Οι πολίτες δεν θέλουν απλά να ψηφίζουν, θέλουν να ακούγονται

Οι πολιτικοί, για να κερδίσουν και πάλι την εμπιστοσύνη των πολιτών πρέπει να αποφασίσουν να ακούν και να συμμερίζονται τους προβληματισμούς τους και να προσπαθούν να υπερασπίζονται καλύτερα και με μεγαλύτερη διαφάνεια τα συμφέροντά τους

 
O Δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης, από τη στοά του Αττάλου, άνοιξε την ενότητα «Α Question of Trust», στο πλαίσιο του Athens Democracy Forum, που πραγματοποιείται στην Αθήνα σε συνεργασία με τους New York Times και διοργανώνεται από το Democracy and Culture Foundation. Ο κ. Μπακογιάννης μίλησε για τις κλιματικές προκλήσεις της φετινής χρονιάς.  «Η Αθήνα αντιμετώπισε φέτος το καλοκαίρι έναν παρατεταμένο καύσωνα.  Αυτό σε συνδυασμό με τις φωτιές και τις πλημμύρες που έπληξαν την υπόλοιπη Ευρώπη, υπενθυμίζουν σε όλους μας την άμεση ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της κλιματικής κρίσης».

Οι Δημοκρατίες έχουν στατιστικά λιγότερη αστική μόλυνση, υιοθετούν καλύτερες περιβαλλοντικές πολιτικές, λαμβάνουν πιο ισχυρές αποφάσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, συμμετέχουν σε περιβαλλοντικές συμφωνίες, σε διεθνείς οργανισμούς και αντιμετωπίζουν καλύτερα κρίσεις», σημείωσε και συμπλήρωσε ότι «η Δημοκρατία είναι η μόνη μορφή πολιτεύματος που δίνει στους πολίτες την ευκαιρία να εκφράζουν τις ανησυχίες τους και αυτές να περιλαμβάνονται στην λίστα των θεμάτων που  το κράτος καλείται να επιλύσει».

Μιλώντας για την Αθήνα, ο Δήμαρχος Αθηναίων, έθεσε ως προτεραιότητα τη βελτίωση των αστικών πάρκων, την ενεργειακή αναβάθμιση μικρο-μεσαίων επιχειρήσεων και την επέκταση του έργου για την μετατροπή στεγών κτηρίων σε «υπαίθριους χώρους πρασίνου».

Η Αθήνα είναι ο ορισμός της ανθεκτικής πόλης, τόνισε.  Προσπαθούμε να μεγιστοποιήσουμε τα οφέλη από την «πράσινη» αναβάθμιση, να υιοθετούμε πολιτικές με διαφάνεια, να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών, να μειώσουμε τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες.  «Η Αθήνα επιβίωσε από μία οικονομική κρίση, ένα μεγάλο κύμα μετανάστευσης, από υψηλές θερμοκρασίες και από την κρίση του κορονοϊού.  Ωστόσο η κλιματική κρίση είναι η μεγαλύτερη πρόκληση.  Η κρίση αυτή μπορεί να φέρει έλλειψη τροφής, νερού, νέα κύματα μετανάστευσης και άλλα οικονομικά προβλήματα.  Η διεθνείς συνεργασίες και συνέργειες είναι η λύση στο πρόβλημα αυτό.  Πρέπει να υπάρχει κοινωνική συνοχή έτσι ώστε να χτίσουμε από κάτω προς τα πάνω έναν ανθεκτικό κόσμο».

Ο ιστορικός και συγγραφέας κ. Κwame Anthony Appiah έδωσε τον δικό του ορισμό στη λέξη «εμπιστοσύνη».  Οι πολίτες κατά κανόνα εμπιστεύονται αυτόν που εργάζεται για το γενικό καλό, αυτόν που εργάζεται για την διασφάλιση των δικαιωμάτων των πολλών.  Πολλές φορές, μπερδεύουμε το δικό μας καλό με το γενικό καλό και συγχέουμε την έννοια της «εμπιστοσύνης» με την «πίστη»., συμπλήρωσε.

Ιστορικά οι πολίτες έχουν χάσει την «πίστη» τους στους θεσμούς και δεν τους «εμπιστεύονται», καθώς δεν είναι βέβαιοι ότι υπερασπίζονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφέροντά τους. Πιστεύουν συχνά ότι το μονοπάτι που ακολουθεί ή πολιτική και οικονομική ελίτ είναι χαμηλότερο των προσδοκιών τους. Οι πολιτικοί, για να κερδίσουν και πάλι την εμπιστοσύνη των πολιτών πρέπει να αποφασίσουν να ακούν και να συμμερίζονται τους προβληματισμούς τους και να προσπαθούν να υπερασπίζονται καλύτερα και με μεγαλύτερη διαφάνεια τα συμφέροντά τους.

