Πώς η ισραηλινή κοινότητα πληροφοριών πήρε πίσω το mojo της
Στην εικοσιεξάχρονη καριέρα μου στην Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA), διαπίστωσα ότι υπήρχαν πολλές λανθασμένες ονομασίες στον τομέα των πληροφοριών που μοιράζονταν το κοινό και ακόμη και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής. Η μία είναι η ιδέα ότι η CIA θα πρέπει να είναι σε θέση να προβλέπει παγκόσμια γεγονότα, μια έννοια που ονόμασα (με κάποια χλεύη) «προγνωστική βεβαιότητα». Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα καλωσόριζαν φυσικά -και πιθανότατα θα πίεζαν- την κοινότητα των πληροφοριών των ΗΠΑ να τους πει τι ακριβώς θα συμβεί σε οποιοδήποτε δεδομένο θέμα. Αυτό φυσικά συμβαίνει σπάνια- είναι μια έννοια που προέρχεται από βιβλία και ταινίες κατασκοπείας.
Αντ ‘αυτού, πάντα πίστευα ως αξιωματικός επιχειρήσεων ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να συλλέξουμε πληροφορίες που τελικά μπορούν να αποτελέσουν προειδοποίηση για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής. Αυτή η προειδοποιητική λειτουργία ήταν -και εξακολουθεί να είναι- το κλειδί στην περιγραφή εργασίας κάθε σταθμού της CIA. Η CIA απέδωσε αξιοθαύμαστα αν στέλναμε το σήμα της νυχτερίδας, έτσι ώστε οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής να μπορούν να αποφασίσουν για διάφορες πορείες δράσης εάν ή όταν κάτι πέσει. Ένα γεγονός μπορεί να φαίνεται πιθανό να συμβεί (με ενδείξεις, ποτέ οριστικές, ότι σχεδιάστηκε εισβολή ή πραξικόπημα, για παράδειγμα), οπότε οι πληροφορίες που συλλέγονται πρέπει να ωθήσουν τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να εξετάσουν διάφορες επιλογές. «Χωρίς εκπλήξεις» ήταν το μάντρα που θα ακολουθούσα. Κατά τη διάρκεια της θητείας μου στην Ουάσιγκτον και ενώ υπηρετούσα στο εξωτερικό ως αξιωματικός επιχειρήσεων, έλεγα στους συναδέλφους μου στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τον Λευκό Οίκο και το Υπουργείο Άμυνας ότι οι αποστολές συλλογής μου θα πρέπει να κρίνονται επιτυχείς αν δεν ήταν ποτέ τυφλές.
Ωστόσο, υπήρχε μια σημαντική προειδοποίηση στις υποσχέσεις μου: θα διαβεβαίωνα έναν πρεσβευτή των ΗΠΑ ότι θα συλλέγαμε, θα προειδοποιούσαμε, θα αναλύαμε και θα αξιολογούσαμε. Αλλά μην περιμένετε η ευφυΐα να έχει τέτοιο επίπεδο ευαισθησίας που να υπονοεί βεβαιότητα για ένα αποτέλεσμα.
Κατά τη διάρκεια αυτών των τελευταίων ημερών του τέλους Αυγούστου, ωστόσο, η ισραηλινή κοινότητα πληροφοριών χτύπησε ένα grand slam αποκτώντας τόσο εξαιρετικές πληροφορίες που ήταν εξαιρετικά προγνωστικές στη φύση τους – και όχι μόνο αυτό, αλλά πιθανότατα απέτρεψε έναν ευρύτερο πόλεμο. Ως εκ τούτου, η ισραηλινή κοινότητα πληροφοριών αξίζει εξαιρετικά εύσημα για αυτό το πραξικόπημα πληροφοριών.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, οι Ισραηλινοί συνέλεξαν πληροφορίες που όχι μόνο έδειχναν ότι η Χεζμπολάχ ήταν έτοιμη να ξεκινήσει μια σημαντική επίθεση εναντίον του βόρειου και κεντρικού Ισραήλ, αλλά και την ακριβή ώρα – 5:15 π.μ. τοπική ώρα στις 25 Αυγούστου – όταν θα πραγματοποιούνταν οι εκτοξεύσεις και τις συγκεκριμένες μονάδες που θα διεξήγαγαν τις επιθέσεις.
Αυτό ήταν ένα πολύ αξιοσημείωτο επίτευγμα, κατά την άποψή μου προφανώς προήλθε από έναν συνδυασμό πληροφοριών ισραηλινών σημάτων (μια αναχαίτιση μιας προειδοποιητικής εντολής από την ιεραρχία της Χεζμπολάχ, για παράδειγμα). εικόνες της κίνησης μέσα στις ίδιες τις μονάδες πυραύλων, πυραύλων ή drone, ίσως μέσω ισραηλινών μη επανδρωμένων αεροσκαφών ή άλλης εναέριας συλλογής· και ακόμη και αναφορά από ανθρώπινες πηγές, οι οποίοι θα μπορούσαν να είχαν πει στους Ισραηλινούς τα ακριβή σχέδια και τις προθέσεις της ηγεσίας της Χεζμπολάχ. Ας μην ξεχνάμε ότι το Ισραήλ έδειξε την ικανότητα να διεισδύσει στη Χεζμπολάχ, με τη δολοφονία στα τέλη Ιουλίου στη Βηρυτό του Φουάντ Σουκρ , στενού έμπιστου και στρατιωτικού συμβούλου του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα.
