«Ακολούθα με να βγούμε από την ομίχλη»

Ακολούθα το όνειρό σου… για να βγεις από αυτή τουλάχιστον την άλλη ομίχλη

 
Μπορεί τα τελευταία λόγια του σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου να έχουν εφαρμογή στην κατάσταση της χώρας; Μπορούν.

Ακολουθώντας την ορμή, το πείσμα και το πάθος ενός σχεδίου, οι ηγέτες της δημιουργίας, οι πολεμιστές της ζωής, οι ταγμένοι αγωνιστές, μπορούν.

Ακολουθώντας άφοβα την αποστολή που είσαι ταγμένος. Με ψυχραιμία. Με ταπεινοφροσύνη. Με τα μάτια στον ουρανό.

Στις προκλήσεις που μπορεί να φέρει ο άνεμος, ακλόνητος.

Να προχωράς μπροστά χωρίς να λιγοψυχήσεις στα κύματα της δειλίας.

Στην άβυσσο, ποιο δυνατός.

Να διακινδυνεύεις τα πάντα γιατί έτσι γεννήθηκες- από ατσάλι και αίμα, από φωτιά και ορμή.

Αν λιγοψυχήσεις, πεθαίνεις. Αν αποδράσεις, πεθαίνεις. Κάθε μέρα. Χωρίς ανάσα.
Να πιστεύεις στο δικό σου δρόμο, στην κληρονομιά της δημιουργίας από το μηδέν. Να πιστεύεις, γιατί δεν έχεις τίποτα άλλο να κρατηθείς. Τίποτε, παρά μόνο τα όσα έμαθες με τον ποιο σκληρό τρόπο- με ιδρώτα, με πείσμα, με τα χέρια και το μυαλό σου. Γιατί έμαθες -δεν έχεις άλλη επιλογή, παρά να αγωνίζεσαι. Μόνος. Και να πετάς με όριο των φιλοδοξιών σου τον ουρανό.

Μόνος. Και να πετάς ένα σώμα, μια ψυχή, υπερήφανος, σταθερός, απερίσπαστος, αδάμαστος, ακατάβλητος, εργάτης και επιχειρηματίας την ίδια στιγμή, στρατηγός και στρατιώτης την ίδια στιγμή, είλωτας και ηγέτης την ίδια στιγμή, θνητός και αθάνατος την ίδια στιγμή, σώμα και αίμα και την ίδια στιγμή, ατσάλι και φλόγα. Ακολούθα το όνειρό σου… για να βγεις από αυτή τουλάχιστον την άλλη ομίχλη.

Υγ- Και ναι, η πτήση, δεν είναι απόδειξη μαγκιάς, ούτε περιμένεις από κάποιο κίβδηλο tweet ενός επικίνδυνου υπουργού άμυνας, καμία επικύρωση φρονήματος ή αναγνώριση της αθανασίας σου από τους πολιτικούς τυμβωρύχους. Μείνε εκεί ψηλά Σμηναγέ.

Π. Τσακιρίδης