Υπάρχει χώρος για νέο κόμμα στη σύγχρονη Ελλάδα;

Στην πολιτική σκηνή της χώρας μας, το ερώτημα αν υπάρχει χώρος για ένα νέο κόμμα ακούγεται ολοένα και πιο συχνά στα καφενεία, στις παρέες, ακόμα και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι άραγε ώριμη η ελληνική κοινωνία για μια νέα πολιτική δύναμη που θα διαφέρει ουσιαστικά από τις υπάρχουσες; Το αίτημα για ανανέωση φαίνεται να είναι υπαρκτό, ίσως και επιτακτικό, ειδικά όταν τα παραδοσιακά κόμματα δείχνουν αδυναμία να ανταποκριθούν στις σύγχρονες προκλήσεις και να θεραπεύσουν τις χρόνιες παθογένειες που τα διακρίνουν.

Από το 1974 και μετά, η χώρα κυβερνήθηκε κατά κύριο λόγο από συγκεκριμένα κόμματα, τα οποία, παρά τις ιστορικές τους συνεισφορές, φαίνεται να έχουν κουβαλήσει μαζί τους και τα βαρίδια της τοξικότητας, της διαφθοράς, των σκανδάλων και του κομματισμού. Η Νέα Δημοκρατία, η μεγάλη λαϊκή παράταξη που για δεκαετίες εξέφραζε ένα ευρύ φάσμα της ελληνικής κοινωνίας, δείχνει σήμερα να αδυνατεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών. Η ηγεσία Μητσοτάκη, με τα διαδοχικά σκάνδαλα και τη φθορά της εξουσίας, έχει οδηγήσει πολλούς σκεπτόμενους Έλληνες –τον Έλληνα της δημιουργίας, της κοινής λογικής, εκείνον που δεν ανήκει σε κομματικά δίκτυα και κουμπαριές– να νιώθουν πολιτικά άστεγοι και απογοητευμένοι.

Αυτή η «σιωπηλή πλειοψηφία» που δεν ταυτίζεται ούτε με τα παλιά κόμματα ούτε με τις ακραίες φωνές, αναζητά σήμερα μια νέα πολιτική στέγη. Αναζητά ένα κόμμα που θα είναι απαλλαγμένο από τις παθογένειες του παρελθόντος, που θα λειτουργεί με διαφάνεια, αξιοκρατία και σεβασμό στον πολίτη. Ένα κόμμα που θα επαναφέρει την ηθική στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής και θα υπηρετεί πραγματικά το δημόσιο συμφέρον.

Είναι, όμως, εφικτή η εμφάνιση μιας τέτοιας πολιτικής δύναμης; Υπάρχει χώρος για έναν αδιάφθορο ηγέτη, που θα ηγείται με το παράδειγμα και όχι με λόγια του αέρα; Η απάντηση δεν είναι απλή. Η ελληνική κοινωνία έχει χορτάσει από υποσχέσεις και απογοητεύσεις. Η δυσπιστία απέναντι σε κάθε νέο εγχείρημα είναι μεγάλη και πολλές φορές δικαιολογημένη.

Ωστόσο, η Ιστορία διδάσκει πως όταν οι παλιές δομές καταρρέουν υπό το βάρος της φθοράς και της αναξιοπιστίας, αναγκαστικά προκύπτει κάτι καινούργιο. Η κοινωνία, αργά ή γρήγορα, θα διεκδικήσει την ανανέωση που της αξίζει. Το ζητούμενο είναι το νέο να μην είναι απλώς ένα «ανακυκλωμένο» παλιό, αλλά μια γνήσια, ριζική ανατροπή του πολιτικού σκηνικού. Να προκύψει από τη βάση της κοινωνίας, με νέους ανθρώπους, καθαρά πρόσωπα, ρεαλιστικές προτάσεις και ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών.

Συμπερασματικά, ναι – υπάρχει χώρος για νέο κόμμα στην Ελλάδα. Η ανάγκη είναι υπαρκτή, η προσδοκία μεγάλη. Η πρόκληση, ωστόσο, παραμένει στην υλοποίηση: στη δημιουργία ενός πολιτικού φορέα που θα εμπνεύσει εμπιστοσύνη και ελπίδα, θα ενώσει και δεν θα διχάσει, θα δράσει με εντιμότητα και θα αποτελέσει πραγματικά το καινούργιο που τόσο έχουμε ανάγκη. Γιατί, αν κάτι λείπει σήμερα από την Ελλάδα, δεν είναι οι ιδέες ή τα πρόσωπα, αλλά το ήθος, η συνέπεια και η πίστη στη συλλογική πρόοδο. Και αυτά, μόνο ένα πραγματικά νέο κόμμα μπορεί να τα εγγυηθεί.

mywaypress.gr – Για  αναγνώστες με μεγάλο εύρος προσοχής