Στην συζήτηση που ακολούθησε, την οποία συντόνισε ο κ. Patrick Healy, Deputy Editor, Opinion, των New York Times, ο ιστορικός και συγγραφέας,
Yuval Noah Harari, ανέφερε ότι πολλοί πιστεύουν ότι ο εθνικισμός είναι αντίθετος από τη δημοκρατία, αλλά στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Εθνικισμός θα πει να υπερασπίζεται κανείς τα θέλω και τις θυσίες του λαού του.

Στην σημερινή μορφή δημοκρατίας, οι πολιτικοί αντίπαλοι θεωρούνται και εχθροί.  Τέτοια μορφή δημοκρατίας είναι βέβαιο ότι δεν θα μακροημερεύσει.  Δημοκρατία είναι να μπορούν οι διαφορετικές παρατάξεις να εμπιστεύονται η μία την άλλη και να επιλύουν από κοινού προβλήματα που προκύπτουν από τους «εχθρούς» τους.  Διαφορετικά, αυτό που γίνεται, αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, είναι ο κόσμος να στρέφει την εμπιστοσύνη του σε απολυταρχικά σχήματα διακυβέρνησης.

Η επικεφαλής του δημοκρατικού κόμματος της Λευκορωσίας, Σβετλάνα Τιχανόφσκαγια ανέφερε ότι ο Λουκασένκο κατά τη διάρκεια των περσινών διαδηλώσεων, θέλησε να δημιουργήσει ένα αίσθημα έλλειψης εμπιστοσύνης στο λαό, αλλά τελικά το αποτέλεσμα ήταν το εντελώς αντίθετο.

«Ο λαός δεν φοβήθηκε να του αντιταχθεί ( του Λουκασένκο), οι πολίτες ένωσαν τις δυνάμεις τους, δημιούργησαν παρατάξεις της γειτονιάς, ήρθαν πιο κοντά στην προοπτική ενός καλύτερου αύριο μετά τις εκλογές», ανέφερε χαρακτηριστικά.   Στη δικτατορία, το μόνο που ενώνει τον λαό είναι ο φόβος.  Αυτό που θεωρούν πολλοί ως εμπιστοσύνη σε απολυταρχικά καθεστώτα, είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που αντιλαμβάνονται ως εμπιστοσύνη σε δημοκρατικές χώρες.  Για παράδειγμα, ο κόσμος εμπιστεύτηκε το εμβόλιο που του επιβλήθηκε από το απολυταρχικό καθεστώς από φόβο.  Στη δημοκρατία, η επιλογή άφησε τον κόσμο να αμφισβητήσει κάποια σκευάσματα, να έχει την επιλογή σκευασμάτων, να τολμήσει να έχει αντίθετη άποψη.  Απολυταρχικά καθεστώτα δεν μπορούν να διατηρηθούν για πολύ.  Η εμπιστοσύνη με κάθε ευκαιρία θα χαθεί και ο κόσμος θα αναζητήσει την ελπίδα».

Ο ιδρυτής και εκτελεστικός διευθυντής της My Life My Say, κ. Mete Coban τόνισε ότι ο κορονοϊος άμβλυνε τις ανισότητες, απέδειξε ότι ο κόσμος δεν εμπιστεύεται τους πολιτικούς και τους θεσμούς και αυτό γιατί αρκετοί ήταν εκείνοι που «περιθωριοποιήθηκαν» κατά την περίοδο της πανδημίας, όπως οι ευάλωτοι και οι νέοι. Οι νέοι ένιωσαν ανασφάλεια, θεώρησαν ότι δεν έχουν «φωνή» στην πολιτική σκηνή της Μεγάλης Βρετανίας. Για να κερδίσουμε –ως πολιτικοί-το χαμένο έδαφος, πρέπει να προσεγγίσουμε τους νέους, να τους κάνουμε να μας εμπιστευτούν, να ακούσουμε τους προβληματισμούς τους.  «Οι πολίτες δεν θέλουν απλά να ψηφίζουν, θέλουν να ακούγονται. Ακόμη και αν δεν γίνεται να λύσουμε όλα τους τα προβλήματα, το να τα ακούμε είναι αρκετό για να μας εμπιστευτούν», είπε ο κ. Coban.

 
Απαραίτητη η βοήθεια της Διεθνούς Κοινότητας για να επιστρέψει η Δημοκρατία στο  Αφγανιστάν

Την εκτίμηση πως είναι απαραίτητη η βοήθεια της Διεθνούς Κοινότητας προκειμένου  να επιστρέψει η Δημοκρατία στο Αφγανιστάν και να σταματήσει η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η περιθωριοποίηση των γυναικών από το καθεστώς των Ταλιμπάν τόνισαν οι συμμετέχοντες στη συζήτηση «When Nation Building Turns to Dust» η οποία πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών στο πλαίσιο του Athens Democracy Forum που γίνεται στην Αθήνα με την υποστήριξη των New York Times και διοργανώνεται από το Democracy and Culture Foundation.

