Καταλυτικός ο ρόλος του Μάνατζμεντ στην Ευρωπαϊκή Οικονομία
• «Οι κυβερνήσεις δεν αυξάνουν τον πλούτο, απλώς τον αναδιανέμουν μέσω της φορολογικής πολιτικής – Η αύξηση του πλούτου είναι έργο των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα»
• «Η κουλτούρα μιας εταιρείας καθορίζει αν ένας οργανισμός έχει μάνατζμεντ ελέγχου ή ηγεσία που εμπιστεύεται το περιβάλλον της»
• «Όλες οι σύγχρονες οργανώσεις πρέπει να «μάθουν πώς να μαθαίνουν»
• Οι μάνατζερ διαχειρίζονται «πράγματα» ενώ οι ηγέτες οδηγούν «ανθρώπους»
• «Η ουσία της καινοτομίας είναι η ανάληψη κινδύνων»
• Η δημοφιλής λιτή καινοτομία στο «κάτω μέρος της πυραμίδας»
• «Το νέο ελληνικό αναπτυξιακό μοντέλο είναι υπό διαμόρφωση – Η άλλη εικόνα ταχείας ανάπτυξης στις start–ups – Το προφίλ των επιχειρηματιών υψηλής απόδοσης»
• «Η ανάπτυξη θα έρθει μόνο μέσα από νέες ιδέες – Αποτύχετε γρήγορα ώστε να μπορείτε να ξαναρχίσετε γρηγορότερα – Οι καινοτόμοι είναι μια ειδική φυλή»
Ανοιχτή έκκληση προς όλους τους ευρωπαίους πολίτες καλώντας τους να υπερψηφίσουν κόμματα που υποστηρίζουν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση στις προσεχείς ευρωεκλογές απηύθυνε από το βήμα του Διεθνούς Συνεδρίου, που διοργανώθηκε στην Αθήνα από την Ελληνική Εταιρία Διοικήσεως Επιχειρήσεων (ΕΕΔΕ), με θέμα τον ρόλο του Μάνατζμεντ στην Ευρωπαϊκή Οικονομία, με συνδιοργανωτές την Εταιρία Ανωτάτων Στελεχών Επιχειρήσεων (ΕΑΣΕ), την European Management Association (EMA), την CEC – European Managers και την European Association of National Productivity Centres (EANPC) με την υποστήριξη του Τhe Conference Board, η πρόεδρος του Δ.Σ. της CEC – European Managers κ. Annika Elias.
Μάλιστα δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον πρόεδρο του ΔΣ της ΕΕΔΕ, για την πρωτοβουλία του για τη διενέργεια αυτού του συνεδρίου στην Ελλάδα. «Θα ήθελα επίσης, συνέχισε, να ευχαριστήσω τον κ. Λαμπρινόπουλο και για έναν άλλο λόγο.
Σήμερα όλοι καλούμαστε να σκεφθούμε το ρόλο και τη συμβολή μας ως μάνατζερ στην περαιτέρω ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Πρόκειται για ένα φλέγον ζήτημα, που μας θυμίζει τις ευθύνες που έχουμε προς τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, αλλά και προς τους ευρωπαίους πολίτες.
Σας ευχαριστούμε για την προσφορά σας, το χρόνο και την ευκαιρία που μας παρέχετε να σκεφθεί η κάθε μία και ο καθένας από εμάς τι μπορεί να κάνει ώστε να βελτιωθεί η γενική κατάσταση των οικονομιών μας.
Πιστεύουμε ότι το διακύβευμα – το κοινό μας μέλλον – είναι πάρα πολύ σημαντικό για μας να μη λάβουμε συγκεκριμένη θέση στην εκστρατεία για ό,τι εμείς, ως Ευρωπαίοι μάνατζερ θεωρούμε ως το μόνο δυνατό σενάριο για την ήπειρό μας: μια ισχυρότερη και πιο ενωμένη Ευρώπη, που έχει μάθει από τα λάθη της και μπορεί να είναι έτοιμη να αποδεχθεί τις μελλοντικές προκλήσεις, χωρίς να αμφισβητούνται οι θεμελιώδεις αρχές της».
Ο πρόεδρος του ΔΣ της ΕΕΔΕ και της European Management Association, κ. Κωνσταντίνος Λαμπρινόπουλος, τόνισε ότι αυτή ήταν μια μεγάλη μέρα για το ευρωπαϊκό μάνατζμεντ, αφού όλοι οι οργανισμοί που το εκπροσωπούν βρέθηκαν μαζί, δίνοντας ένα ισχυρό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις: ότι οι ευρωπαίοι μάνατζερ έχουν τη διάθεση, τη θέληση και τη γνώση να βοηθήσουν την Ευρώπη να λύσει τα σοβαρά της προβλήματα.
