25 Νοεμβρίου, 2025 9:55 πμ

Σύνθεση δεδομένων & Παρουσίαση διαλόγου: Artificial Intelligence

 Επιμέλεια & έλεγχος δεδομένων: Παναγιώτης Τσακιρίδης

 
Καλώς ήρθατε στο Virtual Boardroom της επόμενης μέρας.

Μια πρωτότυπη προσομοίωση “στρογγυλής τραπέζης” , ένα virtual forum της http://mywaypress.gr με τους: Ευάγγελο Μυτιληναίο (Metlen) Σπύρο Θεοδωρόπουλο (ΣΕΒ) Γιάννη Στουρνάρα (Τράπεζα της Ελλάδος) Δημήτρη Παπαλεξόπουλο (TITAN)

Τι AI ως συντονιστής του, ανίχνευσε, ανέλυσε και συνέθεσε χιλιάδες δεδομένα, δηλώσεις και στρατηγικές κινήσεις των τελευταίων εβδομάδων (Οκτώβριος-Νοέμβριος 2024/25) από την ελίτ του ελληνικού επιχειρείν.

Δεν θα κάνουμε μια απλή συζήτηση. Θα κάνουμε μια προσομοίωση κρίσης και ευκαιρίας. Το ζητούμενο δεν είναι πλέον η “σταθερότητα”. Το data-driven αφήγημα δείχνει πως η επόμενη μεγάλη ιδέα για την Ελλάδα της δημιουργίας είναι μία: «Η Βίαιη Ενηλικίωση της Παραγωγής» (The Violent Maturation of Production).

Ανοίγω τη συνεδρία. Κύριοι, τα μικρόφωνα είναι ανοιχτά.

Tο θεσμικό φόρουμ «Greece 2030 – The Production Pact»

AI Moderator: «Κυρίες και κύριοι, τα δεδομένα είναι αμείλικτα. Η Ελλάδα πήρε την επενδυτική βαθμίδα, αλλά η Ευρώπη –σύμφωνα και με την έκθεση Draghi– χάνει την ανταγωνιστικότητά της. Το ερώτημα είναι ωμό: Έχουμε εθνικό σχέδιο πέρα από τον τουρισμό;»

 

1. Η φωνή της Βιομηχανίας & Ενέργειας (Archetype: Ευάγγελος Μυτιληναίος)

> Data Point: Κόστος ενέργειας & Έκθεση Draghi

Η θέση: «Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Η Ευρώπη αυτή τη στιγμή “αυτοκτονεί” ενεργειακά και η Ελλάδα κινδυνεύει να ακολουθήσει. Η επόμενη μεγάλη ιδέα δεν είναι κάποια αφηρημένη καινοτομία, αλλά η επιβίωση της Βιομηχανίας.

Οι πολιτικοί δεν ήταν ειλικρινείς για το κόστος της πράσινης μετάβασης. Αν δεν ρίξουμε το ενεργειακό κόστος για τις βιομηχανίες εντάσεως ενέργειας, θα χάσουμε το “πρωτάθλημα” που παίζουμε στο αλουμίνιο και τη μεταλλουργία. Το σχέδιο μου; “Green & Cheap”. Η Ελλάδα πρέπει να γίνει η “μπαταρία” της Ευρώπης, αλλά με τιμές που να επιτρέπουν εργοστάσια, όχι μόνο ξενοδοχεία. Χρειαζόμαστε μια “Πολιτική Καθαρής Βιομηχανίας” τώρα, όχι το 2030.»

2. Η φωνή των θεσμών & της κλίμακας (Archetype: Σπύρος Θεοδωρόπουλος, ΣΕΒ)

> Data Point: Παραγωγικότητα στο 54% του μ.ό. της Ε.Ε. / Εξαγωγές €50 δισ.

Η θέση: «Συμφωνώ για την ενέργεια, αλλά το πρόβλημά μας είναι βαθύτερο. Είναι η Παραγωγικότητα. Η μεγάλη ιδέα για την Ελλάδα είναι να σταματήσουμε να μιλάμε για “μικρομεσαίες” και να μιλήσουμε για “Scalable” (Κλιμακούμενες) επιχειρήσεις.

