Ποντάρεις στον εαυτό σου;
Πόνταρε στον εαυτό σου γιατί μόνο εσύ μπορείς να αναλάβεις ένα Σισύφειο καθήκον: να κάνεις κάτι με το τίποτα ή με μηδαμινή υποστήριξη.
Δεν μπορείς να βρεις τον δρόμο σου; Πόνταρε σε εσένα.
Πριν απελευθερώσεις την ορμή σου, άκου την ψυχή σου.
Δεν σε αφήνει να ησυχάσεις αυτή η ιδέα; Σε συναρπάζει; Λαχταράς να ξεχωρίσεις με την δική σου υπογραφή σε κάτι νέο; Σε μια ιδέα, προϊόν ή υπηρεσία που θα λύσει ένα πρόβλημα;
Πόνταρε σε εσένα. Κανείς άλλος δεν θα ποντάρει για σένα. Πάλεψε με τα θηρία και τους δαίμονες σου, ηρέμησε το μυαλό σου, άκου την καρδιά σου, νοιώσε τον πόνο της δημιουργίας και πόνταρε. Μην λιγοψυχήσεις. Μην τολμήσεις να παραπονεθείς. Μην αναζητήσεις πρόθυμο ώμο να κλάψεις. Μην μαζεύεις δικαιολογίες. Μην είσαι απρόσεκτος. Η ευκαιρία είναι δίπλα σου. Ο φίλος που αγνοείς είναι δίπλα σου. Προχώρα.
Όταν όλες οι πόρτες είναι κλειστές, όταν όλα τα παράθυρα είναι σφραγισμένα, όταν η σιωπή των άλλων σε φοβίζει, όταν η απραξία σε αποδιοργανώνει, όταν η απελπισία χτυπάει την πόρτα σου, πόνταρε.
Με περισσότερο θράσος, ποιο πολύ θάρρος, περισσότερη θέληση, γίνε ατσάλι που αντέχει, γίνε διαμάντι σκληρό να αντέξεις τις κακουχίες της διαδρομής, φώτισε με την παρουσία σου την λεωφόρο που περπατάς. Με τα δικά σου φώτα, με την δική σου φωνή, με τις δικές σου, μοναδικές δυνάμεις.
Πόνταρε. Στην αντοχή σου. Πόνταρε. Στην θέληση σου. Πόνταρε. Στα όνειρα σου. Πόνταρε στο ποιο δυνατό χαρτί. Κάψε ότι σε περιορίζει. Θάψε ότι σε σκοτώνει. Πόνταρε. Με πάθος. Με επιμονή. Με αξιοπρέπεια. Πόνταρε. Και χάσε. Και ξανά πόνταρε. Πόνταρε. Και κέρδισε. Πόνταρε με ταπεινότητα. Άφησε το ανεξίτηλο σημάδι σου τώρα. Μην αναβάλεις. Παίξε τα χαρτιά σου δυνατά. Φανερά. Τίμια. Είναι τα δικά σου χαρτιά. Χρωστά στον εαυτό σου αυτό το παιχνίδι. Πόνταρε για να αναμετρηθείς με όσα έχεις επιμείνει καρτερικά. Πόνταρε στην αντοχή σου. Πόνεσε για να αντέξεις ποιο πολύ την θυσία.
Πόνταρε και μην τρέξεις για καμιά επιδότηση, φιλική τακτοποίηση, εξυπηρετήσεις επικοινωνιακές από κρατικοδίαιτους κηφήνες, εσύ, δεν είσαι για αυτά. Και το ξέρεις.
Η τράπεζα των ιδεών σου, η τράπεζα του ιδρώτα σου θα σου δώσει τα πρώτα στηρίγματα, μόνος σου θα κάνεις τα πρώτα βήματα. Όπως όταν ήσουν παιδί.
Πόνταρε μέχρι να πετύχεις.
Πόνταρε μέχρι να ματώσεις.
Δεν είσαι φτιαγμένος για να γευτείς την ήττα της απραξίας.
Δεν είσαι φτιαγμένος να παίζεις με κατεβασμένα χέρια.
