Η χώρα χρειάζεται επειγόντως έναν “Πύργο Ελέγχου”

Η σημερινή ημέρα είναι ημέρα μνήμης και πένθους. Δύο χρόνια πέρασαν από τη στιγμή που η λάμψη της σύγκρουσης στα Τέμπη “έκαψε” την ψευδαίσθηση πως “όλα πάνε καλά”.

 
Η ελαχιστοποίηση  της τραγωδίας στα Τέμπη ήταν συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης και αποτελεί όνειδος να παίζει θέατρο επι 2 χρόνια. Η μεγιστοποίηση των ευθυνών  της τραγωδίας από τους γονείς των θυμάτων, αποτελεί μια διαρκής παρακαταθήκη  συνείδησης και μεθοδικής, αδυσώπητης διεκδίκησης για τους πολίτες, ενεργοποίησε αντανακλαστικά, όξυνε αντιλήψεις, απαοκαθήλωσε πολιτικούς και επιλογές, γκρέμισε επικοινωνιακά νούμερα και  πιστοποίησε την ανικανότητα ενός παρακμιακού πολιτικού συστήματος.

 
Η χρυσόσκονη της προπαγάνδας δεν κατάφερε να ρίξει στάχτη στα μάτια μιας ολόκληρης χώρας. Με τα μάτια ανοικτά, το κεφάλι ψηλά, οι πολίτες παλεύουν για μια αλλαγή ουσίας και ένα καλύτερο μέλλον.

 
Η Ελλάδα του 21ου αιώνα, μια χώρα με πλούσια ιστορία και τεράστιες δυνατότητες, μοιάζει να έχει εγκλωβιστεί σε ένα φαύλο κύκλο πολιτικής παρακμής, κακοδιαχείρισης και αδιαφάνειας. Οι πολίτες παρακολουθούν εδώ και δεκαετίες ένα θέατρο του παραλόγου, όπου οι κομματικοί μηχανισμοί, οι κλειστές ομάδες συμφερόντων και τα αρπαχτικά του δημοσίου πλούτου έχουν καταφέρει να αποδιοργανώσουν κάθε βασικό πεδίο λειτουργίας του κράτους.

Η πρόσφατη έκθεση του ΕΟΔΑΣΑΑΜ για την τραγωδία στα Τέμπη ήρθε ως καταπέλτης. Μας υπενθύμισε, με τον πιο φρικτό τρόπο, τις συνέπειες μιας κρατικής μηχανής που λειτουργεί χωρίς έλεγχο, χωρίς διαφάνεια, χωρίς λογοδοσία. Ο “Πύργος Ελέγχου”, που θα έπρεπε να συντονίζει, να εποπτεύει και να εξασφαλίζει την ασφάλεια και την ευημερία των πολιτών, απλά… δεν υπάρχει. Αντί για αυτό, έχουμε μια αρένα όπου διορισμένοι αφισοκολλητές εξαργυρώνουν τη “συνεισφορά” τους στο κόμμα με θέσεις εξουσίας, ενώ τα συμφέροντα των λίγων κατασπαράζουν τα όνειρα και τις προσδοκίες των πολλών. Με απλά λόγια έχουμε μια φαντασίωση κράτους, όχι επιτελικό και επιτελικών στελεχών και υπουργών αρίστων αλλά επιλέξιμων και εκλεκτών στην υπηρεσία λίγων, ένα κράτος  χάρτινο πύργο, ένα κράτος φάντασμα για τους πολίτες και σουρωτήρι σκανδάλων, κακαδιαχείρισης και ρεμούλας.

 
Το κράτος σε ελεύθερη πτώση

Η εικόνα είναι ζοφερή: από την αποδιοργάνωση των δημόσιων υπηρεσιών, τη διάλυση των υποδομών, μέχρι την υποβάθμιση της παιδείας και της υγείας. Η χώρα μοιάζει να βαδίζει στα τυφλά, ζώντας από τύχη. Όπως  έχουμε σημειώσει αρκετές φορές,  το κράτος αυτό χρειάζεται να κλείσει για έναν χρόνο. Να ξαναγραφούν οι κανόνες του από την αρχή. Και αυτό δεν είναι υπερβολή. Είναι η μόνη ρεαλιστική απάντηση στον κατήφορο που βιώνουμε.

