Η δημιουργία νέου πλούτου από τις δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς όρος εθνικής επιβίωσης
Η ανθεκτικότητα του ιδιωτικού τομέα και η προκύπτουσα υπεραξία του θα έχει πολλαπλασιαστική ευεργετική επίδραση σε όλη την κοινωνία. Με την ύφεση και την ανεργία να χτυπούν αλύπητα την πόρτα της χώρας, η ενεργοποίηση των δυνάμεων της αγοράς οφείλει να είναι άμεση: να απελευθερωθούν από περιττούς περιορισμούς, να αφεθούν ελεύθερες να δημιουργήσουν νέο πλούτο, να αποκατασταθεί άμεσα η ροή δανείων, ενισχύσεων και ρευστότητας.
Η ισορροπία δύναμης πρέπει να έχει ως κέντρο βάρους τον ιδιωτικό τομέα και τια απαράμιλλες δυνατότητες του-Η μεγάλη εικόνα, οι λεπτομέρειες και η πραγματικότητα
Εν μέσω της μεγαλύτερης μεταπολεμικής αβεβαιότητας, ο ΟΟΣΑ προέβλεψε σήμερα οτι «η ανάκαμψη θα είναι αργή και η κρίση θα έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις».
Ειδικά για την χώρα μας, προβλέπει ύφεση από 8% έως 9,8% και βραδύτερη ανάκαμψη το 2021 με τα σενάρια ενός δευτέρου κύματος πανδημίας να αυξομειώνουν τα ποσοτικά στοιχεία.
Οι ασθενείς συνθήκες επιφανειακής ανάκαμψης πριν την πανδημία, τα χρόνια ανεπίλυτα προβλήματα που την συνοδεύουν και η βραδύτητα ανακλαστικών της οικονομικής πολιτικής των υπευθύνων χάραξης πολιτικής, προδιέγραφαν το πλαίσιο παθητικής πολιτικής και υπέσκαπταν τις βάσεις για μια βιώσιμη αναπτυξιακή πορεία.
Τι δεδομένα περιλαμβάνει -και δημιουργεί – αυτή η πραγματικότητα;
Οι ηγέτες σε όλα τα επίπεδα – κυρίως στον ιδιωτικό τομέα και την κοινωνία των πολιτών και λιγότερο στην κυβέρνηση και τον δημόσιο τομέα, αξιολογούν την πραγματικότητα βάση της καθημερινής εμπλοκής τους με την βάση της πραγματικής οικονομίας και των αναγκών της κοινωνίας και καταθέτουν δημιουργικές και πρακτικές προτάσεις μη κομματικές, βασισμένες σε δεδομένα. Επιδιώκουν στρατηγικές λύσεις αγνοώντας ευλόγως το πολιτικό κόστος. Η αρένα των πολιτικών προκλήσεων συνήθως έχει ημερομηνία λήξεως, δεν συγκινεί και δεν συμβαδίζει με τις προτεραιότητες της.
Το να κάνεις διαπιστώσεις δεν είναι πλέον επιλογή που επιλύει προβλήματα αλλά υποκατάστατο ανάγκης και συγκάλυψης της αδυναμίας λύσεων.
Η εξισορρόπηση αλήθειας-λύσεων-δηλώσεων- διαπιστώσεων- ανεπαρκών σχεδίων και ρεαλιστικών προτάσεων είναι προβληματική, διότι δεν παράγει αποτελέσματα. Η κορυφή ατενίζει την μεγάλη εικόνα αλλά η βάση των δημιουργών εφευρίσκει λύσεις, επιβάλλει αλλαγές.
Κάθε ημέρα χωρίς ένα βήμα προόδου μπροστά και δημιουργία νέου πλούτου μεταφράζεται σε 10 χρόνια οπισθοδρόμησης.
Η ισορροπία δύναμης πρέπει να έχει ως κέντρο βάρους τον ιδιωτικό τομέα και τις απαράμιλλες δυνατότητες ενεργοποίησης του δυναμικού επέκτασης του, προς όφελος της κοινωνίας.
Τώρα που είναι στο κέντρο της περιδίνησης μιας πρωτοφανούς μεταπολεμικής κρίσης λόγω της πανδημίας, οφείλει να διασφαλίσει, να διαφυλάξει και να αναδείξει τον πρωτεύοντα ρόλο του, που και δικαιωματικά κατέχει σε όλες τις εξελίξεις.
Οι ηγέτες σε όλα τα επίπεδα – στον ιδιωτικό τομέα, την κοινωνία των πολιτών και την κυβέρνηση – πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η ύφεση και η πολλαπλή αβεβαιότητα σε όλα τα πεδία απειλεί το μέλλον όλων των εμπλεκομένων.
Η βραδύτερη ανάκαμψη το 2021, θα αποκαλύψει περαιτέρω την γύμνια του οικονομικού σχεδιασμού χωρίς ένα στέρεο εθνικό σχέδιο ανάκαμψης.
Η βραδύτερη ανάκαμψη το 2021 θα συναντήσει τα χρόνια υποκείμενα νοσήματα της οικονομίας και θα απειλήσει την κοινωνική συνοχή και την βιωσιμότητα της επιχειρούμενης ανάταξης.
Οι ελεύθερες αγορές διαχρονικά οδηγούν την ευημερία μας και απελευθερώνουν το δυναμικό του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας. Οι ηγέτες σε όλους τους τομείς έχουν αντιληφθεί την ανάγκη ταχείας αντίδρασης στην αβεβαιότητα, πριν μονιμοποιηθεί ως νοοτροπία ματαίωσης και παραίτησης, πριν καταστεί το αρνητικό αφήγημα μιας νέας εθνικής αναπηρίας και πριν γίνει το αγαπημένο ανάγνωσμα μιας κομματικής ευκολίας αδράνειας και νέων δικαιολογιών.
Ο ιδιωτικός τομέας καλείται για ακόμη μια φορά να διασφαλίσει ευκαιρίες για όλους, να επιδείξει αυστηρά κριτήρια ελέγχου των πόρων, να αναζητήσει νέες πηγές πλούτου για όλους, να συμβαδίσει με την βάση της κοινωνίας, να πρωτοστατήσει σε μια βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς, με κοινωνική αλληλεγγύη, υγιείς εργασιακές σχέσεις, περιβαλλοντική πρόνοια και εταιρική ευθύνη σε συνεχή δράση.
Π. Τσακιρίδης
my way press.gr
