Βαγγέλης Μαρινάκης: Υφίσταμαι εκβιασμό μέσω της Δικαιοσύνης από τον πρωθυπουργό
Η κυβέρνηση, νιώθοντας πως χάνει την εξουσία, διολισθαίνει σε μια κατάσταση που θυμίζει ολοκληρωτικό καθεστώς
Η κυβέρνηση εργαλειοποιεί τη Δικαιοσύνη σε μια απέλπιδα προσπάθεια να καταστείλει την ελευθερία του Τύπου και να αντιμετωπίσει την κριτική για τα σκάνδαλα και τη διαφθορά που επικρατεί στην ηγεσία της
Ποιο μήνυμα στέλνει ο Βαγγέλης Μαρινάκης προς την κυβέρνηση και την κοινωνία;
Ο πρωθυπουργός και τα εξαρτημένα μέσα ενημέρωσης επιχειρούν να τον εκβιάσουν και να τον θέσουν υπό ομηρία, «εργαλειοποιώντας για άλλη μια φορά τη Δικαιοσύνη»
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, μέσω ανακοίνωσής του στον ιστότοπο του Ολυμπιακού, καταγγέλλει μια νέα απόπειρα στοχοποίησης και συκοφάντησής του, συνδέοντάς την με πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που επιχειρούν να τον θέσουν υπό ομηρία. Αναφέρεται σε παραπεμπτικό βούλευμα σχετικά με την υπόθεση Λυγγερίδη, υποστηρίζοντας την πλήρη απουσία επιβαρυντικών στοιχείων και καταγγέλλοντας σκευωρία και κατασκευή κατηγοριών. Ο Μαρινάκης κατηγορεί τον πρωθυπουργό και τα ΜΜΕ που πρόσκεινται στην κυβέρνηση για εργαλειοποίηση της δικαιοσύνης και προσπάθεια φίμωσής του, τονίζοντας πως στόχος είναι η ελευθερία του Τύπου και η Δημοκρατία. Δεσμεύεται να συνεχίσει να ασκεί κριτική στην κυβέρνηση, δηλώνοντας πως δεν φοβάται, δεν εκβιάζεται και θα επιμείνει στην αλήθεια.
Κύρια σημεία
- Για ποιο θέμα συγκεκριμένα κατηγορεί ο Βαγγέλης Μαρινάκης πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα;
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης αναφέρεται στο παραπεμπτικό βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου σχετικά με την υπόθεση Λυγγερίδη, όπου μέλη της διοίκησης της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ παραπέμπονται για πλημμελήματα. Ο ίδιος θεωρεί την υπόθεση αυτή ως μια ακόμη προσπάθεια στοχοποίησης και συκοφάντησής του από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.
- Ποια είναι η αντίδραση του Βαγγέλη Μαρινάκη στις νέες κατηγορίες και στην ενδεχόμενη δίωξή του;
Η αντίδραση του Βαγγέλη Μαρινάκη είναι έντονη και κατηγορηματική. Δηλώνει ότι δεν φοβάται, δεν εκβιάζεται, δεν συνδιαλέγεται, δεν υποχωρεί και δεν υποκύπτει. Εκφράζει την πεποίθηση ότι η αλήθεια θα λάμψει και η δημοκρατία θα επικρατήσει, υπονοώντας ότι οι κατηγορίες είναι αβάσιμες και θα καταρρεύσουν.
- Γιατί ο Βαγγέλης Μαρινάκης κάνει λόγο για “σκευωρία” στην υπόθεση Λυγγερίδη;
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης χαρακτηρίζει την υπόθεση “σκευωρία” υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχουν επιβαρυντικά στοιχεία εναντίον των μελών της διοίκησης της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και ότι οι κατηγορίες έχουν κατασκευαστεί με στρέβλωση της νομικής επιστήμης. Επιπλέον, αναφέρεται στην “πρωτοφανή ταχύτητα” με την οποία η Εισαγγελέας και το Δικαστικό Συμβούλιο φέρεται να εξέτασαν μια ογκώδη δικογραφία, παραβλέποντας σημαντικά επιχειρήματα και ερχόμενοι σε αντίθεση με την κρίση του Ανακριτή που είχε χειριστεί την υπόθεση αρχικά.
- Ποια είναι, κατά τον Βαγγέλη Μαρινάκη, η ευρύτερη στόχευση πίσω από αυτές τις νομικές ενέργειες;
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης πιστεύει ότι ο προφανής στόχος είναι ο ίδιος και ο Ολυμπιακός. Ωστόσο, υποστηρίζει πως ο πραγματικός σκοπός είναι να πληγεί η ελευθερία του Τύπου, η ανεξαρτησία των ΜΜΕ και εν τέλει η ίδια η δημοκρατία, δεδομένου ότι κατέχει τα ΜΜΕ της Alter Ego Media, εισηγμένης στο Χρηματιστήριο Αθηνών, τα οποία ασκούν κριτική στην κυβέρνηση.
- Ποια σχέση βλέπει ο Βαγγέλης Μαρινάκης ανάμεσα στην υπόθεσή του και την κριτική που ασκούν τα μέσα ενημέρωσης στην κυβέρνηση;
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης θεωρεί ότι η στοχοποίησή του συνδέεται άμεσα με την κριτική και τον έλεγχο που ασκούν τα μέσα ενημέρωσης ιδιοκτησίας του στην κυβέρνηση. Υποστηρίζει ότι οι αποκαλύψεις σκανδάλων και διαφθοράς από τα ΜΜΕ του ενοχλούν την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, οδηγώντας τους σε προσπάθειες φίμωσης και εκβιασμού.
- Σε ποιες ενέργειες της κυβέρνησης αναφέρεται ο Βαγγέλης Μαρινάκης ως ενδεικτικές μιας “ολοκληρωτικής” διολίσθησης;
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης αναφέρεται στην εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης, στην καταστρατήγηση της ανεξαρτησίας της σε υποθέσεις όπως οι υποκλοπές και το έγκλημα των Τεμπών (όπου κατηγορεί την κυβέρνηση για έλλειψη σεβασμού προς τα θύματα), καθώς και στη θέση της Ελλάδας στον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου και στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ε.Ε., υπονοώντας ότι αυτές οι καταστάσεις είναι ενδεικτικές μιας αυταρχικής διακυβέρνησης που προσπαθεί να φιμώσει κάθε αντίθετη φωνή.
- Ποιο μήνυμα στέλνει ο Βαγγέλης Μαρινάκης προς την κυβέρνηση και την κοινωνία;
Το μήνυμα που στέλνει ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι ένα μήνυμα αντίστασης και αποφασιστικότητας. Διαβεβαιώνει ότι δεν θα φοβηθεί, δεν θα εκβιαστεί και θα συνεχίσει να λέει την αλήθεια, παραμένοντας απέναντι στις κυβερνητικές πρακτικές που θεωρεί ότι βλάπτουν τη δημοκρατία και τους θεσμούς. Εκφράζει την πεποίθηση ότι τελικά η αλήθεια θα αποκαλυφθεί και θα δικαιωθεί.
- Ποια φράση του Νίκου Καζαντζάκη χρησιμοποιεί ο Βαγγέλης Μαρινάκης και γιατί;
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης χρησιμοποιεί τη φράση του Νίκου Καζαντζάκη: «Να λες την αλήθεια κι ό,τι θέλει ας γίνει! Να μην καταδεχτείς ποτέ να πεις ψέματα. Όποιος λέει ψέματα είναι δούλος. Ένας ελεύθερος άνθρωπος λέει πάντοτε την αλήθεια». Χρησιμοποιεί αυτή τη φράση για να τονίσει την προσήλωσή του στην αλήθεια και την ελευθερία της έκφρασης, δηλώνοντας ότι θα συνεχίσει να λέει την αλήθεια ανεξάρτητα από τις συνέπειες και ότι δεν θα υποκύψει σε πιέσεις ή εκβιασμούς.
