Η Τεχνητή Νοημοσύνη ως νέο «σχιστολιθικό πετρέλαιο»

Μια γεωπολιτική και οικονομική ανάλυση

 
Στον επιχειρηματικό κόσμο επικρατεί μια αγωνιώδης αναζήτηση για το σωστό ιστορικό παράδειγμα που θα εξηγήσει την τρέχουσα έκρηξη της Τεχνητής Νοημοσύνης (AI). Είναι η AI οι νέοι σιδηρόδρομοι; Οι οπτικές ίνες; Ή μήπως κάτι εντελώς διαφορετικό;.Ενώ όλοι προσπαθούν να προβλέψουν αν βρισκόμαστε σε φούσκα και τι ακολουθεί, αναλυτές από την Carlyle και την OMERS Ventures προτείνουν μια αναπάντεχη, αλλά εξαιρετικά διδακτική αναλογία: Την επανάσταση του σχιστολιθικού πετρελαίου (shale boom) της δεκαετίας του 2010.

Αυτή η προσέγγιση αλλάζει ριζικά τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την οικονομία της AI, μετατοπίζοντας τη συζήτηση από το λογισμικό στις υποδομές και από την τεχνολογία στη γεωπολιτική.

 
Η μετάλλαξη: Από τα «Bits» στα «Άτομα»

Η κυρίαρχη αφήγηση θέλει τις εταιρείες τεχνολογίας να είναι “asset light” (με ελαφρύ πάγιο ενεργητικό). Ωστόσο, ο Jeff Currie της Carlyle επισημαίνει μια δομική αλλαγή: Οι εταιρείες AI επενδύουν πλέον σαν εταιρείες ενέργειας της παλαιάς οικονομίας.

Η δεκαετία του 2020 διαμορφώνεται ως η εποχή της σύγκλισης, όπου τα ψηφιακά δεδομένα (bits) συναντούν την φυσική ύλη (άτομα).

Bits + Atoms →New Commodities

Αυτή η εξίσωση δημιουργεί νέα εμπορεύματα, όπως τα κρυπτονομίσματα και η υπολογιστική ισχύς (compute) της AI.

Η παραγωγή των κέντρων δεδομένων (data centers) είναι τόσο ενεργοβόρα, που η υπολογιστική ισχύς κοστολογείται πλέον με όρους ενέργειας (δολάρια ανά ώρα), ακριβώς όπως η ενέργεια τιμολογείται ανά μεγαβατώρα ή ανά βαρέλι. Οι τεχνολογικοί κολοσσοί δεν παράγουν απλώς κώδικα, αλλά ένα φυσικό εμπόρευμα με ισοζύγιο προσφοράς και ζήτησης, παρόμοιο με αυτό μιας εταιρείας ενέργειας.

Το δεδομένο: Το φυσικό αέριο αναδεικνύεται ως ο μεγάλος κερδισμένος, καθώς καλείται να τροφοδοτήσει μεγάλο μέρος των ενεργειακών αναγκών των νέων data centers.

 
Το μάθημα του σχιστόλιθου: Επιτυχία χωρίς κέρδη;

Η αναλογία με το σχιστολιθικό πετρέλαιο (fracking) φέρνει στο φως έναν σοβαρό κίνδυνο. Στα μέσα της δεκαετίας του 2010, η έκρηξη του shale μετέτρεψε τις ΗΠΑ στον μεγαλύτερο παραγωγό πετρελαίου και φυσικού αερίου παγκοσμίως, προσφέροντας τεράστια γεωπολιτική ισχύ.

Ωστόσο, για τους επενδυτές, η διαδρομή ήταν επώδυνη:

• Επένδυσαν μαζικά στην ανάπτυξη.
• Δέχτηκαν συντριπτικό πλήγμα όταν ο ΟΠΕΚ (υπό τη Σαουδική Αραβία) προσπάθησε να ανακτήσει μερίδιο αγοράς το 2014, οδηγώντας σε κατάρρευση των τιμών.

Ο Henry Gladwyn της OMERS Ventures συνοψίζει το παράδοξο: «Η επανάσταση του σχιστόλιθου δεν απέτυχε. Πέτυχε τόσο απόλυτα που αναδιαμόρφωσε την παγκόσμια ενεργειακή τάξη. Κι όμως, πολλοί επενδυτές καταστράφηκαν»¹.

Το μάθημα είναι σαφές: Η αφθονία ενός πόρου (είτε είναι πετρέλαιο είτε AI) μπορεί να θριαμβεύσει γεωπολιτικά, αλλά να “λιμοκτονήσει” τα επενδυτικά κεφάλαια λόγω έλλειψης αποδόσεων.

 
Η Κίνα ως ο νέος «ΟΠΕΚ» της Τεχνητής Νοημοσύνης

Εάν η AI ακολουθεί το μονοπάτι της ενέργειας, τότε ποιος παίζει τον ρόλο του ΟΠΕΚ; Οι αναλυτές δείχνουν προς την Κίνα.

Το σενάριο που περιγράφει ο Currie είναι ανησυχητικό για τη Δύση: Εάν αντικαταστήσουμε το φθηνό πετρέλαιο της Σαουδικής Αραβίας με φθηνές τεχνολογίες AI και υπολογιστική ισχύ από την Κίνα (σε συνδυασμό με φθηνότερους ξένους παρόχους), η ιστορία θα μπορούσε να επαναληφθεί. Μια μαζική εισροή φθηνού “compute” θα μπορούσε να συνθλίψει τα περιθώρια κέρδους των δυτικών εταιρειών που έχουν επενδύσει δισεκατομμύρια σε υποδομές.

 
Το «Τεχνοδολάριο» και οι κανόνες της Δύσης

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, διαμορφώνεται αυτό που ο Gladwyn ονομάζει «φάκελο του τεχνοδολαρίου» (technodollar envelope), όπου οι κανόνες εισόδου καθορίζονται από τις προτεραιότητες του Δυτικού μπλοκ.

Ο πίνακας που ακολουθεί αναλύει τις στρατηγικές προτεραιότητες ανά περιοχή:

Αυτές οι προτεραιότητες — ασφάλεια, προμήθειες και περιβαλλοντικά πρότυπα — αποτελούν την “κόλλα” που συνδέει τη Δύση απέναντι στον ανταγωνισμό.

 
Προς μια εποχή «αφθονίας χωρίς κέρδη»;

Φυσικά, η αναλογία δεν είναι τέλεια. Η ζήτηση για πετρέλαιο είναι γνωστή και αυξάνεται σταδιακά, ενώ η ζήτηση για γενετική τεχνητή νοημοσύνη (Generative AI) αυξάνεται εκθετικά και συχνά αναφέρεται σε όρους μονοπωλίου, κάτι που δεν ίσχυε για το shale.

Ωστόσο, η προειδοποίηση παραμένει ισχυρή: Η AI φαίνεται να διαγράφει την ίδια τροχιά “αφθονίας” με το σχιστολιθικό πετρέλαιο. Οι εταιρείες και τα κράτη που θα κυριαρχήσουν μπορεί να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά αυτό δεν εγγυάται απαραίτητα κέρδη για τους μετόχους τους, εάν η αγορά πλημμυρίσει από φθηνή υπολογιστική ισχύ.

 
Με πληροφορίες από  axios.com

 
mywaypress.gr –Περιεχόμενο αξίας με την υποστήριξη  υβριδικής νοημοσύνης.

Για  αναγνώστες με μεγάλο εύρος προσοχής.