; Με τη προσόντα; Με ποια χρηματοδότηση; Με ποιους; Για ποιους; Εσύ, τολμάς να αμφισβητήσεις τον κόσμο της. Είσαι τρελός; Εάν όχι, θα σε χαρακτηρίσουν τρελό οι ειδικοί. Τα κυνηγόσκυλα της εξουσίας Barbie είναι λυμένα, έτοιμα, καλοταϊσμένα.
(Και έχεις και εναλλακτικές που προσομοιάζουν με τον ασπρόμαυρο κόσμο της δεκαετίας του 1960, μια χώρα με ησυχία, με επιλογή ακόμη και ελληνικών ταινιών –λίγων αλλά με τακτική εμφάνιση επαναλήψεων- από την κρατική τηλεόραση που καλλιεργούν πρότυπα συμπεριφοράς και δημιουργούν ανάπλαση παραστάσεων κατάλληλων για αλλοτρίωση.)
Η ομάδα μάρκετινγκ της Barbie εργάζεται υπερωρίες για να δημιουργήσει την αίσθηση ότι ζούμε σε έναν κόσμο Barbie, αναφέρει δημοσίευμα του axios.com και οι συνειρμοί με έναν παρόμοιο κόσμο Barbie και προσπάθεια επικοινωνιακής κατασκευής μιας εικονικής πραγματικότητας με ροζ συννεφάκια και ανέφελες, ανώδυνες πολιτικές αερολογίες δημιουργούνται αυτόματα. Θα ζήσεις στον κόσμο της; Ζουν στον κόσμο τους. Ανήκεις στον κόσμο τους; Θα σου επιβάλλουν το κοστουμάκι της; Θα πληρώσεις τον λογαριασμό του κόσμου της; Θα ζήσεις στην φούσκα της για να ξεχάσεις να διεκδικείς, να αλλοτριωθείς;
Ένα κοστούμι πρωθυπουργού κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες ενός πολυσύνθετου έργου που καλύπτει τις επιθυμίες της Barbie είναι απαραίτητο ως:
– μέρος μιας αδιάφορης εξουσιολάγνας κοινωνίας
-κουμπώνει τέλεια ως ντεκόρ μιας τηλεοπτικής προπαγάνδας και μεταδημοκρατίας χαμηλού επιπέδου
– μέρος μιας κοινωνίας χαμηλών προσδοκιών
-ηθοποιός ενός έργου εικονικής πραγματικότητας
Ο ρηχός λόγος που συνοδεύει το κοστούμι του πρωθυπουργού, παπαγαλίζει τσιτάτα και κοφτές λέξεις ως κούφιες σκέψεις, απόλυτες δηλώσεις που ακούγονται ως διατάγματα που επιβάλλονται στον πραγματικό κόσμο από έναν έγκλειστο στον εικονικό του κόσμο. Γι’ αυτό και ο κοφτός, απόλυτος, σκληρός στο ύφος που περιέχει, κάθετος λόγος.
Ο νεοφιλελεύθερος εξευγενισμένος λαϊκισμός και η χρυσόσκονη που τον καλύπτει περίτεχνα κοστίζει στους πολίτες.
Ο πολυδύναμος εκσυγχρονισμός ως νεφελώδης εξαγγελία είναι τίτλος φιλοσοφικού δοκιμίου και δεν συνάδει με τις ανάγκες της κοινωνίας και τις προτεραιότητες της χώρας.
Η πραγματικότητα είναι η αντιπολίτευση και ο πραγματικός εχθρός της κάθε κυβέρνησης.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ: «έχει ενεργοποιηθεί ήδη το σύστημα συντονισμού – ελέγχου του κυβερνητικού έργου που συνοδεύεται από προκαθορισμένα χρονοδιαγράμματα. Είναι το βάρος που ο Μητσοτάκης δίνει στον στενότερο συντονισμό και έλεγχο, στο περισσότερο επιτελικό κράτος». Εάν είναι το ίδιο σύστημα συντονισμού-ελέγχου που απέτυχε στην πρόληψη του σιδηροδρομικού εγκλήματος στα Τέμπη το ιστορικό του δεν εγγυάται επιτυχία. Όπως και να πεθαίνουν στις καρότσες αγροτικών ημιφορτηγών ασθενείς γιατί ασθενοφόρα απλώς δεν υπάρχουν…
Όπως το ιστορικό του στην καταπολέμηση της ακρίβειας, με τα επιδόματα εξαθλίωσης είναι μια ανέντιμη πολιτική επιδομάτων εξαγοράς της σιωπής, των ψήφων και της ανοχής των πολιτών ενός μελιστάλακτου πρωθυπουργού που εφαρμόζει συνειδητά μια ανέντιμη πολιτική που δεν επιλύει την ακρίβεια στην πηγή. Αντιθέτως ακυρώνει τις όποιες επικρίσεις αφού η ευεργεσία των επιδομάτων αφοπλίζει.
Ένα μέτωπο λογικής με επίκεντρο τον άνθρωπο είναι αναγκαίο για την πρόοδο της χώρας και των πολιτών της με πολιτικούς ενσυναίσθησης.
Με ένα νόμο και ένα άρθρο όφειλε να προστατέψει την πρώτη κατοικία.
Η αυτονόητη πρόθεση περαιτέρω διευκόλυνσης για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού με ένα νόμο με ένα άρθρο είναι αργοπορημένη πράξη κοινής λογικής που καθυστέρησε από όλους. Στα αυτονόητα δεν υπάρχει χειροκρότημα. Αρκεί προφανώς να τεθούν κριτήρια όπως σε άλλα κράτη για να μην αλλοιωθούν συνταγματικά δικαιώματα και πρυτανεύσουν κομματικά οφέλη.
