Η Ελλάδα ως Φλόριντα και Silicon Valley της Ευρώπης. Το InnoHub, το Samsung Nanoradio Design Center, η Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας, το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και ο μετασχηματισμός του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας «Δημόκριτος» σε τεχνολογικό πάρκο «Metropolitan Innovation Campus at Democretos»

• Alpha Bank: «Η Ελλάδα ως Ευρωπαϊκός κόμβος υψηλού επιπέδου διαβίωσης και αναψυχής»

 

• Από τους παράγοντες που επηρεάζουν την ανταγωνιστικότητα του προορισμού,  προκύπτει ότι ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι η πολιτισμική κληρονομιά

 

• Οι καταχωνιασμένοι θησαυροί και η επένδυση  «και σε μπετά και σε μυαλά»

 

 

 

 

• Η αλληλοτροφοδοτούμενη αλυσίδα συνεργειών και η φορολογική ατέλεια της Δήλου που μας υπενθυμίζει τον σημαντικό ρόλο που η χαμηλή φορολογία παίζει για την αναπτυξιακή διαδικασία.

 

 

 

O τουρισμός μπορεί κάλλιστα να αναδειχθεί ως κλάδος στρατηγικής σημασίας και να παίξει τον ρόλο της ατμομηχανής της ανάπτυξης, κάτι που δεν έγινε στην δεκαετία του 2000,αναφέρει σημερινή σχετική μελέτη της Alpha Bank, ενδεικτικά  σημεία της οποίας παραθέτουμε:

 

 

 

Ίσως έχει πλέον έρθει η ώρα να μετατρέψουμε το μεγάλο φυσικό πλεονέκτημα που έχουμε λόγω γεωγραφικής θέσης και ιστορικής διαδρομής σε πραγματική πηγή ανάπτυξης.

 

 

 

Η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει προορισμός υψηλής ζήτησης για την ποιότητα ζωής, διασκέδασης, διαμονής και επαγγελματικής εγκατάστασης. Ίσως μπορούμε να διδαχθούμε πολλά από την Φλόριντα και από την Silicon Valley.

 

 

 

Σε κάθε περίπτωση, η ανάπτυξη του τουρισμού δεν θα πρέπει να αναπαράγει τις δομές ενός προϊόντος που είναι εξαρτώμενο από τον οργανωμένο μαζικό τουρισμό, δηλαδή χαμηλές εισπράξεις, υψηλή εποχικότητα και γεωγραφική συγκέντρωση.

 

 

 

Αντιθέτως, η ανάπτυξη του τουρισμού είναι αλληλένδετη με το άνοιγμα της οικονομίας στον διεθνή ανταγωνισμό και την προσέλκυση κεφαλαίων, με τις επενδύσεις να υλοποιούνται με ευέλικτο τρόπο, και ενδεχομένως να συνδιαμορφώνονται μαζί με φιλικές προς την επιχειρηματικότητα κρατικές αρχές και χωρίς να αποθαρρύνονται από το ασφυκτικό, και πολλές φορές απαγορευτικό, θεσμικό πλαίσιο, περιλαμβανομένων των ρυθμίσεων των χωροταξικών σχεδίων και των πολεοδομικών κανονισμών.

 

 

 

Σε συνδυασμό δε με την συντελούμενη μεταφορά πόρων στους διεθνώς εμπορεύσιμους κλάδους, όπως είναι η γεωργία, η βιομηχανία, κ.λ.π., η ανάπτυξη του τουρισμού μέσω επενδύσεων σε κατασκευές (υποδομές, οικιστικές αναπτύξεις) και σε τεχνολογικά κέντρα καινοτομίας δημιουργεί προϋποθέσεις για την επέκταση του μεγέθους ης αγοράς μέσω της αύξησης των εξαγωγών και της υποκατάστασης των εισαγωγών, συντελώντας έτσι στην πολύπλευρη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας

 

 

 

• Από τους παράγοντες που επηρεάζουν την ανταγωνιστικότητα του προορισμού,  προκύπτει ότι ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι η πολιτισμική κληρονομιά

Κατά ποσοστό 60% η ανταγωνιστικότητα ενός προορισμού στηρίζεται σε συγκριτικά πλεονεκτήματα (διαθέσιμοι παραγωγικοί συντελεστές), ένα ποσοστό 17% σε ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα (αποτελεσματική κατανομή των παραγωγικών συντελεστών), ένα 12% στο management του τουριστικού κλάδου και το υπόλοιπο 11% επηρεάζεται από το εξωτερικό και εσωτερικό περιβάλλον.

