Λιακάδα

Επιλέγεις, ποια πλευρά θα διαλέξεις, για να δώσεις άλλη μια μάχη. Και σήμερα, και αύριο. Επιλέγεις τα εφόδια και τις  παραστάσεις, τα κίνητρα και τις αξίες, να κάνεις κάτι, να φτιάξεις κάτι, να αλλάξεις κάτι, να προσθέσεις κάτι, να πολλαπλασιάσεις κάτι.

Επιλέγεις, έχεις αυτό το προνόμιο, δεν σε επιλέγουν. Επιλέγεις, τα μέσα της δημιουργίας, τους δρόμους της προσφοράς, τις λεωφόρους της μάχης, τις κορυφές της νίκης, το πεδίο είναι δικό σου, δεν ανήκει σε κανέναν άλλο.

Επιλέγεις να παραδοθείς ή να αντισταθείς.

Επιλέγεις να παλέψεις ή να προδώσεις.

Επιλέγεις να προσπαθήσεις ή να πουλήσεις την ιστορία σου.

Επιλέγεις να γελάσεις και να κλάψεις, και να παραμείνεις το ίδιο άνθρωπος, με αδυναμίες αλλά πλήρης ενστίκτου.

Επιλέγεις να μείνεις όρθιος-γνωρίζοντας ότι έτσι δεν θα σε γελάσει η θωπεία της ευνουχισμένης συνείδησης των παραδομένων.

Επιλέγεις να πονέσεις, γιατί έτσι θα γεννήσεις την χαρά της δημιουργίας από το τίποτα, να βρεις τη δύναμη να περιμαζέψεις κάποιες σκόρπιες δυνάμεις, να θυμηθείς να προχωρήσεις, από υποχρέωση; από ανάγκη; από άποψη; δεν έχει σημασία, αρκεί Εσύ, να είσαι αυτός που θα προχωρήσει, έστω και ένα βήμα, το ελάχιστο, ένα βήμα, ποιο κοντά στην επόμενη ήμερα, όχι της εγκαρτέρησης αλλά της δράσης.

Επιλέγεις- ένα βήμα, ως ελάχιστη κίνηση που ενσωματώνει πολλή σκέψη, άρα  απόφαση, γι αυτό και θα πετύχει το στόχο.

Επιλέγεις, ένα βήμα, μια απόφαση, μια ανάσα, ακόμη ένα βήμα, μόνος, θα κερδίσεις και αυτό το γύρο δημιουργίας, το βλέμμα σου  πάνω από τα εμπόδια, θα ακούσεις ευχολόγια και χέρια άνευρα θα σου κλείσουν το τοπίο, θα βρεις μια χαραμάδα να πλεύσεις στα θέλω σου, στη δική σου θάλασσα, και πάλι ένα βήμα, να πονάς και να συνεχίζεις, γιατί έχεις πόνο και γιατί γνωρίζεις περισσότερο από όλους Εσύ, ότι αυτός ο πόνος δεν είναι για βραβεία και δάφνες, αλλά είναι το καύσιμο που σε οδηγεί.

Επιλέγεις να αφοσιωθείς-στο δικό σου όνειρο

Επιλέγεις να αφιερωθείς-στον μοναχικό δρόμο σου

Επιλέγεις να αγκαλιάσεις -τα μυστικά σου

Επιλέγεις να αψηφήσεις- τα πρόχειρα

Επιλέγεις να υψωθείς-εκεί, που σε οδηγεί κάθε μέρα, το κίνητρό σου.

Επιλέγεις –να εστιάζεις  στην λιακάδα αντί στα κατευθυνόμενα σκιάχτρα, γιατί έχεις την ικανότητα να δημιουργείς  λιακάδα –αντισώματα στα κατασκευασμένα  παραπήγματα της ανημποριάς.

Π. Τσακιρίδης