Οικονομική πολιτική μικροδιαχείρισης ή ανάκαμψης;
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πρέπει να εστιάσει στην ανάκαμψη της οικονομίας, να επανασχεδιάσει εκ βάθρων την οικονομική πολιτική, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει το μέγεθος, την ένταση και το βάθος της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης.
Τα γενικά οριζόντια μέτρα που επιβάλλει στα lockdown, για να αποφευχθεί περισσότερη καταστροφική εξάπλωση του ιού, χωρίς ένα απολογισμό κόστους –οφέλους δεν παράγει αποτελέσματα. Κινούμενη στο ίδιο μοτίβο σχεδόν 12 μήνες περίπου, με συσσωρευμένα προβλήματα και στην αντιμετώπιση της πανδημίας με σοβαρό συνεκτικό σχέδιο και στην διάσωση της οικονομίας, πελαγοδρομεί. Η χώρα εδώ και ένα χρόνο κινείται μεταξύ φαφλατάδων υπουργών, αντιπαραγωγικού υπερσυγκεντρωτικού πρωθυπουργικού μοντέλου, ανεπίτρεπτης για καιρό πανδημίας προπαγάνδας, βαρύτατων αστοχιών.
Σχετική ανάλυση του ΔΝΤ επισημαίνει ότι: «Εάν η ιστορία είναι πρόβλεψη, η αναταραχή μπορεί να ξαναεμφανιστεί καθώς η πανδημία χαλαρώνει, γράφει ο Philip Barrett , η Σοφία Τσεν και ο Nan Li του ΔΝΤ σε ένα νέο blog . Από την πανούκλα του Ιουστινιανού και τον Μαύρο Θάνατο έως την Επιδημία της Γρίπης του 1918, η ιστορία είναι γεμάτη με παραδείγματα εστιών νόσων που δημιουργούν μεγάλες σκιές κοινωνικών επιπτώσεων: διαμόρφωση πολιτικής, ανατροπή της κοινωνικής τάξης και ορισμένες τελικά που προκαλούν κοινωνική αναταραχή.
Γιατί; Ένας πιθανός λόγος είναι ότι μια επιδημία μπορεί να αποκαλύψει ή να επιδεινώσει προϋπάρχουσες γραμμές βλάβης στην κοινωνία, όπως ανεπαρκή δίκτυα κοινωνικής ασφάλειας, έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς ή αντίληψη της κυβερνητικής αδιαφορίας, ανικανότητας ή διαφθοράς. Ιστορικά, τα κρούσματα μεταδοτικών ασθενειών οδήγησαν επίσης σε εθνοτικές ή θρησκευτικές αντιδράσεις ή σε επιδείνωση των εντάσεων μεταξύ των οικονομικών τάξεων.»
Στην χώρα μας, όπως έχουν επισημάνει και αναλύσεις του ΙΟΒΕ, η πανδημία και αποκάλυψε και επιδείνωσε τα υποκείμενα νοσήματα της ελληνικής οικονομίας.
Η ελληνική οικονομία δεν θα είναι σε θέση να ανακάμψει εάν δεν υπάρχουν τρεις προϋποθέσεις:
-η πανδημία να τεθεί υπό έλεγχο βάση ενός οργανωμένου σχεδίου και τεχνοκρατικής επάρκειας σε όλα τα πεδία εφαρμογής
-να υπάρχει ένα εθνικό σχέδιο στοχευμένης ανάταξης και ανάπτυξης
– να υπάρχει ένα συνεκτικό σχέδιο επίλυσης των χρόνιων νοσημάτων της
Η παρούσα κυβέρνηση δεν διαθέτει την ικανότητα εφαρμογής σοβαρού σχεδίου επιτυχούς πολιτικής για την υλοποίηση των προϋποθέσεων.
Η ακράτεια δηλώσεων, τα αντιφατικά μηνύματα, δείχνουν μια παραζάλη στην διαχείριση της καθημερινότητας, γενικολογίες πολιτικής, απουσία επαρκούς τεκμηρίωσης στα μέτρα απόδοσης και προόδου lockdown.
Τα ατυχή περιστατικά τύπου Γεωργιάδη είναι παραπολιτικά αποπροσανατολισμού που ψυχαγωγούν την ανικανότητα αλλά δεν διαθέτουν σοβαρά δεδομένα ενσωμάτωσης στρατηγικού βάθους που θα βοηθήσουν δημιουργικά τις απαντήσεις που οφείλει η κυβέρνηση στους πολίτες. Είναι υποκατάστατα για την έλλειψη δεξιοτήτων και ουσίας της κυβέρνησης-και όσο η κρίση θα μεγεθύνεται τα περιστατικά αυτά θα σκηνοθετούνται για κατανάλωση και απόσπαση προσοχής.
