Η στροφή προς ετερόκλητες συνεργασίες αποδυναμώνει τη στρατηγική μας σύνδεση με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ
Η μεγάλη εικόνα της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας: Προοπτικές και προκλήσεις στρατηγικής κατεύθυνσης
Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία δεν αναγνωρίζει έννομο συμφέρον στους πολίτες που επιδιώκουν να σταματήσουν την κοινοπραξία ΕΑΣ-CSG, αποτέλεσε την αφορμή για την έναρξη ενός διαλόγου σχετικά με την κατεύθυνση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Ωστόσο, πέρα από τη νομική διάσταση του θέματος, είναι κρίσιμο να εξετάσουμε τη μεγάλη εικόνα: ποια είναι η στρατηγική κατεύθυνση που ακολουθεί η χώρα μας στον τομέα της αμυντικής συνεργασίας και πώς επηρεάζεται τη θέση μας στο διεθνές γεωπολιτικό σύστημα;
Πανσπερμία συμμαχιών: Ευκαιρία ή αδιέξοδος;
Η ελληνική αμυντική βιομηχανία, τα τελευταία χρόνια, φαίνεται να βαδίζει σε μια στρατηγική που χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία ετερόκλητων συμμαχιών με ιδιωτικές εταιρίες από διάφορες χώρες. Αυτή η πολυδιάστατη προσέγγιση, αν και ενδεχομένως να προσφέρει οικονομικές ευκαιρίες και τεχνολογική αναβάθμιση, μπορεί να εγκυμονεί κινδύνους κατακερματισμού της στρατηγικής μας και αποδυνάμωσης των παραδοσιακών γεωπολιτικών μας συμμαχιών.
Η συνεργασία με χώρες όπως η Τσεχία μέσω της CSG, αν και σε πρώτη ανάγνωση φαίνεται να ενισχύει την εγχώρια παραγωγή, (χωρίς ποσοτικά δεδομένα των κεφαλαίων από τον ιδιώτη κάτι που είναι παράδοξο και προκαλεί προβληματισμό σε ξένα κέντρα λήψης αποφάσεων) ενδέχεται να αποδυναμώνει τη στρατηγική μας σύνδεση με τους βασικούς μας συμμάχους, τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ. Οι δύο αυτές χώρες δεν είναι απλώς σύμμαχοι· είναι πυλώνες ασφάλειας για την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και πρωτοστάτες στην ανάπτυξη τεχνολογιών αιχμής στον αμυντικό τομέα.
Η στρατηγική αξία των ΗΠΑ και του Ισραήλ
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ δεν είναι τυχαίοι εταίροι. Η στρατιωτική και τεχνολογική υπεροχή τους, σε συνδυασμό με τη μακροχρόνια συνεργασία τους με την Ελλάδα, έχει αποφέρει κρίσιμα οφέλη για την ενίσχυση της εθνικής μας άμυνας. Από τα προγράμματα εκσυγχρονισμού των F-16 μέχρι τις συνεργασίες στον τομέα της κυβερνοασφάλειας, οι δεσμοί αυτοί διαμορφώνουν ένα πλαίσιο ασφάλειας που βασίζεται σε αμοιβαία εμπιστοσύνη και κοινά γεωπολιτικά συμφέροντα.
Το Ισραήλ, ειδικότερα, αποτελεί έναν εξαιρετικά σημαντικό εταίρο που συνδυάζει τεχνολογική καινοτομία με στρατηγική εμπειρία. Η συνεργασία μας σε τομείς όπως τα UAVs (μη επανδρωμένα αεροσκάφη) και τα συστήματα αεράμυνας έχει συμβάλει καθοριστικά στη διατήρηση της αποτρεπτικής μας ισχύος, ιδιαίτερα σε μια περίοδο αυξημένων εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο.
Οι προκλήσεις της ετερόκλητης στρατηγικής
Η στροφή προς ετερόκλητες συνεργασίες, όπως αυτή με την CSG, μπορεί να δημιουργήσει επιπλοκές σε επίπεδο συντονισμού και στρατηγικής συνοχής. Ενδέχεται να οδηγήσει σε εξάρτηση από εταιρίες που δεν έχουν ιστορικά αποδεδειγμένη δέσμευση στην ελληνική αμυντική βιομηχανία και να πλήξει τη δυνατότητα της χώρας να διατηρήσει ενιαία στρατηγική κατεύθυνση.
Πέρα από αυτό, η έλλειψη στρατηγικής ιεράρχησης των συνεργασιών μας μπορεί να αποξενώσει τους βασικούς μας συμμάχους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, έχουν επανειλημμένα δώσει έμφαση στη σημασία της διατήρησης ενός σταθερού πλαισίου συνεργασίας με τις χώρες της περιοχής, και η Ελλάδα αποτελεί κρίσιμο κόμβο για την εφαρμογή αυτής της στρατηγικής. Η απομάκρυνση από αυτή τη σταθερότητα μπορεί να προκαλέσει ανησυχίες σχετικά με την αξιοπιστία μας ως συμμάχου.
Το μέλλον της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας: Μια πρόταση
Είναι προφανές ότι η ελληνική αμυντική βιομηχανία χρειάζεται να εκσυγχρονιστεί και να ενισχύσει την παρουσία της στην παγκόσμια αγορά. Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να γίνει εις βάρος της στρατηγικής μας συνοχής και των παραδοσιακών μας συμμαχιών. Μια βιώσιμη στρατηγική θα μπορούσε να περιλαμβάνει:
- Ενίσχυση των δεσμών με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ: Επένδυση σε προγράμματα κοινής ανάπτυξης τεχνολογίας και διασφάλιση μεταφοράς τεχνογνωσίας.
