Η αστική δημοκρατία κινδυνεύει από την πολιτική ανικανότητα
Όταν καθίσταται περιττή η παρουσία ενός πολιτικού από δικά του λάθη, είναι ο προθάλαμος της κατάλυσης της δημοκρατίας από εχθρούς που παραμονεύουν…
Η αστική δημοκρατία κινδυνεύει από την συσσωρευμένη τεράστια ποσότητα πολιτικής ανικανότητας, αναποτελεσματικής διαχείρισης, διασπάθισης, απουσίας ελέγχου στην παραλαβή έργων και διανομής κρατικής χρηματοδότησης, όχι από τις διαμαρτυρίες πλημμυροπαθών πολιτών. Η δημοκρατία στη χώρα χτίστηκε με τις θυσίες και αυτων των πολιτών. Ενας πρωθυπουργός οφείλει να ενώνει όλους τους Έλληνες και όχι να δημιουργεί συγκρούσεις. Να εμπνέει. Να κινητοποιεί. Να ακούει. Να συνθέτει. Να λογοδοτεί. Οι λέξεις του συμβαδίζουν με τις πράξεις του. Και που η πρώτη λέξη του μετα από μια εθνική καταστροφή πρέπει να είναι η λέξη συγγνώμη για τα θύματα και συγνώμη προς τους πολίτες που δεν έγιναν αυτά που έπρεπε να γίνουν για την αντιπλημμυρική θωράκιση των πόλεων τους. Και μια τέτοια συγνώμη χρωστάνε πολλοί.
Κάθε λέξη και κίνηση των πολιτικών από εδώ και πέρα θα έχει ακόμη πιο αυστηρό κριτή την κοινωνία και την συλλογική της νοημοσύνη. Η ανάκτηση της αξιοπιστίας που οφείλουν να διαθέτουν οι πολιτικοί γίνεται με πράξεις όχι με πρόχειρες λύσεις και επικοινωνιακές φιέστες.
Η δε πολυδιαφημισμένη επενδυτική βαθμίδα με τέτοια εικόνα κράτους, δεν είναι εργαλείο υπεραξίας, είναι δώρο άδωρο, γιατί προβληματίζει όσους επενδυτές σκεφτούν να επενδύσουν σε μια χώρα χωρίς οργανωμένο κράτος.
Είναι θλιβερό ενας πρωθυπουργός να προκαλεί τόση αναστάτωση με την παρουσία των ΜΑΤ αντί να επενδύσει δυνάμεις σε ποιο ωφέλιμες και πρακτικές ενέργειες στις πληγείσες τοπικές κοινωνίες και περιοχές από μια βιβλική καταστροφή.
Ακολουθώντας το χρονικό του ιστορικού των καταστροφών και των πολιτικών (μη) απαντήσεων και (μη) λύσεων, διαφαίνεται ένα πολιτικό σχέδιο να μεταβληθεί η χώρα σε ένα απέραντο νεκροταφείο χαμένων ελπίδων και προοπτικών, μια χώρα ζόμπι χωρίς μέλλον, για να γίνει βορά σε ένα μόρφωμα μεταφιλελεύθερης ακροδεξιάς. Οι πολίτες αυτης της ταλαιπωρημένης και κακοποιημένης αστικής δημοκρατίας πιστεύουμε ότι δεν θα το επιτρέψουν.Μια καθημαγμένη χώρα, με οργισμένους, απελπισμένους πολίτες είναι θερμοκήπιο για καλλιέργειες που ευνοούν αυτά τα σχέδια αλλά τα αντισώματα κοινωνίας και οικονομίας είναι δυνατά. Και σε επαγρύπνηση. Η χώρα δεν θα αυτοκτονήσει, δεν θα αυτοκαταστραφεί, δεν θα λυγίσει, δεν θα ισοπεδωθεί.
Όταν καθίσταται περιττή η παρουσία ενός απροετοίμαστου πολιτικού από δικά του λάθη, είναι ο προθάλαμος της κατάλυσης της δημοκρατίας από εχθρούς που παραμονεύουν…
Η χώρα, οι υποδομές της και οι πολίτες της, δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι υπό εγκατάλειψη.
Ένας πολιτικός οφείλει να δημιουργήσει μια ισχυρή ομάδα κινδύνου ενόψει αυτων των αλλεπάλληλων κρίσεων, και όταν μάλιστα έχουν προειδοποιηση επανειλημμένως οι επιστήμονες.
Π. Τσακιρίδης
mywaypress.gr
