Το μέλλον που μπορεί να οικοδομήσει η τεχνητή νοημοσύνη

Του James Pethokoukis

Πότε θα έρθει το μέλλον; Φυσικά, αυτή είναι μια ανόητη ερώτηση. Το μέλλον δεν είναι ένα σταθερό σημείο που ξαφνικά «φτάνει». Ο χρόνος κυλάει συνεχώς και πάντα κινούμαστε από το σήμερα στο αύριο. Μόλις φτάσει μια στιγμή, γίνεται το παρόν και αμέσως μετά γίνεται το παρελθόν. Αντί για έναν προορισμό – ακόμη και έναν προορισμό με ιπτάμενα αυτοκίνητα και ουρανοξύστες ύψους χιλιομέτρων – το μέλλον είναι μια συνεχής διαδικασία εμπειρίας κάθε νέας στιγμής καθώς έρχεται.

Μια καλύτερη εκδοχή αυτής της ερώτησης: Πότε θα συμβούν τελικά τα είδη των τεχνολογικών εξελίξεων που συχνά θεωρούμε φουτουριστικές; Όπως λέει και το ρητό, «Είναι δύσκολο να κάνεις προβλέψεις, ειδικά για το μέλλον».

Αυτή η προειδοποίηση σημείωσε, εδώ είναι μερικές τρέχουσες προβλέψεις συναίνεσης από την πλατφόρμα πρόβλεψης Metaculus:

Αυτή η τελευταία πρόβλεψη είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για μένα, καθώς δείχνει πώς οι προβλέψεις μπορούν να επηρεάσουν η μία την άλλη. Για παράδειγμα: Εάν η πρόβλεψη για την ημερομηνία της τεχνητής γενικής νοημοσύνης ή της υπερνοημοσύνης μετακινηθεί, θα πρέπει να ωθήσει τους προγνώστες να επανεξετάσουν τα χρονοδιαγράμματα για άλλες τεχνολογικές εξελίξεις, όπως οι θεραπείες του καρκίνου ή η πυρηνική σύντηξη. Αυτό, ειδικά αν οι προβλέψεις πιστεύουν ότι η AGI θα μπορούσε να επιταχύνει την έρευνα και την ανάπτυξη σε αυτούς τους τομείς.

Κάτι που θα έπρεπε οπωσδήποτε. Πράγματι, ο δυνητικός αντίκτυπος στην επιτάχυνση της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου είναι ένα μεγάλο μέρος της ανοδικής υπόθεσης για την AGI και την οικονομία – αν και αγνοείται από τους περισσότερους οικονομικούς αναλυτές στη Wall Street και στην Ουάσιγκτον.

Πάρτε για παράδειγμα την πρόσφατη συζήτηση μεταξύ του οικονομολόγου Daron Acemoglu και της Goldman Sachs σχετικά με τον οικονομικό αντίκτυπο της τεχνητής νοημοσύνης. Η ουσία της διαμάχης είναι οι διαφορετικές υποθέσεις τους σχετικά με τις δυνατότητες της AI για αυτοματοποίηση εργασιών, καθώς και η συμπερίληψη της Goldman για την ανακατανομή του εργατικού δυναμικού και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στην ανάλυσή της. Αυτοί είναι παράγοντες που ο Acemoglu δεν λαμβάνει υπόψη στην πιο απαισιόδοξη πρόβλεψή του. Αλλά κανένα από αυτά δεν περιλαμβάνει τον πιθανό αντίκτυπο των ριζοσπαστικών τεχνολογικών ανακαλύψεων, κάτι που είναι δύσκολο να μοντελοποιηθεί.

Όπως το θέτει ο Acemoglu:

Επίσης, δεν συζητώ πώς η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να έχει επαναστατικά αποτελέσματα αλλάζοντας τη διαδικασία της επιστήμης (μια πιθανότητα που απεικονίζεται από τις προόδους που επιτρέπουν τα νευρωνικά δίκτυα στην αναδίπλωση πρωτεϊνών και τις νέες κρυσταλλικές δομές που ανακαλύφθηκαν από τη θυγατρική της Google DeepMind), επειδή οι μεγάλης κλίμακας εξελίξεις αυτού του είδους δεν φαίνονται πιθανές εντός του χρονικού πλαισίου των 10 ετών και πολλές τρέχουσες συζητήσεις επικεντρώνονται στην αυτοματοποίηση και τη συμπληρωματικότητα των εργασιών.

