Η «θεωρία» του Σκέρτσου και η πράξη της αγοράς: Απάντηση στο κυβερνητικό αφήγημα
Του Ειδικού Συνεργάτη
Σε μια μακροσκελή ανάρτηση-απάντηση στην κριτική για την πορεία της οικονομίας, ο Υπουργός Επικρατείας, Άκης Σκέρτσος, επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για την «επόμενη ημέρα» μετά το Ταμείο Ανάκαμψης. Χαρακτηρίζοντας την κριτική ως απόρροια μιας «σχολής σκέψης καθηλωμένης στην προχρεωκοπική Ελλάδα» και επικαλούμενος τους διεθνείς οίκους, ο κ. Σκέρτσος μίλησε για μια «ιστορία επιτυχίας».
Ωστόσο, η δημοσιογραφία των δεδομένων (data-driven journalism) δεν βασίζεται σε χαρακτηρισμούς, αλλά σε αριθμούς. Και οι αριθμοί –όχι των «δυσοίωνων προβλέψεων», αλλά των επίσημων κρατικών και ερευνητικών φορέων– διαψεύδουν το αφήγημα της «επιτελικής» αισιοδοξίας.
Ας εξετάσουμε τα δεδομένα σημείο προς σημείο.
Ο μύθος της «συστηματικής διάψευσης» vs Η αλήθεια της φτώχειας
Ο ισχυρισμός Σκέρτσου: «Κάποιοι στο εσωτερικό εξακολουθούν να ερμηνεύουν τα μακροοικονομικά στοιχεία με τον δικό τους τρόπο, επιμένοντας σε δυσοίωνες προβλέψεις που συστηματικά διαψεύδονται».
Τα δεδομένα (The Reality Check):
Ποιος διαψεύδεται; Η «επιτυχία» που επικαλείται ο Υπουργός αφορά τους δείκτες που ενδιαφέρουν τους δανειστές (αναβαθμίσεις, εξυπηρέτηση χρέους), αλλά αγνοεί επιδεικτικά την κοινωνική πραγματικότητα.
- Στοιχείο ΚΕΠΕ: Το 26,9% του πληθυσμού βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού.
- Στοιχείο ΕΛΣΤΑΤ/ΚΕΠΕ: Η πραγματική ανάπτυξη δεν διαχέεται στην κοινωνία, καθώς βασίζεται σε υπηρεσίες χαμηλής προστιθέμενης αξίας, δημιουργώντας μια γενιά «εργαζόμενων φτωχών» (working poor).
Αν η «διάψευση» αφορά την επιβίωση των αριθμών εις βάρος των ανθρώπων, τότε ο κ. Σκέρτσος έχει δίκιο. Αν αφορά την ευημερία, τα στοιχεία τον διαψεύδουν πανηγυρικά.
Το ερώτημα «μετά το Ταμείο Ανάκαμψης τι;» και η κυβερνητική ομολογία
Ο ισχυρισμός Σκέρτσου: Η κριτική για το τι θα γίνει μετά το Ταμείο Ανάκαμψης είναι αβάσιμη, καθώς οι μεταρρυθμίσεις θα αποδώσουν και οι επενδύσεις θα συνεχιστούν.
Τα δεδομένα (The Reality Check):
Δεν χρειάζεται να ακούσει τους «εγχώριους επικριτές» ο κ. Σκέρτσος. Αρκεί να διαβάσει τον Πολυετή Δημοσιονομικό Προγραμματισμό 2026-2029 που κατέθεσε η ίδια η κυβέρνησή του (Υπουργείο Οικονομικών).
- Ανάπτυξη: Από το 2,4% το 2026, η πρόβλεψη είναι βουτιά στο 1,7% (2027) και στο 1,3% (2029).
- Επενδύσεις: Από το 10,2% αύξηση το 2026, προβλέπεται κατρακύλα στο 0,9% (2028) και 0,8% (2029).
Η ίδια η κυβέρνηση παραδέχεται στους πίνακες του προϋπολογισμού ότι μετά το RRF, η οικονομία φρενάρει απότομα. Πού ακριβώς βρίσκεται η «διάψευση» των δυσοίωνων προβλέψεων;
Η «απορρόφηση» vs Η «ποιότητα» των 23,4 Δισ.