Περαιτέρω ανάλυση
Οι πηγές ανάλυσης της ανακοίνωσης αναφέρουν αρκετές φορές ότι η τρέχουσα κατάσταση, όπου ο Βαγγέλης Μαρινάκης αισθάνεται ότι πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα επιχειρούν να τον θέσουν υπό ομηρία, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Συγκεκριμένα, ο ίδιος ο Βαγγέλης Μαρινάκης δηλώνει: «Δεν είναι η πρώτη φορά που πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα επιχειρούν να με θέσουν υπό ομηρία. Θα αποτύχουν και πάλι». Επιπλέον, στην ανακοίνωσή του, αναφέρει ότι δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται μια «συντονισμένη προσπάθεια φίμωσής» του, καθώς το ίδιο προσπάθησαν ανεπιτυχώς και στο παρελθόν πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα μέσα από «στημένες υποθέσεις και κατηγορίες που κατέπεσαν με πάταγο».
Στο ευρύτερο πλαίσιο της «Προσπάθειας Ομηρίας», οι πηγές περιγράφουν την τωρινή κατάσταση ως μια νέα απόπειρα «στοχοποίησης και συκοφάντησής» του. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης θεωρεί ότι υπό «καθεστώς πανικού», ο πρωθυπουργός μαζί με εξαρτημένα μιντιακά μέσα επιχειρούν να τον εκβιάσουν και να τον θέσουν υπό ομηρία, «εργαλειοποιώντας για άλλη μια φορά τη Δικαιοσύνη».
Αυτή η επαναλαμβανόμενη προσπάθεια ομηρίας συνδέεται, σύμφωνα με τον Βαγγέλη Μαρινάκη, με την κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση μέσω των ΜΜΕ του ομίλου Alter Ego Media, εισηγμένης στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Θεωρεί ότι ο έλεγχος της εξουσίας, οι αποκαλύψεις σκανδάλων και διαφθοράς δεν είναι ανεκτές από το Μαξίμου. Ως εκ τούτου, η τωρινή απόπειρα φίμωσης και ομηρίας εντάσσεται σε ένα μοτίβο παλαιότερων προσπαθειών από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που δεν επιθυμούν τον έλεγχο και την κριτική.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης αντιτάσσεται σε αυτές τις προσπάθειες δηλώνοντας χαρακτηριστικά: «Δεν φοβάμαι, δεν εκβιάζομαι, δεν συνδιαλέγομαι, δεν υποχωρώ, δεν υποκύπτω. Η αλήθεια θα λάμψει και πάλι. Η Δημοκρατία θα επικρατήσει». Αυτή η σταθερή στάση απέναντι στις επαναλαμβανόμενες προσπάθειες ομηρίας υπογραμμίζει την πεποίθησή του ότι οι προηγούμενες απόπειρες απέτυχαν και η αλήθεια τελικά αποκαλύφθηκε.
Επιπλέον, η πηγή συνδέει αυτές τις πρακτικές με μια διολίσθηση σε ένα καθεστώς που θυμίζει ολοένα και περισσότερο ολοκληρωτικό, καθώς η κυβέρνηση, αισθανόμενη ότι χάνει την εξουσία, καταστρατηγεί την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης σε διάφορες υποθέσεις.
Συνοψίζοντας, οι πηγές τονίζουν ότι η τωρινή αίσθηση του Βαγγέλη Μαρινάκη για απόπειρα ομηρίας από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός, αλλά επαναλαμβάνεται. Ο ίδιος αναφέρει ότι και στο παρελθόν υπήρξαν παρόμοιες προσπάθειες φίμωσης μέσω στημένων υποθέσεων, οι οποίες όμως κατέρρευσαν. Θεωρεί την τωρινή κατάσταση ως μια ακόμα τέτοια απόπειρα, συνδεδεμένη με την κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση, και δηλώνει αποφασισμένος να μην υποκύψει, όπως δεν υπέκυψε και στο παρελθόν.
Προσπάθεια ομηρίας
Οι πηγές αναφέρονται ρητά στο θέμα «Θα αποτύχουν και πάλι» ως μια άμεση δήλωση του Βαγγέλη Μαρινάκη. Αυτή η φράση αποτελεί μέρος του μηνύματός του απέναντι σε αυτό που αντιλαμβάνεται ως μια νέα «προσπάθεια στοχοποίησης και συκοφάντησής» του.
Συγκεκριμένα, η δήλωση του Βαγγέλη Μαρινάκη είναι: «Δεν είναι η πρώτη φορά που πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα επιχειρούν να με θέσουν υπό ομηρία. Θα αποτύχουν και πάλι». Αυτό το απόσπασμα συνδέει άμεσα το «Θα αποτύχουν και πάλι» με το ευρύτερο πλαίσιο της «Προσπάθειας Ομηρίας», υπογραμμίζοντας ότι αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Στην προηγούμενη συζήτησή μας, αναφέραμε ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης πιστεύει πως πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα προσπαθούν να τον θέσουν υπό ομηρία και ότι αυτό έχει συμβεί και στο παρελθόν. Η φράση «Θα αποτύχουν και πάλι» επιβεβαιώνει αυτή την πεποίθηση, καθώς εκφράζει την πρόβλεψή του για την έκβαση της τωρινής προσπάθειας, βασιζόμενος στην εμπειρία του από προηγούμενες παρόμοιες καταστάσεις που, όπως αναφέρει, απέτυχαν.
Επιπλέον, στην ανακοίνωσή του, ο Βαγγέλης Μαρινάκης αναφέρει ότι και στο παρελθόν πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα επιχείρησαν ανεπιτυχώς να τον φιμώσουν μέσω «στημένων υποθέσεων και κατηγοριών που κατέπεσαν με πάταγο». Αυτή η αναφορά ενισχύει την αίσθηση ότι η τωρινή «Προσπάθεια Ομηρίας» είναι απλώς μια επανάληψη μιας τακτικής που έχει αποδειχθεί αναποτελεσματική στο παρελθόν, οδηγώντας στην πρόβλεψή του για νέα αποτυχία.
Η πεποίθηση ότι «θα αποτύχουν και πάλι» πηγάζει από τη σταθερή στάση που δηλώνει ο Βαγγέλης Μαρινάκης: «Δεν φοβάμαι, δεν εκβιάζομαι, δεν συνδιαλέγομαι, δεν υποχωρώ, δεν υποκύπτω. Η αλήθεια θα λάμψει και πάλι. Η Δημοκρατία θα επικρατήσει». Αυτή η αποφασιστικότητα, η οποία επαναλαμβάνεται σε διάφορα σημεία των πηγών, υποδηλώνει την πίστη του στην τελική επικράτηση της αλήθειας και της δημοκρατίας έναντι των προσπαθειών ομηρίας.
Συνοψίζοντας, οι πηγές, και ιδιαίτερα η άμεση δήλωση του Βαγγέλη Μαρινάκη, τονίζουν ότι η τωρινή «Προσπάθεια Ομηρίας» δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει και, βασιζόμενος στις αποτυχίες παρόμοιων προσπαθειών στο παρελθόν, εκφράζει την πεποίθηση ότι «θα αποτύχουν και πάλι». Αυτή η πεποίθηση συνδέεται με την αταλάντευτη στάση του απέναντι σε αυτούς που θεωρεί ότι επιχειρούν να τον θέσουν υπό ομηρία και στην πίστη του στην τελική δικαίωση.
Στοχοποίηση και Συκοφάντηση
Οι πηγές αναφέρονται άμεσα στο θέμα της στοχοποίησης και συκοφάντησης στο ευρύτερο πλαίσιο της καταγγελίας πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων.