Ενώ έκανε ειδική αναφορά στη σύγκλιση σε θεμελιώδη ζητήματα τραπεζικής και φορολογικής ενοποίησης, που θα πρέπει να υπάρξει μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωζώνης ώστε να μπορούμε να μιλάμε για πραγματική ανάπτυξη.
«Για ποια ανάπτυξη μπορούμε να μιλήσουμε όταν δεν υπάρχει ενιαίο τραπεζικό και φορολογικό σύστημα, όταν δεν υπάρχει ρευστότητα, όταν υπάρχουν διαφορετικά επιτόκια καταθέσεων και δανεισμού με αποκλίσεις που δημιουργούν προβλήματα στην ανταγωνιστικότητα ακόμη και εντός Ευρώπης.
Η ενοποίηση του Τραπεζικού συστήματος, η ύπαρξη ενός φορολογικού πλαισίου με όχι μεγάλες αποκλίσεις αλλά και με σταθερότητα, η δυνατότητα πρόσβασης των επιχειρήσεων σε άντληση κεφαλαίων για επενδύσεις, είναι βασικά σημεία βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και προφανώς της αύξησης του ρυθμού ανάπτυξης της Ευρώπης».
Ο πρόεδρος του ΔΣ της Εταιρίας Ανωτάτων Στελεχών Επιχειρήσεων (ΕΑΣΕ), κ. Νικήτας Κωνσταντέλλος, ανέφερε ότι θα πρέπει να στραφούμε στην αναζήτηση προϊόντων τα οποία θα ενσωματώνουν καινοτομία και ποιότητα ώστε να αποκτήσουμε πλεονεκτήματα στις ευρωπαϊκές αγορές.
«Συνήθως οι πολιτικοί ψάχνουν να διηγηθούν μια ιστορία ανάπτυξης στους ψηφοφόρους για το μέλλον της χώρας και της Ευρώπης.
Στην Ελλάδα για παράδειγμα προβάλλουν ότι έχει πλεονέκτημα στον τουρισμό, κλπ. η γνώμη μου όμως, χωρίς να υποτιμώ το πραγματικά μοναδικό ελληνικό τουριστικό προϊόν- είναι ότι αυτά θα τα βρουν μόνοι τους οι επιχειρηματίες στην εσωτερική τους αναζήτηση για το που θα επενδύσουν.
Οτιδήποτε όμως και να κάνουν στις ανοικτές διεθνείς αγορές από όποιο κλάδο και αν προέρχονται πρέπει να ενσωματώνουν την καινοτομία, την ποιότητα και τη δημιουργικότητα».
Ο κ. John Heap, Πρόεδρος της ΕΑΝPC (Ευρωπαϊκή Ένωση των Εθνικών Κέντρων Παραγωγικότητας) αφού θύμισε στους συνέδρους ότι οι κυβερνήσεις δεν αυξάνουν τον πλούτο, απλώς τον αναδιανέμουν μέσω της φορολογικής πολιτικής – η αύξηση του πλούτου είναι έργο των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα – ευχήθηκε το συνέδριο να αποκαλύψει μερικά από τα μυστικά για να γίνει ο κόσμος καλύτερος, να είναι σε θέση να δημιουργήσει πλούτο, και να κατανοήσει πώς ο πλούτος πρέπει να οδηγεί σε κοινωνικά δίκαιες, περιβαλλοντικά ανεκτές και οικονομικά επιτυχημένες οργανώσεις και κράτη.
Αναφέρθηκε ακόμα στη σημασία της εκπαίδευσης και στην ανάγκη ύπαρξης περισσότερων προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης παράλληλα με τα ακαδημαϊκά.
Στην πρώτη ενότητα με συντονιστή τον κ. Γιάννη Αναστασόπουλο, Σύμβουλο Διοίκησης της ΕΑΣΕ, και θέμα «Διοίκηση ή Ηγεσία; Τι χρειάζονται οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις», ο κ. Gavin Richardson, Μέλος του CMI Board of Trustees και Διευθύνων Σύμβουλος της OPUS Building Services Limited, σε μια προσπάθεια αποκρυπτογράφησης του μάνατζμεντ και της ηγεσίας, τόνισε πως η κουλτούρα μιας εταιρείας καθορίζει αν ένας οργανισμός έχει μάνατζμεντ ελέγχου ή ηγεσία που εμπιστεύεται το περιβάλλον της.