 

 

 

Από τους παράγοντες που επηρεάζουν την ανταγωνιστικότητα του προορισμού,  προκύπτει ότι ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι η πολιτισμική κληρονομιά (23,1%), με την συμμετοχή της ιστορίας σε 11% και των εκδηλώσεων/φεστιβάλ σε 5%. Ακολουθούν κατά σειρά σπουδαιότητας τα φυσικά/γεωγραφικά χαρακτηριστικά του προορισμού (14,7%), με το τοπίο/τοπογραφία να συμμετέχουν κατά 8,8% και το κλίμα κατά 4,1%, το management του τουρισμού (12%) η διαθεσιμότητα κεφαλαίων (11,4%), το εξωτερικό/εσωτερικό περιβάλλον (10,9%), οι ανθρώπινοι πόροι (7,1%), οι υποδομές (6,6%), το επίπεδο αναπτύξεως (2,9%), τα τουριστικά πακέτα μίας στάσεως (2,6%), οι δημόσιες υπηρεσίες/τράπεζες (1,7%) και μία πληθώρα άλλων παραγόντων με συνολική συμμετοχή 7%.

 

 

 

Όσον αφορά στην Ελλάδα, τα αποτελέσματα αυτά καταδεικνύουν την μεγάλη σημασία του ήλιου, της θάλασσας, του κλίματος, της ιστορίας, των μνημείων και των παραδοσιακών εκδηλώσεων. Όλα αυτά τα βρήκαμε δεν τα φτιάξαμε. Πρέπει, λοιπόν, να τα συντηρήσουμε για να προστατεύσουμε την ελκυστικότητα της χώρας ως τουριστικού προορισμού.

 

 

 

 

• Καταχωνιασμένοι θησαυροί

Η προστασία του περιβάλλοντος, η αξιοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και ο εμπλουτισμός των τοπικών εκδηλώσεων προβάλλουν ως οι κύριες δράσεις στον τομέα αυτό. Στην Ελλάδα, οι αρχαιολογικοί χώροι λειτουργούν κατά το δοκούν των φυλάκων, οι οποίοι θεωρούν ότι μπορούν να κρατάνε τους χώρους κλειστούς στο πλαίσιο διεκδικήσεως των συνδικαλιστικών τους θεμάτων, απογοητεύοντας τουρίστες που έρχονται από τα πέρατα του Κόσμου και δεν θα έχουν άλλη ευκαιρία να δουν τα θαύματα του ελληνικού πολιτισμού.

 

 

 

Υφίσταται, επίσης, μία μεγάλη απαξίωση των μουσείων, και κυρίως στην περιφέρεια. Υπάρχουν θησαυροί που παραμένουν καταχωνιασμένοι σε υπόγεια χωρίς να εκτίθενται ενώ και οι εκθεσιακοί χώροι δεν προσφέρουν τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα ξεναγήσεως, που κάνουν την επίσκεψη στο μουσείο μία εκπαιδευτική και ευχάριστη εμπειρία, για λόγους απασχολήσεως των ξεναγών.

 

 

Στο τμήμα τουριστικού management, από τις 12 π.μ. συμβολή στην ανταγωνιστικότητα, οι κρατικοί φορείς προωθήσεως (π.χ. όπως στην Ελλάδα ο ΕΟΤ, το Υπουργείο Τουρισμού) συμμετέχουν με 1,8 π.μ., οι συλλογικοί επιχειρηματικοί φορείς προωθήσεως με 2,5 π.μ., το Marketing με 2,8 π.μ., η ποιότητα των υπηρεσιών με 2,2% και η παροχή πληροφορήσεως με 1,7%.