Συγκεκριμένα, ο Βαγγέλης Μαρινάκης στην πρώτη πηγή κάνει λόγο για μια «νέα απόπειρα στοχοποίησης και συκοφάντησής του». Αυτή η δήλωση θέτει αμέσως το πλαίσιο της τρέχουσας κατάστασης ως μια προσπάθεια να τον στοχοποιήσουν και να τον συκοφαντήσουν.
Στην ανακοίνωσή του, όπως αναφέρεται στην πηγή, ο Βαγγέλης Μαρινάκης θεωρεί ότι «υπό το καθεστώς πανικού, ο πρωθυπουργός μαζί με τα σκανδαλωδώς ευεργετημένα και εξαρτημένα από το σύστημα Μητσοτάκη μιντιακά δεκανίκια, επιχειρούν να με εκβιάσουν και να με θέσουν υπό ομηρία, εργαλειοποιώντας για άλλη μια φορά τη Δικαιοσύνη». Εδώ, η στοχοποίηση και η συκοφάντηση δεν αναφέρονται ρητά με αυτές τις λέξεις, αλλά η περιγραφή της προσπάθειας εκβιασμού και ομηρίας μέσω της εργαλειοποίησης της Δικαιοσύνης υποδηλώνει μια διαδικασία κατά την οποία ο Μαρινάκης αισθάνεται ότι στοχοποιείται άδικα και η φήμη του συκοφαντείται.
Η πηγή είναι πιο σαφής, καθώς ο Μαρινάκης αναφέρει: «Πρόκειται για μια συντονισμένη προσπάθεια φίμωσής μου, πλην όμως απέλπιδα». Συνδέει αυτή την προσπάθεια φίμωσης με το γεγονός ότι δεν είναι η πρώτη φορά που «πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα μέσα από στημένες υποθέσεις και κατηγορίες που κατέπεσαν με πάταγο» επιχειρούν κάτι τέτοιο. Επομένως, η στοχοποίηση και η συκοφάντηση αποτελούν, κατά τον Μαρινάκη, μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων.
Στην πηγή, ο Μαρινάκης αναφέρεται στην κριτική και τον έλεγχο της εξουσίας, καθώς και στις αποκαλύψεις σκανδάλων και διαφθοράς που επικρατεί στην κυβέρνηση, ως λόγους για τους οποίους αυτές οι προσπάθειες στοχοποίησης και φίμωσης δεν γίνονται ανεκτές από το Μαξίμου. Αυτό ενισχύει την άποψη ότι η καταγγελία των πολιτικών συμφερόντων (της κυβέρνησης) είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αίσθηση του Μαρινάκη ότι στοχοποιείται και συκοφαντείται για τις επικριτικές του θέσεις.
Όπως αναφέραμε και στην προηγούμενη συζήτησή μας, ο Βαγγέλης Μαρινάκης πιστεύει ότι η τωρινή κατάσταση είναι μια «νέα απόπειρα στοχοποίησης και συκοφάντησής του», η οποία εντάσσεται σε ένα μοτίβο παλαιότερων προσπαθειών από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Θεωρεί ότι ο προφανής στόχος είναι ο ίδιος και ο Ολυμπιακός, αλλά ο απώτερος σκοπός είναι να πληγεί η Ελευθερία του Τύπου και η Δημοκρατία.
Συνοψίζοντας, οι πηγές υποστηρίζουν ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης καταγγέλλει μια συνεχιζόμενη προσπάθεια στοχοποίησης και συκοφάντησής του από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Αυτές οι προσπάθειες, κατά τον ίδιο, συνδέονται άμεσα με την κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση και τις αποκαλύψεις σκανδάλων μέσω των ΜΜΕ του. Η τωρινή κατάσταση θεωρείται μια ακόμη επανάληψη αυτών των προσπαθειών, με τον Μαρινάκη να δηλώνει την πεποίθησή του ότι θα αποτύχουν και πάλι.
Στημένες υποθέσεις/κατηγορίες
Οι συγκεκριμένες πηγές αναφέρονται στο θέμα των στημένων υποθέσεων/κατηγοριών στο ευρύτερο πλαίσιο της καταγγελίας πολιτικών/οικονομικών συμφερόντων, κυρίως μέσα από τις δηλώσεις του Βαγγέλη Μαρινάκη.
Στην πηγή, ο Βαγγέλης Μαρινάκης αναφέρει ρητά: «Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που επιχειρείται κάτι τέτοιο. Το ίδιο προσπάθησαν ανεπιτυχώς και στο παρελθόν πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα μέσα από στημένες υποθέσεις και κατηγορίες που κατέπεσαν με πάταγο». Αυτή η δήλωση συνδέει άμεσα τις «στημένες υποθέσεις και κατηγορίες» με τις προσπάθειες πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων να τον φιμώσουν, τονίζοντας ότι τέτοιες τακτικές έχουν χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν χωρίς επιτυχία.
Σχετικά με την τρέχουσα νομική διαδικασία, η πηγή αναφέρει ότι «έγκριτοι νομικοί κύκλοι» σχολιάζουν «την πλήρη ανυπαρξία επιβαρυντικών στοιχείων» και μιλούν για «κατασκευή κατηγοριών με χάλκευση της ίδιας της νομικής επιστήμης». Αν και αυτή η δήλωση αποδίδεται σε νομικούς κύκλους και όχι απευθείας στον Μαρινάκη, υποστηρίζει την αντίληψη ότι οι κατηγορίες ενδέχεται να είναι κατασκευασμένες, κάτι που παραπέμπει στην έννοια των «στημένων υποθέσεων».
Επιπλέον, η πηγή επισημαίνει την «πρωτοφανή ταχύτητα για την ελληνική δικαιοσύνη» με την οποία εξετάστηκε μια δαιδαλώδης δικογραφία, καθώς και την ευθεία αντίθεση με την κρίση του Ανακριτή που είχε πεισθεί για την αθωότητα των μελών της διοίκησης της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Αυτή η κριτική στην ταχύτητα και την αμφισβήτηση της κρίσης του ανακριτή μπορεί να ερμηνευθεί ως υπαινιγμός για πιθανή προκατάληψη ή καθοδήγηση της δικαστικής διαδικασίας από εξωτερικά, πολιτικά ή οικονομικά, συμφέροντα, υποστηρίζοντας την ιδέα μιας «στημένης» υπόθεσης.
Στην πηγή, ο Βαγγέλης Μαρινάκης δηλώνει ότι «υπό το καθεστώς πανικού, ο πρωθυπουργός μαζί με τα σκανδαλωδώς ευεργετημένα και εξαρτημένα από το σύστημα Μητσοτάκη μιντιακά δεκανίκια, επιχειρούν να με εκβιάσουν και να με θέσουν υπό ομηρία, εργαλειοποιώντας για άλλη μια φορά τη Δικαιοσύνη». Η φράση «εργαλειοποιώντας για άλλη μια φορά τη Δικαιοσύνη» υπονοεί ότι η δικαιοσύνη χρησιμοποιείται ως μέσο για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων, κάτι που μπορεί να περιλαμβάνει τη δημιουργία ή την υποστήριξη «στημένων υποθέσεων».
Τέλος, στις πηγές και, ο Μαρινάκης συνδέει τις προσπάθειες φίμωσής του με την κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση και τις αποκαλύψεις σκανδάλων. Θεωρεί ότι αυτές οι ενέργειες στοχοποίησης και οι νομικές διαδικασίες είναι μια αντίδραση στην άσκηση του πρωταρχικού ρόλου του Τύπου και στην αποκάλυψη της διαφθοράς. Αυτή η σύνδεση υποστηρίζει την καταγγελία ότι πολιτικά συμφέροντα χρησιμοποιούν τη δικαιοσύνη για να δημιουργήσουν «στημένες υποθέσεις» εναντίον του.