Αλλά σε αυτό το ενημερωτικό δελτίο, μου αρέσει να εξετάζω αυτό που ο Acemoglu αποκαλεί «επαναστατικά αποτελέσματα». Το ίδιο και ο εφευρέτης της επιστήμης των υπολογιστών και εφευρέτης Ray Kurzweil, συγγραφέας των βιβλίων The Age of Spiritual Machines (1999) και The Singularity is Near (2005). Το νέο του βιβλίο, The Singularity is Nearer: When We Merge with AI, θα κυκλοφορήσει στις 25 Ιουνίου. Σε ένα δοκίμιο για το νέο τεύχος του The Economist, ο Kurzweil κάνει εξαιρετική δουλειά περιγράφοντας πώς η τεχνητή νοημοσύνη θα επηρεάσει άλλες πτυχές της επιστήμης και της τεχνολογίας:

Kurzweil:

Μέχρι τη στιγμή που τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα είναι στο νηπιαγωγείο, η τεχνητή νοημοσύνη (AI) πιθανότατα θα έχει ξεπεράσει τους ανθρώπους σε όλες τις γνωστικές εργασίες, από την επιστήμη έως τη δημιουργικότητα. Όταν προέβλεψα για πρώτη φορά το 1999 ότι θα έχουμε τέτοια τεχνητή γενική νοημοσύνη μέχρι το 2029, οι περισσότεροι ειδικοί πίστευαν ότι είχα στραφεί στη συγγραφή μυθοπλασίας. Αλλά από τις θεαματικές ανακαλύψεις των τελευταίων ετών, πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι θα έχουμε AGI ακόμη νωρίτερα – έτσι έχω τεχνικά περάσει από αισιόδοξος σε απαισιόδοξος, χωρίς να αλλάξω καθόλου την πρόβλεψή μου.

Ο τεχνο-αισιόδοξος επισημαίνει τρεις βασικούς τομείς για την ανάδειξη των μετασχηματιστικών δυνατοτήτων της τεχνητής νοημοσύνης:

  • Ενέργεια: Η τεχνητή νοημοσύνη θα επιταχύνει την ανάπτυξη εξαιρετικά αποδοτικών ηλιακών κυψελών και μπαταριών, καθιστώντας πραγματικότητα την καθαρή, άφθονη ενέργεια. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ενέργεια τόσο άφθονη που είναι σχεδόν δωρεάν, επιλύοντας μία από τις πιο πιεστικές προκλήσεις της ανθρωπότητας.
  • Βιομηχανία: Η ρομποτική και η επιστήμη των υλικών που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη θα μειώσουν δραματικά το κόστος παραγωγής. Αυτό σημαίνει ότι τα περισσότερα αγαθά θα μπορούσαν να γίνουν εκπληκτικά φθηνά και άφθονα, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής των ανθρώπων παγκοσμίως.
  • Ιατρική: Επιτρέποντας την ακριβή μοριακή βιοπροσομοίωση, η τεχνητή νοημοσύνη θα φέρει επανάσταση στην ανακάλυψη φαρμάκων και στις εξατομικευμένες θεραπείες. Τελικά, η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να μας βοηθήσει να προσομοιώσουμε ολόκληρα ανθρώπινα σώματα, οδηγώντας σε προσαρμοσμένες θεραπείες που θεραπεύουν ασθένειες όπως ο καρκίνος και το Αλτσχάιμερ, ακόμη και καταπολεμούν την ίδια τη γήρανση.
  • Αυτές οι εξελίξεις θα μπορούσαν να επεκτείνουν δραματικά την ανθρώπινη διάρκεια ζωής. Μεταξύ 2029 και 2035, θα μπορούσαμε να φτάσουμε στην «ταχύτητα διαφυγής μακροζωίας» – όπου η ιατρική πρόοδος ξεπερνά τη γήρανση, επιτρέποντας ενδεχομένως σε όσους διατηρούν την υγεία τους να ζουν επ ‘αόριστον.