- Επιλεκτικές συνεργασίες με ευρωπαϊκές εταιρίες: Οι συνεργασίες αυτές θα πρέπει να είναι στοχευμένες και να εξυπηρετούν συγκεκριμένα στρατηγικά συμφέροντα, χωρίς να υπονομεύουν τις θεμελιώδεις συμμαχίες μας.
- Διαφάνεια και στρατηγικός σχεδιασμός: Η ελληνική αμυντική βιομηχανία χρειάζεται έναν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό που θα ενσωματώνει την τεχνολογική και γεωπολιτική μας στρατηγική.
- Ανάπτυξη εγχώριων δυνατοτήτων: Παράλληλα με τις διεθνείς συνεργασίες, είναι κρίσιμο να επενδύσουμε στη δική μας τεχνογνωσία και τις δυνατότητες παραγωγής.
Συμπέρασμα
Η ελληνική αμυντική βιομηχανία βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η απόφαση να προχωρήσουμε με ετερόκλητες συμμαχίες, αν και φαινομενικά ελκυστική, μπορεί να αποδειχθεί στρατηγικά επισφαλής. Η διατήρηση και ενίσχυση των σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ πρέπει να παραμείνει θεμέλιος λίθος της στρατηγικής μας, καθώς αποτελεί εγγύηση για την ασφάλεια και την τεχνολογική μας υπεροχή. Η μεγάλη εικόνα απαιτεί σαφήνεια, συνέπεια και αποφασιστικότητα. Η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας μας δίνει τη δυνατότητα να διαδραματίσουμε ηγετικό ρόλο, αλλά αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με σοφές επιλογές και προσεκτική στρατηγική.
Λόγω της ιδιωτικής φύσης της CSG, οι λεπτομέρειες για τη δομή των μετόχων δεν είναι πλήρως διαφανείς
Η Czechoslovak Group (CSG) είναι ένας ιδιωτικός επιχειρηματικός όμιλος που έχει έδρα την Τσεχία και δραστηριοποιείται κυρίως στους τομείς της αμυντικής βιομηχανίας, της μηχανολογίας, της αυτοκινητοβιομηχανίας και των σιδηροδρομικών συστημάτων. Ο βασικός μέτοχος και ιδρυτής της CSG είναι ο επιχειρηματίας **Jaroslav Strnad**, ο οποίος είναι γνωστός για τη στρατηγική ανάπτυξης και εξαγορών που οδήγησε στην επέκταση του ομίλου.
Ο Όμιλος CSG αποτελείται από αρκετές θυγατρικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε διάφορους τομείς, και η ιδιοκτησιακή του δομή είναι κυρίως ιδιωτική. Τα τελευταία χρόνια, ο γιος του Jaroslav Strnad, Michal Strnad, έχει αναλάβει ενεργό ρόλο στη διοίκηση του ομίλου και φέρεται να είναι πλέον ο κύριος μέτοχος. Η οικογενειακή αυτή διαχείριση διατηρεί τον όμιλο υπό στενό έλεγχο, κάτι που του επιτρέπει να διατηρεί την ευελιξία του σε στρατηγικές επενδυτικές αποφάσεις.
Λόγω της ιδιωτικής φύσης της CSG, οι λεπτομέρειες για τη δομή των μετόχων δεν είναι πλήρως διαφανείς, αλλά φαίνεται πως ο όμιλος παραμένει υπό τον έλεγχο της οικογένειας Strnad, χωρίς να έχει εισαχθεί στο χρηματιστήριο ή να υπάρχει σημαντική συμμετοχή εξωτερικών επενδυτών.
Τα προβληματικά και επικίνδυνα σημεία
-Η απουσία του ύψους των ιδιωτικών κεφαλαίων που θα συνεισφέρει στην κοινοπραξία με την ΕΑΣ η CSG
-Η αδιαφάνεια της δομής των μετόχων της CSG
Παραγωγή ΤΝΤ
Η κοινοπραξία θα επιτρέψει στην Ελλάδα να γίνει η δεύτερη χώρα στην Ευρώπη που θα παράγει ΤΝΤ (Τρινιτροτολουόλιο)
Με βάση τις μέχρι σήμερα ανεπίσημες ανακοινώσεις και διαρροές τα ιδιωτικά κεφάλαια που θα επενδυθούν στην κοινοπραξία μεταξύ των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ) και της CSG, ξεπερνούν τα 80.000.000 ευρώ συνολικά, μαζί με την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Δεν αναφέρεται συγκεκριμένο ύψος ιδιωτικών κεφαλαίων ξεχωριστά, αλλά μόνο το συνολικό ποσό που περιλαμβάνει και τα δύο είδη κεφαλαίων.
Η κοινοπραξία αυτή, η οποία συνιστά σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, θα αξιοποιήσει αυτά τα κεφάλαια στο εργοστάσιο του Λαυρίου για την παραγωγή ΤΝΤ. Επιπλέον, η κοινοπραξία θα έχει τη δυνατότητα να προσλάβει απευθείας τους εργαζόμενους που χρειάζεται, καταργώντας έτσι την ανάγκη για συμβάσεις με τρίτες εταιρείες για την ενοικίαση εργαζομένων.
Αξίζει να επισημανθεί πάντως ότι ΕΑΣ και CSG κατέφυγαν σε επι πληρωμή εκστρατεία δημοσίων σχέσεων σε επιλεγμένα βάση λίστας ΜΜΕ για να επικοινωνήσουν τις θέσεις τους, κάτι που προβληματίζει για την σκοπιμότητα της ενέργειας αυτής.
Π. Τσακιρίδης
mywaypress.gr