Αυτή η συλλογή πληροφοριών επέτρεψε στη συνέχεια στις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF), εκτοξεύοντας σύμφωνα με πληροφορίες έως και εκατό αεροσκάφη, να προλάβουν αποτελεσματικά την επίθεση της Χεζμπολάχ, καταστρέφοντας έως και τα δύο τρίτα των ρουκετών και των πυραύλων που θα είχαν εκτοξευθεί. Αυτό θα μείνει στην ιστορία του ισραηλινού στρατού, ακριβώς όπως τα προληπτικά πλήγματα το 1967 από τον IDF κατά των αιγυπτιακών χερσαίων και αεροπορικών δυνάμεων. Για άλλη μια φορά λοιπόν, πόσο καλή ήταν η νοημοσύνη αυτή τη φορά; Φαίνεται πολύ ξεκάθαρο ότι οι Ισραηλινοί πιλότοι γνώριζαν την ακριβή τοποθεσία των μονάδων και πυραύλων της Χεζμπολάχ, την οποία έλαβαν οι συνάδελφοί τους στην ισραηλινή κοινότητα πληροφοριών. Ως εκ τούτου, πρέπει να υπήρχε μεγάλη ικανοποίηση στους διαδρόμους της ισραηλινής υπηρεσίας πληροφοριών, αφού παρείχαν ενεργούς στόχους στους στρατιωτικούς τους αδελφούς.
Αυτή η πληροφορία έσωσε τις ζωές εκείνων των Ισραηλινών -τόσο των πολιτών όσο και των στρατιωτικών- που μπορεί να είχαν χτυπηθεί από αρκετές εκατοντάδες ρουκέτες και πυραύλους. Αυτό από μόνο του είναι μια σημαντική επιτυχία. Αλλά υπάρχουν περισσότερα για να επαινέσω, καθώς αυτό το πραξικόπημα των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών σχεδόν σίγουρα απέφυγε έναν ευρύτερο πόλεμο. Μάλιστα, το προληπτικό χτύπημα, με βάση την έκτακτη συλλογή, είχε χαρακτήρα αποκλιμάκωσης. Δεδομένου ότι δεν υπήρξε εκδήλωση μαζικών απωλειών στο Ισραήλ (απώλειες στρατιωτικών ή αμάχων που προήλθαν από μια νέα επίθεση της Χεζμπολάχ), αποφεύχθηκε μια μαζική ισραηλινή απάντηση, συμπεριλαμβανομένων ίσως χτυπημάτων στη Βηρυτό. Η ισραηλινή κοινότητα πληροφοριών σίγουρα κέρδισε την ημέρα αποφεύγοντας αυτό το σενάριο. Όπως και η περιοχή στο σύνολό της.
Τέλος, η Χεζμπολάχ ισχυρίζεται ότι στόχευε την ισραηλινή υποδομή εθνικής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένων του αρχηγείου της Μοσάντ και ενός κτιρίου που στεγάζει στοιχεία της Μονάδας 8200, του Ισραηλινού αντίστοιχου με την Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ. Έστειλα ένα μήνυμα σε έναν πρώην ισραηλινό κυβερνητικό αξιωματούχο που είναι φίλος μου, σημειώνοντας: «Ξέρεις ότι κάνεις κάτι σωστό αν ο εχθρός προσπαθεί να σε σκοτώσει». Τι σημάδι κολακείας για τους ισραηλινούς αξιωματικούς των πληροφοριών, οι οποίοι πριν από σχεδόν ένα χρόνο ταλαιπωρούνταν από τις καταστροφικές αποτυχίες πληροφοριών της 7ης Οκτωβρίου 2023. Οι επιθέσεις εκείνης της ημέρας είχαν ως αποτέλεσμα περισσότερους από 1.160 Ισραηλινούς και ξένους να σκοτωθούν βάναυσα, σπάζοντας την αύρα των Ισραηλινών κοινότητα πληροφοριών. Είμαι βέβαιος ότι παραμένει ένα τεράστιο αίσθημα ενοχής στους διαδρόμους της Μοσάντ, των ισραηλινών στρατιωτικών πληροφοριών και της Shin Bet — όμοιο με αυτό που νιώσαμε εμείς στη CIA μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Ωστόσο, όπως φαίνεται από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, πέρα από το επιτυχημένο κυνήγι στόχων υψηλής αξίας, η ισραηλινή κοινότητα πληροφοριών έχει τραβήξει τον εαυτό της από τα λουριά και έχει ανακτήσει το mojo της. Αυτό θα πρέπει να καθησυχάσει το ισραηλινό κοινό και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, οι οποίοι βασίζονται στην κοινότητα πληροφοριών ως την πρώτη γραμμή άμυνας του Ισραήλ.
Ο Marc Polymeropoulos είναι εξωτερικός ανώτερος συνεργάτης στην πρακτική Forward Defense του Κέντρου Στρατηγικής και Ασφάλειας Scowcroft του Ατλαντικού Συμβουλίου. Εργάστηκε για είκοσι έξι χρόνια στη CIA πριν συνταξιοδοτηθεί τον Ιούλιο του 2019 σε επίπεδο ανώτερων υπηρεσιών πληροφοριών.
Πηγή: atlanticcouncil.org