Η ηγεσία και το μάνατζμεντ είναι αλληλοεξαρτώμενα και ουσιαστικά.
Εσωτερικοί και εξωτερικοί παράγοντες είναι αυτοί που καθορίζουν την επιθυμητή κουλτούρα.
Ο κ. Marco Vazzani, αντιπρόεδρος της Ιταλικής Ομοσπονδίας Μάνατζερ (CIDA), μίλησε για την «ηγεσία που εμπνέει» και τον ρόλο της σε περιόδους όπου παρατηρούνται βαθιές και γρήγορες τεχνολογικές αλλαγές, οι οποίες πραγματοποιούνται σε πολύπλοκα περιβάλλοντα.
Και κατέληξε λέγοντας πως «όλες οι σύγχρονες οργανώσεις πρέπει να «μάθουν πώς να μαθαίνουν», για να προσαρμοστούν στην τρίτη χιλιετία, καθώς διαμορφώνονται από τον κόσμο, αλλά την ίδια στιγμή και ο κόσμος είναι το αποτέλεσμα της συνεισφοράς του καθενός από εμάς.
Αυτό σημαίνει ότι το νέο μάνατζμεντ πρέπει να είναι σε θέση να ασκήσει μια πιο ηθική και διορατική ηγεσία, δημιουργώντας παράλληλα αξία, πλούτο και οικονομική ανάπτυξη».
Το θέμα των ηγεσιών έθιξε επίσης και ο κ. Δημήτρης Μαύρος, πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Τομέα Ηγεσίας της ΕΕΔΕ, ο οποίος έδωσε ειδικό βάρος στις δυνατότητες των ηγετών να αντιλαμβάνονται πολυδιάστατες καταστάσεις και να κάνουν τις απαραίτητες προβλέψεις, ενώ τόνισε τη σημασία του Ανθρωπίνου Κεφαλαίου επισημαίνοντας αφενός ότι οι μάνατζερ διαχειρίζονται «πράγματα» ενώ οι ηγέτες οδηγούν «ανθρώπους».
Αλλά κανείς δεν μπορεί να «αγοράσει» ανθρώπινο κεφάλαιο σήμερα με υλικές ανταμοιβές που προέρχονται από τους μάνατζερ. Το ανθρώπινο κεφάλαιο, κατέληξε, εμπνέεται και κερδίζεται από τους ηγέτες.
Από την πλευρά της η κ. Sonja Šmuc, Διευθύνουσα Σύμβουλος της MAS (Ένωσης Managers της Σλοβενίας, μίλησε για την οικονομική σημασία της διαφορετικότητας των φύλων στα Διοικητικά Συμβούλια των επιχειρήσεων.
Στη δεύτερη ενότητα, που ασχολήθηκε με το networking ως εργαλείο ανάπτυξης στην Ευρώπη, η κ. Annika Elias, που είχε και τον συντονισμό της, αναφέρθηκε στην ποικιλομορφία στο εσωτερικό της CEC που φέρνει δημιουργικές ευκαιρίες για τους μάνατζερ στην Ευρώπη, ενώ ο κ. Christophe Lefèvre, εθνικός Γραμματέας και Μέλος ΔΣ της Γαλλικής CFE-CGC, αναφέρθηκε στις δυνατότητες δικτύωσης των 507 εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών.
Για τους πολίτες και την οικονομία που ξεκινώντας από την καθημερινή δικτύωση στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά και καταλήγοντας στο ηλεκτρονικό δίκτυο, για τους μάνατζερ μέσω συλλογικών και τομεακών διαπραγματεύσεων για να αναπτύξουν τις ιδέες και να βελτιώσουν την οικονομία και τις συνθήκες εργασίας και για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που αποτελεί μια ευκαιρία για την Ευρώπη για βαθύτερη δικτύωση και βελτίωση των συνθηκών της οικονομίας και της αγοράς.
Ο κ. Μάρκος Φραγκουλόπουλος, πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Ελληνικού Ινστιτούτου Μάρκετινγκ της ΕΕΔΕ αναφέρθηκε στην άνοδο των social media που συνεχίζεται παγκοσμίως.
«Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της Nielsen, οι άνθρωποι νοιώθουν κατά 76% ιδιαίτερα όμορφα και θετικά όταν χρησιμοποιούν τα social media, ενώ κύριος λόγος χρήσης είναι η επικοινωνία με γνωστά πρόσωπα και η ανταλλαγή πληροφοριών.