 

 

 

Στο πλαίσιο αυτό, το εγχείρημα προβολής της Ελλάδος μέσω του Marketing Greece, μίας νέας προσπάθειας από την πλευρά των τουριστικών και διαφημιστικών επιχειρήσεων σε συνεργασία με τους κρατικούς φορείς του τουρισμού, αναμένεται να αναδείξει ποικιλοτρόπως το brand Ελλάδα μπορεί να αποδειχθεί μία πολύ καλή ιδέα για την ενίσχυση του ελληνικού τουριστικού προϊόντος.

 

 

 

• Έχουμε γεμίσει δωμάτια και έχουμε αφήσει τα Ξενία, τα κομψοτεχνήματα αυτά της τουριστική υποδομής, να ρημάξουν κυριολεκτικά

Οι μελέτες που παρουσιάσθηκαν στο κεφάλαιο αυτό είναι χρήσιμες κυρίως για τους ασκούντες πολιτική στον τομέα του τουρισμού, καθώς και για τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στον κλάδο αυτό της οικονομίας.

 

 

 

Το γενικό συμπέρασμα που προκύπτει από τις μελέτες αυτές είναι ότι υπάρχουν πολλοί τομείς με μεγάλα περιθώρια βελτιώσεως, και εκεί είναι που πρέπει να κατευθυνθούν οι πόροι που είναι διαθέσιμοι, ενώ υπάρχουν άλλοι τομείς, όπως η τουριστική υποδομή παραδείγματος χάριν, που είμαστε στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως, όπου φαίνεται ότι έχουν κτισθεί πολλά καταλύματα που καταδικάζουν την χώρα στην εξειδίκευση του μαζικού τουρισμού, κάτι που προφανώς πρέπει να αλλάξει.

 

 

 

Έχουμε γεμίσει δωμάτια και έχουμε αφήσει τα Ξενία, τα κομψοτεχνήματα αυτά της τουριστική υποδομής, να ρημάξουν κυριολεκτικά, καθώς το κράτος αποδεικνύεται για πολλοστή φορά ανίκανο να διαχειρισθεί την δημόσια περιουσία.

 

 

 

 

• Η στασιμότητα του ελληνικού τουρισμού

Για δεκαετίες, εμείς οι Έλληνες αντλούμε πρόσοδο εκμεταλλευόμενοι τον ήλιο, την θάλασσα και την Ακρόπολη, όπως οι Αιγύπτιοι εκμεταλλεύονται τις Πυραμίδες και το κανάλι του Σουέζ, που έτυχε να ευρίσκονται εκεί που ευρίσκονται.

 

 

 

Ο ορισμός της προσόδου είναι το εισόδημα που προσπορίζεται κάποιος χωρίς να δουλεύει, χωρίς να επενδύει, όπως κάποιος που νοικιάζει τα κτήματα του, ή κάποιος μόνιμος δημόσιος υπάλληλος που βρέξει-χιονίσει θα πληρωθεί στο τέλος του μήνα.

 

 

 

Το προίκισμα μίας χώρας με φυσικά πλεονεκτήματα δεν μετατρέπεται αυτόματα σε εισόδημα και ευημερία, εάν οι κάτοικοί της επαφίενται στον προσπορισμό κάποιας προσόδου χωρίς να νοιάζονται και να επενδύουν για το μέλλον. Πολλές φορές δε η ενασχόληση μόνον με τον «εύκολο» τουρισμό αποτελεί φραγμό για την ανάπτυξη άλλων σημαντικών κλάδων. Το ότι δεν έχει εκβιομηχανισθεί η χώρα δεν είναι τυχαίο.

 

 

 

Ίσως έχει έρθει η ώρα να μετατρέψουμε το μεγάλο πλεονέκτημα που έχουμε σε πραγματική πηγή αναπτύξεως, ειδικά σήμερα που αναζητούμε τρόπο για την έξοδο της χώρας από την μεγαλύτερη οικονομική κρίση της ιστορίας μας.

 

 

 

Ο τουρισμός μπορεί κάλλιστα να αναδειχθεί σε κλάδο στρατηγικής σημασίας και να παίξει τον ρόλο της ατμομηχανής που οδηγεί το τραίνο της εθνικής οικονομίας προς τα εμπρός. Κάτι που δεν έγινε στην δεκαετία του 2000.

