Μετατροπή του Κυνισμού σε Ευκαιρία: Η νοοτροπία της αφθονίας
Υπάρχει λόγος να είμαστε αισιόδοξοι;
Ασθένειες, πληθωρισμός, πόλεμος… Ο κατάλογος συνεχίζεται.
Μια ματιά στα πρωτοσέλιδα είναι αρκετή για να βάλει κάποιον στα άκρα. Και με μια ατελείωτη ροή μέσων ενημέρωσης, είναι δύσκολο να ξεφύγουμε από αυτούς τους τίτλους.
Ακόμη χειρότερα, όπως είδαμε στο τελευταίο blog, η εξέλιξη διαμόρφωσε τον εγκέφαλό μας ώστε να έχει πλήρη επίγνωση των πιθανών κινδύνων. Ως αποτέλεσμα, τα μέσα ενημέρωσης και οι πολιτικοί μας επικεντρώνονται στο ζοφερό για να συλλάβουν το μυαλό σας.
Αυτός ο τρομερός συνδυασμός έχει βαθύ αντίκτυπο στη νοοτροπία μας: κυριολεκτικά κλείνει την ικανότητά μας να λαμβάνουμε καλά νέα.
Λοιπόν, ποια είναι η λύση σε αυτήν την πρόκληση;
Για μένα, πρόκειται για την καλλιέργεια μιας νοοτροπίας αφθονίας – τη μετάβαση από τον κυνισμό στην ελπίδα, από την απαισιοδοξία στην αισιοδοξία και από την έλλειψη στην αφθονία.
Η πραγματοποίηση αυτής της αλλαγής νοοτροπίας είναι ιδιαίτερα σημαντική για τους επιχειρηματίες, οι οποίοι πρέπει να δουν ευκαιρίες εκεί όπου οι άλλοι βλέπουν προβλήματα.
Στο σημερινό blog, θα συνοψίσω το σημαντικό έργο του επιστημονικού συγγραφέα Matt Ridley για την ανάπτυξη μιας πιο αισιόδοξης και εστιασμένης στην αφθονία προοπτικής, καταπολεμώντας αυτό που ο Ridley αποκαλεί «γκρίνια απαισιοδοξίας».
Κάνοντας τη μετάβαση από την απαισιοδοξία στην αισιοδοξία
Μία από τις καλύτερες ιστορίες σχετικά με τη σημασία της μετατόπισης της νοοτροπίας κάποιου από την απαισιοδοξία στην αισιοδοξία περιλαμβάνει τον Matt Ridley, τον βραβευμένο συγγραφέα του λαμπρού βιβλίου, The Rational Optimist.
Ο Ridley είναι ζωολόγος εκπαιδευμένος στην Οξφόρδη, αλλά έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του ως επιστημονικός συγγραφέας, ειδικευμένος στην προέλευση και την εξέλιξη της συμπεριφοράς.
Και τον τελευταίο καιρό, η συμπεριφορά που έχει τραβήξει περισσότερο την προσοχή του είναι η προτίμηση της ανθρωπότητας για κακά νέα. Όπως το θέτει ο Ridley:
«Είναι απίστευτο, αυτή η γκρίνια απαισιοδοξίας, αυτή η σπασμωδική, κατηφορική αντίδραση από ανθρώπους που ζουν μέσα στην πολυτέλεια και την ασφάλεια για την οποία οι πρόγονοί τους θα είχαν πεθάνει. Η τάση να βλέπουμε το κενό κάθε ποτηριού είναι διάχυτη. Είναι σχεδόν σαν οι άνθρωποι να προσκολλώνται στα κακά νέα σαν μια κουβέρτα άνεσης».
Προσπαθώντας να κατανοήσει αυτή την απαισιοδοξία, ο Ridley, όπως και ο ψυχολόγος Daniel Kahneman, βλέπει έναν συνδυασμό γνωστικών προκαταλήψεων και εξελικτικής ψυχολογίας ως τον πυρήνα του προβλήματος.
Προσδιορίζει τη γνωστική προκατάληψη «αποστροφή απώλειας» – μια τάση των ανθρώπων να μετανιώνουν περισσότερο για μια απώλεια παρά για ένα παρόμοιο κέρδος- ως την προκατάληψη με τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην αφθονία. Η αποστροφή απώλειας είναι συχνά αυτό που κρατά τους ανθρώπους κολλημένους σε αυλακώσεις. Είναι μια απροθυμία να αλλάξουν κακές συνήθειες από φόβο ότι η αλλαγή θα τους αφήσει σε χειρότερη θέση από πριν.