Από την άλλη πλευρά, τα social media δίνουν την ευκαιρία στις μάρκες να επικοινωνήσουν, να εξυπηρετήσουν (social care), να πουλήσουν», είπε, τονίζοντας παράλληλα ότι στις μέρες μας το μάρκετινγκ γίνεται και πιο υπεύθυνο.
Τέλος έφερε σαν παράδειγμα δικτύωσης τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Μάρκετινγκ (EMC).
Ο κ. Rainer Schultheis, Διευθύνων Σύμβουλος Ευρώπης & Μέσης Ανατολής στο The Conference Board, τόνισε πώς το βασικό μήνυμα από τις συζητήσεις του οργανισμού του με περισσότερες από 100 διεθνείς εταιρείες στην Ασία, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ είναι πως από πλευράς ηγεσίας οι επιχειρήσεις χρειάζονται μια «διόρθωση».
Στην τρίτη ενότητα, με συντονιστή τον κ. Luigi Caprioglio, Σύμβουλο της CIDA, που ασχολήθηκε με τα εργαλεία διοίκησης και επιχειρηματικότητας για Μικρομεσαίες επιχειρήσεις αναφερόμενος στη σημασία τους στον ευρωπαϊκό χώρο ο αντιπρόεδρος της ΕΑΣΕ, κ. Απόστολος Πεταλάς, τόνισε πως στη νέα παγκόσμια πραγματικότητα, η Ευρώπη θα πρέπει να είναι σε θέση να ανταγωνιστεί αποτελεσματικά και οι ΜΜΕ μπορεί να είναι περισσότερο ικανές γι’ αυτό από τις μεγάλες, εντοπίζοντας ως πλεονεκτήματα τις δυνατότητες που έχουν για ευελιξία, επικέντρωση, πολλαπλές επιλογές χρηματοδότησης και ταχύτερη καινοτομία.
Αποτελεσματικό μάνατζμεντ για τις ΜΜΕ σημαίνει βιώσιμη οικονομική επίδοση, εξισορρόπηση των συμφερόντων των ενδιαφερομένων μερών και αξιοποίηση του ανταγωνιστικού τους πλεονεκτήματος.
Είπε ακόμα πώς η επανάσταση που συντελείται στην επικοινωνία με τις δυνατότητες του Web δίνει απεριόριστα εργαλεία και δυνατότητες στις ΜΜΕ, εντοπίζοντας ως βασικότερο «εργαλείο» την επένδυση στους ανθρώπους. Η Ευρώπη, κατέληξε, θα επιτύχει εάν οι ευρωπαϊκές ΜΜΕ επιτύχουν στην παγκόσμια αρένα.
Ο καθ. κ. Ηλίας Κικίλιας, πρώην Διοικητής του ΟΑΕΔ αναφέρθηκε στο νέο κρίσιμο ρόλο για τις Ενώσεις του Ευρωπαϊκού Μάνατζμεντ: τη δημιουργία έξυπνων και δημιουργικών κοινωνικών εταιρικών σχέσεων.
Τόνισε πως οι επιδόσεις της ευρωπαϊκής οικονομίας είναι απογοητευτικές, αναφερόμενος στο μηδενικό ρυθμό ανάπτυξης, την οικονομική αγωνία για τις οικογένειες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, τα 27 εκατ. ανέργους, τα 65 εκατ. που ζουν σε οικογένειες όπου δεν εργάζεται κανείς, τα 125 εκατ. πτωχών και κοινωνικά αποκλεισμένων, τα 30 εκατ. «πτωχών εργαζομένων», τα 45 εκατ. που εργάζονται για λίγες ώρες/ημέρες την εβδομάδα, τα 35 εκατ. που εργάζονται σε προσωρινές θέσεις εργασίας, και το 50% των νέων εργαζομένων που απασχολούνται με προσωρινές συμβάσεις.
Η ανεπαρκής αγοραστική δύναμη της μεσαίας τάξης αποτελεί εμπόδιο για τις επιχειρήσεις να αναπτυχθούν, αλλά τα βαθύτερα αίτια είναι η απώλεια του οικονομικού δυναμισμού, η αποβιομηχάνιση, και η αδυναμία δημιουργίας νέου πλούτου και αξίας.
Η ουσία της καινοτομίας, είπε ο κ. Κικίλιας είναι η ανάληψη κινδύνων.