Η κα. Dawn Nakagawa, Executive Vice President, Berggruen Institute σημείωσε πως η αποτυχία των ΗΠΑ να σταθεροποιήσουν τη Δημοκρατία στο Αφγανιστάν, οδήγησε στην επικράτηση των Ταλιμπάν και πρόσθεσε πώς αυτό που λαμβάνει χώρα τώρα στο Αφγανιστάν αποτελεί μια τραγωδία.  Παράλληλα ανέφερε πώς η Διεθνής Κοινότητα πρέπει να εμπνεύσει και να βοηθήσει τους Αφγανούς πολίτες.

Τόνισε πως υπάρχουν προβλήματα αξιοπιστίας απέναντι στη Διεθνή Κοινότητα καθώς η αποτυχία της στο Αφγανιστάν είναι πολύ μεγάλη και δίνει λάθος μηνύματα και ενέχει τον κίνδυνο να εμπνεύσει και άλλους ακραίους πολιτικούς φορείς ανά τον κόσμο να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ταλιμπάν.
Από την πλευρά του ο κ. Steven Erlanger, Επικεφαλής Διπλωματικός Αναλυτής για την Ευρώπη από The New York Times σημείωσε πως υπάρχει μεγάλος θυμός στην Ευρώπη από τις κινήσεις των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, οι οποίες τελικά οδήγησαν στην κατάρρευση της κυβέρνησης της χώρας και την εκ νέου επικράτηση του συντηρητικού καθεστώτος του Αφγανιστάν.

Ο κ. Erlanger υπογράμμισε πως παράλληλα υπάρχει ένα αίσθημα ντροπής στη Διεθνή κοινότητα καθώς οι προσπάθειες να επιστρέψει η Δημοκρατία στο Αφγανιστάν, ηττήθηκαν και πλέον ένας βίαιος και ακραία συντηρητικός πολιτικός φορέας όπως αυτός των Ταλιμπάν επαναφέρει το σκοταδισμό στην πολύπαθη χώρα.

Παρά τους τεράστιους πόρους, πλειάδα ΜΚΟ και τη θέληση να βοηθήσει δυστυχώς η Διεθνής κοινότητα προς το παρόν απέτυχε στο Αφγανιστάν, ωστόσο δε θα πρέπει να σταματήσουν οι προσπάθειες για να επιστρέψουν οι δημοκρατικοί θεσμοί στην πολύπαθη χώρα της Ασίας.

Η Shagufa Noorzai μέλος του Κοινοβουλίου του Αφγανιστάν τόνισε πως η κατάσταση στο Αφγανιστάν είναι πάρα πολύ δύσκολη μετά την επικράτηση των Ταλιμπάν, αναφέροντας χαρακτηριστικά “η κοινωνία μας δέχεται σφοδρή επίθεση και επικρατεί παντού φόβος και ανησυχία”.

Η κα. Noorzai σημείωσε πως ήδη απαγορεύτηκε στις γυναίκες να πηγαίνουν στο σχολείο, ενώ έχουν καταστρατηγηθεί πολλά ατομικά δικαιώματα και το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο.

H Nazifa Yousefi Βek, μέλος του κοινοβουλίου του Αφγανιστάν, ανέφερε ότι η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών είναι πλέον δυστυχώς ο κανόνας στο Αφγανιστάν. Πρόσθεσε πως η έλλειψη βούλησης του πολιτικού συστήματος στο Αφγανιστάν, εξωτερικές παρεμβάσεις αλλά και η μη στήριξη από τη διεθνή κοινότητα οδήγησαν στην κατάρρευση της Δημοκρατίας στο Αφγανιστάν με αποτέλεσμα την επικράτηση των Αφγανών.

Η κα. Yousefi Βek υπογράμμισε πως τα τελευταία 20 χρόνια υπήρχε ένας συνεχιζόμενος πόλεμος στο Αφγανιστάν.  Ανέφερε χαρακτηριστικά “δώσαμε μεγάλο αγώνα τα τελευταία χρόνια έτσι ώστε να υπάρχει ελευθερία έκφρασης, τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αναβάθμιση του ρόλου της γυναίκας στο Αφγανιστάν, ωστόσο όλο αυτό κατέρρευσε με την επικράτηση των Ταλιμπάν.

Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα και ζητάμε τη στήριξη της Διεθνούς Κοινότητας έτσι ώστε να υπάρξει τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να σταματήσει η περιθωριοποίηση και ο ρατσισμός κατά των γυναικών στο Αφγανιστάν”.

Τη συζήτηση συντόνισε ο κ. Νίκος Κωνσταντάρας, αρθρογράφος στην εφημερίδα Καθημερινή.

 
Info photo (από αριστερά): 

Patrick Healy, Deputy Editor, Opinion, των New York Times – Yuval Noah Harari,Ιστορικός και συγγραφέας – Sviatlana Tsikhanouskaya, Επικεφαλής του δημοκρατικού κόμματος της Λευκορωσίας – Mete Coban, Ιδρυτής και εκτελεστικός διευθυντής της My Life My Say