“Να ξεπερνάς τα όρια σου”

«Να ξεπερνάς τα όρια σου και να φτάνεις στο άπιαστο με ότι εφόδια έχεις στην διάθεση σου»

 

“Τελικά ακόμη και τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα”

Από Π.Τσακιρίδη

Έτσι ξεκίνησε την ομιλία της στην εκδήλωση του TeDx Athens τον Δεκέμβριο του 2011, η Αλεξάνδρα Ασημάκη λίγες ημέρες μετά την ανάδειξη της ως Κορυφαίας Παγκόσμιας Πολίστριας.

Αλήθεια πόσο δυνατά μπορεί να είναι τα όνειρα ενός παιδιού, που το ισχυρό αποτύπωμά τους χαράχθηκε μέσα στο μυαλό του και το οδήγησε στην σημερινή διαδρομή του?

Άραγε από ποιο ξεχωριστό υλικό είναι η πάστα αυτού του ανθρώπου φτιαγμένη?

Παρακολουθούσε από μικρό παιδί Ολυμπιακούς αγώνες και Παγκόσμια πρωταθλήματα απο την τηλεόραση και παθιαζόταν.

Ένα παιδί που ονειρεύθηκε με τις αγωνίες, χάρηκε με τις νίκες, ήταν εκεί και “ζούσε” μέσα στο ίδιο κλίμα με αυτούς που λάτρευε.

Λίγα χρόνια μετά βάδισε στα ίδια μονοπάτια, με τα δικά της Μy Way βήματα, αλλά το ίδιο πάθος που είχε διακρίνει στους ήρωες της παιδικής της ηλικίας.

Τελικά ναι, όλοι μπορούμε να υπερβούμε τον εαυτό μας αρκεί να μας δοθούν οι ευκαιρίες-ή να τις διεκδικήσουμε με σταθερότητα χωρίς κανένα άλλοθι.

•”Tά δεδομένα, η ομάδα, ο στόχος”

“ Να βγαίνεις μέσα από κάθε δυσκολία δυνατότερος.

Να σηκώνεσαι ξανά στα πόδια σου ποιο έτοιμος να κατακτήσεις τον επόμενο στόχο.

Καί πάντα να αμφισβητείς όλους αυτούς που σου λένε αυτό δεν μπορείς να το κάνεις” τόνισε η Αλεξάνδρα συνεχίζοντας να μιλάει στο ξεχωριστό κοινό,το οποίο με απόλυτη προσήλωση άκουγε τα λόγια της και ζούσε το ίδιο σκηνικό της αγωνίας απο το παιχνίδι της Σαγκάης -ένα “Replay” μίας καθηλωτικής ταινίας με τίτλο “ Η μάχη της Σαγκάης”δια χειρός των χρυσών κοριτσιών του πόλο.

Μιλούσε με την δύναμη και το δικαίωμα που έχει κατακτήσει από την επίθεση στο πόλο,ενός επιθετικού ρόλου με κοφτές λέξεις που καρφώνουν τον στόχο και πάντα η επανάληψη τής ίδιας προσευχής με την ιερή λέξη:η ομάδα.

Μια ιερή λέξη που αποτελεί σίγουρα για την ίδια στάση ζωής.

Κοινότυπο ίσως σκεφθείτε αλλά “τα δεδομένα” αυτού του ανθρώπου δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνεύσεων.

Η ομάδα,ο προπονητής,ο στόχος,η διεκδίκηση,το αποτέλεσμα …όλα αποτελούν ένα αποδεικτικό ιστορικό πορείας.

Ένα φύλλο πορείας που η Αλεξάνδρα το υπερασπίζετε με συνέπεια.

Αλλά και ένα αδιόρατο αίσθημα πίκρας -σε μία μόνο φράση- χωρίς όμως τον παραμικρό κόκκο απελπισίας για “ όλους αυτούς που περιμένουν το άθλημα μας στην γωνία να το διαλύσουν με την πρώτη στραβή. Εμείς από ότι φαίνεται όμως δεν θέλουμε να τους κάνουμε το χατήρι”.

Κανένα σημάδι κούρασης.

Kανένα άλλοθι.