Συνοψίζοντας, οι πηγές, κυρίως μέσω των δηλώσεων του Βαγγέλη Μαρινάκη, κάνουν λόγο για «στημένες υποθέσεις και κατηγορίες» ως ένα μέσο που έχει χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα για να τον πλήξουν. Η τρέχουσα νομική υπόθεση αντιμετωπίζεται με παρόμοια καχυποψία, με αναφορές σε κατασκευή κατηγοριών και εργαλειοποίηση της δικαιοσύνης από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό ως αντίδραση στην κριτική που δέχονται.
Οι συγκεκριμένες πηγές αναφέρονται στο θέμα των υποθέσεων και κατηγοριών που «κατέπεσαν με πάταγο στο παρελθόν» στο ευρύτερο πλαίσιο της καταγγελίας πολιτικών/οικονομικών συμφερόντων, κυρίως μέσω των δηλώσεων του Βαγγέλη Μαρινάκη.
Η πιο άμεση αναφορά στο παρελθόν και σε υποθέσεις που κατέρρευσαν βρίσκεται στην πηγή, όπου ο Βαγγέλης Μαρινάκης δηλώνει: «Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που επιχειρείται κάτι τέτοιο. Το ίδιο προσπάθησαν ανεπιτυχώς και στο παρελθόν πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα μέσα από στημένες υποθέσεις και κατηγορίες που κατέπεσαν με πάταγο».
Από αυτή τη δήλωση προκύπτουν τα εξής σημαντικά σημεία:
- Ο Βαγγέλης Μαρινάκης τονίζει ότι οι τρέχουσες προσπάθειες στοχοποίησης και φίμωσής του δεν είναι πρωτοφανείς.
- Στο παρελθόν, πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα έχουν επιχειρήσει παρόμοιες ενέργειες εναντίον του.
- Αυτές οι παλαιότερες προσπάθειες περιλάμβαναν στημένες υποθέσεις και κατηγορίες.
- Οι συγκεκριμένες «στημένες υποθέσεις και κατηγορίες» απέτυχαν, καθώς «κατέπεσαν με πάταγο», υποδηλώνοντας την έλλειψη βάσης ή την αθέμιτη φύση τους.
Συνδέοντας αυτή την αναφορά στο παρελθόν με το παρόν, ο Μαρινάκης εκφράζει την πεποίθησή του ότι και η τωρινή «νέα απόπειρα στοχοποίησης και συκοφάντησής του» θα αποτύχει επίσης. Η αναφορά στις παλαιότερες υποθέσεις που κατέρρευσαν ενισχύει την επιχειρηματολογία του ότι και οι τωρινές κατηγορίες είναι αβάσιμες και εργαλειοποιούνται από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.
Επιπλέον, στην πηγή, ο Μαρινάκης αναφέρει ότι ο πρωθυπουργός και τα εξαρτημένα μέσα ενημέρωσης επιχειρούν να τον εκβιάσουν και να τον θέσουν υπό ομηρία «εργαλειοποιώντας για άλλη μια φορά τη Δικαιοσύνη». Η φράση «για άλλη μια φορά» παραπέμπει εμμέσως σε προηγούμενες ανάλογες προσπάθειες που, σύμφωνα με την πηγή, κατέληξαν σε παταγώδη αποτυχία.
Συνοψίζοντας, οι πηγές, μέσω των δηλώσεων του Βαγγέλη Μαρινάκη, κάνουν σαφή αναφορά σε παλαιότερες «στημένες υποθέσεις και κατηγορίες» που είχαν ως στόχο τον ίδιο και απέτυχαν παταγωδώς. Αυτό το ιστορικό αποτυχημένων προσπαθειών από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα χρησιμοποιείται ως επιχείρημα για να υποστηριχθεί ότι και η τωρινή νομική διαδικασία είναι μέρος μιας παρόμοιας στρατηγικής που είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Η αναφορά στο παρελθόν ενισχύει την καταγγελία του Μαρινάκη για εργαλειοποίηση της δικαιοσύνης από την κυβέρνηση και τους συμμάχους της.
Υπόθεση Λυγγερίδη.
Οι συγκεκριμένες πηγές αναφέρονται στο παραπεμπτικό βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου σχετικά με την υπόθεση Λυγγερίδη, κυρίως μέσα από την οπτική του Βαγγέλη Μαρινάκη και των αντιδράσεων που αυτό έχει προκαλέσει.
Σύμφωνα με την πηγή, ο Βαγγέλης Μαρινάκης σχολιάζει το παραπεμπτικό βούλευμα σε ανακοίνωσή του στην ιστοσελίδα του Ολυμπιακού, κάνοντας λόγο για «σκευωρία» και αποκαλύπτοντας τις «πραγματικές προθέσεις και σκοπούς» αυτών που θεωρεί υπεύθυνους. Η πηγή αναφέρει ότι τα μέλη της Διοίκησης της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ παραπέμπονται για 2 πλημμελήματα.
Σημαντικό είναι το σχόλιο «έγκριτων νομικών κύκλων» που παρατίθεται στην πηγή, οι οποίοι κάνουν λόγο για «πλήρη ανυπαρξία επιβαρυντικών στοιχείων» και για «κατασκευή κατηγοριών με χάλκευση της ίδιας της νομικής επιστήμης». Αυτός ο σχολιασμός θέτει ευθέως υπό αμφισβήτηση τη νομική βάση του παραπεμπτικού βουλεύματος και υποστηρίζει την άποψη περί σκευωρίας.
Η πηγή εστιάζει στην «πρωτοφανή ταχύτητα για την ελληνική δικαιοσύνη» με την οποία τόσο η Εισαγγελέας όσο και το Δικαστικό Συμβούλιο φέρονται να μελέτησαν μια δικογραφία 35.000 σελίδων και ακολούθησαν κατά γράμμα την πρόταση της Εισαγγελέως μέσα σε λίγες ημέρες. Η πηγή τονίζει ότι τα ουσιαστικά και νομικά επιχειρήματα που περιλαμβάνονταν στη δικογραφία δεν αξιολογήθηκαν, πόσο μάλλον αντικρούστηκαν. Επιπλέον, επισημαίνεται η «ευθεία αντίθεση με την κρίση του Ανακριτή, ο οποίος επελήφθη της υποθέσεως, πειθόμενος για την αθωότητα των μελών της διοίκησης της ΠΑΕ». Αυτή η αντίθεση και η αμφισβήτηση της διαδικασίας υπονοούν ότι το παραπεμπτικό βούλευμα ενδέχεται να μην είναι αποτέλεσμα μιας αντικειμενικής και εμπεριστατωμένης νομικής κρίσης.
Στην πηγή, ο Βαγγέλης Μαρινάκης συνδέει άμεσα το παραπεμπτικό βούλευμα (χωρίς να το αναφέρει ονομαστικά, αλλά εννοείται στο πλαίσιο της «νέας απόπειρας στοχοποίησης») με την εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης από τον πρωθυπουργό και τα εξαρτημένα μέσα ενημέρωσης, με σκοπό τον εκβιασμό και την ομηρία του.
Σύμφωνα με την πηγή, ο Μαρινάκης θεωρεί ότι πρόκειται για μια «συντονισμένη προσπάθεια φίμωσής» του και ότι το παραπεμπτικό βούλευμα (στο πλαίσιο της αναφερόμενης «υπόθεσης») έχει ως πρώτο θύμα την ίδια τη Δικαιοσύνη και τους θεσμούς της. Ο ίδιος θεωρεί ότι ο προφανής στόχος είναι αυτός και ο Ολυμπιακός, αλλά ο πραγματικός στόχος είναι να πληγεί η Ελευθερία του Τύπου και η Δημοκρατία.