 

 

 

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το 2000 κατεγράφησαν €10 δισ. εισπράξεις στο ταξιδιωτικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών και 13 εκατ. αφίξεις μη κατοίκων (€769 ανά κεφαλή). Το 2010 είχαμε €9,6 δισ. εισπράξεις και 15 εκατ. αφίξεις. Οι εισπράξεις έφθασαν στο ανώτατο σημείο (€11,6 δισ.) το 2006 και οι αφίξεις (19 εκατ.) το 2007. Το 2012 εκτιμάται ότι οι εισπράξεις θα ανέλθουν σε €10,3 δισ. και οι αφίξεις σε 16,1 εκατ. (€640 ανά κεφαλή).

 

 

 

Είναι, λοιπόν, προφανές ότι σε μία από τις πιο δυναμικές δεκαετίες της παγκόσμιας οικονομίας, ο τουρισμός ως κλάδος της ελληνικής οικονομίας χαρακτηρίσθηκε από σχετική στασιμότητα.

 

 

 

Οι προσπάθειες των Αρχών τουριστικής πολιτικής δυστυχώς περιορίσθηκαν κυρίως στην διαχείριση διαφημιστικών κονδυλίων στον χώρο του τουρισμού, αν και έγιναν και διάφορες παρεμβάσεις στο θεσμικό πλαίσιο, περιορισμένης όμως επιπτώσεως στην ανάπτυξη των δυνατοτήτων μεγεθύνσεως του τουριστικού προϊόντος από την πλευρά της προσφοράς.

 

 

 

Η βαριά βιομηχανία της Ελλάδος αποδεικνύεται ότι είναι όχι μόνο βαριά, αλλά και δυσκίνητη, χωρίς δυναμισμό και καινοτομία.

 

 

 

 

• Πως κρατάμε πίσω την ανάπτυξη

Με το να επιλέγουμε να μην γίνουν επενδύσεις π.χ. για να βαθύνει το λιμάνι και να μπορεί να δέχεται κρουαζιερόπλοια (γιατί οι επισκέπτες θα τρώνε μέσα στο πλοίο και όχι στα ξενοδοχεία και τα μαγαζιά της παραλίας), με το να μην επιτρέπουμε να γίνουν έργα σε νέες περιοχές που έχουν προοπτικές αναπτύξεως (γιατί θα μειωθεί η τουριστική κίνηση στις ήδη αναπτυγμένες περιοχές), με το να μην αφήνουμε να φτιαχτεί δρόμος, ανεξαρτήτως φόρτου κινήσεως, που να περνάει έξω από το χωριό που έχει χάσει πλέον την γραφικότητά του (για να αγοράζει κάτι όποιος σταματάει περνώντας από εκεί), κ.ο.κ., με όλους αυτούς τους τρόπους κρατάμε πίσω την ανάπτυξη.

 

 

 

 

• Καλός ο ήλιος και η θάλασσα αλλά πρέπει να υπάρχουν και υποδομές

Καλός ο ήλιος και η θάλασσα αλλά πρέπει να υπάρχουν και υποδομές. Πέραν του κλίματος και της γεωγραφικής θέσεως-που τα βρήκαμε, δεν τα φτιάξαμε-πρέπει να υπάρχει και κάτι πιο ουσιαστικό να προσφερθεί που να δελεάζει τον επισκέπτη και να ανταποκρίνεται, με όσο το δυνατόν πιο άρτιο και δημιουργικό τρόπο, στις πολύπλευρες και ιδιαίτερες ανάγκες του για αναψυχή, με την ευρεία έννοια του όρου.

 

 

 

 

• Επενδύουμε «και σε μπετά και σε μυαλά»

Εκ των ου άνευ, βεβαίως, είναι να μπορούν ανεμπόδιστα και με ασφάλεια νόμου να κτίζονται και να πωλούνται κατοικίες. Θα μπορούσαν, επίσης, να οριοθετηθούν χωροταξικά και να πολεοδομηθούν περιοχές κοντά σε αστικά κέντρα, για την εγκατάσταση εταιριών υψηλής τεχνολογίας ή παροχής χρηματοπιστωτικών και άλλων υπηρεσιών, μαζί με πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, κ.ο.κ.