Το ποιο σημαντικό για την ίδια να προχωράει πάντα σε επαγρύπνιση, με την εσωτερική εικόνα του ανθρώπου που ξέρει που θα φτάσει, να θωρακίζει με το πάθος που την διακρίνει το όραμα της ομάδας και να φράζει τούς παράδρομους ,την κάθε απόκλιση από τον δρόμο όλων των καλοθελητών του αθλήματος…

Τι πιο καίριο χτύπημα από το χρυσό αποτέλεσμα?

•”Το πρώτο βήμα”

Λένε ότι “χωρίς βάθος δεν έχεις ύψος” και η Αλεξάνδρα μιλώντας για το συγκλονιστικό παιχνίδι στην Κίνα, που ανέδειξε χρυσές πρωταθλήτριες τα κορίτσια του πόλο, θα περιγράψει σε μια απέριττη ομιλία της στην ίδια εκδήλωση βήμα -βήμα το πώς έφθασαν στο ψηλό βάθρο.

Στην ανωτέρω ρήση το “βάθος” είναι η στρατηγική, δηλαδή η κατά μέτωπον επίθεση, ο συγχρονισμός και η τακτική και ο πανταχού παρών στρατηγός τής μάχης, ο Γ.Μορφέσης ο προπονητής.

Μία χαρακτηριστική εικόνα, λίγο πριν την τελειωτική κίνηση στα τελευταία λεπτά του αγώνα, ο ίδιος, να επιμένει θυμίζοντας σε όλες τους την οδηγία υπ’αριθμόν ένα: “να είσαι προσηλωμένος στον αρχικό σου στόχο” και “να μην τα παρατάς ποτέ”.

Τελικά το “ύψος “του βάθρου θέλει την στρατηγική του βάθους,στο νερό, στην πισίνα ,στο πάθος και σε όλα αυτά που γίνονται απλά με πίστη.

“Νοιώθω πολύ τυχερή και ευλογημένη που το έζησα -τελικά το μεγαλύτερο ταξίδι ξεκινάει με το πρώτο βήμα” θα τονίσει για την μάχη της Σαγκάης κλείνοντας την ομιλία της.

•”Ο καλός “loser”…”

Η Αλεξάνδρα στην συνέντευξη της προς την mywaypress.gr, μας μιλάει με ένα καθαρό μυαλό,συγκροτημένη, διάφανη, τονίζοντας μία -μία τις λέξεις της:

“Πραγματικά μέσα από κάθε δυσκολία βγαίνεις δυνατότερος,δοκιμάζεις τα όριά σου.

Νομίζω αυτό που ξεχωρίζει έναν πρωταθλητή με κάποιον που ασχολείται απλά με τον αθλητισμό είναι ότι πρέπει να έχει μεγαλύτερη επιμονή από οποιονδήποτε άλλον.

Να αντέχει περισσότερο όλες αυτές τις απογοητεύσεις και κάποια στιγμή σίγουρα ανταμείβετε.

Να βγαίνεις μέσα από τις ήττες δυνατότερος, να μην αφήνεις να σε φοβίζουν.

Και μέσα από την αποτυχία πάντα κάτι θα μάθεις.

Στον αθλητισμό όπως ξέρεις να κερδίζεις σωστά πρέπει να είσαι και “καλός loser”- δηλαδή να ξέρεις και πώς να χάνεις.

Το πρώτο βήμα είναι να δουλεύουμε σαν ομάδα-η κάθε μία ξέρει την δουλειά της και πρέπει να σέβεται τους κανόνες – τις προπονητικές τακτικές.

Η κάθε μια έχει αυτό το ξεχωριστό στοιχείο που την κάνει μοναδική και όλο αυτό συνθέτει την ομάδα, είναι στην υπηρεσία της ομάδας.

Ο κάθε ένας έχει τις αρμοδιότητες του”

•”Στο τέλος της μέρας”

Στο τέλος της μέρας είμαστε ό,τι καταφέραμε και ό,τι σκεφθήκαμε.

Κολύμπι-προπόνηση-τακτικές-ομάδα.

Χειμώνα -καλοκαίρι το ίδιο πρόγραμμα, το ίδιο σκηνικό,η ιεροτελεστία που δεν την αφήνει να ησυχάσει, με τα μάτια στο στόχο, η ιερή προσήλωση που συντονίζει μυαλό και σώμα σε ένα. Μια συνήθεια που κάνει την διαφορά και χτίζει την βούληση της. Την νοοτροπία της αθλήτριας που ξέρει ότι θα πετύχει.