Φανταστείτε: μια ομάδα αδιάφθορων, ανιδιοτελών λειτουργών, που θα αναλάβουν να επανεξετάσουν κάθε δαπάνη, κάθε φάκελο, κάθε συμφωνία του δημοσίου. Ένας “Πύργος Ελέγχου” που θα λειτουργεί καθημερινά, με απόλυτη διαφάνεια και με στόχο την ανασυγκρότηση του κράτους από τη βάση του. Όχι άλλα κρυφτούλια, όχι άλλες υπεκφυγές. Η χώρα χρειάζεται αποτελεσματικότητα, αξιοκρατία, λογοδοσία – και όλα αυτά, τώρα.

 
Τα Τέμπη: Μια τραγωδία που φανέρωσε την αλήθεια

Η σημερινή ημέρα είναι ημέρα μνήμης και πένθους. Δύο χρόνια πέρασαν από τη στιγμή που η λάμψη της σύγκρουσης στα Τέμπη “έκαψε” την ψευδαίσθηση πως “όλα πάνε καλά”. Η τραγωδία αυτή δεν ήταν απλώς ένα “ατύχημα”. Ήταν το αποτέλεσμα δεκαετιών παραμέλησης, συγκάλυψης και εγκληματικής αδιαφορίας. Το κίνητρο; Η διαφύλαξη μιας ψεύτικης εικόνας, λίγους μήνες πριν τις εκλογές του 2023. Η κυβέρνηση, αντί να προστατεύσει τους πολίτες της, επέλεξε να προστατεύσει τη δική της “λάμψη”. Στοιχειώδες, κύριε Μητσοτάκη.

Αλλά η σύγκρουση αυτή δεν πρέπει να ξεχαστεί. Αντίθετα, πρέπει να γίνει το φως που θα μας οδηγήσει σε ένα νέο, καλύτερο κράτος. Ένα κράτος που θα λειτουργεί με ορατότητα, διαφάνεια και αποτελεσματικότητα. Ένα κράτος όπου ο “Πύργος Ελέγχου” δεν θα είναι απλώς μια ευχή, αλλά μια καθημερινή πραγματικότητα.

 
Τι σημαίνει “Πύργος Ελέγχου”;

Ο “Πύργος Ελέγχου” που χρειάζεται η χώρα δεν είναι μια μεταφορά. Είναι μια αναγκαιότητα. Πρόκειται για έναν μηχανισμό που θα συντονίζει όλες τις λειτουργίες του κράτους, διασφαλίζοντας ότι τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη, ότι κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου, ότι η πρόοδος δεν εμποδίζεται από προσωπικά ή κομματικά συμφέροντα.

1. Διαφάνεια: Κάθε απόφαση, κάθε δαπάνη, κάθε σύμβαση θα πρέπει να είναι διαθέσιμη για δημόσιο έλεγχο.
2. Λογοδοσία: Όλοι, από τον τελευταίο υπάλληλο μέχρι τον πρωθυπουργό, θα πρέπει να λογοδοτούν για τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους.
3. Αποτελεσματικότητα: Ο “Πύργος Ελέγχου” θα εξασφαλίσει ότι κάθε έργο και κάθε πολιτική θα υλοποιούνται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, προς όφελος των πολιτών.
4. Αξιοκρατία: Τέλος στις προσλήψεις με βάση το κομματικό βιβλιάριο. Κάθε θέση θα καλύπτεται από τους καλύτερους, όχι από τους “δικούς μας”.

 
Ένα φως μέσα στο σκοτάδι

Η σημερινή κατάσταση είναι αποκαρδιωτική. Η χώρα φυτοζωεί, αργοπεθαίνει. Αλλά υπάρχει ελπίδα. Η λάμψη από τη σύγκρουση στα Τέμπη μπορεί να γίνει η αρχή για κάτι νέο. Ένας διαρκής φάρος που θα μας θυμίζει τι πρέπει να αλλάξει, τι πρέπει να χτίσουμε από την αρχή.

Οι πολίτες έχουν δύναμη. Και σήμερα, που πολλοί από αυτούς συγκεντρώνονται για να τιμήσουν τα θύματα και να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον, η φωνή τους πρέπει να ακουστεί. Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να γίνει μια χώρα όπου η δικαιοσύνη, η διαφάνεια και η αξιοκρατία δεν είναι απλώς ιδανικά, αλλά καθημερινή πραγματικότητα.

Ήρθε η ώρα να δημιουργήσουμε έναν πραγματικό “Πύργο Ελέγχου”. Έναν πύργο που θα φωτίσει τον δρόμο προς την πρόοδο. Έναν πύργο που θα εξασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξουν ξανά Τέμπη.

mywaypress.gr