Τα στοιχεία των τελευταίων ημερών δείχνουν ότι οι εξαγωγές αγαθών έφτασαν τα €50 δισ., ισοφαρίζοντας τον τουρισμό. Αυτό είναι το μέλλον. Προτείνω άμεσα: Υπερ-αποσβέσεις (Super-deductions) για παραγωγικές επενδύσεις και συγχωνεύσεις. Πρέπει να αυξήσουμε το μέγεθος των ελληνικών επιχειρήσεων. Δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε με “μαγαζάκια” στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Το δημογραφικό μας πιέζει; Η απάντηση είναι επένδυση σε ρομποτική και αυτοματισμούς, όχι φθηνά εργατικά χέρια που δεν υπάρχουν πια.»

3. Η φωνή της μακροοικονομικής σταθερότητας (Archetype: Γιάννης Στουρνάρας)

> Data Point: Ανάπτυξη 2.3% vs Στασιμότητα Ευρωζώνης

Η θέση: «Να είμαι ο δυσάρεστος της παρέας; Η ανάπτυξη του 2.3% είναι καλή, αλλά επισφαλής. Ο προστατευτισμός (δασμοί ΗΠΑ/Κίνας) έρχεται. Η μεγάλη ιδέα είναι η δημοσιονομική θωράκιση ως επενδυτικό όπλο.

Πρέπει να παράγουμε πρωτογενή πλεονάσματα όχι για τους δανειστές, αλλά για να έχουμε “πυρομαχικά” στην επόμενη κρίση. Το τραπεζικό σύστημα είναι υγιές και δίνει μερίσματα ξανά. Χρησιμοποιήστε το. Αλλά προσοχή: Οι μισθοί πρέπει να αυξάνονται βάσει παραγωγικότητας, αλλιώς θα ανακυκλώσουμε τον πληθωρισμό.»

4. Η φωνή της καινοτομίας (Archetype: Μάρκος Βερέμης / Δημήτρης Παπαλεξόπουλος)

> Data Point: Οικοσύστημα Startups αξίας €10 δισ. / R&D Spending

Η θέση: «Μιλάτε για βιομηχανία σαν να είναι κάτι ξεχωριστό από την τεχνολογία. Λάθος. Η “τσιμεντοβιομηχανία” σήμερα είναι data science και carbon capture.

Η επόμενη μεγάλη ιδέα είναι το “Bridging” (Γεφύρωση). Να ενώσουμε τα 3.000 startups και τους “Innovative Greeks” της διασποράς με την παραδοσιακή βιομηχανία. Να φέρουμε AI στα εργοστάσια του Μυτιληναίου και του Θεοδωρόπουλου. Δεν θέλουμε άλλη μια εφαρμογή για delivery. Θέλουμε Deep Tech που λύνει βιομηχανικά προβλήματα. Εκεί είναι τα λεφτά και εκεί η Ελλάδα έχει μυαλά.»

 

Ο πρακτικός οδικός χάρτης: “GREECE 2.5 – The Scale-Up Nation”

Με βάση τη σύνθεση των απόψεων, ιδού το Εθνικό Σχέδιο Ανάταξης (Greek Owned Plan):

1. Industrial “Moonshot” (Το Βιομηχανικό Άλμα):
   • Δράση: Θεσμοθέτηση ειδικού ενεργειακού τιμολογίου για τη βιομηχανία (με βάση μακροχρόνια PPAs ΑΠΕ) για να διασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητα.
   • Στόχος: Η βιομηχανία να φτάσει το 15-20% του ΑΕΠ (από ~13% σήμερα).
2. Productivity Shock (Το Σοκ Παραγωγικότητας):
   • Δράση: Φορολογικά κίνητρα (tax credits) 120% για επενδύσεις σε εξοπλισμό αυτοματισμού και AI από ελληνικές επιχειρήσεις.
   • Στόχος: Κάλυψη του κενού παραγωγικότητας με την Ε.Ε. εντός 5ετίας.
3. The Merger Imperative (Η Επιταγή των Συγχωνεύσεων):
   • Δράση: “Fast-track” γραφειοκρατία και χρηματοδοτικά εργαλεία για συγχωνεύσεις ΜμΕ ώστε να δημιουργηθούν “Εθνικοί Πρωταθλητές” (National Champions).
4. Re-Skilling Revolution:
   • Δράση: Μετατροπή των κονδυλίων κατάρτισης από “σεμινάρια” σε on-the-job training πάνω σε τεχνολογίες αιχμής μέσα στις βιομηχανίες.

