Ρήτρα παραλογισμού, μήτρα ανικανότητας
Στο πρόσφατο άρθρο του ο Jonathan Haidt στο Atlantic « Why the Past 10 Years of American Life Have Been Uniquely Stupid» έγραφε: «Οι κοινωνικοί επιστήμονες έχουν εντοπίσει τουλάχιστον τρεις μεγάλες δυνάμεις που ενώνουν συλλογικά επιτυχημένες δημοκρατίες: το κοινωνικό κεφάλαιο (εκτεταμένα κοινωνικά δίκτυα με υψηλά επίπεδα εμπιστοσύνης), ισχυρούς θεσμούς και κοινές ιστορίες». Στη συνέχεια τόνιζε ότι «τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν αποδυναμώσει και τα τρία».
Η ενασχόληση υπουργών και επαγγελματιών πολιτικών με τα κοινωνικά δίκτυα είναι απώλεια χρόνου πρωτίστως για την χώρα. Δεν επιλύουν προβλήματα. Δικαιολογούν ανεπάρκειες με αστειότητες και φληναφήματα. Οι έφηβοι διαθέτουν περισσότερη ωριμότητα από υπουργούς που κραυγάζουν. Και η κοινωνία διαθέτει περισσότερη ψυχραιμία από υπουργούς της επιφάνειας και της αφάνειας.
Η προληπτική πολιτική είναι σοφία σε εποχές εκτεταμένης αβεβαιότητας. Η επιμελής πολιτική λήψης αποφάσεων που επιδρούν στην ζωή των πολιτών είναι πολιτική σωφροσύνη.
Η ρήτρα αναπροσαρμογής που εφαρμόσθηκε απερίσκεπτα στους λογαριασμού της ΔΕΗ προφανώς συζητήθηκε, σχεδιάσθηκε, εγκρίθηκε, από σειρά συσκέψεων αρμοδίων παραγόντων σε όλη την κλίμακα ιεραρχίας διοίκησης και κυβέρνησης. Ουδείς σκέφθηκε να κάνει το απλό-μια προσομοίωση σε 10 λογαριασμούς της μέσης ελληνικής οικογένειας και επιχειρήσεων. Αυτή η μικρή άσκηση θα ανεδείκνυε τον παραλογισμό της ρήτρας. Την εκτίναξη του λογαριασμού. Την αδυναμία των νοικοκυριών και επιχειρήσεων να πληρώσουν τον υπέρογκο λογαριασμό. Τόσο απλό και τόσο δύσκολο. Σε μια χώρα που οι πολιτικές ισοπέδωσης μισθών και συντάξεων, ΕΝΦΙΑ και φόρων εφαρμόζονται τάχιστα, άμεσα με τις ποιο ευφάνταστες εφαρμογές άμεσης πληρωμής. Σε μια χώρα που η κυβέρνηση διαβάζει διαγώνια δηλαδή πρόχειρα και επιπόλαια τα σημαντικά για την κοινωνία και την οικονομία, η προσομοίωση θεωρείται πολυτέλεια, μια περιττή άσκηση.
Και είναι ενδεικτική και αποκαλυπτική της αδράνειας μιας τυφλής κυβέρνησης.
Το κοινωνικό κεφάλαιο της χώρας είναι δε κατάσταση πτώχευσης.
Οι ισχυροί θεσμοί είναι δέσμιοι ως βορά στην εξουσία της διαπλοκής.
Και οι κοινές ιστορίες ως συγκολλητικός δεσμός μιας κοινής πορείας είναι υποθηκευμένες στην αδυναμία της πολιτικής να παραγάγει λύσεις προς όφελος της χώρας.
Σήμερα η ειδησεογραφία αναφέρει ότι έρχονται ανατιμήσεις σε 300 προϊόντα – Αυξήσεις έως 50% τον Μάιο και τον Ιούνιο σε βασικά αγαθά. Σήμερα που η κυβέρνηση δήθεν τρέχει πίσω από τις εξελίξεις και τα γεγονότα, σήμερα που πρέπει να πληρωθούν οι λογαριασμοί μια αδίστακτη κυβέρνηση συνεχίζει την επικοινωνιακή διαχείριση με σανό και άφθονα πυροτεχνήματα. Ντροπή.
mywaypress.gr
