Υπό το βάρος της κοινωνικής πίεσης: Η επικοινωνιακή διαχείριση ως πολιτική στρατηγική της κυβέρνησης Μητσοτάκη
Δύο χρόνια μετά την τραγωδία των Τεμπών, η ελληνική κοινωνία συνεχίζει να φέρει το βάρος μιας τραγωδίας που αποκάλυψε τις χρόνιες παθογένειες του κράτους. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, υπό συνεχή πίεση από την κοινωνική αγανάκτηση, φαίνεται να υιοθετεί ξανά μια επικοινωνιακή προσέγγιση για τη διαχείριση της κατάστασης. Η ανακοίνωση πολιτικών προθέσεων για τον σιδηρόδρομο έρχεται ως μια καθυστερημένη απάντηση, περισσότερο για να «γυαλίσει» την εικόνα της κυβέρνησης παρά για να επιλύσει ουσιαστικά τα προβλήματα.Σε συνδιασμό με την διαχείριση της δικογραφίας των Τεμπών για Καραμανλή στην Ολομέλεια της Βουλής με πρότυπο το πολιτικό “κέντημα” με πατρόν κουκούλα δηλαδή (τρέχα γύρευε τι έγινε και αν βγάλεις άκρη έλα να με βρείς) το μοντέλο Τριαντόπουλου.
Η πολιτική αντίδραση δύο χρόνια μετά την τραγωδία
Η πρόσφατη ανακοίνωση περί πολιτικών προθέσεων για τη βελτίωση του σιδηροδρόμου είναι ενδεικτική της προσέγγισης της κυβέρνησης: καθυστερημένη και ανεπίκαιρη. Δύο χρόνια μετά την τραγωδία, η κοινωνία δεν ζητά απλά υποσχέσεις αλλά συγκεκριμένες δράσεις και αποτελέσματα. Ωστόσο, η κυβέρνηση εξακολουθεί να επενδύει σε επικοινωνιακού τύπου εξαγγελίες, οι οποίες παρουσιάζουν μια εικόνα προόδου χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο. Οι πολίτες, όμως, αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού, που στόχο έχει να αποσπάσει την προσοχή από την πραγματική ευθύνη και την αδυναμία διακυβέρνησης.
Η αλαζονική διαχείριση και η κατάχρηση δημοσίου χρήματος
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει επανειλημμένα κατηγορηθεί για την κατάχρηση δημόσιου χρήματος προκειμένου να ενισχύσει την εικόνα της. Με τη συστηματική χρήση πληρωμένης επικοινωνίας με κρατικά κονδύλια και τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας μέσω της «ομάδας αλήθειας», επιχειρεί να παρουσιάσει ένα «χρυσοσκονισμένο» αφήγημα αποσύνδεσης από τα πραγματικά προβλήματα. Η πολιτική αυτή, όμως, δεν είναι απλά αλαζονική, αλλά και επικίνδυνη, καθώς υπονομεύει τη δημοκρατική λειτουργία και κακοποιεί την εμπιστοσύνη της κοινωνίας.
Η προσωπική πολιτική εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται να αντιμετωπίζει την πρωθυπουργία του περισσότερο ως προσωπικό έργο αυτοπροβολής, παρά ως ευκαιρία για ουσιαστική ηγεσία. Στον «πολυτελή μικρόκοσμο» της εικόνας του, ο Πρωθυπουργός επιμένει να προβάλλει έναν ρόλο «ειδώλου», αποσυνδεδεμένο από τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών. Τα επιδόματα-ψίχουλα που προσφέρονται ως «λύσεις» στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα και η απουσία στρατηγικού σχεδίου, αποδεικνύουν την αδυναμία του να ηγηθεί αποτελεσματικά. Παράλληλα, η διακυβέρνησή του στιγματίζεται από σκάνδαλα, υποκλοπές, ψεύδη και πολιτική αδράνεια.
Η ανάγκη για αλλαγή
Η ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να παραμένει εγκλωβισμένη σε ένα τέλμα σκανδάλων, διαφθοράς και πολιτικής στασιμότητας. Είναι προφανές πως η χώρα χρειάζεται έναν νέο ηγετικό οραματισμό, με ηγέτες που θα προτάσσουν τη δημιουργικότητα και τη διαφάνεια. Δυστυχώς, η αντιπολίτευση παραμένει ανίκανη να προσφέρει μια πειστική εναλλακτική λύση, αφήνοντας τους πολίτες να αντιμετωπίζουν μόνοι τους τα βάρη μιας πολιτικής παρακμής.
Η καταδίκη της πολιτικής παρακμής και της εικονικής πραγματικότητας
Η πολιτική της κυβέρνησης βασίζεται στη δημιουργία μιας εικονικής πραγματικότητας που αποσκοπεί στην απόσπαση της προσοχής των πολιτών. Με τη βοήθεια υπερπληροφόρησης και θεμάτων που δεν έχουν ουσιαστική σημασία, επιχειρείται η απόκρυψη της αδυναμίας επίλυσης των μεγάλων προβλημάτων της χώρας. Η σκηνοθεσία της δημόσιας ζωής, οι προσυμφωνημένες διαφωνίες και οι «ελεγχόμενες» καταγγελίες αποτελούν εργαλεία μιας πολιτικής που χαρακτηρίζεται από δειλία και απουσία στρατηγικής. Η τακτική αυτή, όμως, πρέπει να σταματήσει.
Η κοινωνία αξίζει καλύτερα
Η Ελλάδα δεν μπορεί να παραμένει όμηρος μιας πολιτικής προπαγάνδας και μίζερων επικοινωνιακών τεχνασμάτων. Η κοινωνία έχει την υποχρέωση να αναζητήσει και να βρει τους ηγέτες που της αξίζουν. Η ανάγκη για αλλαγή είναι επιτακτική, όχι μόνο για να σταματήσει το «όργιο» της τοξικής εικονικής πραγματικότητας, αλλά και για να προχωρήσει η χώρα μπροστά με ταχύτητα, διαφάνεια και δημιουργικότητα. Οι πολίτες δεν έχουν την πολυτέλεια να παραμένουν παθητικοί θεατές. Η ώρα της αλλαγής είναι τώρα.
mywaypress.gr