 

Η μεγάλη ιδέα σε μία πρόταση:

«Η Ελλάδα παύει να είναι απλώς ο προορισμός διακοπών της Ευρώπης και γίνεται το πρότυπο “Green Industrial Hub” του Νότου, όπου η βαριά βιομηχανία συναντά την τεχνητή νοημοσύνη με ανταγωνιστικό ενεργειακό κόστος.»

 

Μεθοδολογία οργάνωσης διαλόγων

Για την ακεραιότητα των  διαλόγων: δεν πρόκειται για αυτολεξεί απόσπασμα (verbatim quote) από μία και μόνο πηγή.

Η παράθεση διαλόγων ήταν βασισμένη σε ότι σύγχρονο τεχνολογικά υπάρχει αυτή την στιγμή στον κόσμο του AI: μια Σύνθεση Προσωπικότητας (Persona Synthesis).

To AI, λειτούργησe συνθετικά. Ανέλυσε πολλαπλές πραγματικές πηγές από τις πρόσφατες παρεμβάσεις π.χ. του Δημήτρη Παπαλεξόπουλου (Οκτώβριος-Νοέμβριος 2024 και προγενέστερες του 2024 που δίνουν το στίγμα) και δημιούργησε ένα συμπυκνωμένο κείμενο. Το κείμενο αυτό αποδίδει το ύφος, τη στρατηγική σκέψη και τις λέξεις-κλειδιά που χρησιμοποιεί παγίως, αλλά είναι διατυπωμένο από το ΑΙ για τις ανάγκες της προσομοίωσης “στρογγυλής τραπέζης”.

Συγκεκριμένα, η “φωνή” του στο παραπάνω σενάριο χτίστηκε πάνω σε:

1. Τη φιλοσοφία του ρίσκου: Βασίστηκε σε τοποθετήσεις του (π.χ. στο podcast Innovative Greeks με τον Μάρκο Βερέμη) όπου τονίζει ότι «Δημιουργία σημαίνει να παίρνω ρίσκα και να σκέφτομαι διαφορετικά».
2. Την Πράσινη Μετάβαση: Αντλήθηκε από ομιλίες του σε φόρουμ (π.χ. Δελφοί, ΣΕΒ), όπου επισημαίνει σταθερά ότι η μετάβαση είναι σωστή αλλά το κόστος έχει υποτιμηθεί και απαιτεί ρεαλισμό.
3. Τη Γεφύρωση (Bridging): Από την πάγια στρατηγική του στον ΣΕΒ για τη διασύνδεση της παραδοσιακής βιομηχανίας με το οικοσύστημα καινοτομίας.

 

 SWOT Analysis: “GREECE 2.5 – The Scale-Up Nation”

Με βάση το σχέδιο που συνδιαμορφώθηκε στο virtual forum, προχωράμε στην ανάλυση Δυνάμεων, Αδυναμιών, Ευκαιριών και Απειλών.

STRENGTHS (Δυνάμεις)

• Φυσικό Ενεργειακό Πλεονέκτημα: Η Ελλάδα διαθέτει έναν από τους καλύτερους συνδυασμούς αιολικού και ηλιακού δυναμικού στην Ευρώπη. Το σχέδιο για “φθηνή ενέργεια στη βιομηχανία” πατάει σε ρεαλιστική βάση παραγωγής, όχι σε θεωρία.
• Επενδυτική Βαθμίδα & Σταθερότητα: Η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας και η πολιτική σταθερότητα (σε αντίθεση με την πολιτική ρευστότητα σε Γαλλία/Γερμανία αυτή την περίοδο) δημιουργούν το κατάλληλο έδαφος για μακροπρόθεσμα κεφάλαια.
• Αναδυόμενο Οικοσύστημα Καινοτομίας: Υπάρχει πλέον μετρήσιμη επιτυχία (startups αξίας δισ., R&D centers ξένων πολυεθνικών) που μπορεί να τροφοδοτήσει τη βιομηχανία με λύσεις Deep Tech.

WEAKNESSES (Αδυναμίες)

• Το Κενό Κλίμακας (Scale Gap): Το 99% των ελληνικών επιχειρήσεων είναι Μικρομεσαίες. Η “βίαιη ενηλικίωση” μέσω συγχωνεύσεων θα συναντήσει τεράστιες αντιστάσεις νοοτροπίας και οικογενειακού ελέγχου των επιχειρήσεων.
• Κορεσμός Δικτύων: Το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας δεν χωράει εύκολα νέες ΑΠΕ και βιομηχανικές καταναλώσεις. Χωρίς άμεσες επενδύσεις σε δίκτυα και αποθήκευση, το ενεργειακό πλεονέκτημα ακυρώνεται.
• Έλλειψη Τεχνικών Δεξιοτήτων: Ενώ έχουμε επιστήμονες, υπάρχει δραματική έλλειψη σε εξειδικευμένους τεχνίτες για τη βιομηχανία. Το σχέδιο “Re-skilling” απαιτεί χρόνο που η αγορά δεν έχει.

