Το «Πώς» πέρα από το «Τι:» Το δίλημμα του Ισραήλ πέρα από την επιλογή στόχων στο Ιράν
Το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο του Ισραήλ φέρεται να συμφώνησε για τους στόχους του Ιράν να χτυπήσει ως απάντηση στην πυραυλική επίθεση του Ιράν την 1η Οκτωβρίου. Έτσι, το ερώτημα τώρα είναι ποια μέθοδο θα χρησιμοποιήσει το Ισραήλ για να πραγματοποιήσει τις επιθέσεις για να αποτρέψει αποτελεσματικά την Τεχεράνη χωρίς να κλιμακώσει αυτή τη μάχη σε πόλεμο πλήρους κλίμακας. Με αυτόν τον τρόπο, το Ισραήλ έχει δύο επιλογές: είτε να υποτιμήσει δημόσια το καθεστώς είτε να εξαπολύσει μια σειρά από κρυφές επιθέσεις, με την τελευταία να είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσει τα αντίποινα της Τεχεράνης.
Μετά από μια σειρά συναντήσεων με Αμερικανούς αξιωματούχους, το Ισραήλ φέρεται να διαβεβαίωσε την Ουάσιγκτον ότι η επερχόμενη απάντησή του στην Ισλαμική Δημοκρατία θα στοχεύσει τις «στρατιωτικές και μυστικές» υποδομές του καθεστώτος. Αντίθετα, μια επίθεση στις ιρανικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις θα είχε σημαντικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία, μια ανησυχία που συμμερίζονται τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και οι αραβικοί γείτονες του Ιράν στον Κόλπο . Φοβούμενη την πιθανότητα ενός ολοκληρωτικού πολέμου, η κυβέρνηση Μπάιντεν φέρεται επίσης να αποθάρρυνε το Ισραήλ από το να στοχεύσει τις ιρανικές πυρηνικές υποδομές. Η Ουάσιγκτον και η Ιερουσαλήμ φαινόταν να έχουν καταλήξει σε συμβιβασμό όπου η απάντηση του Ισραήλ θα απέφευγε να χτυπήσει πυρηνικές και πετρελαϊκές τοποθεσίες ενώ οι ΗΠΑ προμηθεύουν το Ισραήλ με το αντιβαλλιστικό πυραυλικό σύστημα Terminal High Altitude Area Defense (THAAD).
Αν και παραμένει ασαφές ποιοι θα είναι οι στόχοι του Ισραήλ, ο στόχος είναι πιθανό να μετριάσει την απειλή που θέτουν οι βαλλιστικοί πύραυλοι του Ιράν και τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV). Σε ένα τέτοιο σενάριο, ο πρωταρχικός στρατιωτικός στόχος θα ήταν το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης, οι εγκαταστάσεις κατασκευής πυραύλων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών και οι βάσεις που στεγάζουν πυρομαχικά και εξοπλισμό. Όχι μόνο η καταστροφή αυτών των πόρων θα περιόριζε την ικανότητα της Τεχεράνης να εκτοξεύει βαλλιστικούς πυραύλους από το δικό της έδαφος, αλλά θα περιόριζε επίσης τη χρήση drones και πυραύλων ιρανικής κατασκευής από το δίκτυο πληρεξουσίων της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
Τώρα που το Ισραήλ και οι ΗΠΑ φαινομενικά ευθυγραμμίζονται με τους στόχους, το ερώτημα είναι ο τρόπος με τον οποίο πραγματοποιείται η απάντηση: αν θα ήταν μια σειρά από κρυφές επιθέσεις ή εάν το Ισραήλ επιδιώκει να δημοσιοποιήσει τη στρατιωτική του υπεροχή έναντι της Ισλαμικής Δημοκρατίας για να υπονομεύσει την εικόνα του Ιράν στα μάτια των υποστηρικτών του, τόσο σε εγχώριο όσο και σε περιφερειακό επίπεδο. Η Τεχεράνη προτιμά το πρώτο.
