Ο Trump να αντιμετωπίσει την τρομοκρατική απειλή της Τουρκίας με αποφασιστικότητα

 “Η διατήρηση της αμερικανικής ασφάλειας σημαίνει όχι μόνο αντιμετώπιση της Κίνας αλλά και αντιμετώπιση όσων θα χτυπούσαν την Αμερική λόγω θρησκευτικού μίσους. Ο Τραμπ πρέπει να αναγνωρίσει τη μόνη διαφορά μεταξύ της Τουρκίας σήμερα και της Σαουδικής Αραβίας πριν από την 11η Σεπτεμβρίου: η Τουρκία εξοπλίζει τους ισλαμιστές ενώ φιλοδοξεί να γίνει  πυρηνική δύναμη ”

 
Το άρθρο του Michael Rubin,  στο aei.org προειδοποιεί τον  εκλεγμένο πρόεδρο Trump να μην επαναλάβει τα λάθη που έγιναν πριν από τις 11 Σεπτεμβρίου σχετικά με τη Σαουδική Αραβία, εφαρμόζοντάς τα στην Τουρκία. Ο Rubin υποστηρίζει ότι η ανοχή των ΗΠΑ στην τρομοκρατία που υποστηρίζεται από την Τουρκία μοιάζει με την προηγούμενη ανοχή στην τρομοκρατία που υποστηριζόταν από τη Σαουδική Αραβία. Αναφέρει παραλληλισμούς μεταξύ της στάσης των ΗΠΑ απέναντι στις δύο χώρες, επισημαίνοντας την αδιαφορία ορισμένων ακαδημαϊκών, στρατιωτικών και διπλωματών που προτάσσουν  τα οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη αντί της ασφάλειας των ΗΠΑ. Τέλος, καλεί τον Trump να αντιμετωπίσει την Τουρκία με αποφασιστικότητα για να προστατεύσει την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ.

 
Η Σιωπή ως Κίνδυνος για την Εθνική Ασφάλεια

Η σιωπή απέναντι στην τρομοκρατία μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες για την εθνική ασφάλεια. Το άρθρο του Michael Rubin, “Trump Should Not Replicate Pre-9/11 Saudi Mistakes with Turkey”, παρέχει ένα ισχυρό παράδειγμα αυτού του κινδύνου, εστιάζοντας στην περίπτωση της Τουρκίας.

• Ο Rubin υποστηρίζει ότι η αμερικανική πολιτική αγνόησε σκόπιμα την υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας στον ισλαμικό εξτρεμισμό πριν από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.
• Ακαδημαϊκοί, στρατιωτικοί και διπλωμάτες δικαιολογούσαν τη συμπεριφορά της Σαουδικής Αραβίας για διάφορους λόγους: ακαδημαϊκή συνεργασία, στρατιωτική αξία και προσωπικά συμφέροντα.
• Επισημαίνει ότι η Τουρκία ακολουθεί σήμερα μια παρόμοια πορεία, υποστηρίζοντας εξτρεμιστικές ομάδες και θέτοντας σε κίνδυνο την περιφερειακή ασφάλεια.
• Τονίζει ότι η Τουρκία είναι η δεύτερη πιο εχθρική χώρα προς το Ισραήλ και τους Εβραίους μετά το Ιράν, με μια βαθιά ριζωμένη αντισημιτική ιδεολογία.
• Προειδοποιεί ότι η αδιαφορία απέναντι στις ενέργειες της Τουρκίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια νέα τρομοκρατική απειλή, καθώς η Τουρκία φιλοδοξεί να γίνει πυρηνική δύναμη.

Συμπερασματικά, η ανοχή στον τρομοκρατία, είτε από σιωπή είτε από σκόπιμη αγνόηση, μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες. Η περίπτωση της Σαουδικής Αραβίας πριν από την 11η Σεπτεμβρίου χρησιμεύει ως μια θλιβερή υπενθύμιση. Η εθνική ασφάλεια απαιτεί ειλικρινή και αποφασιστική δράση για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, ανεξάρτητα από τις πολιτικές ή οικονομικές επιπτώσεις.

