Ουκρανία -Το πιο πιθανό σενάριο είναι κάποια μορφή Φινλανδοποίησης

Το άρθρο του Noah Smith στο noahpinion.blog εξετάζει το πιθανό μέλλον της Ουκρανίας υπό τον Πρόεδρο Τραμπ, υποστηρίζοντας ένα σενάριο “Φινλανδοποίησης” όπου η Ουκρανία χάνει εδάφη και δεσμεύεται να μην ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, αλλά διατηρεί την ανεξαρτησία της. Ο Smith προβλέπει ότι ο Τραμπ θα επιδιώξει μια συμφωνία για να τερματίσει τον πόλεμο, ασκώντας πίεση στη Ρωσία μέσω οικονομικών και στρατιωτικών μέτρων. Παρά τις εδαφικές απώλειες, ο Smith πιστεύει ότι η Ουκρανία θα παραμείνει ανεξάρτητη και θα οικοδομήσει μια ισχυρή αμυντική βιομηχανία. Συγκρίνει την κατάσταση με τον “Χειμερινό Πόλεμο” της Φινλανδίας, όπου η απώλεια εδαφών δεν οδήγησε σε πλήρη κατάκτηση. Τέλος, υποστηρίζει ότι μια τέτοια συμφωνία θα ήταν η καλύτερη δυνατή για την Ουκρανία, δεδομένων των περιορισμένων στρατιωτικών της δυνατοτήτων.

 
Αρχικά, μεγάλο μέρος της αμερικανικής Δεξιάς υιοθέτησε μια αντίθετη αφήγηση, κατηγορώντας την Ουκρανία ότι προκάλεσε την εισβολή λόγω της πιθανής επέκτασης του ΝΑΤΟ, υποστηρίζοντας ότι η Ρωσία δικαιούται να ελέγχει τη δική της «σφαίρα επιρροής», και υπονοώντας ότι ορισμένα τμήματα της Ουκρανίας θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι ρωσικά.

Δεδομένης της κριτικής μάζας Ρεπουμπλικανών που έχουν πειστεί από την προαναφερθείσα αφήγηση, η εποχή της αξιόπιστης αμερικανικής υποστήριξης προς την Ουκρανία θεωρείται ότι έχει τελειώσει. Ωστόσο, ο Τραμπ δεν αναμένεται να βοηθήσει τη Ρωσία να κατακτήσει την Ουκρανία, καθώς θα το θεωρούσε ως ήττα για τις ΗΠΑ.

Οι συμφωνίες ειρήνης που προτείνει ο Τραμπ περιλαμβάνουν συνήθως μια κατάπαυση του πυρός που παγώνει την ρωσική προέλαση, την παραχώρηση εδαφών που έχει καταλάβει η Ρωσία και την απαγόρευση της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.

Ο Πούτιν φαίνεται να επιθυμεί την κατάκτηση όλης ή σχεδόν ολόκληρης της Ουκρανίας. Όσο ο στρατός του προελαύνει και καταλαμβάνει περισσότερα εδάφη και η οικονομία της Ρωσίας ευδοκιμεί μέσω της παραγωγής όπλων, ο Πούτιν δεν έχει κίνητρο να υποχωρήσει.

Ο Τραμπ απειλεί να επιβάλει αυξημένες κυρώσεις και δασμούς στη Ρωσία εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία. Εξετάζει επίσης τη χρήση της συνέχισης της βοήθειας προς την Ουκρανία ως μοχλό πίεσης, πιθανώς συνδέοντας την αμερικανική βοήθεια με την πρόσβαση στα σπάνια μέταλλα της Ουκρανίας.

Παρόλο που η ρωσική οικονομία εξακολουθεί να αναπτύσσεται, εν μέρει λόγω των εξαγωγών πετρελαίου και της πολεμικής παραγωγής, αντιμετωπίζει προβλήματα όπως ο αυξανόμενος πληθωρισμός, η υποτίμηση του ρουβλίου και οι μειούμενες γεννήσεις. Επιπλέον, οι ουκρανικές επιθέσεις στα ρωσικά διυλιστήρια πετρελαίου αναμένεται να μειώσουν την παραγωγή καυσίμων.

Παρά τις ρωσικές προελάσεις, η Ουκρανία συνεχίζει να αντιστέκεται σθεναρά και η εγχώρια παραγωγή όπλων αυξάνεται. Η χώρα ισχυρίζεται ότι είναι σε θέση να παράγει 4 εκατομμύρια drones ετησίως και τα υπόγεια εργοστάσιά της είναι πλέον θωρακισμένα.

Το πιο πιθανό σενάριο είναι η «Φινλανδοποίηση». Ακόμα κι αν η Ουκρανία χάσει εδάφη και υποσχεθεί να μην ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, μπορεί να διατηρήσει την ανεξαρτησία και τη δημοκρατία της, όπως έκανε η Φινλανδία μετά τους πολέμους της με τη Σοβιετική Ένωση. Αυτό θα σήμαινε μια τακτική ήττα, αλλά μια μεγάλη στρατηγική νίκη για την Ουκρανία.