Η θεοκρατική Ισλαμική Δημοκρατία γνωρίζει καλά τη μη δημοτικότητά της μεταξύ των Ιρανών και πολλαπλά κύματα πανεθνικών αντικαθεστωτικών κινημάτων έχουν βαθύνει περαιτέρω αυτόν τον φόβο. Οι υπολογισμοί της Τεχεράνης θεωρούν την ικανότητά της να διατηρήσει την εικόνα της ως μια τρομερή δύναμη ενάντια στον «Μεγάλο Σατανά» και την «κακόβουλη Σιωνιστική οντότητα». Το Ιράν έχει δείξει ότι θα απέχει από αντίποινα όσο δεν υπονομεύεται δημόσια, όπως στην περίπτωση της δολοφονίας του αρχηγού της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια, σε ένα υποτιθέμενο «ασφαλές» καταφύγιο εντός του Ιράν.
Το κύμα επιθέσεων του 2020 στην πυρηνική και στρατιωτική υποδομή του Ιράν αποκάλυψε τη στρατηγική προσέγγιση της Τεχεράνης: την ετοιμότητα να απόσχει από αντίποινα εάν μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση την ίδια την εκδήλωση της επίθεσης. Από τις 25 Ιουνίου έως τις 19 Ιουλίου 2020, περίπου 11 επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και δολιοφθορές στόχευσαν βάσεις κατασκευής ιρανικών πυραύλων , πυρηνικές εγκαταστάσεις και σταθμούς πετροχημικών και ηλεκτροπαραγωγής . Αν και όλα τα περιστατικά αποδόθηκαν στο Ισραήλ και τη Μοσάντ, ο κρυφός και διάσπαρτος χαρακτήρας των επιθέσεων επέτρεψε στο καθεστώς να τα αγνοήσει ως περιστατικά που «δεν προκάλεσαν θύματα» και να ισχυριστεί ότι «το Ιράν θα αντικαταστήσει τις ζημιές με πιο προηγμένο εξοπλισμό».
Πιο πρόσφατα, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης του Ιράν έσπευσαν να υποβαθμίσουν την περιορισμένη αεροπορική επιδρομή του Ισραήλ τον Απρίλιο που είχε στόχο το σύστημα αεράμυνας S-400 που ήταν τοποθετημένο κοντά στην πυρηνική τοποθεσία Natanz. Η σαουδαραβική εφημερίδα Asharq Al-Awsat υποστήριξε στις 12 Οκτωβρίου ότι η Τεχεράνη έστειλε ένα έμμεσο μήνυμα στο Ισραήλ δηλώνοντας ότι «αποτρέπει ένα περιορισμένο ισραηλινό χτύπημα».
Οι επισκέψεις μεταξύ Αμερικανών και Ισραηλινών αξιωματούχων και οι δηλώσεις που προέρχονται από την Ιερουσαλήμ υποδηλώνουν ότι το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου πιέζει για μια πιο σθεναρή απάντηση σε αυτό του Απριλίου. Τα δημόσια μηνύματα του Ισραήλ προς τους Ιρανούς δείχνουν ότι η Ιερουσαλήμ προετοιμάζει μια επίθεση με στόχους πέρα από την αποδυνάμωση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Ισλαμικής Δημοκρατίας, κάτι που θα μπορούσε να υπονομεύσει περαιτέρω τη θέση του καθεστώτος μεταξύ των απλών Ιρανών. Σε ένα τρίλεπτο βίντεο που αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Νετανιάχου εξέφρασε την αλληλεγγύη του στον ιρανικό λαό στις 30 Σεπτεμβρίου: «Όταν επιτέλους το Ιράν απελευθερωθεί και αυτή η στιγμή θα έρθει πολύ νωρίτερα από ό,τι νομίζει ο κόσμος, όλα θα είναι διαφορετικά».
Η Janatan Sayeh είναι ερευνήτρια αναλυτής στο Ίδρυμα για την Άμυνα των Δημοκρατιών που επικεντρώνεται στις εσωτερικές υποθέσεις του Ιράν και στην περιφερειακή κακοήθη επιρροή της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