Στην πηγή, ο Μαρινάκης αναφέρεται στην ευρύτερη αντίληψη στην κοινωνία ότι η κυβέρνηση έχει καταστρατηγήσει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης σε διάφορες υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της υπόθεσης Λυγγερίδη (αν και δεν αναφέρεται ονομαστικά, εντάσσεται στο πλαίσιο των αναφερόμενων καταστρατηγήσεων). Θεωρεί ότι αυτές οι πρακτικές θυμίζουν ολοένα και περισσότερο ολοκληρωτικό καθεστώς και ότι η επιλογή του να ασκεί κριτική ενοχλεί την κυβέρνηση.
Συνολικά, οι πηγές παρουσιάζουν το παραπεμπτικό βούλευμα στην υπόθεση Λυγγερίδη ως ένα αμφισβητούμενο νομικό γεγονός που, κατά την άποψη του Βαγγέλη Μαρινάκη και των νομικών κύκλων που αναφέρονται, στερείται ουσιαστικής βάσης και αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων να τον στοχοποιήσουν, να τον εκβιάσουν και να φιμώσουν την κριτική που ασκεί μέσω των μέσων ενημέρωσης που διαθέτει. Η ταχύτητα της διαδικασίας και η αντίθεση με την κρίση του ανακριτή ενισχύουν την αμφισβήτηση της αμεροληψίας της δικαστικής διαδικασίας στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Κατασκευή κατηγοριών
Οι συγκεκριμένες πηγές αναφέρονται στο θέμα της κατασκευής κατηγοριών στο ευρύτερο πλαίσιο της Υπόθεσης Λυγγερίδη, κυρίως μέσω των δηλώσεων του Βαγγέλη Μαρινάκη και των σχολίων που παρατίθενται σε αυτές.
Στην πηγή, αναφέρεται ότι έγκριτοι νομικοί κύκλοι σχολιάζουν την παραπομπή των μελών της Διοίκησης της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ για πλημμελήματα, κάνοντας λόγο για «πλήρη ανυπαρξία επιβαρυντικών στοιχείων» και για «κατασκευή κατηγοριών με χάλκευση της ίδιας της νομικής επιστήμης». Αυτό αποτελεί μια άμεση αναφορά στην άποψη ότι οι κατηγορίες στην υπόθεση είναι κατασκευασμένες και δεν βασίζονται σε επαρκή νομικά στοιχεία.
Η πηγή ενισχύει την άποψη περί κατασκευής κατηγοριών μέσω της κριτικής στην ταχύτητα με την οποία φέρεται να εξετάστηκε η δικογραφία των 35.000 σελίδων από την Εισαγγελέα και το Δικαστικό Συμβούλιο. Η χρήση της λέξης «δήθεν» («δήθεν μελέτησαν») υποδηλώνει αμφισβήτηση της ουσιαστικής μελέτης των επιχειρημάτων και των στοιχείων, υπονοώντας ότι η πρόταση και η απόφαση ελήφθησαν βιαστικά χωρίς να εξεταστεί η ουσία της υπόθεσης. Επιπλέον, η πηγή τονίζει την «ευθεία αντίθεση με την κρίση του Ανακριτή, ο οποίος επελήφθη της υποθέσεως, πειθόμενος για την αθωότητα των μελών της διοίκησης της ΠΑΕ». Αυτή η αντίθεση μεταξύ του Ανακριτή και του Δικαστικού Συμβουλίου ενισχύει την αμφισβήτηση της ορθότητας του παραπεμπτικού βουλεύματος και υποστηρίζει εμμέσως την ιδέα της κατασκευής κατηγοριών.
Στην πηγή, ο Βαγγέλης Μαρινάκης δηλώνει ότι ο πρωθυπουργός και τα εξαρτημένα μέσα ενημέρωσης επιχειρούν να τον εκβιάσουν και να τον θέσουν υπό ομηρία, «εργαλειοποιώντας για άλλη μια φορά τη Δικαιοσύνη». Η φράση «για άλλη μια φορά» υπονοεί ότι και στο παρελθόν έχει γίνει εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης εναντίον του, συνδέοντας την τωρινή υπόθεση με προηγούμενες καταστάσεις που, όπως αναφέρεται στην πηγή, περιλάμβαναν «στημένες υποθέσεις και κατηγορίες που κατέπεσαν με πάταγο». Αυτή η σύνδεση υποστηρίζει την άποψη ότι και οι τωρινές κατηγορίες στην υπόθεση Λυγγερίδη είναι πιθανόν κατασκευασμένες από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.
Στην πηγή, ο Μαρινάκης χαρακτηρίζει την τωρινή νομική διαδικασία ως μια «συντονισμένη προσπάθεια φίμωσής» του και θεωρεί ότι «τα στοιχεία είναι συντριπτικά και καταδεικνύουν ότι το πρώτο θύμα σε αυτή την υπόθεση είναι η ίδια η Δικαιοσύνη και οι θεσμοί της». Αυτό υποδηλώνει ότι κατά την άποψή του, η διαδικασία έχει σκοπό την κατασκευή ενοχής και όχι την αναζήτηση της αλήθειας.
Συνολικά, οι πηγές, μέσω των δηλώσεων του Βαγγέλη Μαρινάκη και των αναφερόμενων σχολίων νομικών κύκλων, υποστηρίζουν σθεναρά την άποψη ότι οι κατηγορίες στην Υπόθεση Λυγγερίδη είναι κατασκευασμένες. Αυτή η κατασκευή αποδίδεται σε πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που επιδιώκουν να στοχοποιήσουν, να εκβιάσουν και να φιμώσουν τον Βαγγέλη Μαρινάκη, εργαλειοποιώντας για τον σκοπό αυτό τη Δικαιοσύνη. Η ταχύτητα της δικαστικής διαδικασίας και η αντίθεση στην κρίση του ανακριτή παρουσιάζονται ως ενδείξεις της αβασιμότητας και της κατασκευασμένης φύσης των κατηγοριών.
Εκβιασμός μέσω Δικαιοσύνης
Οι συγκεκριμένες πηγές αναφέρονται στο θέμα του εκβιασμού μέσω Δικαιοσύνης στο ευρύτερο πλαίσιο της επίθεσης στον Πρωθυπουργό/Κυβέρνηση, κυρίως μέσω των δηλώσεων του Βαγγέλη Μαρινάκη.
Στην πηγή, ο Βαγγέλης Μαρινάκης δηλώνει ρητά: «Υπό το καθεστώς πανικού, ο πρωθυπουργός μαζί με τα σκανδαλωδώς ευεργετημένα και εξαρτημένα από το σύστημα Μητσοτάκη μιντιακά δεκανίκια, επιχειρούν να με εκβιάσουν και να με θέσουν υπό ομηρία, εργαλειοποιώντας για άλλη μια φορά τη Δικαιοσύνη». Αυτή η δήλωση συνδέει άμεσα τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση με μια προσπάθεια εκβιασμού εις βάρος του μέσω της εργαλειοποίησης της Δικαιοσύνης. Η φράση «για άλλη μια φορά» υπονοεί ότι αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Στην πηγή, ο Μαρινάκης τονίζει: «Δεν φοβάμαι, δεν εκβιάζομαι, δεν συνδιαλέγομαι, δεν υποχωρώ, δεν υποκύπτω», αναφερόμενος σε προσπάθειες πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων να τον θέσουν υπό ομηρία, οι οποίες, όπως λέει, θα αποτύχουν και πάλι. Αν και δεν αναφέρεται άμεσα ο πρωθυπουργός σε αυτό το σημείο, συνδέεται με την ευρύτερη θεώρηση περί πολιτικών και οικονομικών πιέσεων.