 
Χαράματα μιας χειμωνιάτικης ημέρας…
Ένα μαγιό ολόσωμο,τα πόδια στο άκρο της πισίνας,ισορροπία χεριών, ζύγισμα ποδιών και ώμων και …το δικό της ταξίδι ξεκινάει.

Κάνει κρύο αλλά όχι, η Αλεξάνδρα λες και είναι στην Σαχάρα και κάνει κολύμπι στην έρημο.

Καμία έκφραση άμυνας-άλλωστε στο πνεύμα ενός νικητή -φουνταριστή του πόλο αυτό σίγουρα είναι πολυτέλεια.

Η νίκη είναι μονόδρομος γι΄αυτόν που επιμένει,όπως και το δρομολόγιο που χτίζει αυτή την νοοτροπία.

Βουτάει στην πισίνα και ξεκινάει η γνωστή διαδρομή.

Κεφάλι μέσα-αριστερή κίνηση,έξω το κεφάλι -εισπνοή,κεφάλι μέσα.

Στις πλάκες της πισίνας σχεδιάζει ζωγραφικούς πίνακες με πινελιές ενός ζωγράφου εν κινήσει ή ίσως βλέπει ένα κινηματογραφικό έργο σε συνέχειες που το μοντάρει η ίδια και το νερό εκείνη την στιγμή…πρωταγωνίστρια και σκηνοθέτης το ίδιο πρόσωπο.

Από 7 ώρες καθημερινής ενασχόλησης όπως μας αναφέρει,μπορείτε να υπολογίσετε το σύνολο που αθροίζει χιλιόμετρα ? Που θα έφτανε εάν έκανε τον γύρο του κόσμου? Θα ξέρουμε στην ολοκλήρωση του ταξιδιού ,στο Λονδίνο σε λίγο καιρό…

Το ένστικτο της βούλησης θα την κάνει να επιβιώσει,τις δίνει δύναμη να συνεχίζει να παλεύει.

Το όραμα της ξεπερνάει το κρύο νερό του χειμώνα και τον καύσωνα του καλοκαιριού.

Τα χιλιόμετρα πειθαρχίας αμέτρητα…

Ατέλειωτες ώρες προπόνησης-ατελείωτα παιχνίδια αλλά η κατάληξη η ίδια: νικήτρια.

Αυτή και η ομάδα.

Αυτή και ο εαυτός της σε απόλυτη ταύτιση.
Μία στοχοπροσήλωση που πρέπει να διδάσκεται και σε άλλους τομείς της ζωής μας.

•”Φουνταριστός…ανελέητος”

“Φουνταριστός -μας εξηγεί-είναι ο ποιο επιθετικός παίκτης,το ανάλογο του σεντερ φορ στο ποδόσφαιρο και η βασική του δουλειά είναι να γυρίζει τους αμυντικούς του, να δίνει ποινές,να κερδίζει πέναλτυ, να βγάζει την μπάλα έξω.

Είναι μια φάση που έχει πολύ μάχη σώμα με σώμα, πολύ ξύλο, αντοχή, επιμονή, υπομονή” και μάλιστα,λέει χαρακτηριστικά ότι κάποιοι ειδικοί παλιότερα τις λέγανε “ότι δεν έκανε για αυτήν τη θέση λόγω σωματοδομής, ότι δεν μπορεί να παίξει, αλλά δεν το έβαλα κάτω τελικά, επέμενα και το έκανα με τον δικό μου τρόπο” .

Η ανελέητη -φουνταριστή,  έδωσε την δική της μοναδική απάντηση στο γήπεδο που ξέρει καλύτερα από όλους: εδώ Πάθος εναντίων ειδικών και εύκολης κριτικής,αποτέλεσμα 1-0.

 
Ο θρύλος πρότυπο
Ο Emanuel Estiarte αποτελεί το πρότυπο της-ο θρύλος πρώην παίκτης υδατοσφαίρισης που έγραψε επικές μάχες στις πισίνες, με 578 συμμετοχές με την Ισπανική ομάδα και Ολυμπιακά μετάλλια στην Βαρκελώνη ( ασημί) το 1992 και στην Ατλάντα ( χρυσό) το 1996.