Δεν είσαι μαθημένος να περιμένεις άπραγος. Και αν δεν έχεις στον ήλιο μοίρα, φτιάξε τον δικό σου μοναδικό ήλιο. Να φωτίσεις την ζωή σου και τις ζωές όσων δεν μπορούν. Είσαι φυλακισμένο λιοντάρι, σπάσε τα δεσμά σου και πόνταρε.
Πόνταρε μέχρι να πετύχεις.
Πόνταρε μέχρι να ματώσεις.
Πόνταρε μέχρι να στεγνώσει το στόμα σου από την δίψα τη στείρας άρνησης και τα χαμόγελα όσων σε περιμένουν στην γωνία, αυθεντίες της τοξικότητας , για να επικυρώσουν την αποτυχία σου. Εσύ, ξέρεις, απέτυχε γρήγορα. Εσύ, ξέρεις, η αποτυχία είναι επιτυχία. Εσύ, ξέρεις. Ξανά πόνταρε. Ένα βήμα κάθε μέρα, πόνταρε. Μια ανάσα, και φτάνεις, πόνταρε. Μια ακόμη προσπάθεια, και φτάνεις. Ξέρεις ότι η επιτυχία είναι εκείνη την στιγμή που αποκαμωμένος θα τα παρατήσεις. Μην υποκύψεις. Πόνταρε περισσότερο , όσο περισσότερο πονάς τόσο περισσότερο πρέπει να ποντάρεις. Το ξέρεις από πρώτο χέρι.
Πόνταρε μέχρι να πετύχεις.
Πόνταρε μέχρι στο τέλος να ματώσεις.
Πόνταρε ενάντια στις πιθανότητες, πόνταρε ενάντια στους καλομαθημένους , πόνταρε ενάντια στην αυταρέσκεια των κολλητών, πόνταρε ενάντια στην διασυνδέσεις, πόνταρε ενάντια στις απαγορεύσεις, πόνταρε ενάντια στις συμβατικότητες, πόνταρε ενάντια στην μιζέρια, πόνταρε ενάντια στις βολικές προωθήσεις, πόνταρε ενάντια σε όσους σου λένε να χαλαρώσεις για να γελάνε ότι υποχώρησες, πόνταρε ενάντια σε όσους κομπλεξικούς τους τυφλώνει η λάμψη του ιδρώτα σου και η πιθανότητα να πετύχεις, πόνταρε ενάντια στο ακατόρθωτο, πόνταρε ενάντια στο αδύνατο, πόνταρε ενάντια στις περιστάσεις.
Πόνταρε μέχρι να πεις εσύ ότι έφτασες. Εσύ και κανείς άλλος.
Πόνταρε και μοιάσε με τα αστέρια που φωτίζουν την νύχτα, πόνταρε και μοιάσε με τον υπηρέτη που υπομένει, πόνταρε και μοιάσε με τον πατέρα σου που έκανε δυο δουλειές χωρίς να βρει τίποτε έτοιμο, πόνταρε και μοιάσε με την μητέρα σου που με λίγα έφτιαχνε ολόκληρο φαγητό, πόνταρε και θυμήσου, πόνταρε μόνο και μόνο για να θυμάσαι, πόνταρε και μοιάσε στην αστραπή που σκίζει τον ουρανό, πόνταρε και γίνε αστραπή, πόνταρε και μοιάσε με τον φάρο που αγόγγυστα είναι στην θέση του, ακλόνητος, πόνταρε και μοιάσε με τον βράχο που δεν μετακινείται εκατοστό από τα κύματα. Πόνταρε και μοιάσε με τους ανθρώπους που κοιμούνται στον δρόμο, γιατί εκεί στο πεζοδρόμιο είναι το σπίτι σου. Όχι στα βολικά τετραγωνικά που παραμένεις από συνήθεια, πόνταρε και ξεβολέψου από τη ζώνη άνεσης σου, πόνταρε γιατί το στοίχημα είναι στον δρόμο, όχι στην άνεση, πόνταρε και μοιάσε με τον μοναχό που απαρνήθηκε τις επιδερμικές απολαύσεις για κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό του. Πόνταρε για να μην νοιώσεις ποτέ την συμπάθεια των φίλων και το φιλικό χτύπημα στην πλάτη. Πόνταρε όχι “για να τους δείξεις” εσύ, αλλά για να δείξεις με το παράδειγμα και να αποδείξεις αρχές και αξίες. Για να γίνεις το παράδειγμα για όσους μπορoύν να δουν και όσους μπορoύν να ακούσουν την φωνή σου.
