Η Ρωσία διεξάγει υβριδικό πόλεμο εναντίον των ευρωπαϊκών χωρών

Το άρθρο του politico.eu αναλύει τις συνεχιζόμενες επιθέσεις υβριδικού πολέμου της Ρωσίας εναντίον της Ευρώπης, περιλαμβάνοντας σαμποτάζ υποδομών, κυβερνοεπιθέσεις και εκστρατείες παραπληροφόρησης. Παρά την αυξανόμενη ανησυχία, η συλλογική απάντηση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ παραμένει περιορισμένη, λόγω φόβων κλιμάκωσης και δυσκολίας στην απόδοση ευθυνών. Η Ευρώπη αντιδρά με κυρώσεις και ενισχυμένες προσπάθειες για την προστασία της κρίσιμης υποδομής, αλλά η αποτελεσματικότητα αυτών των μέτρων αμφισβητείται. Τέλος, το άρθρο τονίζει την ανάγκη για πιο ενωτική και αποφασιστική απάντηση στην επιθετικότητα της Ρωσίας.

 
Η αντίδραση της Ευρώπης στην υβριδική πολεμική της Ρωσίας

Η Ευρώπη αντιδρά στην υβριδική πολεμική της Ρωσίας με έναν συνδυασμό διστακτικών βημάτων και αυξανόμενης ανησυχίας.

• Από τη μία πλευρά, υπάρχει η αναγνώριση της απειλής και η λήψη μέτρων για την αντιμετώπισή της:
  • Δημιουργία ειδικών υπηρεσιών για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης (Γαλλία και Σουηδία)
  • Ίδρυση νέων δομών στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ για την προστασία των κρίσιμων υποδομών
  • Επιβολή κυρώσεων σε άτομα και οντότητες που εμπλέκονται στην υβριδική πολεμική της Ρωσίας
  • Αυξημένη προθυμία για δημόσια απόδοση ευθυνών στη Ρωσία για πράξεις δολιοφθοράς
• Από την άλλη πλευρά, η αντίδραση χαρακτηρίζεται από δισταγμό και έλλειψη αποφασιστικότητας:
  • Φόβοι για κλιμάκωση της σύγκρουσης και εμπλοκή σε πόλεμο
  • Έλλειψη συναίνεσης στο ΝΑΤΟ για το τι συνιστά υβριδικό πόλεμο και πότε ενεργοποιείται το Άρθρο 5
  • Δυσκολία απόδοσης ευθυνών λόγω της χρήσης “αναλώσιμων πρακτόρων” από τη Ρωσία
  • Αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα των κυρώσεων

Οι πηγές υπογραμμίζουν ότι η Ευρώπη χρειάζεται μια πιο ενωμένη και δυναμική απάντηση.

• Αυτό περιλαμβάνει αύξηση των αμυντικών δαπανών, ενίσχυση των υπηρεσιών εσωτερικής ασφάλειας και καλύτερη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών.
• Επιπλέον, η Ευρώπη πρέπει να δείξει ότι οι ενέργειες της Ρωσίας έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα, ενισχύοντας τη στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία.

Συνολικά, η Ευρώπη βρίσκεται σε μια φάση αφύπνισης απέναντι στην απειλή της υβριδικής πολεμικής, αλλά η αντίδρασή της παραμένει περιορισμένη.

 
Στρατηγικές της Ρωσίας για την αποσταθεροποίηση της Ευρώπης

Το δημοσίευμα περιγράφει μια σειρά από στρατηγικές που χρησιμοποιεί η Ρωσία για να αποσταθεροποιήσει την Ευρώπη. Αυτές οι στρατηγικές, που αναφέρονται ως “υβριδικός πόλεμος”, περιλαμβάνουν:

• Δολιοφθορά: Η Ρωσία κατηγορείται για δολιοφθορά σε κρίσιμες υποδομές, όπως υποθαλάσσια καλώδια τηλεπικοινωνιών στη Βαλτική Θάλασσα και ενεργειακούς αγωγούς. Υπάρχουν επίσης υποψίες για εμπλοκή της Ρωσίας σε εμπρησμούς σε χώρες όπως η Πολωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Τσεχία, η Γερμανία, η Λιθουανία και η Λετονία. Επιπλέον, η Ρωσία φέρεται να επιχείρησε να δολοφονήσει τον Armin Papperger, διευθύνοντα σύμβουλο της Rheinmetall, μιας γερμανικής εταιρείας κατασκευής όπλων.
• Εκστρατείες παραπληροφόρησης: Η Ρωσία χρησιμοποιεί την παραπληροφόρηση για να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και να σπείρει διχόνοια. Στη Λιθουανία, για παράδειγμα, η Ρωσία διαδίδει ψευδείς ειδήσεις για να δυσφημίσει την ανάπτυξη μιας γερμανικής ταξιαρχίας.
• Εργαλειοποίηση μεταναστών: Η Πολωνία κατηγόρησε τη Ρωσία ότι ενορχηστρώνει την αύξηση των μεταναστών από τη Λευκορωσία στην προσπάθειά της να αποσταθεροποιήσει τη Βαρσοβία.
• Προσβολές στον κυβερνοχώρο: Η Ρωσία έχει εμπλακεί σε κυβερνοεπιθέσεις κατά ευρωπαϊκών χωρών.
• Χρήση “αναλώσιμων πρακτόρων”: Μετά την απέλαση Ρώσων κατασκόπων που δρούσαν ως διπλωμάτες, η Ρωσία στρατολογεί νεαρούς άνδρες, συχνά με ποινικό μητρώο, για να εκτελούν δολιοφθορές.