Η πηγή υπογραμμίζει ότι πρόκειται για μια «συντονισμένη προσπάθεια φίμωσής» του. Ο Μαρινάκης αναφέρει ότι και στο παρελθόν επιχειρήθηκε κάτι παρόμοιο από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα μέσω στημένων υποθέσεων, οι οποίες κατέρρευσαν. Θεωρεί δε ότι «ο προφανής στόχος είμαι εγώ και ο Ολυμπιακός. Όμως αυτό που πραγματικά επιδιώκουν είναι να πληγεί η Ελευθερία του Τύπου, η ανεξαρτησία των ΜΜΕ και εντέλει η ίδια η Δημοκρατία». Δεδομένου ότι τα ΜΜΕ του Μαρινάκη (Alter Ego Media) ασκούν κριτική στην κυβέρνηση, η προσπάθεια φίμωσης μέσω της Δικαιοσύνης μπορεί να ερμηνευτεί ως μέρος μιας επίθεσης κατά της ελευθερίας του Τύπου και, κατ’ επέκταση, κατά της κυβέρνησης μέσω της αποκάλυψης σκανδάλων και διαφθοράς.
Η πηγή αναφέρει ότι η κριτική και ο έλεγχος της εξουσίας, καθώς και οι αποκαλύψεις σκανδάλων και διαφθοράς στην ηγεσία της σημερινής κυβέρνησης, προφανώς δεν είναι ανεκτές από το Μαξίμου. Αυτό ενισχύει την άποψη ότι οι νομικές ενέργειες εναντίον του Μαρινάκη μπορεί να είναι ένας τρόπος αντίδρασης στην κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση.
Στην πηγή, ο Μαρινάκης αντιλαμβάνεται ότι η επιλογή του να βαδίζει σε έναν διαφορετικό δρόμο από τα «φερέφωνα της κυβέρνησης» ενοχλεί τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση. Θεωρεί ότι η κυβέρνηση, νιώθοντας πως χάνει την εξουσία, διολισθαίνει σε μια κατάσταση που θυμίζει ολοκληρωτικό καθεστώς. Επιπλέον, επισημαίνει την αντίληψη στην κοινωνία ότι η κυβέρνηση έχει καταστρατηγήσει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης σε διάφορες υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένων των υποκλοπών και του εγκλήματος των Τεμπών. Αυτό το στοιχείο ενισχύει τον ισχυρισμό ότι η Δικαιοσύνη χρησιμοποιείται για πολιτικούς σκοπούς, συμπεριλαμβανομένου του εκβιασμού και της φίμωσης όσων ασκούν κριτική στην κυβέρνηση.
Συνολικά, οι πηγές παρουσιάζουν μια εικόνα όπου ο Βαγγέλης Μαρινάκης ισχυρίζεται ότι υφίσταται εκβιασμό μέσω της Δικαιοσύνης από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, οι οποίοι εργαλειοποιούν τη Δικαιοσύνη για να τον θέσουν υπό ομηρία και να τον φιμώσουν. Αυτό, κατά τον Μαρινάκη, αποτελεί μια επίθεση στην ελευθερία του Τύπου και στην ίδια τη Δημοκρατία, καθώς τα μέσα ενημέρωσης που κατέχει ασκούν κριτική στην κυβέρνηση και αποκαλύπτουν σκάνδαλα. Οι αναφορές σε προηγούμενες «στημένες υποθέσεις» και η γενικότερη κριτική στην εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση πλαισιώνουν την υπόθεση ως μέρος μιας ευρύτερης πολιτικής αντιπαράθεσης.
Πλήγμα στην Ελευθερία του Τύπου
Οι συγκεκριμένες πηγές συζητούν το θέμα του πλήγματος στην Ελευθερία του Τύπου στο ευρύτερο πλαίσιο της επίθεσης στον Πρωθυπουργό/Κυβέρνηση κυρίως μέσα από τις δηλώσεις του Βαγγέλη Μαρινάκη.
Στην πηγή, ο Βαγγέλης Μαρινάκης αναφέρει ρητά: «Πρόκειται για μια συντονισμένη προσπάθεια φίμωσής μου, πλην όμως απέλπιδα». Συνδέει αυτή την προσπάθεια φίμωσης με το ότι «ο προφανής στόχος είμαι εγώ και ο Ολυμπιακός. Όμως αυτό που πραγματικά επιδιώκουν είναι να πληγεί η Ελευθερία του Τύπου, η ανεξαρτησία των ΜΜΕ και εντέλει η ίδια η Δημοκρατία». Δεδομένου ότι ο Μαρινάκης είναι ιδιοκτήτης των ΜΜΕ της Alter Ego Media, εισηγμένης στο Χρηματιστήριο Αθηνών, θεωρεί ότι η στοχοποίησή του μέσω της Δικαιοσύνης αποτελεί στην πραγματικότητα ένα πλήγμα στην ελευθερία του Τύπου και την ανεξαρτησία των μέσων ενημέρωσης.
Η πηγή τονίζει ότι η κριτική και ο έλεγχος της εξουσίας, που αποτελούν πρωταρχικό ρόλο του Τύπου, καθώς και οι αποκαλύψεις των σκανδάλων και της διαφθοράς που επικρατεί στην ηγεσία της σημερινής κυβέρνησης, προφανώς δεν μπορούν να γίνουν ανεκτά από το Μαξίμου. Αυτό υποδηλώνει ότι οι νομικές ενέργειες εναντίον του Μαρινάκη μπορεί να είναι μια αντίδραση στην κριτική που ασκούν τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει, αποτελώντας έτσι έναν τρόπο καταστολής της ελευθερίας του Τύπου.
Στην πηγή, ο Μαρινάκης αναφέρει ότι αντιλαμβάνεται απολύτως πόσο ενοχλεί η επιλογή του να βαδίζει σε έναν διαφορετικό δρόμο από τα «φερέφωνα της κυβέρνησης» έναν πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση που νιώθουν ότι χάνουν την εξουσία. Θεωρεί ότι διολισθαίνουν σε μια κατάσταση που θυμίζει ολοκληρωτικό καθεστώς. Επιπλέον, επισημαίνει την αντίληψη στην κοινωνία ότι η κυβέρνηση έχει καταστρατηγήσει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης σε διάφορες υποθέσεις. Στο πλαίσιο αυτό, η εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης εναντίον του Μαρινάκη θα μπορούσε να εκληφθεί ως μια προσπάθεια να πληγεί η ελευθερία του Τύπου, καθώς τα μέσα του ασκούν έντονη κριτική στην κυβέρνηση για αυτά τα ζητήματα, όπως αναφέρεται στην προηγούμενη μας συζήτηση.
Συνοψίζοντας, οι πηγές υποστηρίζουν την άποψη ότι η νομική στοχοποίηση του Βαγγέλη Μαρινάκη αποτελεί, κατά τον ίδιο, ένα πλήγμα στην ελευθερία του Τύπου, καθώς συνδέεται με την προσπάθεια της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού να φιμώσουν την κριτική που ασκούν τα μέσα ενημέρωσης που κατέχει. Ο Μαρινάκης θεωρεί ότι η κυβέρνηση εργαλειοποιεί τη Δικαιοσύνη σε μια απέλπιδα προσπάθεια να καταστείλει την ελευθερία του Τύπου και να αντιμετωπίσει την κριτική για τα σκάνδαλα και τη διαφθορά που επικρατεί στην ηγεσία της. Η αναφορά στην αρνητική θέση της Ελλάδας στον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου ενισχύει τον ισχυρισμό περί πλήγματος στην ελευθερία του Τύπου υπό την παρούσα κυβέρνηση.
Κατάσταση που θυμίζει ολοκληρωτικό καθεστώς
Οι συγκεκριμένες πηγές συζητούν το θέμα της κατάστασης που θυμίζει ολοκληρωτικό καθεστώς στο ευρύτερο πλαίσιο της επίθεσης στον Πρωθυπουργό/Κυβέρνηση κυρίως μέσα από τις δηλώσεις του Βαγγέλη Μαρινάκη.