 
Πολιτικές και οικονομικές σχέσεις που κρύβουν την αλήθεια για την τρομοκρατία

Ο συγγραφέας επικεντρώνεται στην Τουρκία και τη Σαουδική Αραβία, υποδεικνύοντας  ότι οι πολιτικές και οικονομικές σχέσεις μπορούν να συγκαλύψουν την αλήθεια για την τρομοκρατία με διάφορους τρόπους:

• Εξάρτηση από στρατιωτικές βάσεις: Η εξάρτηση από στρατιωτικές βάσεις σε χώρες που υποστηρίζουν την τρομοκρατία μπορεί να οδηγήσει σε παραβίαση της αλήθειας. Για παράδειγμα, το Πεντάγωνο αγνοεί την υποστήριξη της Τουρκίας στους εχθρούς των ΗΠΑ επειδή φοβάται να χάσει την πρόσβαση στην αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ.
• Οικονομικά συμφέροντα: Τα οικονομικά συμφέροντα, όπως οι συμβάσεις όπλων και οι ευκαιρίες παροχής συμβουλών, μπορούν να οδηγήσουν σε συγκάλυψη της τρομοκρατικής δραστηριότητας. Το άρθρο αναφέρει ότι η Σαουδική Αραβία κέρδισε την εύνοια των αξιωματούχων άμυνας μέσω αγορών δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως το αεροσκάφος ραντάρ AWACS. Επιπλέον, οι πρεσβευτές που υπηρέτησαν στη Σαουδική Αραβία έγιναν ουσιαστικά ξένοι πράκτορες μετά τη συνταξιοδότησή τους, καθώς αξιοποίησαν τις διασυνδέσεις τους σε θέσεις συμβούλων.
• Ακαδημαϊκή σιωπή: Η επιδίωξη επιχορηγήσεων και πρόσβασης μπορεί να οδηγήσει τους ακαδημαϊκούς να αγνοήσουν την υποστήριξη της τρομοκρατίας από ορισμένες χώρες. Όπως  σημειώνει το άρθρο, οι μελετητές σε αμερικανικά think tanks και πανεπιστήμια αγνοούν το ιστορικό της Τουρκίας σε γενοκτονία, προώθηση ριζοσπαστισμού και ακαδημαϊκές εκκαθαρίσεις.
• Πολιτική σκοπιμότητα: Η πολιτική σκοπιμότητα, όπως η διατήρηση στρατηγικών συμμαχιών κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, μπορεί να δικαιολογήσει την αποσιώπηση της κρατικής υποστήριξης προς την τρομοκρατία.

Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η άρνηση αντιμετώπισης της κρατικής χορηγίας της τρομοκρατίας, που τροφοδοτείται από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια.

 
Η αντιμετώπιση της ανοχής στον εξτρεμισμό

Το άρθρο εστιάζει στην αμερικανική εξωτερική πολιτική και στις σχέσεις της με τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία, ιδιαίτερα σε σχέση με την τρομοκρατία και τον εξτρεμισμό. Δεν αναφέρονται άμεσα στις σύγχρονες διαπροσωπικές σχέσεις.

Ωστόσο, μπορούμε να αντλήσουμε κάποια διδάγματα από την ανάλυση του συγγραφέα για να κατανοήσουμε πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η ανοχή στον εξτρεμισμό γενικότερα:

• Αναγνώριση του προβλήματος: Η πρώτη και πιο σημαντική πράξη είναι η αναγνώριση της ύπαρξης του προβλήματος. Συχνά, η ανοχή στον εξτρεμισμό προκύπτει από την άγνοια, την αδιαφορία ή την άρνηση.
• Εναντίωση στην εξομάλυνση: Η εξομάλυνση και η δικαιολόγηση εξτρεμιστικών ιδεολογιών και πράξεων, ακόμα και για λόγους πολιτικής ή οικονομικής σκοπιμότητας, είναι επικίνδυνη.
• Προτεραιότητα στην ασφάλεια: Η εθνική και η προσωπική ασφάλεια πρέπει να τίθενται πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.
• Καταπολέμηση της παραπληροφόρησης: Η σωστή ενημέρωση και η κριτική σκέψη είναι απαραίτητα εργαλεία για την αντιμετώπιση της ρητορικής μίσους και της προπαγάνδας που τροφοδοτεί τον εξτρεμισμό.