Ο πλούτος της μεσαίας τάξης: Από πυλώνας της οικονομίας σε θύμα ισοπέδωσης

Η μεσαία τάξη, άλλοτε η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, σήμερα μοιάζει με ένα καράβι που βυθίζεται αργά αλλά σταθερά σε μια κινούμενη άμμο φτώχειας και ανασφάλειας. Το όραμα της ιδιοκατοίκησης, μια από τις πιο βασικές εκφράσεις κοινωνικής και οικονομικής σταθερότητας, έχει πλέον απομακρυνθεί για πολλούς Έλληνες, ενώ η δυνατότητα αποταμίευσης έχει περιοριστεί σε μια πολυτέλεια που λίγοι μπορούν να αντέξουν. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι συντάξεις πείνας έρχονται να ολοκληρώσουν το δράμα, στερώντας από τους πολίτες κάθε αίσθηση αξιοπρέπειας στα γηρατειά τους.

 
Η κατάρρευση της ιδιοκατοίκησης: Από όνειρο σε εφιάλτη

Η Ελλάδα, μια χώρα όπου παραδοσιακά η ιδιοκατοίκηση θεωρούνταν θεμέλιος λίθος της προόδου και της ασφάλειας, βλέπει πλέον αυτό το όνειρο να καταρρέει. Οι υψηλές τιμές των ακινήτων και η αδυναμία πρόσβασης σε χρηματοδότηση έχουν μετατρέψει την απόκτηση κατοικίας σε μια ανέφικτη επιδίωξη για τη νέα γενιά. Εν τω μεταξύ, οι παλαιότερες γενιές που απέκτησαν ακίνητη περιουσία βρίσκονται αντιμέτωπες με δυσβάσταχτους φόρους και χαμηλά εισοδήματα που καθιστούν δύσκολη τη διατήρησή της. Η ιδιοκατοίκηση, από σύμβολο σταθερότητας, έχει γίνει πλέον μια παγίδα οικονομικής φθοράς.

 
Αποταμίευση: Ένας ξεχασμένος όρος

Η αποταμίευση, άλλοτε το εργαλείο που επέτρεπε στη μεσαία τάξη να ονειρεύεται και να επενδύει στο μέλλον, έχει πλέον εξαφανιστεί από τη ζωή του μέσου Έλληνα. Με μισθούς που δεν επαρκούν για την κάλυψη των βασικών αναγκών και με το κόστος ζωής να αυξάνεται συνεχώς, οι πολίτες βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε έναν φαύλο κύκλο επιβίωσης. Η δυνατότητα για οικονομικό προγραμματισμό και μακροπρόθεσμη ασφάλεια έχει αντικατασταθεί από την αγωνία για την επόμενη μέρα.

 
 Συντάξεις πείνας: Το τελευταίο καρφί στο φέρετρο

Ακόμη κι όταν ο Έλληνας πολίτης φτάσει στη δύση της επαγγελματικής του ζωής, η κατάσταση δεν βελτιώνεται. Οι συντάξεις πείνας που προσφέρονται αποτελούν προσβολή για αυτούς που εργάστηκαν σκληρά μία ζωή. Αντί για μια αξιοπρεπή σύνταξη που θα τους εξασφαλίζει μια ήρεμη και άνετη ζωή, οι συνταξιούχοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την απόλυτη φτωχοποίηση.

 
Από τη μεσαία τάξη στην ισοπέδωση

Η σημερινή Ελλάδα δεν διαθέτει πλέον μεσαία τάξη. Αυτό που έχει απομείνει είναι μια εκτεταμένη ισοπέδωση, όπου ολόκληρες κοινωνικές ομάδες βρίσκονται στο χείλος της φτώχειας. Οι έννοιες της κοινωνικής κινητικότητας και της ευημερίας έχουν αντικατασταθεί από τη στασιμότητα και την απελπισία. Η μεσαία τάξη, που κάποτε αποτελούσε τον κινητήριο μοχλό της οικονομικής ανάπτυξης, έχει μετατραπεί σε έναν μηχανισμό που καταρρέει υπό το βάρος της αδιαφορίας και των λαθών.

 
 Η αποτυχία της κυβέρνησης

Η κυβέρνηση, εγκλωβισμένη σε μια πολιτική αδιέξοδης διαχείρισης, αδυνατεί να χαράξει μια νέα πορεία για τη χώρα. Η πολυδιαφημισμένη ανάπτυξη “για όλους” παραμένει κενό γράμμα, ενώ η πραγματικότητα αποδεικνύει πως οι πολιτικές επιλογές ευνοούν τους λίγους εις βάρος των πολλών. Αντί για μια νέα αρχή, βιώνουμε την επέκταση της φτωχοποίησης και της ανισότητας.

 
Το μέλλον που μας ανήκει

Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Αν δεν υπάρξουν άμεσες και ριζικές αλλαγές, η μεσαία τάξη θα συνεχίσει να εξαφανίζεται, παρασύροντας μαζί της κάθε ελπίδα για κοινωνική και οικονομική ισορροπία. Η ανάγκη για πολιτικές που ενισχύουν την ιδιοκατοίκηση, προάγουν την αποταμίευση και διασφαλίζουν αξιοπρεπείς συντάξεις δεν είναι μόνο επιτακτική· είναι ζήτημα επιβίωσης. Η μεσαία τάξη δεν είναι απλά ένας οικονομικός όρος. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεται μια δίκαιη, βιώσιμη και ανθεκτική κοινωνία. Χωρίς αυτήν, το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο παρά αβέβαιο.