Ο φόβος του κινδύνου που χαρακτηρίζει την Ευρώπη οδηγεί σε ανικανότητα μετατροπής της έρευνας σε καινοτομία. Οι ευρωπαϊκές ενώσεις μάνατζμεντ είναι οι ιδανικοί κοινωνικοί εταίροι για την οικονομική και κοινωνική ανάκαμψη, κατέληξε.
Η γνώση και η τεχνογνωσία είναι βασικοί παράγοντες για την παραγωγικότητα, την επιτυχία και την ανταγωνιστικότητα είπε η κ. Monika Elsik, Διευθύντρια του WIFI (Ινστιτούτο Οικονομικής Προώθησης της Αυστριακής Ομοσπονδίας Οικονομικών Επιμελητηρίων).
Ο κ. Thomas Funke, επικεφαλής του Τμήματος Επιχειρηματικότητας RKW, προχωρώντας σε χαρτογράφηση και συγκριτική αξιολόγηση των επιχειρηματικών οικοσυστήματων, αναφέρθηκε στα βασικά συστατικά τους που είναι οι πολιτικές, η χρηματοδότηση, η κουλτούρα, τα συστήματα υποστήριξης, το ανθρώπινο κεφάλαιο και οι Αγορές.
Την τέταρτη ενότητα, που ασχολήθηκε με τα θέματα της Καινοτομίας, της Παραγωγικότητας, της Αριστείας και της Βιωσιμότητας, συντόνισε ο κ. John Heap.
Ο κ. Γιάννης Μπαλακάκης αναφερόμενος στην περίπτωση της Geo Routes, μίλησε για τον αντίκτυπο του πολιτιστικού τουρισμού στη βιώσιμη ανάπτυξη.
Από την πλευρά του ο καθ. κ. Giedrius Jucevicius του Βαλτικού Ιδρύματος Μάνατζμεντ από τη Λιθουανία, είπε ότι μεγάλο μέρος της επιστημονικής συζήτησης για καινοτομίες στις λεγόμενες αναδυόμενες οικονομίες επικεντρώνεται σε δύο μεγάλες διαστάσεις:
Η πρώτη αφορά συνήθως τις πτυχές της βιομηχανικής μάθησης με τη μορφή της τεχνολογίας, τη μεταφορά της γνώσης από τα καθιερωμένα συστήματα καινοτομίας και το πέρασμα από τη μίμηση στην καινοτομία με βάση την ανάπτυξη.
Η δεύτερη διάσταση αφορά την ολοένα και πιο δημοφιλή λιτή καινοτομία στο «κάτω μέρος της πυραμίδας» (συχνά αναφέρεται ως «αντίστροφη καινοτομία»), η οποία ξεχωρίζει για τη δημιουργία νέων καταναλωτών συγκεκριμένης αξίας /χαμηλότερου κόστους και, ενδεχομένως, προκαλώντας αναστάτωση ακόμη και στις ανεπτυγμένες αγορές.
Πολλές από τις ιστορίες επιτυχίας σε μια λιτή (ολιγαρκή) καινοτομία αφορούν τις αγορές της Ινδίας, της Κίνας ή της Βραζιλίας όλες με σημαντικά μεγέθη αγοράς και τεράστιες δυνατότητες για τη βελτιστοποίηση του κόστους μέσω κλίμακας.
Ωστόσο, μικρότερες οικονομίες συχνά δυσκολεύονται να ακολουθήσουν τις συνταγές που εστιάζουν σε οικονομία κλίμακας με γνώμονα τη βελτιστοποίηση.
Στη συνέχεια προσπάθησε να εξετάσει τις βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις από τη στρατηγική της καινοτομίας στο πλαίσιο των μικρών ανοικτών ανερχόμενων οικονομιών όπως η Λιθουανία και η Σλοβενία στις οποίες προσέθεσε και την Ελλάδα, λέγοντας ότι πρέπει να αναζητήσουν έναν «τρίτο δρόμο».
Ο κ. Χάρης Μακρυνιώτης, Διευθύνων Σύμβουλος της Endeavor, μιλώντας για την επιχειρηματικότητα υψηλής απόδοσης, αναφέρθηκε στην Ελλάδα προ της κρίσης τονίζοντας ότι είχε διπλάσιες κατά κεφαλήν επιχειρήσεις από το μέσο όρο της ΕΕ, όπου ιδρύονταν 55.000 επιχειρήσεις κάθε χρόνο, από τις οποίες το 97% χαρακτηρίζονταν μικρές και το 93% εστίαζε σε τομείς που δεν αναπτύσσονταν.
