“Ο Πολιτισμός μας, δεν εξαρτάται από κανέναν ιδιαίτερο τομέα της γνώσης, αλλά από την προδιάθεσή μας για γνώση”
Του κ. Αντώνη Γκορτζή, Προέδρου του Ευρωπαϊκού δικτύου Επιχειρηματικής Ηθικής και του Ελληνικού Ινστιτούτου Επιχειρηματικής Ηθικής
Επιχειρηματικότητα-Εργασία-Γνώση-Στελέχη
«Ξεφύλλιζα πριν από λίγες μέρες τις σημειώσεις μου και στάθηκα σε δύο αποφθέγματα, ενός Καναδού φιλοσόφου, θεωρητικού των ΜΜΕ και ενός Άγγλου συγγραφέα.
Λέει ο Μάρσαλ Μακλούαν: «Δεν υπάρχουν επιβάτες στο διαστημόπλοιο γη, όλοι είμαστε πλήρωμα».
Λέει ο Όσκαρ Γουάιλντ: «Η σκληρή δουλειά είναι καταφύγιο όσων δεν έχουν τίποτε να κάνουν».
Τελικά που βρίσκεται η αλήθεια για την εργασία;
Τι σημαίνει εργάζομαι, παράγω, αποδίδω, δημιουργώ σε εποχές όπου η ανεργία με βάση στατιστικές του ΟΑΕΔ μάλλον πρέπει να έχει ξεπεράσει το 25%.
Όταν «η εργασία» είναι πιο παραγωγική και το κόστος της πιο ελκυστικό και ανταγωνιστικό, η ζήτηση για εργαζομένους και στελέχη θα είναι συγκριτικά πολύ μεγαλύτερη.
Αντίθετα, όσο πιο πολύ επιβαρύνεται η εργασία με περίπλοκους κανονισμούς, εμπόδια στην ευελιξία και την προσαρμοστικότητα της κ.λπ., τόσο λιγότερο ενθαρρύνονται οι προσλήψεις.
Έπειτα μην ξεχνάμε ότι υπάρχει ζήτηση για εργασία, επειδή, όπως υποστηρίζει και ο Αριστοτέλης, («Πολιτικά» Β7, 1267b 4) («εις απείρων δουν εκείνης της επιθυμίας ούσης, και των ποιητικών απείρων επιθυμούσαν» και «αεί δέονται του πλείονος, έως εις άπειρον έλθωσιν, ‘άπειρος γάρ η της επιθυμίας φύσις, ης προς την αναπλήρωσιν οι πολλοί ζώσιν»), «η επιθυμία των ανθρώπων για ζωή δεν έχει όριο» και «είναι ατελείωτες οι επιθυμίες των ανθρώπων για αγαθά».
Για να ικανοποιηθούν αυτές οι ανάγκες, χρειάζεται εργασία, χρειάζονται εργατικά χέρια και χρειάζονται στελέχη.
Επομένως, πάντα θα υπάρχει ζήτηση για ανθρώπους.
Στην περίπτωση της νεολαίας σύμφωνα πάλι με στατιστικές, η ανεργία και η επαγγελματική αποκατάσταση σε ποσοστό 55% είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα.
Ένα μεγάλο ποσοστό των νέων σπουδάζει με γνώμονα όχι την απόκτηση μόρφωσης αλλά την εξασφάλιση ενός προσοδοφόρου επαγγέλματος.
Επίσης πιστεύει, ότι η ανεπάρκεια του εκπαιδευτικού συστήματος εστιάζεται στην ελάχιστη σύνδεσή του με την αγορά εργασίας.
Μέσα σε όλο αυτό το οικονομικοκοινωνικό πλαίσιο αναρωτιέται κάνεις τι πρέπει να γίνει ιδιαίτερα στο χώρο της εκπαίδευσης.
Οι σχολές διοίκησης επιχειρήσεων πρέπει να κατανοήσουν τις αλλαγές που έχουν συντελεστή στις αγορές και να υιοθετήσουν μια νέα στάση ως φορείς ακαδημαϊκών υπηρεσιών, που θα εξυπηρετούν τις ανάγκες συγκεκριμένων κλάδων επιχειρήσεων, ενώ παράλληλα θα αναβαθμίζουν την ποιότητα των δικών τους ερευνών όπως επίσης και ανάπτυξη νέων προγραμμάτων, όπως πχ. το μάθημα της επιχειρηματικής ηθικής.
