Σταϊνμάγερ: Η ισχύς της Συνθήκης της Λωζάνης είναι αδιαμφισβήτητη
Σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα σήμερα ο ΥΠΕΞ της Γερμανίας Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ
Μήνυμα ότι η ισχύς της Συνθήκης της Λωζάνης είναι «αδιαμφισβήτητη» απευθύνει με αποκλειστική συνέντευξή του στην Καθημερινή της Κυριακής, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, καθώς «το θέμα είναι σαφές από πλευράς διεθνούς δικαίου και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει». Εκφράζει επίσης την πεποίθηση ότι «είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας να συνεχίσει να εφαρμόζει τη συμφωνία για το προσφυγικό». Σε κάθε περίπτωση, λέει, «έχουμε αποδείξει ότι δεν εγκαταλείπουμε την Ελλάδα στην τύχη της». Στο Κυπριακό περιμένει ότι «όλοι οι συμμετέχοντες θα τηρήσουν εποικοδομητική στάση», προκειμένου οι Κύπριοι να ζήσουν την επανένωση της χώρας τους, όπως οι Γερμανοί στο παρελθόν.
Σήμερα το μεσημέρι ο κ. Σταϊνμάγερ μαζί με τον υπουργό Εξωτερικών Ν. Κοτζιά θα τελέσουν από κοινού τα εγκαίνια της έκθεσης «Διαιρεμένες Μνήμες» στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη.
Ο κ. Σταϊνμάγερ, που έρχεται στην Αθήνα αύριο, καλεί όλους τους εμπλεκόμενους στο Κυπριακό να επιδείξουν εποικοδομητική στάση. Ο ίδιος, εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι το αδιέξοδο με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα ξεπεραστεί.
Τονίζει, ωστόσο ότι βάση των συζητήσεων με το Ταμείο είναι η εφαρμογή των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων.
Αναφερόμενος στην εκλογή Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ χαρακτήρισε τις διατλαντικές σχέσεις ως «θεμέλιο της Δύσης» και εξέφρασε την ελπίδα ότι την αρχή αυτή θα την ενστερνιστεί ο νέος πρόεδρος.
Η έκθεση Διαιρεμένες Μνήμες 1940-1950
Η έκθεση με τίτλο Διαιρεμένες Μνήμες 1940-1950. Η απόσταση ανάμεσα στην ιστορία και το βίωμα, είναι μία έκθεση του Goethe–Institut Thessaloniki σε συνδιοργάνωση με το Εβραϊκό Μουσείο Θεσσαλονίκης, το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης και το Deutsches Historisches Museum του Βερολίνου.
Γνώμονάς της είναι η πολιτιστική και εικαστική πραγματικότητα και οι διάφορες εκφράσεις της κατά την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα. Η μελέτη της πολιτιστικής και κοινωνικής ιστορίας και των βιωμάτων των ανθρώπων έρχεται σε αντιπαράθεση με τις αφηρημένες εθνικιστικές κατασκευές και τα ιδεολογήματα της πολιτικής των κρατών και τους κοινωνικούς ανταγωνισμούς. Η έκθεση φέρνει αντιμέτωπες τις αφηγήσεις μέσα από έργα πνευματικών ανθρώπων και καλλιτεχνών με τις κυρίαρχες ιδεολογικές αναπαραστάσεις, σημειώνοντας, επίσης, σημαντικά ιστορικά θέματα που σε μεγάλο βαθμό παραμένουν εκκρεμή, όπως η μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας μέσα και από την περίπτωση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.
Στο πλαίσιο αυτό, η έκθεση εστιάζει στη συνθετότητα της ιστορίας και τις διαφοροποιήσεις των βιωμάτων και της μνήμης, όπως εκφράζονται μέσα από τον πολιτιστικό και τον καλλιτεχνικό λόγο. Έτσι, αναπόφευκτα, έρχεται αντιμέτωπη τόσο με τη συναισθηματική διάσταση των βιωμάτων των ανθρώπων όσο και με την ψυχρή τυποποίηση των ιδεολογημάτων, και επιχειρεί να φέρει σε διάλογο παραδείγματα από την εικαστική και πολιτιστική παραγωγή με έργα και τεκμήρια από δημόσια και ιδιωτικά ιστορικά αρχεία.
Η επιλογή των εκθεμάτων καλύπτει, όσο αυτό είναι δυνατό, ένα ευρύ φάσμα έργων, τεκμηρίων και εκφράσεων, τόσο ως άμεσες μαρτυρίες και συμμετοχή στα γεγονότα, όσο και ως διαφοροποιημένες αφηγήσεις μέσα στο χρόνο. Με τον τρόπο αυτό επιχειρεί σε ένα βαθμό να φωτίσει πτυχές της διαπραγμάτευσης της μνήμης, της γνώσης και της ιστορίας στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα της περιόδου αυτής. Στο ίδιο πνεύμα, μεγάλο μέρος της ερευνητικής προσπάθειας επικεντρώνεται στη Θεσσαλονίκη, με την ιδιαιτερότητα της γεωπολιτικής της θέσης, της προπολεμικής κοσμοπολίτικης κοινωνίας της, της βιομηχανικής υπόστασης της οικονομίας της και την ιστορία του Ολοκαυτώματος των Εβραίων κατοίκων της.