 

 

 

Όλες οι πιο πάνω υποδομές μπορούν να γίνουν είτε με συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα είτε αμιγώς από τον ιδιωτικό τομέα, στον βαθμό, βέβαια, που συνδέονται με επενδυτικά σχέδια ευρύτερης εμβέλειας, όπως οικιστικές αναπτύξεις για την τρίτη ηλικία, θέρετρα θεματικού τουρισμού, ξενοδοχειακά συγκροτήματα, τεχνολογικά πάρκα, αστικές και βιομηχανικές αναπτύξεις, κ.ο.κ. Με τον τρόπο αυτό επενδύουμε «και σε μπετά και σε μυαλά».

 

 

 

Είναι λάθος να νομίζουμε ότι τα «μπετά» είναι το παρελθόν και τα «μυαλά» το μέλλον. Η ζωή δεν κάνει άλματα. Ευκαιρίες υπάρχουν παντού και η ανάπτυξη είναι μία μακροχρόνια διαδικασία όπου το μέτρο και η ισορροπία θα πρέπει να διαφυλάσσονται.

 

 

 

 

• Η Ελλάδα ως Φλόριντα και Silicon Valley της Ευρώπης

Μια παρένθεση εδώ. Επειδή συνήθως η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα, δεν πρόκειται να θεωρηθεί εδώ ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει η Φλόριντα ή η Silicon Valley της Ευρώπης. Όλα, όμως, στη ζωή είναι ζήτημα μέτρου. Μπορούμε να διδαχθούμε πολλά και να πάρουμε κάτι από την Φλόριντα και κάτι από την Silicon Valley.

 

 

 

Οι δύο αυτές περιοχές του Κόσμου είναι μοναδικές και δεν αναπαράγονται εύκολα σε άλλες χώρες. Η Φλόριντα είναι κομμάτι των ΗΠΑ, ενός ενιαίου πολιτικού και οικονομικού συνόλου, με έναν πληθυσμό που μιλά την ίδια γλώσσα και έχει κοινή εθνική ταυτότητα, παρά την πολυπολιτισμική προέλευση των κατοίκων της.

 

 

 

Η Ελλάδα ευρίσκεται στην νότια εύκρατη ζώνη της Ευρώπης και είναι κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η τελευταία είναι μία από τις μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις του Πλανήτη χωρίς, όμως, να διαθέτει τους αντίστοιχους θεσμούς συνοχής που προσδίδουν σε μία περιοχή ενιαία πολιτική και οικονομική δομή.

 

 

 

Η Ελλάδα ανήκει, επίσης, στην Ευρωζώνη και έχει το ίδιο νόμισμα με τις ισχυρότερες οικονομικά χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απέχει, όμως, παρασάγγας από το να διαθέτει τα πολιτικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά της Φλόριντας ως μίας Πολιτείας των ΗΠΑ, αν και η Ελλάδα έχει απαράμιλλα καλύτερο κλίμα και τοπίο, που δρουν παραδοσιακά ως πόλος έλξεως των ξένων. Πολλοί από τους βορειοευρωπαίους έχουν ήδη κάνει την Ελλάδα δεύτερο σπίτι τους και η διαμορφούμενη δυναμική προσφέρει τεράστιες προοπτικές αναπτύξεως.

 

 

 

Όσον αφορά στην Silicon Valley, πολλές χώρες του Κόσμου προσπαθούν να δημιουργήσουν τοπικές συγκεντρώσεις ταλέντων, ιδεών και κεφαλαίων για την προώθηση των τεχνολογικών καινοτομιών και εφαρμογών.

 

 

 

Η ελκυστικότητά τους συνιστάται στο ότι οι επιτυχημένες προσπάθειες στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών οδηγούν σε επιχειρηματικές πρωτοβουλίες που απευθύνονται στην παγκόσμια αγορά και δημιουργούν δυνητικά τεράστιες αξίες.

 

 

Υπάρχουν περίπου 60 τέτοιες εστίες καινοτομίας σε όλον τον Κόσμο, με την λέξη Silicon ως το πρώτο συνθετικό. Μία από τις πιο επιτυχημένες είναι η Silicon Wadi στο Ισραήλ. Η επιτυχία δεν ήλθε από τη μία μέρα στην άλλη. Χρειάσθηκαν 40 χρόνια, χαμηλότοκα δάνεια, επιχορηγήσεις, κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών, διασύνδεση πανεπιστημίων με επιχειρήσεις (που στην Ελλάδα θεωρείται για μερικούς ανάθεμα), τεχνολογικά πάρκα κ.ο.κ.