•“Να ελπίζεις σε κάτι καλύτερο”

Την ρωτάω τι την κάνει να επιμένει στις δύσκολες μέρες και στο πόλο και στη ζωή.

Η απάντηση της ακουμπάει στο σήμερα και μπορεί να γίνει τίτλος στα δικά μας My Way News Δημιουργικών Ειδήσεων της Ελλάδας και όσων αντιστέκονται στην “κουλτούρα της ανημπόριας”:

“Νομίζω η μόνη μας διέξοδος από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι να μιζεριάζουμε, να σταυρώνουμε τα χέρια και να κλαίμε την μοίρα μας.

Νομίζω το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να ελπίζουμε από όποιο πόστο και να βρισκόμαστε, να επιμένουμε και να δείξουμε ότι η Ελλάδα δεν είναι αυτή που διαπομπεύεται παντού, δεν είναι η Ελλάδα της λαμογιάς, ότι υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα που πηγαίνει μπροστά με την σκληρή δουλειά και με την θέληση.

 
Νομίζω κάθε νέος οφείλει στον εαυτό του να ελπίζει σε κάτι καλύτερο”

Στην ερώτηση μου τι σε κάνει να έχεις δύναμη στην καθημερινότητα σου, μου απαντάει χωρίς δισταγμό: “Να βλέπω ανθρώπους αισιόδοξους, να χαμογελάνε, να βλέπουν με χαρά την ζωή, ανθρώπους χαρούμενους, πού ναι κάποιες μέρες είναι δύσκολες, κάποιες άλλες κάπως ποιο άσχημες ,αλλά αισιοδοξία…”

•“Να γίνουμε όλοι,λίγο περισσότερο ένα”

Η αναφορά της στην αξία της ομάδας,έχει ένα μήνυμα για όλους μας.

“Είναι πολύ μεγάλο σχολείο, για αυτό είναι ξεχωριστό το ομαδικό άθλημα.

Γιατί η ομάδα είμαστε σαν οικογένεια και νομίζω οι στιγμές που ζεις εκεί μέσα και οι σχέσεις που χτίζονται είναι πολύ σημαντικές, σε μαθαίνουν να συνυπάρχεις με άλλους ανθρώπους.

Επειδή οι Έλληνες είμαστε τις φαγωμάρας και δεν κάνουμε χωριό με κανέναν, εννοώ αδικούμε τους εαυτούς μας, γιατί πραγματικά είμαστε πολύ ικανός λαός και εάν βάλουμε κάτι στο μυαλό μας πάντα το πετυχαίνουμε.

Πρέπει όμως να συνεργασθούμε όλοι.

Να γίνουμε όλοι λίγο περισσότερο ένα, πιστεύω ότι έτσι θα φτιάξουν τα πράγματα.”

 
“Πάντα να έχεις όνειρα”
Φαντάσου ένα παιδί στην σημερινή Ελλάδα, κάπου σε μία μικρή επαρχιακή πόλη, τι θα του έλεγες την ρωτάω και εδώ μετά από μία μικρή παύση,η απάντηση της μου επιβεβαιώνει ότι αυτό το μαχητικό κορίτσι έχει να δώσει πολλά ακόμη:

“Να μην σταματήσει ποτέ να ονειρεύεται,πάντα να έχει όνειρα και να μην πιστεύει ότι δεν υπάρχει τίποτε ακατόρθωτο,κάτι που δεν μπορεί να κάνει.

Εάν το θέλει πολύ να παλέψει γι αυτό και σίγουρα το όνειρο του μπορεί να γίνει πραγματικότητα.”

•”Η γροθιά της ακεραιότητας”

Τι κάνει έναν άνθρωπο να παλεύει;

Tι δημιουργεί τις προϋποθέσεις του πρωταθλητή;

Από τι ποιότητα υλικού έχει συντεθεί αυτή η πεισματάρα που βουτάει στα νερά σαν αίλουρο και παλεύει με θεούς και δαίμονες;

Πόση φλόγα μπορούν να βγάλουν αυτά τα μάτια ανοιχτά συνέχεια μέσα στο νερό,χωρίς ένα δισταγμό αμφιβολίας ότι αυτή η ομάδα τελικά θα πετύχει;

Ποια κύματα μπορούν να αναμετρηθούν μαζί της;


H υψωμένη γροθιά και όχι το σήμα της νίκης μια χαρακτηριστική εικόνα της -μια σημειολογική κίνηση που παραπέμπει σε αυτό που νοιώθει,μια έκφραση διεκδίκησης, κάτι παραπάνω από σύμβολο νίκης: κίνηση νίκης με ακεραιότητα,πάθος σε ένα χέρι -μία ομάδα, μία γροθιά.