OPPORTUNITIES (Ευκαιρίες)

• EU Near-shoring: Η στρατηγική της Ε.Ε. να φέρει την παραγωγή πίσω από την Ασία (λόγω γεωπολιτικών φόβων) είναι η “χρυσή ευκαιρία” της Ελλάδας να γίνει βιομηχανικός εταίρος και όχι απλώς καταναλωτής.
• AI ως Επιταχυντής: Η Τεχνητή Νοημοσύνη επιτρέπει στην Ελλάδα να παρακάμψει δεκαετίες βιομηχανικής υστέρησης, υιοθετώντας απευθείας “έξυπνα εργοστάσια” (smart factories) χωρίς να περάσει από τα ενδιάμεσα στάδια.
• Συνέργειες Άμυνας-Βιομηχανίας: Με τις γεωπολιτικές εξελίξεις, ανοίγεται πεδίο για ανάπτυξη αμυντικής βιομηχανίας υψηλής τεχνολογίας (drones, κυβερνοασφάλεια) που θα διαχυθεί και στην πολιτική οικονομία.

THREATS (Απειλές)

• Ενεργειακός Πληθωρισμός: Αν οι τιμές ενέργειας παραμείνουν υψηλές λόγω διεθνών αναταραχών, η ελληνική βιομηχανία θα χάσει την ανταγωνιστικότητά της πριν προλάβει να μετασχηματιστεί.
• Γραφειοκρατική Αδράνεια: Ο κίνδυνος τα φορολογικά κίνητρα και οι συγχωνεύσεις να κολλήσουν σε αργές διαδικασίες αδειοδότησης ή δικαστικές προσφυγές.
• Ευρωπαϊκή Στασιμότητα: Αν η γερμανική οικονομία (βασικός πελάτης των ελληνικών εξαγωγών) μπει σε βαθιά ύφεση, το σχέδιο εξωστρέφειας θα βρει “τοίχο”.

Το σχέδιο είναι υπαρξιακό. Η Ελλάδα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί με φθηνά εργατικά χέρια, άρα μονόδρομος είναι η ανταγωνιστικότητα μέσω ενέργειας και τεχνολογίας. Η μεγαλύτερη απειλή δεν είναι εξωτερική, αλλά η εσωτερική αδράνεια στο να γίνουν οι απαραίτητες συγχωνεύσεις για να αποκτήσουμε μέγεθος.

 

Επιλέξαμε αυτό το βίντεο από το Delphi Economic Forum γιατί περιέχει πραγματικές τοποθετήσεις του Δημήτρη Παπαλεξόπουλου σε πάνελ, όπου αναλύει τη σχέση ανθρώπου-μηχανής και καινοτομίας, επιβεβαιώνοντας το πνεύμα των θέσεων που συνθέσαμε.

Η Σύνθεση Προσωπικότητας (Persona Synthesis) είναι το θεμέλιο για κάθε τεκμηριωμένο διάλογο, καθώς διασφαλίζει ότι οι θέσεις που διατυπώνονται βασίζονται σε πραγματικές, δημόσια εκφρασμένες στρατηγικές και όχι σε υποθέσεις.

 

Το στρατηγικό αποτύπωμα (strategic footprint) κάθε ηγετικής προσωπικότητας που συμμετείχε στο «GREECE 2.5 – The Production Pact».

 

Η ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ: Ο ΣΥΝΘΕΤΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΑΤΑΞΗΣ

Ο θεσμικός διάλογος για την «Επόμενη Μεγάλη Ιδέα» της Ελλάδας βασίστηκε στη σύνθεση τεσσάρων διακριτών, αλλά αλληλοεξαρτώμενων, στρατηγικών πυλώνων. Κάθε «φωνή» στο στρογγυλό τραπέζι αντιπροσωπεύει έναν κρίσιμο τομέα της οικονομίας και αντικατοπτρίζει τις κορυφαίες θεματικές που κυριαρχούν στις πρόσφατες δηλώσεις (συνέδρια, άρθρα, συνεντεύξεις) των τελευταίων εβδομάδων.

