
Κ. Μίχαλος: «Απόλυτη στασιμότητα»
• Frankfurter Rundschau: Αναποτελεσματική η περαιτέρω μείωση μισθών
Το άσχημο ξεκίνημα της κυβέρνησης Αλέξη Τσίπρα πλήττει κυρίως την ιδιωτική οικονομία και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες. Στο μεταξύ επιταχύνεται η καθοδική πορεία της ελληνικής οικονομίας, γράφει το Focus.
• Focus: «Η Ελλάδα καταρρέει»
Περισσότερες από 100 μέρες στην εξουσία συμπλήρωσε η κυβέρνηση Τσίπρα, όμως ακόμα η Αθήνα δεν έχει καταλήξει σε συμφωνία με τους διεθνείς πιστωτές, γράφει το περιοδικό Focus. Grexit και Graccident είναι όροι που έχουν περάσει πια στο σταθερό λεξιλόγιο όσων αναφέρονται στο άλυτο δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας. Η κυβέρνηση έχει οδηγήσει τη χώρα σε μια επικίνδυνη και μετέωρη κατάσταση. Ανοιχτό παραμένει μόνο το ερώτημα ποιος τομέας πλήττεται περισσότερο: πιθανότατα η ιδιωτική οικονομία.
Το 2015 η ελληνική οικονομία θα αναπτυσσόταν κατά 2,5%. H ΕΕ διόρθωσε ωστόσο τις προβλέψεις της προς τα κάτω κατά 0,5%. Πολλοί ειδικοί εκφράζουν φόβους για επιστροφή της ύφεσης. Το οικονομικό κλίμα στην Ελλάδα είναι το χειρότερο των τελευταίων 16 μηνών. Οι εισαγωγές μειώθηκαν κατά την τρέχουσα χρονιά κατά 16%, ενώ οι εξαγωγές κατά 13%. Κατά μέσο όρο κλείνουν από τον Ιανουάριο κάθε μέρα 59 επιχειρήσεις. Υπολογίζεται ότι μέχρι τον Ιούλιο θα φθάσουν τις 8.500. Την ίδια ώρα συνεχίζονται οι αναλήψεις στις τράπεζες, οι επενδυτές είναι διστακτικοί και η ανεργία παραμένει σε ύψος ρεκόρ.
«Απόλυτη στασιμότητα»
«Η πραγματική οικονομία βρίσκεται σε απόλυτη στασιμότητα» προειδοποιεί ο Κωνσταντίνος Μίχαλος, πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ): «Δεν βλέπουμε ούτε εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο ούτε κίνητρα για τον ιδιωτικό τομέα. Φοβάμαι ότι το τρένο έχει εκτροχιαστεί».
Ο Κωνσταντίνος Μίχαλος εκπροσωπεί 765.000 επιχειρηματίες. Είναι συχνά αποδέκτης της δυσφορίας πολλών επιχειρηματιών, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι οι τράπεζες έχουν πρόβλημα ρευστότητας και δεν δίνουν δάνεια και πιστώσεις ούτε σε φερέγγυες επιχειρήσεις. Και σε περίπτωση που το κάνουν ζητούν επιτόκιο 10% με 12%. «Αυτό θα ήταν αυτοκτονία για έναν επιχειρηματία», δηλώνει ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ.
Σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Μίχαλο οι πολιτικοί γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα άκουσαν προσεκτικά τις προτάσεις του για μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τη μείωση της γραφειοκρατίας και τη δημιουργία ενός σταθερού και δίκαιου φορολογικού συστήματος. Μέχρι τώρα όμως δεν έχουν κάνει πράξη τίποτα. «Στο μεταξύ οι αριστεροί πολιτικοί αναλώνουν τον χρόνο τους σε εσωτερικές έριδες στην ελληνική τηλεόραση». Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «σκέτη κακοφωνία».
Κατά την άποψη του προέδρου του ΕΒΕΑ, ένα μέρος του ΣΥΡΙΖΑ βλέπει στην ιδιωτική οικονομία τον «ιδεολογικό και ταξικό του αντίπαλο. Δεν θα καταφέρουμε να δώσουμε λύσεις τα προβλήματα με μια ακραία αριστερή νοοτροπία. Αυτό δεν πέτυχε σε καμία χώρα του κόσμου».
Πηγή: Deutsche Welle -Στέφανος Γεωργακόπουλος (Focus)
• Frankfurter Rundschau: Αναποτελεσματική η περαιτέρω μείωση μισθών
Ιδιαίτερα καυστικά είναι σήμερα τα σχόλια των γερμανικών μέσων ενημέρωσης για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές. Δεν λείπουν όμως και οι φωνές κατανόησης
Τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις Ελλάδας και δανειστών σχολιάζει σήμερα η Tagesspiegel: «Υπό την αιγίδα του ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα διολίσθησε και πάλι στην ύφεση και στο μεταξύ πλησιάζει όλο και περισσότερο το σενάριο τρόμου της χρεοκοπίας. (…) Προφανώς ο Τσίπρας συνεχίζει να πιστεύει ότι η χώρα του μπορεί να σωθεί από τους δανειστές χωρίς αξιόλογα ανταλλάγματα. Θα ήταν όμως προτιμότερο να μην ρισκάρει σε τόσο μεγάλο βαθμό τη χρεοκοπία. Στην πραγματικότητα δεν απομένει ακόμη πολύς χρόνος στον Τσίπρα προκειμένου να απελευθερωθεί από την εσωπολιτική παράλυση και να καταθέσει επιτέλους μια βιώσιμη πρόταση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».