 

 

 

Τελευταία, στις ΗΠΑ έχει αρχίσει να προσδιορίζεται η ακτογραμμή του Los Angeles ως Silicon Beach, που συναγωνίζεται την Silicon Valley στο San José προσελκύοντας ταλέντα λόγω του τρόπου ζωής στην παραλιακή ζώνη (surf & code!). Πολλές άλλες πόλεις στην Αμερική, Αυστραλία κ.λπ. προσπαθούν να προσελκύσουν επενδύσεις καινοτομίας σε ανθρώπινο κεφάλαιο προβάλλοντας τον τρόπο ζωής κοντά στην θάλασσα, σε μία περιοχή με ήπιο και ευχάριστο κλίμα.

 

 

 

Δεν είναι, επομένως, απίθανο να σκεφθεί κάποιος την Ελλάδα σαν προορισμό τύπου Silicon Valley. Ιδίως, όταν γίνονται ήδη προσπάθειες όπως το InnoHub στην Πάτρα, κέντρο καινοτομίας του Corallia. Το τελευταίο είναι ο πρώτος ελληνικός φορέας για την ανάπτυξη συνεργατικών σχηματισμών, όπως το mi-Cluster που δραστηριοποιείται στην μικροηλεκτρονική.

 

 

 

Μέλος του mi-Cluster είναι ήδη το Samsung Nanoradio Design Center. Ανάλογες δραστηριότητες αναπτύσσονται στην Θεσσαλονίκη με την Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας και το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, και ίσως, και σε άλλες πανεπιστημιακές πόλεις της Ελλάδος. Όλα αυτά, βεβαίως, είναι σε εμβρυακή κατάσταση και συναγωνίζονται χιλιάδες παρόμοιες προσπάθειες διεθνώς.

 

 

 

Είναι, επομένως, επιτακτική ανάγκη όπως όσο το δυνατόν περισσότεροι πόροι από το ΕΣΠΑ 2014-2020 κατευθυνθούν προς δαπάνες σχετικές με την δημιουργία εστιών καινοτομίας. Στο πλαίσιο αυτό, η προσπάθεια του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας «Δημόκριτος» να μετασχηματισθεί σε τεχνολογικό πάρκο «Metropolitan Innovation Campus at Democretos» αξίζει να υποστηριχθεί.

 

 

 

 

• Η αλληλοτροφοδοτούμενη αλυσίδα συνεργειών

Στο πλαίσιο αυτό, η ανάπτυξη του τουρισμού στην Ελλάδα πρέπει να πάψει να επιδιώκεται αυτοτελώς και ανεξαρτήτως από την υπόλοιπη οικονομία, αλλά να διασυνδεθεί με την προσέλκυση άμεσων επενδύσεων, όχι μόνο στον τουρισμό, αλλά σε όλους τους τομείς όπου υπάρχουν ευκαιρίες.

 

 

 

Πρέπει, επίσης, η ανάπτυξη του τουρισμού να επιδιώκεται παραλλήλως και σε αρμονία με τις αποκρατικοποιήσεις, την παραχώρηση δημοσίων υποδομών στον ιδιωτικό τομέα προς εκμετάλλευση και την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου τομέα.

 

 

 

Μόνον μία τέτοια ολοκληρωμένη μακροχρόνια στρατηγική για την προσέλκυση επενδύσεων και την ανάπτυξη του τουρισμού, μπορεί να δημιουργήσει μία αλληλοτροφοδοτούμενη αλυσίδα συνεργειών, όπου για παράδειγμα, η εισροή κεφαλαίων στην χώρα για επενδύσεις δημιουργεί υποδομές και ανάπτυξη και βελτιώνει το επίπεδο διαβιώσεως, που δημιουργούν με την σειρά τους μεγαλύτερη επισκεψιμότητα όχι μόνο τουριστών αλλά και επαγγελματιών, ακόμη και εν δυνάμει μονίμων κατοίκων, που με την σειρά του δρα ως μαγνήτης και την προσέλκυση νέων επενδύσεων και επαγγελματικών εξειδικεύσεων καθώς μεγαλώνει η αγορά και αυξάνει το επίπεδο ευημερίας κ.ο.κ.