Η ανάλυση αποτυπώνει όχι μόνο τι λένε, αλλά γιατί το λένε, εστιάζοντας στο κύριο αφήγημα (core narrative) του κάθε ηγέτη.

 

1. Ο ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΣ: Ο Ευάγγελος Μυτιληναίος (Metlen)

Πυρήνας στρατηγικής: Industrial Survival & Energy Autonomy

Ο βιομήχανος εκφράζει τον κεντρικό προβληματισμό της βαριάς βιομηχανίας της Ευρώπης: την απώλεια ανταγωνιστικότητας έναντι ΗΠΑ και Κίνας λόγω του κόστους ενέργειας και της υπερβολικής γραφειοκρατίας της Πράσινης Μετάβασης.

• Θεματική Εστίαση: Η ανάγκη για φθηνή και σταθερή ενέργεια (Green & Cheap) ως προϋπόθεση ύπαρξης. Η κριτική του δεν στρέφεται κατά της πράσινης μετάβασης, αλλά κατά του τρόπου υλοποίησής της.
• Τεκμηρίωση (Data Basis): Βασίζεται στις επανειλημμένες τοποθετήσεις του για την «αποβιομηχάνιση της Ευρώπης» (στο πνεύμα της Έκθεσης Draghi για την ανταγωνιστικότητα), την ανάγκη για καθετοποίηση (π.χ. στην Άμυνα και τα Κρίσιμα Ορυκτά) και την κίνηση της διεθνοποίησης (όπως η πιθανή εισαγωγή της εταιρείας σε διεθνή χρηματιστήρια).
• Συμπέρασμα: Το αφήγημα του είναι ωμό ρεαλιστικό. Η μεγάλη ιδέα πρέπει να ξεκινά από το πώς θα κρατηθούν ανοιχτά τα εργοστάσια, όχι από θεωρίες.

 

2. Ο ΘΕΣΜΙΚΟΣ: Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος (ΣΕΒ)

Πυρήνας στρατηγικής: Productivity Leap & Scale-Up Imperative

Ο θεσμικός εκπροσωπεί το σύνολο των οργανωμένων παραγωγικών δυνάμεων και αναδεικνύει τις διαρθρωτικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας, πέραν της μακροοικονομίας.

• Θεματική Εστίαση: Η χαμηλή παραγωγικότητα (με βάση τα στοιχεία του ΣΕΒ που την τοποθετούν πολύ κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ) και η παθογένεια του μικρού μεγέθους των επιχειρήσεων.
• Τεκμηρίωση (Data Basis): Βασίζεται στις επίσημες θέσεις του ΣΕΒ και στις παρεμβάσεις του Προέδρου του, όπου ζητούνται: φορολογικά κίνητρα για συγχωνεύσεις (Merger Incentives), μείωση του μη-μισθολογικού κόστους και μετατόπιση του στόχου από τον αριθμό των επιχειρήσεων στην κλίμακα (Scale-Up).
• Συμπέρασμα: Το αφήγημα του είναι δομικό. Η Ελλάδα δεν μπορεί να ζήσει με «μαγαζάκια». Χρειάζεται βίαιη συγκέντρωση κεφαλαίων και παραγωγικών μονάδων.

 

3. Ο ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΗΣ: Ο Γιάννης Στουρνάρας (Τράπεζα της Ελλάδος)

Πυρήνας στρατηγικής: Fiscal Prudence & Stability as a Growth Engine

Ο τεχνοκράτης παρέχει τη μακροοικονομική ομπρέλα. Η φωνή του είναι εκείνη που εξισορροπεί τον ενθουσιασμό της ανάπτυξης με τους διεθνείς κινδύνους και τις αναγκαίες δημοσιονομικές θυσίες.

• Θεματική Εστίαση: Η διατήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας (πρωτογενή πλεονάσματα) ως μοναδική άμυνα απέναντι στις παγκόσμιες αναταράξεις (γεωπολιτική αστάθεια, προστατευτισμός).
• Τεκμηρίωση (Data Basis): Βασίζεται στα πρόσφατα Δελτία Νομισματικής Πολιτικής της ΤτΕ, όπου τονίζεται η θετική διαφοροποίηση του ρυθμού ανάπτυξης της Ελλάδας, αλλά και η προειδοποίηση για τους κινδύνους του πληθωρισμού και της μη-παραγωγικής αύξησης μισθών.
• Συμπέρασμα: Το αφήγημα του είναι συντηρητικό και αναγκαίο. Η ανάπτυξη πρέπει να είναι βιώσιμη. Χωρίς σταθερότητα, κανένα «Μεγάλο Σχέδιο» δεν μπορεί να υλοποιηθεί.