Με αυτήν την πάστα ανθρώπου,σίγουρα τα καλύτερα είναι μπροστά μας.

Σήμερα το βράδυ, στο παιχνίδι με την Ιταλία, σε ένα από τα ποιο δύσκολα παιχνίδια έδωσε και αυτή την δική της απάντηση.

Θα σημειώνουμε από εδώ και πέρα την πορεία της για την μάχη της Ολυμπιάδας στο Λονδίνο.
Εκεί έχει δώσει το δικό της my way ραντεβού με όλους τούς Έλληνες.

Για μία myway απάντηση που θα εκφράζει όλους μας.

•”Οι ρίζες, τα παιδικά χρόνια”

Με ρίζες που κρατάνε από Κωνσταντινούπολη και Πειραιά, τα δύο αυτά ιστορικά κέντρα φορτισμένα όσο τίποτε με μνήμες από θάλασσα και περιπέτεια έχουν χαράξει ίσως το πείσμα της- το υγρό στοιχείο μία μήτρα που γέννησε μία παγκόσμιας κλάσης πολίστρια, η Κορυφαία του κόσμου όπως βούιξε πριν λίγες ημέρες το διαδίκτυο.

Γιατί οι ρίζες της μητέρας και του πατέρα της αντίστοιχα έχουν στο DNA τους την περιπέτεια του νερού εκεί που μπροστά σε …“μία θάλασσα πλατιά” ίσως έλεγε… “ σ΄αγαπώ γιατί μου μοιάζεις”- το τραγούδι που μάλλον θα τις ταίριαζε.

Σε ηλικία 6-7 ετών άρχισε ο μαγνήτης που λέγεται νερό να την τραβάει, μαζί με ένα πέρασμα από την Ιστιοπλοία περίπου στα 8 με 9 της,”όπου έβλεπα θάλασσα πραγματικά βούταγα μέσα και με ψάχνανε” θα μου αναφέρει χαρακτηριστικά.

Λίγο πριν κλείσουμε την συζήτηση μας, και στο ποιο είναι το τίμημα που έχει πληρώσει μέχρι σήμερα η Αλεξάνδρα μου απαντάει άμεσα:

“Έχεις την τύχη να κάνεις αυτό που πραγματικά αγαπάς και σε γεμίζει,είναι θέμα επιλογής και δεν θυσιάζεις τίποτε.

Είναι ένας τρόπος ζωής που είναι αναγκαίο για να κάνεις αυτό που θέλεις.”

Η ίδια είναι Φοιτήτρια Νομικής και ίσως μελλοντικά θα ήθελε να το συνδυάσει με εξειδίκευση στο αθλητικό δίκαιο.

Με τέτοια ενέργεια και δύναμη από τις τακτικές του πόλο που διαθέτει είναι σίγουρο ότι θα προσθέσει αξία σε πολλαπλά επίπεδα και σε αυτόν τον σημαντικό χώρο.

 
Στόχος η Ολυμπιάδα του Λονδίνου

“Ένα ταξίδι χίλια μίλια/αρχίζει κάτω από τα πόδια μας ” αναφέρει ένα από τα παλιότερα κλασσικά βιβλία της Κίνας, το ΤΑΟ ΤΕ ΚΙΝΓΚ, και με αφορμή την κορυφαία μάχη που έδωσαν όλα τα κορίτσια στην Σαγκάη, η ρήση αυτή έχει εφαρμογή σε αυτό το μεγάλο, συναρπαστικό ταξίδι που είναι κάτω από την πισίνα.

 
ΙΝFO
Water polo: Ομαδικό άθλημα “ επαφής” με κύρια χαρακτηριστικά την δύναμη,την ταχύτητα και την αντοχή.

Σχετικά Άρθρα