Το Ισραήλ δεν μπορεί να συμβιβαστεί με μια προσωρινή στρατιωτική νίκη, πρέπει να ανατρέψει το ισλαμικό καθεστώς

Για το Ισραήλ, η τρέχουσα σύγκρουση με το Ιράν δεν είναι μια συμβατική διαμάχη που μπορεί να τελειώσει με μια απλή εκεχειρία ή συνθήκη. Αντιθέτως, πρόκειται για μια αντιπαράθεση με ένα ιδεολογικά καθοδηγούμενο καθεστώς, του οποίου η ίδια η ταυτότητα βασίζεται στην καταστροφή του εβραϊκού κράτους. Σύμφωνα με τον Saeed Ghasseminejad, (fdd.org) ανώτερο σύμβουλο για το Ιράν και τη χρηματοοικονομική οικονομία, το να αρκεστεί το Ισραήλ σε κάτι λιγότερο από την απομάκρυνση του ισλαμιστικού καθεστώτος στην Τεχεράνη ισοδυναμεί με μια «ήττα μεταμφιεσμένη», απλώς παύοντας ένα ρολόι που μετρά αντίστροφα προς ένα πιο επικίνδυνο μέλλον.

 
Η αλλαγή στάσης στο Ισραήλ

Υπάρχει μια αξιοσημείωτη συναίνεση στο ισραηλινό πολιτικό φάσμα σχετικά με αυτό το κρίσιμο σημείο. Όταν ο Πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου απευθύνεται απευθείας στον ιρανικό λαό, καλώντας τον να «νικήσει το σκοτάδι τους», δεν επιδιώκει απλώς ρητορικά κέρδη. Τα λόγια του, τα οποία απηχούνται από σημαντικές φυσιογνωμίες της αντιπολίτευσης, όπως ο πρώην πρωθυπουργός Ναφτάλι Μπένετ, σηματοδοτούν μια θεμελιώδη μετατόπιση. Η συζήτηση στο Ισραήλ δεν επικεντρώνεται πλέον στο αν θα αντιμετωπιστεί το Ιράν, αλλά στο πώς θα διασφαλιστεί ότι η αντιπαράθεση θα οδηγήσει σε μια μόνιμη λύση, και η απάντηση είναι ξεκάθαρη: το καθεστώς πρέπει να φύγει.

Οι απειλές του Ιράν και η αναγκαιότητα οριστικής λύσης

Παρόλο που οι άμεσες στρατιωτικές ενέργειες του Ισραήλ έχουν αποδειχθεί επιτυχημένες στην υποβάθμιση των κρισιμότερων απειλών της Τεχεράνης – το πυρηνικό της πρόγραμμα, το οπλοστάσιο βαλλιστικών πυραύλων και το παγκόσμιο τρομοκρατικό της δίκτυο – το να πιστέψει κανείς ότι αυτές οι αναποδιές είναι μόνιμες είναι λάθος.

• Πυρηνικό πρόγραμμα: Αν και έχει υποστεί ζημιές, το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν διατηρεί το πιο κρίσιμο στοιχείο του: τη γνώση για την κατασκευή μιας βόμβας. Η ιστορία έχει δείξει ότι μετά από κάθε αναποδιά, η Τεχεράνη έχει ανοικοδομήσει το πρόγραμμά της με μεγαλύτερη ταχύτητα, πολυπλοκότητα και μυστικότητα. Το να επιτραπεί σε αυτό το καθεστώς να επιβιώσει σημαίνει να εγγυηθεί κανείς ότι θα αναδυθεί από τα ερείπια πιο αποφασισμένο από ποτέ να διαβεί το πυρηνικό κατώφλι.
• Πρόγραμμα βαλλιστικών πυραύλων: Αυτό δεν είναι απλώς ένα στρατηγικό πλεονέκτημα, αλλά ένας βασικός πυλώνας της περιφερειακής κυριαρχίας του Ιράν και η κύρια απειλή του κατά του Ισραήλ. Παρόλο που τα αποθέματα μπορούν να καταστραφούν, η βιομηχανική βάση και η τεχνογνωσία παραμένουν. Οι ηγέτες του καθεστώτος θα ανοικοδομήσουν, με στόχο πυραύλους που είναι ταχύτεροι, ακριβέστεροι και ικανοί να υπερνικήσουν οποιοδήποτε αμυντικό σύστημα.

• Τρομοκρατικό δίκτυο: Η στήριξη της τρομοκρατίας από το καθεστώς αποτελεί την κύρια μέθοδο πολέμου του εδώ και δεκαετίες, μέσω δικτύων όπως η Χεζμπολάχ, οι Χούθι και διάφορες πολιτοφυλακές. Η διακοπή των αποστολών όπλων και η εξάλειψη διοικητών είναι απαραίτητες τακτικές ενέργειες, αλλά δεν αντιμετωπίζουν την πηγή του προβλήματος. Όσο η «κεφαλή του φιδιού» παραμένει στην Τεχεράνη, θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί, να οπλίζει και να κατευθύνει τις λεγεώνες των αντιπροσώπων της για να σπείρει χάος και βία στα σύνορα του Ισραήλ.

Το δίλημμα του Ισραήλ

Η φύση αυτού του καθεστώτος δεν είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Δεν θα κατευναστεί από τη διπλωματία ή θα αποτραπεί από προσωρινές στρατιωτικές ήττες. Η δέσμευσή του στην περιφερειακή ηγεμονία και την καταστροφή του Ισραήλ είναι υφασμένη στο ίδιο του το DNA. Επομένως, το Ισραήλ αντιμετωπίζει μια δύσκολη επιλογή:

• Να ακούσει τις εκκλήσεις για αποκλιμάκωση, να απολαύσει μια φευγαλέα στιγμή νίκης και να επιτρέψει σε ένα πληγωμένο και εκδικητικό καθεστώς να ανασυνθέσει τη δύναμή του για τον επόμενο, πιο φονικό, γύρο.
• Ή, να δεσμευτεί σε μια πολιτική που θα οδηγήσει αυτή τη σύγκρουση στο μόνο λογικό της συμπέρασμα: την ανατροπή του καθεστώτος μια για πάντα.

Είναι καιρός να σταματήσουμε να κλαδεύουμε τα κλαδιά του δηλητηριώδους δέντρου και να επικεντρωθούμε στην πλήρη εκρίζωσή του.

 
mywaypress.gr – Για προσεκτικούς αναγνώστες