Αλλά αυτή η προκατάληψη δεν ενεργεί μόνη της.
«Πιστεύω επίσης ότι θα μπορούσε να υπάρχει μια συνιστώσα εξελικτικής ψυχολογίας», υποστηρίζει ο Ridley. «Μπορεί να είμαστε ζοφεροί επειδή οι ζοφεροί άνθρωποι κατάφεραν να αποφύγουν να φαγωθούν από λιοντάρια στο Πλειστόκαινο».
Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο Ridley έχει καταλήξει να πιστεύει ότι το διαζύγιό μας από την πραγματικότητα κάνει περισσότερο κακό παρά καλό και πρόσφατα άρχισε να αντεπιτίθεται. «Μου έχει γίνει συνήθεια τώρα να αμφισβητώ τέτοιες παρατηρήσεις. Κάθε φορά που κάποιος λέει κάτι γκρινιάρικο για τον κόσμο, προσπαθώ απλώς να σκεφτώ την άλλη πλευρά του επιχειρήματος και – αφού εξετάσω τα γεγονότα – ξανά και ξανά διαπιστώνω ότι το έχουν με λάθος τρόπο».
Αυτή η μετατροπή στη θετική σκέψη δεν συνέβη εν μία νυκτί. Ως μικρός επιστημονικός ρεπόρτερ, ο Ridley συνάντησε εκατοντάδες περιβαλλοντολόγους που προφήτευαν ένθερμα ένα πολύ πιο ζοφερό μέλλον.
Έτσι, το ερώτημα είναι: Τι προκάλεσε τη μετατόπιση;
Πώς τα δεδομένα οδηγούν στην αισιοδοξία
Πριν από περίπου 25 χρόνια, ο Ridley άρχισε να παρατηρεί ότι η καταστροφή που προέβλεπαν οι ειδικοί δεν ήταν ακόμα πουθενά.
Η όξινη βροχή ήταν το πρώτο σημάδι ότι τα γεγονότα δεν ταίριαζαν με τις φανφάρες.
Κάποτε θεωρούνταν η πιο τρομερή περιβαλλοντική απειλή του πλανήτη μας, η όξινη βροχή αναπτύσσεται επειδή η καύση ορυκτών καυσίμων απελευθερώνει διοξείδιο του θείου και οξείδια του αζώτου στην ατμόσφαιρα, προκαλώντας μια όξινη μετατόπιση στην ισορροπία του pH των βροχοπτώσεων – εξ ου και το όνομα. Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά από τον Άγγλο επιστήμονα Robert Angus Smith το 1852, η όξινη βροχή χρειάστηκε άλλον έναν αιώνα για να ανθίσει από την επιστημονική περιέργεια στην υποτιθέμενη καταστροφή.
Αλλά μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970, η γραφή ήταν στον τοίχο.
Το 1982, ο υπουργός Περιβάλλοντος του Καναδά, John Roberts, συνόψισε αυτό που πολλοί σκέφτονταν, λέγοντας στο περιοδικό Time: «Η όξινη βροχή είναι μια από τις πιο καταστροφικές μορφές ρύπανσης που μπορεί να φανταστεί κανείς, μια ύπουλη ελονοσία της βιόσφαιρας».
Τότε, ο Ridley συμφώνησε με αυτή την άποψη.
Αλλά πέρασαν μερικές δεκαετίες και συνειδητοποίησε ότι τίποτα τέτοιο δεν συνέβαινε: «Δεν ήταν μόνο ότι τα δέντρα δεν πέθαιναν, ήταν ότι ποτέ δεν πέθαιναν – όχι σε ασυνήθιστους αριθμούς και όχι λόγω της όξινης βροχής. Τα δάση που υποτίθεται ότι είχαν εξαφανιστεί εντελώς ήταν πιο υγιή από ποτέ».
Βεβαίως, η ανθρώπινη καινοτομία διαδραμάτισε τεράστιο ρόλο στην αποτροπή αυτής της καταστροφής.
Στην Αμερική, αυτό το χειρόγραφο παρήγαγε τα πάντα, από τροποποιήσεις του νόμου για τον καθαρό αέρα μέχρι την υιοθέτηση καταλυτικών μετατροπέων για αυτοκίνητα.