Η προστασία της περιουσίας των ελλήνων πολιτών είναι πρώτιστο καθήκον και όχι το θεαθήναι της ψήφου. Ενα κράτος αξιοκρατίας είναι το πρώτιστο δύσκολο καθήκον για να επιστρέψουν οι έλληνες του εξωτερικού και όχι το εύκολο της ψήφου των αποδήμων. Οφείλουν τα κόμματα ομόφωνα να ψηφίσουν με συναίνεση και διαβούλευση ότι είναι θετικό και αυτονόητο, με εξαντλητική συζήτηση και θέσπιση κανόνων με προαπαιτούμενο όμως να ψηφισθεί ταυτόχρονα, την ίδια ημέρα και η θέσπιση προστασίας της πρώτης κατοικίας.
Υπουργός υποστυλωμάτων και σέρβις
Μετα τους υπουργούς –αμορτισέρ που απορροφούν τους κραδασμούς των συζητήσεων στην Βουλή, έχουμε και υπουργούς υποστυλώματα.
Υπουργός υποστύλωμα που χρησιμοποιείται ως προσωπικός διαφημιστής-αγιογράφος του πρωθυπουργού όπως ο κ.Βορίδης είναι προβληματικό για την εικόνα του πρωθυπουργικού θεσμού. Η ποσότητες ειρωνείας, εξυπνακίστικων κοινοτοπιών και απαξίωσης που χρησιμοποίησε για τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι ενδεικτικές της στείρας νοοτροπίας και της έπαρσης. Ο λόγος του στην Βουλή ανατριχιαστικός. Προπαγάνδισε και σέρβιρε την μεγάλη ισοπέδωση. Ισοπέδωση της πολιτικής διαφοράς, της κοινωνίας χαμηλών προσδοκιών, της μονοκρατορίας. Η αυστηρότητα του λόγου προβληματίζει, γιατί ομιλεί ως αντ αυτού. Λέει αυτά που δεν θέλει να πει ο πρωθυπουργός. Για να εμφανισθεί μετά ο πρωθυπουργός ως καλός. Ο ρόλος του καλού και του κακού σε νεα βερσιόν.
Επιθετικός χωρίς λόγο. Πολιτικά αυθάδης. Απωθημένη ρεβάνς; Ισοπεδωτικός προς την άλλη άποψη. Ισοπέδωση που οδηγεί στον μηδενισμό και ενδυναμώνει την παραίτηση των πολιτών λόγω απουσίας νοήματος και ενεργητικής παρουσίας στην πολιτική που διαμορφώνει την ζωή του. Περισσότερο φόβισε παρά έπεισε. Εάν βγήκε για να πείσει απέτυχε παταγωδώς. Και φάνηκε μεθυσμένος από τον οίστρο του θεματοφύλακα και κλειδοκράτορα τόσο που ενεργοποίησε αντανακλαστικά άλλων εποχών και μεθόδους άλλων καθεστώτων. Λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει.
«Ο Μάρτιν Χάιντεγκερ, ο οποίος έγραψε περισσότερα για την ανία από οποιοσδήποτε άλλο σύγχρονο μεγάλο φιλόσοφο (δίδαξε ακόμη και ένα μάθημα για αυτήν), περιέγραψε την πλήξη ως αυτό το «ύπουλο πλάσμα» που «διατηρεί την τερατώδη ουσία του στο [Είναι] μας». Η πλήξη για τον Χάιντεγκερ είναι ένας ισχυρός τρόπος υπαρξιακής περισυλλογής επειδή αφαιρεί κάθε μεγάλη αίσθηση νοήματος και σκοπού ενώ μας ανοίγει στη δυνατότητα του νοήματος και του σκοπού. Η πείνα είναι ταυτόχρονα μια κατάσταση ύπαρξης και μια ώθηση για φαγητό.»
Η Ελλάδα θα αλλάξει με την κοινωνία όρθια, την παραγωγική οικονομία ενισχυμένη με ίσους όρους ανταγωνισμού και παροχής ρευστότητας, τα ΜΜΕ απελευθερωμένα από την κρατική στήριξη, την πρώτη κατοικία προστατευμένη, τα κοράκια περιορισμένα στα τετραγωνικά τους, την εκπαίδευση των νέων με σύγχρονα μέσα εκπαίδευσης και στέγαση με αύξηση κονδυλίων, την δημόσια υγεία δωρεάν με αύξηση κονδυλίων. Όλα τα υπόλοιπα είναι φληναφήματα, ανούσια εντυπωσηθηρία και απέραντη ρηχότητα που δεν συγκινούν. Και υπουργούς- υποστύλωμα ως παγκόσμια πρωτοτυπία χρησιμοποιούν μόνο οι ανασφαλείς πρωθυπουργοί. Επιτέλους λίγη σοβαρότητα.
Κατά τα άλλα ο Ερντογάν στο Βίλνιους «τα πήρε όλα κι έφυγε» σύμφωνα με το ΣΚΑΙ… Η χώρα μας θα μάθουμε τι πήρε πρακτικά εκτός από συμπάθεια; Για την επιθετικότητα του δικτάτορα Ερντογάν θα υπάρξει γραπτή, άμεση, ολοκληρωμένη πρακτική διασφάλιση των ΗΠΑ;
Barbie- Η Barbie είναι μια κωμωδία φαντασίας του 2023 σε σκηνοθεσία της Γκρέτα Γκέργουιγκ, η οποία την έγραψε μαζί με τον Νόα Μπάουμπαχ.
Π. Τσακιρίδης
mywaypress.gr
