Φτηνή έφοδος, ταπεινωτική για την νοημοσύνη της κοινωνίας
Η χώρα έχει επείγουσα ανάγκη από ένα τολμηρό ηγέτη που να προσθέτει αξία στην πρόοδο και την σταθερότητα της κοινωνίας, ουσία στις πράξεις, σύνθεση στον λόγο, διορατικότητα στην πορεία της χώρας, έμπνευση στο παράδειγμα διοίκησης και ελέγχου της εξουσίας του και νοοτροπία ανθρωποκεντρικής πολιτικής.
Ανόητες τυπικότητες, ανούσιες περιπλανήσεις σε προϊόντα επιλεγμένα (όχι πρώτης ανάγκης και διατροφής) με διαγώνιες ματιές, στημένο σκηνικό άρα ανειλικρινής έφοδος, σύσταση για αγορά καλλυντικών σε μια γιαγιά αποσβολωμένη.Νοιάζεται για το «δερματάκι» της γιαγιάς όταν είναι πιστοποιημένα ανίκανος (βάση του κυβερνητικού ιστορικού λόγων και πράξεων του) να νοιαστεί για το φαγάκι της.
Όταν ο Έλληνας έχασε το 25% της αγοραστικής του δύναμης προτού καν κορυφωθεί η έκρηξη ακρίβειας που τσακίζει τα νοικοκυριά, και ο κ.Μητσοτάκης αερολογεί ασυστόλως, η προτροπή του προς την γιαγιά “αγόρασε καλλυντικό “ είναι κοροϊδία προς όλους τους πολίτες. Επιτέλους λίγη σοβαρότητα κ.Μητσοτάκη!
Όταν περισσότεροι από 100.000 χάνουν την πολύτιμη για την υγεία τους (σωματική και ψυχολογική) ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για χρέη ελαχίστων λεπτών έως το μυθικό ποσό των 100 ευρώ, είναι ώριμη η ώρα που η χώρα έχει πλέον επείγουσα ανάγκη από ένα τολμηρό ηγέτη αξίας και όχι φτηνής επικοινωνιακής σαχλαμάρας.
Όταν στη δημόσια υγεία, η τοξική κυβέρνηση προσωπικών συμφερόντων ενος αερολόγου Μητσοτάκη, παραδίδει το ΕΣΥ σε ιδιώτες και οι γιατροί αρνούνται τα απογευματινά χειρουργεία επί πληρωμή, είναι η ώρα που η χώρα έχει επείγουσα ανάγκη από ένα τολμηρό ηγέτη αξίας και όχι φτηνής επικοινωνίας.
Μια ανειλικρινής, παρακμιακή, φθηνή έφοδος, επομένως ταπεινωτική για την νοημοσύνη της κοινωνίας. Φτηνά κόλπα. Στημένη έφοδος. Μια πολιτική επικοινωνίας που δεν παράγει αποτελέσματα αδυνατεί να πείσει και καταντάει σκέτη προσποίηση ενδιαφέροντος.Μια περιττή επίσκεψη, που βαπτίζεται έφοδος για να καλύψει το κενό απαντήσεων, είναι προσβλητική για την κοινωνία.
Μια έφοδος που είναι στην ουσία έξοδος από τα προβλήματα.
Μια έφοδος ανάγκης που καταλήγει ως ρυθμιστής πολιτικής επικοινωνίας και όχι παρέμβασης πράξεων είναι προβληματική και αποκαλυπτική.
Το κενό πολιτικής έχει αρχίσει και γίνεται αντιληπτό από τους πολίτες.
Η χώρα έχει επείγουσα ανάγκη από ένα τολμηρό ηγέτη, ηγεσία που εμπνέει, προσθέτει αξία σε κάθε πράξη και λέξη, με πολιτική πράξεων με έμφαση στον έλεγχο και την ευθύνη.
Ηγέτη με πολιτική πραγματικής δράσης και όχι κούφια λόγια.
Ηγέτη με πολιτική για την πρόοδο των ανθρώπων και όχι την πρόοδο λίγων και εκλεκτών.
Ηγέτη που μιλάει από στήθους και όχι από έτοιμα νερόβραστα κείμενα, με κούφιες λέξεις.
Ηγέτη με αυτοπεποίθηση που δεν ελέγχει τους πάντες με υποκλοπές.
Ηγέτη που αναλαμβάνει την ευθύνη άμεσα και όχι μετά από 1 χρόνο, που δεν καλύπτει, δεν εκτροχιάζει ευθύνες όπως στο έγκλημα των Τεμπών.
Ηγέτη που δεν μιλάει τυφλωμένος από την εμμονή να μεγεθύνει τον εγωισμό του αλλά να εμπνεύσει, να πείσει, να επιχειρηματολογήσει, να προσθέσει, να δώσει χώρο στην σύνθεση, να μπεί στα παπούτσια των ανθρώπων της επιβίωσης και της αγωνίας για το σήμερα και το αυριο, να ακούσει τους νέους ανθρώπους, να μιλήσει με το παράδειγμα και όχι με βοήθεια υποστυλώματα αυτάρεσκων που τονώνουν την εγωπάθεια του αλλά εντείνουν την απαρέσκεια των πολιτών. Γιατί ο κόσμος έχει συλλογική αίσθηση της αγωνίας. Αυτο ενώνει την κοινωνία. Την σιωπηλή αλλά πάντα λογική, ψύχραιμη και σωτήρια σιωπή της ήρεμης δύναμης.
Π. Τσακιρίδης
mywaypress.gr