Η οικονομική πολιτική που εξαντλείται στην μικροδιαχείριση οφείλει να απαντήσει σε θεμελιώδη ερωτήματα για την επόμενη ημέρα της πανδημίας:
-Ποια θα είναι η σύνθεση του ΑΕΠ την επόμενη ημέρα;
-Πως θα ενισχυθούν οι θέσεις εργασίας, σε ποιους κλάδους, με ποια προγράμματα επιδότησης διαρκείας;
-Πως θα διατηρηθούν οι πληρωμές ανεργίας, σε ποιους και με ποιούς όρους;
-Ποιες θέσεις εργασίας δεν θα μπορέσουν να επανέλθουν μέχρι να τελειώσει η πανδημία, ποια προγράμματα υπάρχουν, ποιος τα παρακολουθεί και που εφαρμόζονται;
-Ποιές επενδύσεις μεγάλης κλίμακας για την αναβάθμιση των υποδομών της χώρας που στοχεύουν στη δημιουργία θέσεων εργασίας και στην επανεφεύρεση της οικονομίας μετά την κρίση για έναν κόσμο μηδενικού άνθρακα, πραγματοποιούνται; πως και από ποιο ταμείο ενισχύονται;
-Ποιες επενδύσεις πραγματοποιούνται σε ψηφιακά πεδία, αλυσίδες εφοδιασμού;
-Ποια είναι τα προγράμματα επανεκπαίδευσης και εκπαίδευσης που μπορούν να βοηθήσουν το εργατικό δυναμικό μακροπρόθεσμα, πως και από ποιο ταμείο ενισχύονται;
-Τα κλειδιά θα μείνουν στην πόρτα των επιχειρήσεων με κάθε τρόπο
Ο φαφλατισμός, ο αυθάδης υπουργός και η κοιμώμενη κυβέρνηση δεν διαθέτουν την ψυχραιμία για λύσεις. Τις λύσεις θα δώσει η ψυχραιμία των πολιτών και η δημιουργική διεκδίκηση της κοινής λογικής
Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της χώρας με πολιτικές που δεν συνάδουν με την κρισιμότητα και το μέγεθος των πολλαπλών κρίσεων στην οικονομία και την κοινωνία.
Η φιλελεύθερη δημοκρατία κινδυνεύει περισσότερο από την φαυλότητα της πολιτικής αερολογίας, την κακοποίηση των πολιτών από την αδράνεια της πολιτικής, τιν φαφλατισμό του λαϊκισμού επενδυμένου με μπόλικη χρυσόσκονη σοβαροφάνειας, την αυθάδεια πρόχειρων λύσεων, τον πομπώδη και ανούσιο καταγγελτικό λόγο.
Οικονομία και κοινωνία ζητούν λύσεις, προτείνουν λύσεις, επιστρατεύουν ψυχραιμία και σοβαρότητα πρωτόγνωρη.
Η κυβέρνηση παραζαλισμένη, άγεται και φέρεται.
Οπότε στο πεδίο της μάχης, τα κλειδιά θα μείνουν στην πόρτα των επιχειρήσεων με κάθε τρόπο. Η παραίτηση δεν αποτελεί επιλογή για τον μαχόμενο ιδιώτη. Η επιβίωση του είναι η μόνη επιλογή-και θα την διεκδικήσει με νύχια και με δόντια. Με δημιουργικές προτάσεις.
Η παραίτηση μπορεί να είναι μια καλή λύση, για αρκετούς υπουργούς πολυτελείας, θα δώσει ένα τέλος στο πολιτικό δράμα που ίσως βιώνουν. Όσες (δραματικές ή αστείες) σκηνοθεσίες αποπροσανατολισμού επιχειρεί η κυβέρνηση δεν θα κατορθώσει να ρίξει την μπάλα αλλού. Το επιχείρησαν και άλλοι πριν από αυτή.
Όταν οι υπουργοί σε περίοδο πολέμου δεν μπορούν να κρατήσουν την ψυχραιμία τους και κοροϊδεύουν αντί να πράττουν με σύνεση και ταπεινοφροσύνη, έχουν πάντα την αξιοπρεπή επιλογή να παραιτηθούν και να περιορισθούν στα τετραγωνικά της οικίας τους. Ας μην ταλαιπωρούν με την παρουσία τους άλλο την κοινωνία.
Τώρα έχουμε πόλεμο επιβίωσης. Δεν έχουμε πόλεμο τηλεθέασης στα τηλεπαράθυρα ή σε δηλώσεις που υπερασπίζονται μια πολιτική τεστοστερόνη που δεν ενδιαφέρει κανέναν, δεν αφορά κανέναν και αφήνει την κοινωνία παντελώς αδιάφορη για τα ψυχολογικά της σκαπανεβάσματα.
Π. Τσακιρίδης
my way press.gr
