Ζητούνται δελφίνια
Από την αρχή της κρίσης θεσμικοί φορείς όπως ο ΣΕΒ, ο ΙΟΒΕ, ο ΣΕΒΕ, ο ΣΒΒΕ, ο ΠΣΕ, η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, το ΕΒΕΑ, με μελέτες και παρεμβάσεις τους προτείνουν ένα τεκμηριωμένο εθνικό σχέδιο ανάταξης και ανάπτυξης.
Τον Μάιο του 2013 δημοσιεύσαμε εκτεταμένα αποσπάσματα της εξαιρετικής μελέτης «Η Ελλάδα 10 Χρόνια Μπροστά» που εκπονήθηκε από το γραφείο της McKinsey & Company στην Αθήνα (ημερομηνία επεξεργασίας μελέτης τέλος του 2011).
Πως θα μπορούσε να βαδίσει η Ελλάδα 10 χρόνια μπροστά; Η συμπεριφορά του δελφινιού είχε απασχολήσει ήδη πριν από χρόνια τους συγγραφείς του σημαντικού βιβλίου «Η Στρατηγική του δελφινιού», το οποίο χρησιμοποιώντας την ισχυρή μεταφορά του δελφινιού, εξηγούσε τον τρόπο σκέψης της μετα-νέας εποχής , παραθέτοντας τις στρατηγικές της Εξαγοράς, Υποχώρησης, Φυγής, Συμβιβασμού και Υπέρβασης, τονίζοντας την μέθοδο που τελικά επιβιώνουν, υποκινώντας δημιουργικά το κύμα των αλλαγών.
To Μοντέλο Ανάπτυξης της Ελλάδας, ανέφερε η μελέτη, την οποία παρεμπιπτόντως γνωρίζουν αυτοί που πρέπει να την γνωρίζουν, μπορεί να δημιουργήσει €49 δισ. σε ετήσια Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία (€55 δισ. σε όρους ΑΕΠ) και 520 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας εντός 10 ετών σε μόλις πέντε μεγάλους κλάδους και οκτώ «Αναδυόμενους Αστέρες» υπο-κλάδους της οικονομίας.
Η μελέτη –ορόσημο για τις εθνικές δυνατότητες δημιουργίας πλούτου, ουδέποτε αποτέλεσε αντικείμενο σοβαρής συζήτησης, σε ένα κράτος πτωχευμένο που αναζητά διέξοδο από την κρίση, σχεδόν δέκα χρόνια τώρα, με ύφεση και ανεργία πρωτοφανή σε διεθνή κλίμακα.
Ποιο αποτέλεσμα είχαμε χωρίς μια στοιχειώδη εθνική στρατηγική ανάταξης και ανάπτυξης;
10 χρόνια πίσω, με όλους τους οικονομικούς δείκτες στάσιμους και ελλειμματικούς και 100 χρόνια δεσμεύσεων με το 3ο μνημόνιο, δημόσια διοίκηση ίδιας νοοτροπίας, ύφεση και μείωση του ΑΕΠ.
Μετράμε χρόνια πίσω και παρακολουθούμε την παρακμή, την εθνική υποχώρηση και την κοινωνική αποσάθρωση.
Λίγα χρόνια μετά το 2013 καταγράφουμε ήττες, σκληρές διαπραγματεύσεις αντί ευφυών διαπραγματεύσεων, οδυνηρές οπισθοχωρήσεις αντί εθνικού σχεδίου ενεργειών και αλλαγών, βαφτίσαμε μεταρρυθμίσεις τις περικοπές αντί να ξαναχτίσουμε μια ευέλικτη δημόσια διοίκηση, παραμένουμε πρωταθλητές στην αύξηση της ανεργίας, την μεγέθυνση της ύφεσης, την μετανάστευση, την αύξηση των χρεών και των κόκκινων δανείων, τον αφανισμό υγιών επιχειρήσεων, την μεταφορά έδρας στο εξωτερικό, 2,5 εκ. νοικοκυριά στο όριο της φτώχειας και παράλληλα το πολιτικό σύστημα –εκτός ορισμένων εξαιρέσεων- σχολιάζει απλώς και διαπιστώνει εμβριθώς χωρίς να έχει την βούληση να πράξει κάτι ουσιαστικό.
Συμπυκνωμένα- μήπως η πολιτική που δημιούργησε το πρόβλημα, δεν μπορεί;
Η παγίδα να συγκριθεί η όποια (ακόμη γενικόλογη και σε τίτλους) εναλλακτική οικονομική πρόταση με το ιστορικό αποτυχιών της ήδη εφαρμοσμένης κακής κυβέρνησης είναι μεγάλη και οδηγεί σε αδιέξοδα και στα ίδια φτωχά αποτελέσματα. Οι διευθετήσεις της μιζέριας δεν είναι πολιτική και η επανάληψη των ίδιων άτολμων επιλογών δεν οδηγεί σε λύση μεγάλης κλίμακας. Η διαφοροποίηση σε δευτερεύοντα διαχειριστικά θέματα δεν αποτελεί ελπίδα επίλυσης του πιο σοβαρού πρωτεύοντος –την έξοδο από την κρίση. Ανούσιες πινελιές στο ίδιο πλαίσιο δεν είναι εναλλακτική.
Ζητούνται δελφίνια.
Π.Τσακιρίδης
INFO
Εδώ η πλήρης μελέτη (στα αγγλικά): Greece 10 years ahead
Εδώ το δημοσίευμα μας:
http://www.mywaypress.gr/mckinsey-company-greece-10-years-in-front/
http://www.mywaypress.gr/mckinsey-company-greece-10-years-in-front-2/