Τα αποτελέσματα ήταν μείωση των εκπομπών διοξειδίου του θείου από 31 εκατομμύρια τόνους το 1970 σε μόλις 1,8 εκατομμύρια τόνους το 2021 – μείωση 94%. Οι εκπομπές οξειδίων του αζώτου μειώθηκαν από πάνω από 27 εκατομμύρια τόνους σε 7,6 εκατομμύρια τόνους κατά την ίδια περίοδο.
Αυτή η απουσία έκανε τον Ridley περίεργο.
Άρχισε να ψάχνει σε άλλες σκοτεινές προφητείες και βρήκε ένα παρόμοιο μοτίβο: «Οι προβλέψεις για τον πληθυσμό και την πείνα ήταν σοβαρά λανθασμένες… Τα προσαρμοσμένα στην ηλικία ποσοστά καρκίνου, για παράδειγμα, μειώνονται, δεν αυξάνονται. Επιπλέον, παρατήρησα ότι οι άνθρωποι που επεσήμαναν αυτά τα γεγονότα επικρίθηκαν έντονα, αλλά δεν διαψεύστηκαν».
Όλα αυτά οδήγησαν τον Ridley σε μια άλλη ερώτηση: Αν οι πραγματικά αρνητικές προβλέψεις δεν επαληθεύονταν, τι γίνεται με την αλήθεια των πιο κοινών υποθέσεων, όπως η ιδέα ότι ο κόσμος χειροτερεύει;
Για να το καταλάβει αυτό, ο Ridley άρχισε να εξετάζει τις παγκόσμιες τάσεις: οικονομικές και τεχνολογικές. μακροζωία και σχετιζόμενη με την υγειονομική περίθαλψη· και πλήθος περιβαλλοντικών ζητημάτων.
Το αποτέλεσμα αυτής της έρευνας έγινε η ραχοκοκαλιά του βιβλίου του The Rationale Optimist, το οποίο υποστηρίζει ότι η αισιοδοξία και όχι η απαισιοδοξία είναι η πιο υγιής φιλοσοφική θέση για την αξιολόγηση των πιθανοτήτων του είδους μας σε ένα καλύτερο αύριο.
Γιατί αυτό έχει σημασία
Τα απίστευτα νέα σήμερα, σε σύγκριση ακόμη και με μερικές δεκαετίες πριν, είναι ότι οι εκθετικές τεχνολογίες δίνουν στον καθένα μας απαράμιλλη πρόσβαση στη γνώση, τους εμπειρογνώμονες και τις παγκόσμιες επικοινωνίες με ελάχιστο έως καθόλου κόστος.
Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να το δείτε αυτό είναι να δείτε πώς η επανάσταση του διαδικτύου συνέχισε να εξαπλώνεται γρήγορα σε ολόκληρο τον πλανήτη. Το 2010, είχαμε μόλις 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους συνδεδεμένους στο διαδίκτυο.
Ο αριθμός αυτός είναι τώρα πάνω από 5 δισεκατομμύρια.
Μέχρι το 2030, θα αυξηθεί σε τουλάχιστον 7,5 δισεκατομμύρια – ή το 90% του πλανήτη.
Όταν το συνδυάσουμε αυτό με την ταχέως αναπτυσσόμενη τεχνητή νοημοσύνη, 100 δισεκατομμύρια αισθητήρες, ρομπότ και πολλά άλλα, δημιουργούμε έναν έξυπνο εγκέφαλο για ολόκληρο τον πλανήτη. Αυτό το παγκόσμιο επίπεδο νοημοσύνης μας δίνει τη δυνατότητα να λύνουμε προβλήματα κινητοποιώντας πόρους σε όλο τον κόσμο.
Αυτό βρίσκεται στον πυρήνα του τι σημαίνει να έχεις μια νοοτροπία αφθονίας: η ιδέα ότι το επόμενο έτος θα φέρει περισσότερες ευκαιρίες από φέτος.
Στο πέμπτο blog της σειράς Scaling Abundance, θα εξετάσουμε γιατί η αναβάθμιση του “γνωστικού λογισμικού” σας είναι τόσο κρίσιμη στο ολοένα και πιο δυναμικό περιβάλλον μας.
Συνέχεια diamandis.com