Το νέο ελληνικό αναπτυξιακό μοντέλο είναι υπό διαμόρφωση: Από τις 42.347 νέες επιχειρήσεις του 2012, οι 10.003 ήταν στον τομέα της εστίασης, οι 2.100 λιανεμπορικές ενδυμάτων και υποδημάτων, οι 2.046 σύμβουλοι επιχειρήσεων, οι 1.628 κατασκευαστικές, οι 1.621 ενέργειας, οι 1.185 ICT, οι 690 τουριστικές, οι 640 επεξεργασίας τροφίμων και οι 350 βιομηχανικής παραγωγής.
Μία στις 1.000 αυτές επιχειρήσεις μπορεί να θεωρηθεί υψηλής απόδοσης (40 περίπου από 42.347, ενώ 400 μπορεί να θεωρηθεί ότι θα είναι υψηλής κερδοφορίας και 4.000 δρουν σε τομέα που έχει περιθώριο ανάπτυξης).
Παράλληλα διαμορφώνεται μια άλλη εικόνα ταχείας ανάπτυξης στις start–ups: Από τις 16 του 2010, στις 30 του 2011, τις 65 του 2012 και τις 144 του 2013. Από τα 500 χιλ. ευρώ επενδύσεις του 2010 στα 42 εκατ. του 2013.
Σκιαγραφώντας το προφίλ των επιχειρηματιών υψηλής απόδοσης είπε ότι έχουν περισσότερα από τρία χρόνια εργασιακής εμπειρίας, έχουν σπουδάσει εν μέρει στο εξωτερικό, είναι ηλικίας 25 – 45 ετών επιλέγουν καθιερωμένες επιχειρήσεις και δε εργάζονται ποτέ για το δημόσιο τομέα.
Τέλος, η οικονομολόγος κ. Έλενα Παναρίτη, τόνισε πως η ανάπτυξη θα έρθει μόνο μέσα από νέες ιδέες: Η δημιουργία νέων ιδεών είναι το κλειδί για την οικονομική ανάπτυξη και την παραγωγική εξέλιξη της χώρας.
Ωστόσο, το κανονιστικό περιβάλλον της χώρας πρέπει να είναι φιλικό προς τη δημιουργία νέων ιδεών και την εφαρμογή τους.
Τόνισε ότι οι χώρες που έχουν τη δυνατότητα να βγουν από την οικονομική κρίση είναι εκείνες που κατάφεραν να εφαρμόσουν βαθιές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που επιτρέπουν την επώαση των νέων τεχνολογιών και των παραγωγικών τομέων.
Με το σύνθημα για τους πρωτοπόρους «Αποτύχετε γρήγορα ώστε να μπορείτε να ξαναρχίσετε γρηγορότερα», είπε ότι οι καινοτόμοι είναι μια ειδική φυλή, επειδή τείνουν να αποτυγχάνουν πολύ συχνά, με ποσοστό αποτυχίας κοντά στο 90%.
Ως εκ τούτου, το περιβάλλον πρέπει να είναι σε θέση να παρέχει μια πολύ μεγάλη επένδυση στην έρευνα και την ανάπτυξη.
Αυτό ακριβώς συνέβη στις χώρες που παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά επιτυχίας καινοτόμων επιχειρήσεων, όπως οι ΗΠΑ και το Ισραήλ.
INFO Photo
Πρώτο Panel, με σειρά εμφάνισης από αριστερά: Gavin Richardson, Μarco Vezzani, Peter Rudhart, Sonja Smuc, Δημήτρης Α. Μαύρος
Δεύτερο Panel, με σειρά εμφάνισης από αριστερά: Annika Elias, Christophe Lefèvre, Γιάννης Αναστασόπουλος, Μάρκος Φραγκουλόπουλος, Rainer Schultheis
Tρίτο Panel, με σειρά εμφάνισης από αριστερά: Thomas Funke, Monika Elsik, Luigi Caprioglio, Απόστολος Πεταλάς, Ηλίας Κικίλιας,
Tέταρτο Panel, με σειρά εμφάνισης από αριστερά: Γιάννης Μπαλακάκης, Χάρης Μακρυνιώτης, John Heap, Giedrius Jucevicius, Έλενα Παναρίτη
Από αριστερά οι κ. Κωνσταντίνος Λαμπρινόπουλος, Γιάννης Αναστασόπουλος, Dr. Peter Rudhart, John Heap, Luigi Caprioglio,