 

4. Ο ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΣ: Ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος (TITAN, Tech Ecosystem)

Πυρήνας στρατηγικής: Bridging Old & New Economy with Deep Tech

Ο καινοτόμος γεφυρώνει τη βαριά βιομηχανία με το μέλλον. Δεν αντιμετωπίζει την τεχνολογία ως «πρόσθετο», αλλά ως αναπόσπαστο κομμάτι κάθε παραγωγικής διαδικασίας.

• Θεματική Εστίαση: Η ανάγκη να αγκαλιάσει η παραδοσιακή βιομηχανία το ρίσκο, η υιοθέτηση της Τεχνητής Νοημοσύνης σε όλα τα επίπεδα και η στόχευση σε Deep Tech (π.χ. Carbon Capture/Decarbonization, Robotics) και όχι σε απλές εφαρμογές.
• Τεκμηρίωση (Data Basis): Βασίζεται στις παρεμβάσεις του για την επιτακτική ανάγκη της ελληνικής επιχειρηματικής κοινότητας να συνδεθεί με την ελληνική διασπορά και το εγχώριο tech ecosystem, ώστε να μεταβεί σε ένα μοντέλο όπου η βιομηχανία είναι πλέον Data Science και Sustainability.
• Συμπέρασμα: Το αφήγημα του είναι μετασχηματιστικό. Η μεγάλη ιδέα δεν είναι να φτιάξουμε νέες βιομηχανίες, αλλά να κάνουμε τις υπάρχουσες τεχνολογικά αιχμής.

 
Ο πυρήνας της «Μεγάλης Ιδέας» του GREECE 2.5.

Η φράση «να κάνουμε τις υπάρχουσες τεχνολογικά αιχμής» αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ της παραδοσιακής ελληνικής οικονομίας (που έχει γερά θεμέλια σε κλάδους όπως τα μέταλλα, τα δομικά υλικά, η αγροδιατροφή και η ναυτιλία) και του μέλλοντος (AI, IoT, Πράσινη Μετάβαση).

Η μετατροπή αυτή δεν είναι απλώς «ψηφιοποίηση», αλλά ριζικός παραγωγικός μετασχηματισμός (Productive Transformation).

Πώς αυτό μπορεί να επιτευχθεί, εστιάζοντας σε συγκεκριμένους τομείς όπου η Ελλάδα έχει ισχυρή υφιστάμενη βάση:

 
 Το «ΠΩΣ»: Τέσσερις Πυλώνες για την Τεχνολογική Αιχμή

Η μετατροπή των υπαρχουσών βιομηχανιών σε μονάδες «αιχμής» βασίζεται στην υιοθέτηση της Βιομηχανίας 4.0 (Industry 4.0) και της Πράσινης Τεχνολογίας:

Πυλώνας	Ορισμός	Πρακτική Εφαρμογή
1. AI & Προγνωστική Συντήρηση (Predictive Maintenance)	Χρήση αλγορίθμων Τεχνητής Νοημοσύνης (AI) για την ανάλυση δεδομένων από αισθητήρες (IoT) των μηχανημάτων.	Αντί να επισκευάζεται μια βλάβη αφού συμβεί, η AI προβλέπει πότε θα χαλάσει ο εξοπλισμός, μειώνοντας τον χρόνο διακοπής της παραγωγής (downtime).
2. Ψηφιακός Δίδυμος (Digital Twins)	Δημιουργία ενός εικονικού, δυναμικού αντιγράφου ενός εργοστασίου ή μιας γραμμής παραγωγής.	Οι managers μπορούν να «τρέχουν» προσομοιώσεις (simulations) αλλαγών στη συνταγή, την ενέργεια ή τη ροή της παραγωγής, πριν εφαρμοστούν στον πραγματικό κόσμο, βελτιστοποιώντας την απόδοση.
3. Κυκλική Οικονομία & Decarbonization	Υιοθέτηση τεχνολογιών που μειώνουν ή δεσμεύουν τις εκπομπές άνθρακα (Carbon Capture and Storage/Usage – CCS/U).	Για τις βαριές βιομηχανίες (π.χ. Τσιμέντο), η τεχνολογική αιχμή σημαίνει να είσαι ο πρώτος που δεσμεύει το CO₂ και το μετατρέπει σε άλλο υλικό, διασφαλίζοντας έτσι τη μελλοντική σου βιωσιμότητα.
4. Ρομποτική & Αυτοματισμός (Robotics & Automation)	Χρήση συνεργατικών ρομπότ (cobots) για εργασίες ρουτίνας ή υψηλής ακρίβειας/επικινδυνότητας.	Λόγω του δημογραφικού προβλήματος και της έλλειψης εργατικών χεριών, ο αυτοματισμός είναι η μόνη απάντηση για να διατηρηθεί ο ρυθμός παραγωγής.