Πόνταρε στις δεξιότητες σου, στις νέες διαδρομές σου, στο νέο δρόμο, στη νέα ιδέα, στη νέα ομάδα.
Πόνταρε γιατί η τόλμη είναι η κληρονομιά σου. Δε κληρονόμησες εύκολα χρήματα αλλά μπορείς σαν αυτοδημιούργητος ηγέτης της ζωής να δημιουργήσεις πλούτο με αρχές και αξίες .
Πόνταρε για να κυνηγήσεις την δύναμή σου και να αποφύγεις στην καλή θέληση των άλλων.
Πόνταρε στον εαυτό σου γιατί μόνο εσύ μπορείς να αναλάβεις ένα Σισύφειο καθήκον: να κάνεις κάτι με το τίποτα ή με μηδαμινή υποστήριξη.
Πόνταρε στον εαυτό σου γιατί μόνο έτσι μπορείς να τον προστατέψεις.
Πόνταρε όχι σαν τζογαδόρος παίκτης αλλά σαν αποφασισμένος παίκτης ζωής σε ένα μοναδικό, ριψοκίνδυνο παιχνίδι επιβίωσης.
Πόνταρε και αναμετρήσου με την ικανότητα σου να βρεις ποιος είσαι.
Πόνταρε για να αυξήσεις την ανθεκτικότητά σου.
Πόνταρε σήμερα. Θα αλλάξει η οπτική σου στο πρώτο δευτερόλεπτο.
Πόνταρε αύριο. Θα αλλάξει η καθημερινότητά σου.
Πόνταρε πριν λυγίσεις. Θα αλλάξει η ζωή σου.
Πόνταρε εδώ και τώρα πριν προφτάσουν να χαϊδέψουν τα αυτιά σου οι παρηγορητικές φωνές των “φίλων” -αγνόησε τους. Εσύ ξέρεις. Είναι εκεί για λίγο, παυσίπονο στην εσωτερική φλόγα. Θα καταδεχτείς να την σβήσουν οι άλλοι ή θα ριχτείς με τα μούτρα σε ότι σε καίει;
Πόνταρε πριν σαμποτάρεις τον εαυτό σου στην εκκίνηση.
Πόνταρε πριν η αδράνεια γίνει συνήθεια, δικαιολογία, ψεύτικο χάδι στο εγώ σου.
Πόνταρε πριν σε εξαπατήσουν οι βολεμένοι γνωστοί, οι τοξικοί φίλοι, οι αδιάφοροι τρίτοι.
Είσαι εσύ και ο εαυτός σου.
Πόνταρε. Το αποτύπωμά σου. Πρέπει να είναι εκεί. Πρέπει να είσαι εκεί.
Πόνταρε και παίξε το ποιο ωραίο παιχνίδι της ζωής σου. Να βρεις την τύχη σου. Να προκαλέσεις την τύχη σου, να αναζητήσεις τα όρια σου. Όχι στα προπατζίδικα της παρακμής αλλά στο γήπεδο των προκλήσεων και της δημιουργίας, στο δικό σου καθαρό γήπεδο, στο δικό σου παιχνίδι. Όχι στα φανταχτερά σαλόνια της τοξικής θετικότητας και της κομπλεξικής δανεικής ανωτερότητας αλλά στο πεζοδρόμιο της κομμένης ανάσας, να είσαι εκεί, στην λάσπη του ιδρώτα να είσαι εκεί, στην αγωνία του πρωινού να είσαι εκεί, στο λιοπύρι του μεσημεριού να είσαι εκεί, στο αποκαμωμένο απόγευμα να είσαι εκεί, στον λυγμό της σιωπής να είσαι εκεί, στον πόνο της απόρριψης να είσαι εκεί, στο βραδινό ταμείο της μέρας. Να είσαι εκεί. Και να ποντάρεις.
Π. Τσακιρίδης
mywaypress.gr