Το κέρδος είναι μια επιχειρηματική έννοια, όχι φυσική.
Αν καλλιεργήσετε φέτος το χωράφι σας, του παίρνετε ως καρπό αυτό που έχει ήδη μέσα του και αύριο θα χρειασθεί να του ξαναδώσετε λίπασμα.
Η μόνη προσθήκη που είναι ανεξάντλητη είναι ο άνθρωπος.
Οι πολιτικοί είναι εκείνοι που πολλές φορές αγνοούν τι σημαίνει διοίκηση, επίτευξη αποτελέσματος με το μικρότερο κόστος, κράτος χρήσιμο και όχι παρασιτικό, κράτος που έχει γνώση και όχι άγνοια.
Έχοντας στο μυαλό μας όλο το φάσμα της εργασίας και των συμπαρομαρτούντων της με όραμα την καλλιέργεια ενός νέου τρόπου διοίκησης, ιδρύσαμε το Ελληνικό Ινστιτούτο Επιχειρηματικής Ηθικής με στόχο την προώθηση των αρχών της Επιχειρηματικής Ηθικής, της Εταιρικής Κοινωνικής Υπευθυνότητας και της Εταιρικής Διακυβέρνησης στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, στην ακαδημαϊκή κοινότητα και σε εθελοντικούς οργανισμούς.
Η μαθησιακή διδασκαλία να εξασφαλίζει στους συμμετέχοντες τη δυνατότητα να ανακαλύπτουν μόνοι τους την γνώση μέσα από διαδικασίες δημιουργικής ανασύνθεσης, υποστήριξης και αλληλεπίδρασης, και κυρίως, ενεργητικής συμμετοχής.
Τα υποψήφια στελέχη λοιπόν, πρέπει να έχουν ξεκάθαρους στόχους ως άτομα, δηλαδή να ξέρουν τι θέλουν να κάνουν.
Πρέπει να τα διακρίνει δημιουργικότητα και αντικειμενικότητα.
Το τελευταίο σημαίνει ότι πρέπει να μάθουνε ότι κάποιος αποδέχεται και τη γνώμη των άλλων ή ακόμη ότι σφάλλει.
Πρέπει επίσης να έχουνε αναλυτική σκέψη (ικανότητα ανάλυσης ενός προβήματος).
Προσωπική εντιμότητα, διερευνητικότητα, αυτοπεποίθηση, διαισθητικότητα και ηγετική ικανότητα με έμφαση στο να μπορεί κάποιος να βοηθήσει μια ομάδα ατόμων.
Ομαδική εργασία και διαπραγματευτική ικανότητα και διπλωματία.
Βέβαια το κυριότερο χαρακτηριστικό είναι η επικοινωνία. Βασικό χαρακτηριστικό που πρέπει να καλλιεργείται συνέχεια.
Η επιχειρηματικότητα πλέον δεν πηγάζει μόνο από τον επιχειρηματία, αλλά δημιουργείται από όλους μαζί τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως ιεραρχικής θέσης και δίνει έμφαση στον άνθρωπο.
Το στέλεχος του σήμερα χρειάζεται να έχει λόγο και να συνεισφέρει την άποψη του σε όλα τα θέματα που απασχολούν την επιχείρηση.
Άρα σημαίνει, συνεχή μελέτη και ενημέρωση σε όλο το φάσμα της οικονομικής επιστήμης.
Η ταχεία συσσώρευση γνώσεων, οι εξελίξεις της τεχνολογίας και οι συντελούμενες κοινωνικοοικονομικές μεταβολές καθιστούν τη διά βίου μάθηση έναν σημαντικό συντελεστή ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού από εδώ και πέρα.
Είναι γεγονός ότι οι δομικές αλλαγές στην αγορά εργασίας σε συνδυασμό με την προσπάθεια για μείωση της ανεργίας και την απαίτηση για ποιοτική αναβάθμιση του ανθρωπίνου δυναμικού απαιτούν μια δυναμική συνεχούς ανανέωσης γνώσεων και δεξιοτήτων.
Η συνεχής εκπαίδευση αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την ανάπτυξη στη σύγχρονη κοινωνία.
Ο Πολιτισμός μας, δεν εξαρτάται από κανέναν ιδιαίτερο τομέα της γνώσης, αλλά από την προδιάθεσή μας για γνώση.»
www.mywaypress.gr