Ο Kurzweil kicker: «Αυτή είναι η πιο μετασχηματιστική υπόσχεση της τεχνητής νοημοσύνης: μακρύτερη, υγιέστερη ζωή χωρίς όρια από την έλλειψη και την αδυναμία που έχουν περιορίσει την ανθρωπότητα από το ξεκίνημά της».

Όπως το βλέπω, η πραγματική αξία σε αυτό που λέει ο Kurzweil δεν είναι η προγνωστική του δύναμη ή οι ιδέες για τα χρονοδιαγράμματα της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά μάλλον η εικόνα της Up Wing για το μέλλον που προτείνει. Ένα μεγάλο θέμα του βιβλίου μου The Conservative Futurist είναι η σημασία του να έχουμε θετικές εικόνες για το μέλλον. Είναι ζωτικής σημασίας για την κοινωνική πρόοδο και την ανθρώπινη άνθηση. Από το βιβλίο:

Ο Αμερικανός ιστορικός Carl Becker σημειώνει το 1936 στο βιβλίο του Progress and Power ότι «ένας φιλόσοφος δεν θα μπορούσε να συλλάβει τη σύγχρονη ιδέα της προόδου… Μέχρι που ήταν πρόθυμος να εγκαταλείψει τη λατρεία των προγόνων, μέχρι που ανέλυσε το σύμπλεγμα κατωτερότητάς του απέναντι στο παρελθόν και συνειδητοποίησε ότι η δική του γενιά ήταν ανώτερη από κάθε άλλη γνωστή.

Οι αρχαίοι Έλληνες, για παράδειγμα, αντιλαμβάνονταν το μέλλον με έναν θεμελιωδώς διαφορετικό τρόπο από τη σύγχρονη Δύση. Οι Έλληνες πρόγονοί μου δεν «έβλεπαν το μέλλον» για να δουν τι έρχεται. Αντίθετα, μεταφορικά είχαν γυρισμένη την πλάτη τους στο μέλλον και αντιμετώπιζαν το παρελθόν, βλέποντας αυτό που είχε ήδη συμβεί ως οδηγό για το τι θα μπορούσε να συμβεί στη συνέχεια.

Αλλά στους δύο αιώνες μεταξύ του Κολόμβου που ταξίδεψε στον Νέο Κόσμο και του θανάτου του Ισαάκ Νεύτωνα το 1727, προέκυψαν αμφιβολίες για τη σοφία των αρχαίων. Αν οι φυσικοί φιλόσοφοι του παρελθόντος δεν γνώριζαν για την τεράστια ήπειρο και τους λαούς πέρα από τον Ατλαντικό ή για τη βαρύτητα, τι άλλο δεν θα μπορούσαν να γνωρίζουν ή να μην είχαν κάνει λάθος; … Αυτός ο πρωτόγνωρος σκεπτικισμός βοήθησε στην ενίσχυση της Επιστημονικής Επανάστασης, του Διαφωτισμού και της ανόδου μιας κουλτούρας Up Wing μεταξύ της εγγράμματης ελίτ της Ευρώπης – αστρονόμων, χημικών, κληρικών, γιατρών, μηχανικών, μαθηματικών.

Ο Ολλανδός μελλοντολόγος Frederik Polak υποστήριξε ότι οι πολιτισμοί χωρίς αισιόδοξα οράματα για το αύριο στερούνται κατεύθυνσης και ζωτικότητας. Οι θετικές μελλοντικές εικόνες εμπνέουν την καινοτομία, οδηγούν τις επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις και παρακινούν τους ανθρώπους να εργαστούν για καλύτερα αποτελέσματα. Χωρίς τέτοια οράματα, κινδυνεύουμε με στασιμότητα ή παρακμή. Και ο Kurzweil μόλις μας έδωσε ένα αρκετά συναρπαστικό όραμα. Ελπίζω να δω περισσότερα από αυτά. Πιο γρήγορα, παρακαλώ!

Πηγή:  aei.org

Κατηγορία

Σχετικά Άρθρα