Ο ισχυρισμός Σκέρτσου: Η Ελλάδα έχει απορροφήσει 23,4 δισ. ευρώ σε 3 χρόνια, επίδοση «αξιοζήλευτη».
Τα δεδομένα (The Reality Check):
Στην πραγματική οικονομία, σημασία δεν έχει πόσα λεφτά «τράβηξες», αλλά πού πήγαν.
- Στοιχείο Ινστιτούτου ΕΝΑ: Το 87% της αύξησης των επενδύσεων κατευθύνθηκε σε Κατασκευές και Ακίνητα.
- Τεχνολογικό Κενό: Οι επενδύσεις σε εξοπλισμό Πληροφορικής (ο πυρήνας του «Ελλάδα 2.0») μειώθηκαν κατά 228 εκατ. ευρώ.
Ο κ. Σκέρτσος πανηγυρίζει για την ταχύτητα εκταμίευσης πόρων που τροφοδοτούν μια νέα φούσκα ακινήτων, αντί να δημιουργούν την παραγωγική βάση που θα έφερνε διατηρήσιμη ανάπτυξη.
Το «στοίχημα» των ιδιωτικών επενδύσεων
Ο ισχυρισμός Σκέρτσου: Το 2029 οι ιδιωτικές επενδύσεις θα εκτιναχθούν στα 40,5 δισ. ευρώ (78% του συνόλου), καλύπτοντας το κενό των δημοσίων επενδύσεων.
Τα δεδομένα (The Reality Check):
Πρόκειται για μια πρόβλεψη που βασίζεται σε «μεταρρυθμίσεις που ακόμη δεν μπορούν να ποσοτικοποιηθούν», όπως παραδέχεται ο ίδιος.
Ωστόσο, οι επιχειρηματίες –αυτοί που καλούνται να βάλουν τα 40 δισ.– βλέπουν:
- Ενεργειακό Κόστος: Στα ύψη, χωρίς λύση για τη βιομηχανία.
- Γραφειοκρατία: Παρά την ψηφιοποίηση, οι χρόνοι απονομής δικαιοσύνης παραμένουν αποτρεπτικοί (όπως σημειώνουν ΣΕΒ και επενδυτές).
- Ελλείψεις Προσωπικού: Ανειδίκευτους και εξειδικευμένους, αποτέλεσμα της αποσύνδεσης παιδείας-αγοράς.
Πώς θα προκύψει η «έκρηξη» ιδιωτικών επενδύσεων το 2029, όταν σήμερα, με πακτωλό χρημάτων, η βιομηχανία στενάζει;
Ποιος ορίζει τα «πραγματικά προβλήματα»;
Ο Υπουργός Επικρατείας κλείνει καλώντας μας να «επικεντρωθούμε στα πραγματικά προβλήματα».
Εδώ συμφωνούμε. Μόνο που τα πραγματικά προβλήματα δεν τα ορίζουν τα Excel του Μεγάρου Μαξίμου, αλλά η πραγματική οικονομία. Και η αγορά φωνάζει ότι το μοντέλο της «εισαγόμενης κατανάλωσης» και του «Real Estate», χρηματοδοτούμενο από τα δανεικά του RRF, έχει ημερομηνία λήξης.
Όσο η κυβέρνηση βαφτίζει «μιζέρια» την τεκμηριωμένη κριτική και «επιτυχία» την ανακύκλωση πόρων σε μη παραγωγικούς τομείς, τόσο η Ελλάδα θα «υπνοβατεί» προς την κρίση του 2027. Δεν υπάρχουν «μαγικές εικόνες» στην οικονομία. Υπάρχουν μόνο αριθμοί. Και οι αριθμοί της παραγωγής, δυστυχώς για το κυβερνητικό αφήγημα, είναι αμείλικτοι.
mywaypress.gr –Περιεχόμενο αξίας με την υποστήριξη υβριδικής νοημοσύνης.
Για αναγνώστες με μεγάλο εύρος προσοχής.