ΣΥΡΙΖΑ, μείγμα ιδεολογίας και αλαζονείας
«Γιατί οδήγησε ο Τσίπρας τη χώρα του σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση», διερωτάται η Frankfurter Allgemeine Zeitung; «Ο πρωθυπουργός και το κόμμα του υποκινούνται από ένα μείγμα ιδεολογίας και αλαζονείας. Μετά το τέλος της δικτατορίας το 1974 η ριζοσπαστική αριστερά θεωρεί ότι βρίσκεται σε μια θέση ηθικής υπεροχής. Καταλαμβάνοντας επιτέλους την εξουσία, θέλει απλώς να πραγματοποιήσει χωρίς συμβιβασμούς όνειρα που είχε πάντα, και όχι να εξετάσει σε μια πραγματιστική βάση τις δυνατότητες που υπάρχουν. Εξαιτίας της θέσης αυτής έχουν απογοητευτεί μέχρι στιγμής όλοι όσοι περίμεναν συμβιβαστική διάθεση εκ μέρους της κυβέρνησης Τσίπρα. Μετά την εκλογή του ο έλληνας πρωθυπουργός έκανε τα πάντα προκειμένου να αποβεί η διαμάχη με τη μισητή τρόικα προς όφελος του ιδίου και του κόμματός του. Στη διαμάχη με τους πιστωτές ο Τσίπρας προσπαθεί να αποσπάσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη στήριξη από τους πολίτες για να ισχυριστεί στη συνέχεια ότι οι δανειστές και η υπόλοιπη Ευρώπη δεν μπορούν να εναντιώνονται στον ελληνικό λαό και τις δημοκρατικές του επιθυμίες. Ο Τσίπρας αρέσκεται να παραβλέπει ότι στις δημοκρατικές τους αποφάσεις οι έλληνες πολίτες και πολιτικοί δεν μπορούν να αποφασίζουν σε βάρος των άλλων ευρωπαϊκών χωρών (…). Οι λεπτομέρειες αυτές όμως δεν απασχολούν έναν πρωθυπουργό, ο οποίος διακυβεύει όχι μόνον την οικονομική ανάκαμψη, αλλά, χωρίς ενδοιασμούς, ακόμη και την οικονομική ύπαρξη της χώρας του προκειμένου να τζογάρει με τις λοιπές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. (…) Ούτε η Ελλάδα, αλλά ούτε και η Ευρώπη μπορούν να κερδίσουν μακροπρόθεσμα εάν υποκύψουν στους εκβιασμούς του Τσίπρα. Μοναδική ελπίδα είναι, η αποτυχία του Τσίπρα και των συντρόφων του να μην ρίξει μια ολόκληρη χώρα στο γκρεμό. Λίγο πριν την κατάρρευση θα έπρεπε τουλάχιστον να αποχωρήσουν».
Αναποτελεσματική η περαιτέρω μείωση μισθών
Επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα που μπορεί να έχουν οι απαιτήσεις των δανειστών στα εργασιακά, και ειδικότερα η αξίωση για περαιτέρω μειώσεις μισθών, εκφράζει η Frankfurter Rundschau. Η εφημερίδα παρατηρεί ότι οι μέσοι μισθοί στην Ελλάδα είναι ήδη πολύ χαμηλοί ενώ τα τελευταία χρόνια μειώθηκαν, κατά περίπτωση, έως και κατά 30 %. «Αξιοσημείωτο: στόχος ήταν να καταστήσει η μείωση των μισθών πιο φθηνή την παραγωγή και να δώσει ώθηση στις εξαγωγές. Στην πραγματικότητα όμως οι εξαγωγές βρίσκονται σήμερα κάτω από τα επίπεδα του 2008. Συμπέρασμα: Ενώ οι μειώσεις των μισθών οδήγησαν σε υποχώρηση της εσωτερικής ζήτησης και των οικονομικών επιδόσεων, οι εξαγωγές δεν λειτούργησαν αντισταθμιστικά. Αυτό καταδεικνύει ότι τα εμπόδια της ελληνικής οικονομίας δεν είναι οι υπερβολικοί μισθοί και τα υπέρμετρα εργασιακά δικαιώματα, αλλά άλλοι παράγοντες: το μικρό μερίδιο εξαγωγών, η έλλειψη εξαγωγικών προϊόντων, οι ελλιπείς επενδύσεις στην έρευνα και την ανάπτυξη, το μικρό μέγεθος των ελληνικών επιχειρήσεων, το εύθραυστο τραπεζικό σύστημα και η αναποτελεσματική γραφειοκρατία. Για να αντιμετωπιστούν όλα αυτά δεν βοηθούν οι περαιτέρω μειώσεις σε μισθούς, οι οποίες απλώς θα αποδυνάμωναν την εσωτερική ζήτηση.
Πέραν αυτών θα ήταν αστοχία της ελληνικής κυβέρνησης να αποφασίσει υπό την πίεση του χρόνου σημαντικά ζητήματα, όπως τον περιορισμό της ισχύος των συνδικάτων ή τη διευκόλυνση των μαζικών απολύσεων, απλώς για να λάβει άλλη μια δόση, η οποία θα βοηθήσει τη χώρα μόλις για μερικούς μήνες».
Πηγή: Deutsche Welle -Κώστας Συμεωνίδης