Στόχος της Ρωσίας είναι να αποδυναμώσει την ενότητα της Ευρώπης, να υπονομεύσει την υποστήριξη προς την Ουκρανία και να προωθήσει τα δικά της γεωπολιτικά συμφέροντα.

Η Ευρώπη έχει μέχρι στιγμής δείξει διστακτικότητα στην αντιμετώπιση της ρωσικής επιθετικότητας, εν μέρει λόγω φόβων για κλιμάκωση.

Ωστόσο, υπάρχουν σημάδια αντίδρασης:

• Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ έχουν εντείνει τις προσπάθειες για την προστασία των κρίσιμων υποδομών.
• Η ΕΕ έχει θεσπίσει ένα νέο πλαίσιο κυρώσεων για άτομα και οντότητες που εμπλέκονται στον υβριδικό πόλεμο της Ρωσίας.
• Ορισμένες χώρες, όπως η Σουηδία, έχουν δημιουργήσει υπηρεσίες για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης.
• Αυξάνεται η προθυμία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να αποδίδουν ευθύνες στη Ρωσία για πράξεις δολιοφθοράς.

Παρ’ όλα αυτά, η αποτελεσματικότητα αυτών των μέτρων παραμένει αβέβαιη.

Οι πηγές τονίζουν την ανάγκη για πιο δυναμική και ενωμένη απάντηση από την πλευρά της Ευρώπης.

 
Αντιμετώπιση της Ρωσίας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ

Η Ρωσία διεξάγει υβριδικό πόλεμο εναντίον των ευρωπαϊκών χωρών, ο οποίος περιλαμβάνει εκστρατείες παραπληροφόρησης, hacking, κυβερνοεπιθέσεις, ανάμειξη στις εκλογές, δολιοφθορές σε υποδομές και βία.

Για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά αυτή την απειλή, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ μπορούν να λάβουν τα εξής μέτρα:

• Αύξηση της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία για να αποδειχθεί ότι οι ρωσικές προσπάθειες αποσταθεροποίησης έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα.
• Ενίσχυση της εσωτερικής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της αστυνόμευσης, των υπηρεσιών εσωτερικής πληροφόρησης και της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ συμμαχικών κυβερνήσεων.
• Δημόσια απόδοση ευθυνών στη Ρωσία για τις πράξεις δολιοφθοράς. Αυτό είναι το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της απειλής, σύμφωνα με τον Εσθονό Υπουργό Άμυνας.
• Εφαρμογή κυρώσεων σε άτομα και οντότητες που εμπλέκονται στον υβριδικό πόλεμο της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένης της παρέμβασης στις εκλογές, της δολιοφθοράς, της παραπληροφόρησης, των κυβερνοεπιθέσεων και της εργαλειοποίησης των μεταναστών.
• Επικοινωνιακή στρατηγική για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης. Χώρες όπως η Γαλλία και η Σουηδία έχουν ήδη δημιουργήσει ειδικές υπηρεσίες για την αντιμετώπιση της ξένης ψηφιακής παρέμβασης και της παραπληροφόρησης.
• Προστασία των κρίσιμων υποδομών. Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ έχουν δημιουργήσει νέες δομές για την αξιολόγηση των τρωτών σημείων και τον συντονισμό των προσπαθειών μεταξύ των κυβερνήσεων και του ιδιωτικού τομέα.
• Ενεργοποίηση του άρθρου 4 του ΝΑΤΟ σε περίπτωση που οι επιθέσεις ενταθούν, το οποίο προβλέπει διαβουλεύσεις όταν απειλείται η ασφάλεια μιας χώρας.

Ωστόσο, υπάρχουν και εμπόδια στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της Ρωσίας:

• Φόβος κλιμάκωσης της σύγκρουσης. Πολλές χώρες διστάζουν να αντιμετωπίσουν ανοιχτά τη Ρωσία, φοβούμενες ένα φαύλο κύκλο αντιποίνων.
• Έλλειψη σαφούς ορισμού του υβριδικού πολέμου. Αυτό δυσκολεύει την ενεργοποίηση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ, το οποίο προβλέπει συλλογική άμυνα.
• Δυσκολία στην απόδοση ευθυνών. Συχνά είναι δύσκολο να αποδειχθεί η εμπλοκή της Ρωσίας σε συγκεκριμένες ενέργειες.
• Η παρουσία χωρών με φιλορωσική στάση στο ΝΑΤΟ, όπως η Ουγγαρία και η Τουρκία, δυσχεραίνει τη λήψη αποφάσεων εναντίον της Μόσχας.

Συμπερασματικά, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ πρέπει να δράσουν αποφασιστικά και συντονισμένα για να αντιμετωπίσουν την υβριδική απειλή της Ρωσίας. Η αδράνεια θα ενθαρρύνει τη Μόσχα να συνεχίσει τις επιθετικές της ενέργειες.