Στην πηγή, ο Βαγγέλης Μαρινάκης αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αντιλαμβάνομαι απολύτως πόσο ενοχλεί η επιλογή μου αυτή έναν πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση, που νιώθοντας πως χάνουν την εξουσία και τη λαϊκή νομιμοποίηση, διολισθαίνουν σε μια κατάσταση, η οποία θυμίζει -ολοένα και περισσότερο- ολοκληρωτικό καθεστώς». Αυτή είναι η πιο άμεση αναφορά στο θέμα, όπου ο Μαρινάκης συνδέει την αίσθηση απώλειας εξουσίας και λαϊκής νομιμοποίησης από την πλευρά της κυβέρνησης με μια διολίσθηση προς μια κατάσταση που παραπέμπει σε ολοκληρωτισμό.
Στο ίδιο πλαίσιο, ο Μαρινάκης δηλώνει ότι δεν θα γίνει συναυτουργός σε αυτές τις κυβερνητικές πρακτικές. Επισημαίνει ότι αυτές οι πρακτικές έχουν οδηγήσει τη χώρα στην τελευταία θέση μεταξύ των κρατών της Ε.Ε. στον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου και έχουν κλονίσει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού στον θεσμό της Δικαιοσύνης. Αυτές οι αναφορές ενισχύουν την άποψη ότι, κατά τον Μαρινάκη, η κυβέρνηση ακολουθεί πρακτικές που χαρακτηρίζουν ολοκληρωτικά καθεστώτα, όπως η καταστολή της ελευθερίας του Τύπου και η εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης.
Στην πηγή, αναφέρεται ότι «Υπό το καθεστώς πανικού, ο πρωθυπουργός μαζί με τα σκανδαλωδώς ευεργετημένα και εξαρτημένα από το σύστημα Μητσοτάκη μιντιακά δεκανίκια, επιχειρούν να με εκβιάσουν και να με θέσουν υπό ομηρία, εργαλειοποιώντας για άλλη μια φορά τη Δικαιοσύνη». Η αναφορά σε «καθεστώς πανικού» και την εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης μπορεί να ερμηνευθεί ως ένα στοιχείο μιας κατάστασης όπου οι κυβερνώντες, νιώθοντας πιεσμένοι, καταφεύγουν σε αυταρχικές μεθόδους, χαρακτηριστικό που θα μπορούσε να συνδεθεί με την αναφορά σε ολοκληρωτικό καθεστώς.
Επιπλέον, στην πηγή γίνεται λόγος για μια «συντονισμένη προσπάθεια φίμωσής» του Βαγγέλη Μαρινάκη, η οποία, κατά τον ίδιο, στοχεύει στην Ελευθερία του Τύπου και την ανεξαρτησία των ΜΜΕ. Η προσπάθεια φίμωσης της κριτικής φωνής του Τύπου είναι ένα ακόμη στοιχείο που θα μπορούσε να συνηγορεί στην περιγραφή μιας κατάστασης που θυμίζει ολοκληρωτισμό, όπου η ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου καταστέλλεται.
Στην πηγή, αναφέρεται επίσης ότι «εντός της κοινωνίας κυριαρχεί η αντίληψη πως η κυβέρνηση καταστρατήγησε την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης σε μια σειρά υποθέσεων, από τις υποκλοπές, μέχρι το έγκλημα των Τεμπών». Η ευρεία αντίληψη για την καταστρατήγηση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση αποτελεί ένα σοβαρό πλήγμα στους δημοκρατικούς θεσμούς και μπορεί να θεωρηθεί ως ένα βήμα προς μια πιο αυταρχική, αν όχι ολοκληρωτική, διακυβέρνηση, σύμφωνα με την οπτική του Μαρινάκη.
Συνοψίζοντας, οι πηγές, κυρίως μέσω των δηλώσεων του Βαγγέλη Μαρινάκη, υποστηρίζουν ότι η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, υπό την παρούσα κυβέρνηση, παρουσιάζει στοιχεία που θυμίζουν ολοκληρωτικό καθεστώς. Αυτό συνδέεται με την αίσθηση της κυβέρνησης για απώλεια εξουσίας, την εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης, τις προσπάθειες φίμωσης του Τύπου και την ευρεία αντίληψη για καταστρατήγηση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης. Ο Μαρινάκης θεωρεί ότι η κυβέρνηση, αντιδρώντας στην κριτική και τις αποκαλύψεις σκανδάλων, διολισθαίνει σε αυταρχικές πρακτικές που απειλούν τη Δημοκρατία και την ελευθερία του Τύπου.
Κυβέρνηση που χάνει νομιμοποίηση
Οι συγκεκριμένες πηγές αναφέρονται στο θέμα της κυβέρνησης που χάνει νομιμοποίηση στο ευρύτερο πλαίσιο της επίθεσης στον Πρωθυπουργό/Κυβέρνηση κυρίως μέσω των δηλώσεων του Βαγγέλη Μαρινάκη.
Στην πηγή, ο Βαγγέλης Μαρινάκης δηλώνει ρητά: «Αντιλαμβάνομαι απολύτως πόσο ενοχλεί η επιλογή μου αυτή έναν πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση, που νιώθοντας πως χάνουν την εξουσία και τη λαϊκή νομιμοποίηση, διολισθαίνουν σε μια κατάσταση, η οποία θυμίζει -ολοένα και περισσότερο- ολοκληρωτικό καθεστώς». Αυτή είναι η πιο άμεση αναφορά στην αντίληψη του Μαρινάκη ότι η κυβέρνηση αισθάνεται πως χάνει τη λαϊκή της αποδοχή και την εξουσία της.
Ο Μαρινάκης συνδέει αυτή την αίσθηση απώλειας νομιμοποίησης με τις πρακτικές που ακολουθεί η κυβέρνηση. Καταγγέλλει ότι, υπό ένα «καθεστώς πανικού», ο πρωθυπουργός και τα εξαρτημένα μίντια επιχειρούν να τον εκβιάσουν και να τον θέσουν υπό ομηρία, εργαλειοποιώντας τη Δικαιοσύνη. Αυτή η εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης, σύμφωνα με τον Μαρινάκη, είναι ενδεικτική μιας κυβέρνησης που προσπαθεί να διατηρήσει την εξουσία της με αθέμιτα μέσα, κάτι που υπονομεύει τη νομιμότητά της στα μάτια του κοινού.
Επιπλέον, ο Μαρινάκης αναφέρεται στην «συντονισμένη προσπάθεια φίμωσής» του και στην καταστολή της Ελευθερίας του Τύπου και της ανεξαρτησίας των ΜΜΕ. Θεωρεί ότι η κριτική και ο έλεγχος της εξουσίας, καθώς και οι αποκαλύψεις σκανδάλων, δεν γίνονται ανεκτά από την κυβέρνηση. Αυτές οι προσπάθειες φίμωσης, κατά τον Μαρινάκη, είναι χαρακτηριστικές μιας κυβέρνησης που δεν σέβεται τις δημοκρατικές αρχές και επομένως χάνει τη νομιμοποίησή της.
Στην πηγή, ο Μαρινάκης επισημαίνει ότι η κυβέρνηση, με τις πρακτικές της, έχει οδηγήσει τη χώρα στην τελευταία θέση μεταξύ των κρατών της Ε.Ε. στον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου και έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού στον θεσμό της Δικαιοσύνης. Αναφέρει επίσης την κυρίαρχη αντίληψη στην κοινωνία ότι η κυβέρνηση έχει καταστρατηγήσει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης σε διάφορες υποθέσεις, όπως οι υποκλοπές και το έγκλημα των Τεμπών. Αυτές οι αναφορές υπογραμμίζουν την άποψη ότι οι ενέργειες της κυβέρνησης έχουν διαβρώσει την εμπιστοσύνη του λαού στους θεσμούς και στην ίδια την κυβέρνηση, οδηγώντας σε απώλεια νομιμοποίησης.