 

 

 

Οι συνέργειες είναι, επίσης, μεγάλες μεταξύ της υποδομής μεταφορών-και ιδίως της αναπτύξεως των λιμανιών και των αεροδρομίων-ώστε η Ελλάδα να γίνει κόμβος διαμετακομιστικού εμπορίου και, από την άλλη μεριά, της υποδομής συγκοινωνιών που χρειάζεται η τουριστική βιομηχανία για να απογειωθεί.

 

 

 

 

• H φορολογική ατέλεια της Δήλου μας υπενθυμίζει τον σημαντικό ρόλο που η χαμηλή φορολογία παίζει για την αναπτυξιακή διαδικασία

Κάποτε στον αρχαίο Κόσμο, η Δήλος ήταν πόλος έλξεως των εμπόρων που με τα πλοία τους διέσχιζαν όλη την Μεσόγειο και σταματούσαν στην Δήλο όχι μόνο για δουλειές, αλλά και για…τουρισμό.

 

 

 

Η Δήλος γνώρισε την ακμή ως το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της τότε οικουμένης (maximum emporium) όταν οι Ρωμαίοι την έκαναν φορολογικό παράδεισο, με αποτέλεσμα να συγκεντρωθεί στην Δήλο όλο το διαμετακομιστικό εμπόριο της Μεσογείου, κάτι σαν την Σιγκαπούρη του σήμερα. Αρχίζει, έτσι, μία περίοδος αυξήσεως του πληθυσμού και έντονης οικοδομικής δραστηριότητας.

 

 

 

Κτίσθηκαν λιμάνια, βίλες, ξενοδοχεία, μαγαζιά, σχολεία, εντευκτήρια, εμπορικά επιμελητήρια, τράπεζες, αγορές, θέατρα, ιππόδρομος, κ.λπ. Ο πληθυσμός της απογειώνεται σε 30.000 και διακινούνται 750.000 τόνοι εμπορευμάτων ετησίως.

 

 

 

Έμποροι, τραπεζίτες, εφοπλιστές, από όλες τις φυλές του Κόσμου, εγκαθίστανται στο νησί και, βεβαίως, ανθεί η οικονομική ζωή με βάση το εμπόριο, την οικοδομή και τα σχετικά επαγγέλματα. Δεν μας εμποδίζει τίποτε να αναβιώσουμε την αρχαία αυτή παράδοση σε μία σύγχρονη εκδοχή. Το πεδίο δράσεως είναι οι πανέμορφες θάλασσες και τα νησιά μας, καθώς και τα βουνά και τα πεδινά μας εδάφη.

 

 

 

Οι εκλεκτοί προσκεκλημένοι είναι όσοι θέλουν, και μπορούν οικονομικά, να κάνουν την Ελλάδα, μία από τις φυσικά πιο προικισμένες και πολιτισμικά πιο φορτισμένες περιοχές του κόσμου, τον τόπο διαμονής που ζουν, μορφώνονται, δουλεύουν και διασκεδάζουν.

 

 

 

Το γεγονός δε ότι η Ελλάδα είναι σήμερα σε διαδικασία μετασχηματισμού σε μία δυναμική και οικονομικά σταθερή οικονομία μπορεί να γίνει το δέλεαρ για την προσέλκυση του ενδιαφέροντος των ντόπιων και ξένων επενδυτών, στο πλαίσιο και του επαναπροσδιορισμού του αναπτυξιακού προτύπου.

 

 

 

H φορολογική ατέλεια της Δήλου μας υπενθυμίζει τον σημαντικό ρόλο που η χαμηλή φορολογία παίζει για την αναπτυξιακή διαδικασία.

 

 

 

Και ας μην ξεχνάμε ότι τεράστια κεφάλαια προερχόμενα από την ελληνική ναυτιλία θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν για επενδύσεις στην νέα Ελλάδα.

 

 

 

Αναλυτικά η μελέτη εδώ: Η ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΚΟΜΒΟΣ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ

 

 

 

 

www.mywaypress.gr

Σχετικά Άρθρα