Η ψευδαίσθηση της μαγικής εικόνας

Το να αποσπάσεις  την προσοχή  μιας κοινωνίας που αγωνιά, επί επτά χρόνια κρίσης, απαιτεί ταχυδακτυλουργίες. Απλές στην σύλληψη και με αρκετή εξάσκηση απλές και στην εφαρμογή. Μια από αυτές, η ψευδαίσθηση της μαγικής εικόνας στην οικονομία-δοκιμασμένο κόλπο από επαγγελματίες μάγους της πολιτικής εξαπάτησης.

 
Το να δεις μια απλή εικόνα είναι εύκολο. Το να καταλάβεις μια σύνθετη εικόνα είναι θέμα προσπάθειας. Το να καταλάβεις μια αφηρημένη εικόνα, που την απαρτίζουν ένα συνονθύλευμα  από σκιές και πασαλείμματα, ψέματα και κορώνες, πομφόλυγες και ιδεοληψίες,δεν απαιτεί προσπάθεια αλλά  απλή παρατηρητικότητα-και κοινός  νους.

Μια ερασιτεχνική αντίληψη και μια  ανέμελη  νοοτροπία ενός πολιτικάντη μάγου, που θέλει να επενδύσει  σε μια δήθεν μεγάλη εικόνα,  περιέχει αφηρημένη πολιτική τέχνη-ως ψευδαίσθηση πολιτικού σχεδίου, τον αναγκαίο πατριωτισμό-ως ντεκόρ, πολύ συναίσθημα –ως άλλοθι, και πολλές ώρες εσωστρέφειας -να πλαισιώνει σαν κορνίζα, φτηνή.

Αν ξύσει κάποιος ελάχιστα την εικόνα, θα δει ότι και ο καμβάς είναι σάπιος και τα χρώματα έχουν ημερομηνία λήξης…

Μεγάλη εικόνα νεκρής φύσης, με μικρές πινελιές ενός άκαμπτου μυαλού, είναι οπτασία. Η θέαση της ικανοποιεί  αποκλειστικά τον αυτοϊκανοποιούμενο πολιτικό μάγο-ζωγράφο της κακιάς ώρας. Και αυτός αυτοθαυμάζεται-δεν θα πεινάσει. Αυτό ξέρει-αυτό κάνει. Καριερίστας.Γι’ αυτό πουλάει αέρα κοπανιστό. Μέχρι χθες.

Π.Τσακιρίδης