Συνοψίζοντας, οι πηγές, κυρίως μέσω των δηλώσεων του Βαγγέλη Μαρινάκη, υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση αισθάνεται πως χάνει την εξουσία και τη λαϊκή νομιμοποίηση. Αυτό συνδέεται με τις κατηγορίες του Μαρινάκη για εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης, προσπάθειες φίμωσης του Τύπου και καταστρατήγηση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, καθώς και με τη γενικότερη εικόνα μιας κυβέρνησης που διολισθαίνει σε αυταρχικές πρακτικές. Όλα αυτά, κατά τον Μαρινάκη, συμβάλλουν στην απώλεια της νομιμοποίησης της κυβέρνησης στην κοινωνία. Η αναφορά του στην τελευταία θέση της Ελλάδας στον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου και στην κλονισμένη εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη αποτελούν συγκεκριμένα παραδείγματα που, σύμφωνα με τον ίδιο, τεκμηριώνουν αυτή την απώλεια νομιμοποίησης.
Άρνηση συναυτουργίας
Οι συγκεκριμένες πηγές συζητούν το θέμα της άρνησης συναυτουργίας στο ευρύτερο πλαίσιο της επίθεσης στον Πρωθυπουργό/Κυβέρνηση μέσα από τις δηλώσεις του Βαγγέλη Μαρινάκη.
Στην πηγή, ο Βαγγέλης Μαρινάκης δηλώνει ρητά: «Δεν θα γίνω συναυτουργός». Αυτή η άρνηση έρχεται αμέσως μετά την αναφορά του στην ενόχληση που προκαλεί η επιλογή του να ακολουθεί διαφορετικό δρόμο από τα κυβερνητικά «φερέφωνα» έναντι μιας κυβέρνησης που θεωρεί ότι διολισθαίνει σε μια κατάσταση που θυμίζει ολοκληρωτικό καθεστώς.
Ο Μαρινάκης εξηγεί την άρνησή του να γίνει συναυτουργός αναφέροντας τις κυβερνητικές πρακτικές που, κατά την άποψή του, έχουν οδηγήσει τη χώρα στην τελευταία θέση μεταξύ των κρατών της Ε.Ε. στον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου και έχουν κλονίσει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού στη Δικαιοσύνη. Θεωρεί πως η κυβέρνηση έχει καταστρατηγήσει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης σε διάφορες υποθέσεις, όπως οι υποκλοπές και το έγκλημα των Τεμπών.
Στο πλαίσιο αυτό, η άρνηση συναυτουργίας του Μαρινάκη σημαίνει την επιλογή του να παραμείνει «απέναντι στις κυβερνητικές πρακτικές». Αυτή η στάση αντιπαράθεσης αποτελεί μέρος της ευρύτερης «επίθεσής» του στην κυβέρνηση, όπου κατηγορεί τον πρωθυπουργό και το κυβερνητικό σύστημα για εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης με σκοπό τον εκβιασμό και την υποταγή του.
Η άρνηση συναυτουργίας συνδέεται επίσης με την επιμονή του Μαρινάκη να ακολουθεί τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη: «Να λες την αλήθεια κι ό,τι θέλει ας γίνει! Να μην καταδεχτείς ποτέ να πεις ψέματα. Όποιος λέει ψέματα είναι δούλος. Ένας ελεύθερος άνθρωπος λέει πάντοτε την αλήθεια». Αυτή η αναφορά υπογραμμίζει την ηθική βάση της άρνησής του να συμπράξει με κάτι που θεωρεί ψευδές ή επιζήμιο για τη Δημοκρατία και την ελευθερία του Τύπου.
Επιπλέον, η δήλωσή του «Δεν φοβάμαι, δεν εκβιάζομαι, δεν συνδιαλέγομαι, δεν υποχωρώ, δεν υποκύπτω» που επαναλαμβάνεται στις πηγές ενισχύει την εικόνα ενός ατόμου που αρνείται να υποκύψει στην πίεση και να γίνει μέρος ενός συστήματος που καταγγέλλει. Αυτή η αδιαλλαξία είναι κεντρική στην άρνησή του να είναι συναυτουργός στις κυβερνητικές πρακτικές που θεωρεί ολοκληρωτικές.
Συνοψίζοντας, οι πηγές παρουσιάζουν την άρνηση συναυτουργίας του Βαγγέλη Μαρινάκη ως μια συνειδητή επιλογή να αντισταθεί στις πρακτικές της κυβέρνησης, τις οποίες θεωρεί αυταρχικές και επιβλαβείς για τη Δημοκρατία, την ελευθερία του Τύπου και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Η άρνησή του αυτή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την έντονη κριτική και τις καταγγελίες του προς τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση.
Προτελευταία θέση Ε.Ε. (κατά κεφαλήν ΑΕΠ)
Οι συγκεκριμένες πηγές αναφέρονται στην προτελευταία θέση της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στο ευρύτερο πλαίσιο της επίθεσης στον Πρωθυπουργό/Κυβέρνηση μέσω των δηλώσεων του Βαγγέλη Μαρινάκη.
Στην πηγή, ο Βαγγέλης Μαρινάκης αναφέρει χαρακτηριστικά: «Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα που βρίσκεται στη προτελευταία θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσον αφορά στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ».
Ο Μαρινάκης χρησιμοποιεί αυτή την οικονομική κατάσταση της χώρας ως ένα από τα επιχειρήματα για να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση. Στο πλαίσιο της δήλωσής του, συνδέει την προτελευταία θέση της Ελλάδας στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ με τις κυβερνητικές πρακτικές που, κατά την άποψή του, έχουν οδηγήσει τη χώρα στην τελευταία θέση μεταξύ των κρατών της Ε.Ε. στον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου και έχουν κλονίσει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού στον θεσμό της Δικαιοσύνης.
Κατά τον Μαρινάκη, η κυβέρνηση, νιώθοντας πως χάνει την εξουσία και τη λαϊκή νομιμοποίηση, διολισθαίνει σε μια κατάσταση που θυμίζει ολοκληρωτικό καθεστώς. Σε αυτό το πλαίσιο, η αναφορά στην δυσμενή θέση της Ελλάδας στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ ενισχύει την εικόνα μιας αποτυχημένης κυβέρνησης στα μάτια του.
Η αναφορά στην προτελευταία θέση στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ γίνεται παράλληλα με άλλες επικρίσεις προς την κυβέρνηση, όπως η εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης, οι προσπάθειες φίμωσης του Τύπου, η καταστρατήγηση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης σε διάφορες υποθέσεις (υποκλοπές, Τέμπη) και η γενικότερη διολίσθηση σε αυταρχικές πρακτικές. Έτσι, η οικονομική κατάσταση της χώρας, όπως την περιγράφει ο Μαρινάκης, αποτελεί ένα ακόμη στοιχείο που υποστηρίζει την ευρύτερη «επίθεσή» του στην κυβέρνηση και στον Πρωθυπουργό, καταδεικνύοντας, κατά την άποψή του, την αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής σε πολλαπλά επίπεδα.
Συνοψίζοντας, οι πηγές αναφέρουν την προτελευταία θέση της Ελλάδας στην Ε.Ε. όσον αφορά το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ως ένα στοιχείο που χρησιμοποιεί ο Βαγγέλης Μαρινάκης για να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση, συνδέοντάς το με άλλες αρνητικές επιδόσεις και πρακτικές που αποδίδει στην κυβέρνηση και θεωρεί ότι οδηγούν σε απώλεια νομιμοποίησης.
