Σενάριo για προληπτική πιστωτική γραμμή και παράταση του μνημονίου

Η διαδικασία αλλαγής στάσης της Χριστιανικής Ένωσης στο θέμα της Ελλάδας αναφορικά με την συμμετοχή του ΔΝΤ και οι φόβοι της Ελλάδας για τις επιπτώσεις της ιταλικής κρίσης στο επίκεντρο των σχολίων.

 
H Süddeutsche Zeitung κάνει λόγο για μια αλλαγή στάσης που βρίσκεται σε εξέλιξη στους κόλπους της κοινοβουλευτικής ομάδας της Χριστιανικής Ένωσης απέναντι στην Ελλάδα σύμφωνα με την οποία δεν θα θεωρείται πλέον απαραίτητη προϋπόθεση η οικονομική συμμετοχή του ΔΝΤ ώστε να εγκρίνει πιστώσεις προς την Αθήνα. Για την γερμανική εφημερίδα δυο είναι οι λόγοι αυτής της αλλαγής: «Αναμφίβολα μετά την αποχώρηση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε υπάρχει μια πιο ελεύθερη σκέψη. Ο τόνος του θηριοδαμαστή έχει εξαφανιστεί. Κανείς δεν υπαγορεύει πλέον λεπτομερώς μέτρα λιτότητας, κανείς δεν απειλεί με εκφράσεις τύπου ‘το παιχνίδι τελείωσε’. Αντ‘ αυτού και οι δυο πλευρές αναζητούν ρεαλιστικούς συμβιβασμούς. Κι ένας τέτοιος συμβιβασμός είναι να μην απαιτείς πλέον από το ΔΝΤ να πληρώσει. Υπάρχουν αρκετοί πόροι, αρκούν και χωρίς το ΔΝΤ».

Ακόμη, η εφημερίδα επισημαίνει πως τα κίνητρα της Χριστιανικής Ένωσης έχουν να κάνουν με την εξυπηρέτηση των δικών της κομματικών συμφερόντων. «Η Χριστιανική Ένωση βρίσκεται σε μια παγίδα, την οποία η ίδια κατασκεύασε. Εάν η Χριστιανική Ένωση παρέμενε στο δόγμα Μέρκελ – Σόιμπλε ότι το ΔΝΤ θα πρέπει να συνεισφέρει οπωσδήποτε για την Αθήνα, θα έπρεπε να στηρίξει αυτή τη συνεισφορά και να είναι έτοιμη στη βουλή να προχωρήσει σε ελάφρυνση του χρέους που θα έφθανε σε διψήφια ποσά δισεκατομμυρίων. Το τίμημα για αυτό θα ήταν πολύ υψηλό. Οι πολιτικοί αντίπαλοι θα θριαμβολογούσαν για αποτυχία στο θέμα της Ελλάδας και οι ψηφοφόροι θα απομακρύνονταν. Είναι κατανοητό ότι οι βουλευτές προτιμούν να χειραφετηθούν από την πολιτική Μέρκελ, Σόιμπλε και ΔΝΤ παρά να διακινδυνεύσουν ψήφους διαγράφοντας χρέη στο Νότο. Και κυρίως στη Βαυαρία όπου το φθινόπωρο έχουν εκλογές».

 
Οι φόβοι για την μετάδοση της ιταλικής κρίσης στην Ελλάδα

«Ανησυχούμε» είναι ο τίτλος που επιγράφει το ρεπορτάζ της η Frankfurter Allgemeine Zeitung αναφερόμενη στη συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά με τον Γερμανό ομόλογό του Χάικο Μάας στο Βερολίνο. Το δημοσίευμα αναφέρεται στους ελληνικούς φόβους μετάδοσης της ιταλικής κρίσης. Η εφημερίδα γράφει: «Την Ιταλία και την Ελλάδα τις συνδέει μια ιστορία άνω των 2.000 χρόνων. Και οι δυο χώρες έχουν πολλά κοινά, ανέφερε ο κ. Κοτζιάς λέγοντας μάλιστα ‘una faccia, una razza‘ . Σήμερα, όπως είπε, τις δυο χώρες συνδέει η υπερχρέωση, κάτι για το οποίο δεν μπορεί κανείς να είναι υπερήφανος».

Η FAZ συνεχίζει αναφέροντας πως ο Γερμανός ομόλογός του από την πλευρά του «επαίνεσε το πρόγραμμα εξυγίανσης της Αθήνας και υπογράμμισε πως το ιταλικό χρέος είναι πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με το ελληνικό». Και η εφημερίδα καταλήγει : «Ο Χάικο Μαας δήλωσε πως η Γερμανία θέλει πρώτα να περιμένει τον σχηματισμό κυβέρνησης στην Ιταλία. Μέχρι τότε μπορεί κανείς να εκτιμήσει ελάχιστα τις επιπτώσεις στις διμερείς σχέσεις Γερμανίας – Ιταλίας αλλά και ΕΕ. Ακόμη επαίνεσε το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για τη διαχείριση της κρίσης και δήλωσε ότι χαίρεται για την βελτίωση της δημοσιονομικής κατάστασης».

Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και το ρεπορτάζ της Handelsblatt, η οποία αναφέρει: «Το γεγονός ότι τα ελληνικά ομόλογα αυτή την εβδομάδα βρίσκονται υπό αυξημένη πίεση όσον αφορά την πώλησή τους οφείλεται κυρίως στην ανησυχία που υπάρχει για τις εξελίξεις στην Ιταλία. Εάν ξεσπούσε εκεί και πάλι η ευρωκρίση, θα συνέπαιρνε και την Ελλάδα ως την χώρα με την χαμηλότερη πιστοληπτική ικανότητα στην ευρωζώνη. Η Ιταλία είναι μαζί με την Γερμανία μια σημαντική αγορά για τις ελληνικές εξαγωγές. Στην κρίση στην Ιταλία έρχονται να προστεθούν και εσωτερικά προβλήματα. Η κυβέρνηση στην Αθήνα βρίσκεται τρεις μήνες πριν από την ολοκλήρωση του προγράμματος με ανοιχτά ακόμα πολλά θέματα όπως την διοικητική μεταρρύθμιση». Πηγή:  Deutsche Welle

 
Σενάριo για προληπτική πιστωτική γραμμή και παράταση του μνημονίου

Το protothema.gr σε δημοσίευμά του αναφέρεται στα νέα δεδομένα που  «φαίνεται ότι δημιουργεί η κρίση στην Ιταλία (και η εκτίναξη του επιτοκίου του 10ετούς ομολόγου κοντά το 5%) αναφορικά με το πλαίσιο μετά την ολοκλήρωση του τρίτου μνημονίου της Ελλάδας στις 20 Αυγούστου. Ήδη από εχθές θεσμικοί κύκλοι εντός και εκτός της χώρας επαναφέρουν τo σενάριo της προληπτικής πιστωτικής γραμμής (ECCL) όσο και αυτό της παράτασης του μνημονίου ως το τέλος του 2018.

Το ενδεχόμενο δε η Ιταλία να παραμείνει σε πλήρη αναταραχή την περίοδο Αυγούστου – Οκτωβρίου εκτιμάται ότι μπορεί να αποσταθεροποιήσει ακόμη περισσότερο το κυβερνητικό αφήγημα της καθαρής εξόδου και να φέρει πιο κοντά την προληπτική γραμμή η οποία όμως έχει χαρακτηριστεί από την κυβέρνηση «συγκεκαλυμμένο μνημόνιο» και προβλέπει και τη συμμετοχή του ΔΝΤ σε ρόλο ελεγκτή – τεχνικού συμβούλου.»

Η ίδια εφημερίδα αναφέρεται στην παροχολογία και σημειώνει: «Με κάθε εκπρόσωπο των θεσμών (συμπεριλαμβανομένου του Επιτρόπου Μοσκοβισί) να κλείνει κάθε πιθανότητα αναβολής της περικοπής των συντάξεων και του αφορολόγητου η κυβερνητική «βαβέλ» που αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα και κλείνει το μάτι για παροχές όπως η 13η σύνταξη (χωρίς να εξηγεί τι σημαίνει), απειλεί να ρίξει λάδι στη φωτιά με δεδομένη την αναταραχή στις παγκόσμιες αγορές.

«Μετά από κάθε ολοκλήρωση αξιολόγησης συντάσσεται ένα κείμενο που oνομάζεται συμπληρωματικό μνημόνιο προκειμένου να λήξει και τυπικά η αξιολόγηση» σημείωσε ο κ. Δραγασάκης υποβαθμίζοντας σε τυπικό χαρτί το κείμενο συμφωνίας Τσακαλώτου – τρόικας στο Hliton πριν από λίγες ημέρες, όπου υπάρχει ρητή δέσμευση για εφαρμογή των μέτρων μείωσης του αφορολόγητου και των συντάξεων όπως έχουν ψηφιστεί από τη Βουλή.

Η έμφαση ήταν ωστόσο στο ενδεχόμενο να δοθεί ως κοινωνικό μέρισμα η λεγόμενη 13η σύνταξη, μια διατύπωση που μπερδεύει τους συνταξιούχους καθώς ακόμη κι αν δοθεί στο τέλος του έτους θα είναι εφάπαξ, μόνο για ένα μήνα ως διανομή του υπερ-πλεονάσματος.

Είχαν προηγηθεί πληροφορίες για τη νομοθέτηση του επιδόματος μετά τον Αύγουστο. «Πρόκειται για χρήματα που αφενός θα καλύψουν τις απώλειες και αφετέρου με το που θα δοθούν, θα πέσουν αμέσως στην αγορά και παράλληλα θα τονωθεί η κατανάλωση» ανέφερε στα ΝΕΑ στέλεχος της κυβέρνησης. Αυτό όμως που δεν διευκρινίζεται από τα ίδια στελέχη είναι πως οι σωρευτικές απώλειες από τη ψηφισμένη μείωση των συντάξεων (2019) και του αφορολόγητου (2020) ισοδυναμούν με δύο ως τρεις συντάξεις ετησίως.»