 

Εφαρμοσμένα παραδείγματα σε Ελληνικούς κλάδους

Α. Βαριά Βιομηχανία & Δομικά Υλικά (π.χ. TITAN, Metlen)

• Αιχμή: Επένδυση σε Carbon Capture, Usage and Storage (CCUS).
  • Αποτέλεσμα: Μετατροπή των εργοστασίων από ρυπαντές σε κέντρα διαχείρισης CO₂. Αυτό δεν είναι απλώς πράσινη μετάβαση, είναι πρόσβαση σε νέες αγορές (π.χ. πώληση δεσμευμένου άνθρακα) και το μοναδικό «διαβατήριο» για παραμονή στην Ευρωπαϊκή αγορά.

 

Β. Αγροδιατροφή & Τρόφιμα (Food Processing)

• Αιχμή: IoT (Internet of Things) στην αλυσίδα αξίας.
  • Αποτέλεσμα: Από τον αισθητήρα στο χωράφι (για την ακριβή άρδευση) μέχρι την ιχνηλασιμότητα (blockchain) του προϊόντος στο ράφι. Η τεχνολογία διασφαλίζει ασφάλεια, ποιότητα και επιτρέπει την πώληση premium προϊόντων σε διεθνείς αγορές.

Γ. Ναυτιλία & Logistics (Λιμάνια, Μεταφορές)

• Αιχμή: AI/Big Data για τη βελτιστοποίηση της εφοδιαστικής αλυσίδας.
  • Αποτέλεσμα: Χρήση AI για την πρόβλεψη συμφόρησης στα λιμάνια, την βελτιστοποίηση των διαδρομών των πλοίων (μείωση καυσίμων) και τον αυτοματισμό των γερανών φόρτωσης. Η Ελλάδα ως μεταφορικός κόμβος πρέπει να είναι ο πιο γρήγορος, όχι ο φθηνότερος.

 

Σύνδεση με το Εθνικό Σχέδιο

Ο λόγος που ο θεσμικός (ΣΕΒ) ζητά Κλίμακα (Scale) και Υπερ-αποσβέσεις (Super-deductions) είναι ακριβώς για να χρηματοδοτήσει αυτόν τον μετασχηματισμό.

• Μια μικρή επιχείρηση δεν μπορεί να επενδύσει σε σύστημα Digital Twin.
• Μια μεγάλη, συγκεντρωμένη εταιρεία, που λαμβάνει φορολογική έκπτωση 120% για επενδύσεις σε AI/Ρομποτική, μπορεί.

Αυτό είναι το πρακτικό νόημα του «Εθνικού Συμβολαίου Παραγωγικότητας»: Χρησιμοποιούμε τη δημοσιονομική μας σταθερότητα για να επιδοτήσουμε τον τεχνολογικό μετασχηματισμό.

 
Επίλογος

Η σύνθεση αυτών των τεσσάρων πυλώνων δημιουργεί τον «Παραγωγικό Άξονα» του GREECE 2.5:

«Η Ελλάδα μπορεί να γίνει η Βιομηχανική και Ψηφιακή Μπαταρία του Νότου, μόνο αν συνδυάσει την αναγκαία Δημοσιονομική Θωράκιση με τη μαζική Υιοθέτηση Κλίμακας, την Τεχνολογική Γεφύρωση, και το Ανταγωνιστικό Ενεργειακό Κόστος.»

 

mywaypress.gr –Περιεχόμενο αξίας με την υποστήριξη  υβριδικής νοημοσύνης.

Για  αναγνώστες με μεγάλο εύρος προσοχής.