Οι μισθοί φτώχειας αποτελούν σημαντική απειλή για την κοινωνική συνοχή
Η έκθεση που υπέβαλε στον εποπτικό μηχανισμό της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας η ΓΣΕΕ με την οποία ζητά την αποκατάσταση των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων είναι μια αναγκαία στοχευμένη παρέμβαση.
Στην έκθεση ζητεί συγκεκριμένα «την αποκατάσταση του θεσμικού πλαισίου ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων που αποτελεί σταθερή προτεραιότητα και μοχλό για την πλήρη επαναφορά όλων των συλλογικών δικαιωμάτων που αποδομήθηκαν, “πάγωσαν” ή καταργήθηκαν υπό τους επαχθείς όρους που επέβαλε η τρόικα των πιστωτών της Ελλάδας αλλά και από μεταγενέστερες κυβερνητικές παρεμβάσεις.
Τεκμηριώνει με στοιχεία από πρόσφατες έρευνες του Ινστιτούτου Εργασίας της Συνομοσπονδίας ΙΝΕ-ΓΣΕΕ την καθοδική πορεία της αγοραστικής δύναμης και της αξιοπρεπούς διαβίωσης που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι χωρίς αποτελεσματικές παρεμβάσεις οικονομικής πολιτικής μπροστά στο πληθωριστικό σοκ που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ενεργειακή κρίση.
Αναδεικνύει την κομβική σημασία του κατωτάτου μισθού, τονίζοντας ότι η δια νόμου μονομερής αυξηση του από το Κράτος έχει αμελητέο θετικό αντίκτυπο, οδηγώντας σε κατώτατο μισθό φτώχειας χωρίς αναφορές στην πραγματική οικονομία και τις ανάγκες των εργαζόμενων παρά την ιδιαίτερα δυσχερή οικονομική συγκυρία.
Οι μισθοί φτώχειας αποτελούν σημαντικό πρόβλημα που απειλεί την κοινωνική συνοχή. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), ο μισθός φτώχειας είναι ο μισθός που δεν είναι επαρκής για να καλύψει τις βασικές ανάγκες ενός ατόμου ή ενός νοικοκυριού, όπως στέγη, τροφή, ιατρική περίθαλψη και εκπαίδευση.
Οι μισθοί φτώχειας απειλούν την κοινωνική συνοχή με διάφορους τρόπους. Αρχικά, μπορεί να οδηγήσουν σε φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό. Όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να κερδίσουν αρκετά χρήματα για να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, μπορεί να είναι πιο πιθανό να ζήσουν σε συνθήκες φτώχειας και να αποκλειστούν από την κοινωνία. Αυτό μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, την εκπαίδευση και την κοινωνική συμμετοχή των ατόμων.
Δεύτερον, οι μισθοί φτώχειας μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένη εγκληματικότητα. Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να παρανομήσουν για να επιβιώσουν, μπορεί να είναι πιο πιθανό να εμπλακούν σε εγκληματικές δραστηριότητες. Αυτό μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ασφάλεια και την τάξη της κοινωνίας.
Τρίτον, οι μισθοί φτώχειας μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένη πολιτική και κοινωνική αναταραχή. Όταν οι άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν έχουν τίποτα να χάσουν, μπορεί να είναι πιο πιθανό να συμμετάσχουν σε διαδηλώσεις ή άλλες μορφές πολιτικής δράσης. Αυτό μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην σταθερότητα και την ευημερία της κοινωνίας.
Στην Ελλάδα, το ποσοστό των εργαζομένων που λαμβάνουν μισθούς φτώχειας είναι σχετικά υψηλό. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 2022, το 20,7% των εργαζομένων έλαβαν μισθούς κάτω του κατώτατου μισθού. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 1 εκατομμύριο εργαζόμενοι στην Ελλάδα δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες με το εισόδημά τους.
Για παράδειγμα, ένας εργαζόμενος που λαμβάνει μισθό 500 ευρώ το μήνα δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδα στέγασης, τροφής, ιατρικής περίθαλψης και εκπαίδευσης για τον εαυτό του και την οικογένειά του. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε φτώχεια, κοινωνικό αποκλεισμό και αυξημένη εγκληματικότητα.
Η αύξηση των μισθών είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση της φτώχειας και της κοινωνικής ανισότητας. Η κυβέρνηση εαν διέθετε πολιτική βούληση και κοινωνική οξυδέρκεια, θα μπορούσε να επιδειξει κοινωνικά αντανακλαστικά, μέσω ενος απτού, εφαρμόσιμου άμεσα, ολοκληρωμένου εθνικού σχεδίου καταπολέμησης της φτώχειας και πολλαπλής ενίσχυσης των μισθών μέσω της ενίσχυσης των συλλογικών διαπραγματεύσεων, της αύξησης του κατώτατου μισθού και της βελτίωσης των εργασιακών προτύπων.Συγκεκριμένα:
Ενίσχυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων: Η κυβέρνηση μπορεί να λάβει μέτρα για να ενισχύσει τα δικαιώματα των εργαζομένων να διαπραγματεύονται συλλογικά για τους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας τους. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την ενίσχυση της νομοθεσίας για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την παροχή κρατικής υποστήριξης στους συνδικαλιστικούς φορείς και την εκπαίδευση των εργαζομένων στα δικαιώματά τους.
Αύξηση του κατώτατου μισθού: Η κυβέρνηση μπορεί να αυξήσει τον κατώτατο μισθό σε ένα επίπεδο που να είναι επαρκές για να εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. Αυτό θα μπορούσε να γίνει μέσω της αύξησης του κατώτατου μισθού με βάση τον πληθωρισμό ή τη μέση αύξηση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα.
Βελτίωση των εργασιακών προτύπων: Η κυβέρνηση μπορεί να βελτιώσει τα εργασιακά πρότυπα για να διασφαλίσει ότι όλοι οι εργαζόμενοι έχουν δίκαιες συνθήκες εργασίας και ίση πρόσβαση σε ευκαιρίες απασχόλησης. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την ενίσχυση της νομοθεσίας για την εργασία, την επιβολή των εργασιακών κανονισμών και την παροχή εκπαίδευσης στους εργοδότες και τους εργαζόμενους σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους.
Π. Τσακιρίδης
mywaypress.gr
