ALERT-Νέα, σφοδρή επίθεση Trump κατά ΕΕ- Νέα κύματα αβεβαιότητας στις διεθνείς σχέσεις
Trump: Η ΕΕ είναι «πιο άσχημη από την Κίνα»– Μια στροφή που διχάζει και αναστατώνει
Ο εμπρηστικός λόγος του Trump κατά της ΕΕ φαίνεται να αποσκοπεί σε πολλαπλά επίπεδα
Λίγες μόλις ώρες αφότου η Ουάσιγκτον και το Πεκίνο συμφώνησαν σε μια προσωρινή ύφεση του σκληρού εμπορικού τους πολέμου, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, εξαπέλυσε μια νέα, σφοδρή επίθεση, αυτή τη φορά κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με δηλώσεις που προκάλεσαν αίσθηση, ο Τραμπ χαρακτήρισε την ΕΕ «πολλές φορές πιο άσχημη» και από την Κίνα, σηματοδοτώντας μια εντυπωσιακή αλλαγή στο μέτωπο της εμπορικής του αντιπαράθεσης και δημιουργώντας νέα κύματα αβεβαιότητας στις διεθνείς σχέσεις.
Η αιφνιδιαστική επίθεση και ο διχασμός
Ο χαρακτηρισμός της ΕΕ ως «πιο άσχημης» από την Κίνα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις πρόσφατες, πιο θερμές δηλώσεις του Τραμπ για την Πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, την οποία είχε αποκαλέσει «φανταστική». Αυτή η αντιφατικότητα υπογραμμίζει την απρόβλεπτη φύση της διπλωματίας του Τραμπ, ο οποίος δεν διστάζει να αλλάζει τόνο και στόχους με ταχύτητα.
Ουσιαστικά, ο Τραμπ επισημαίνει ότι η ΕΕ αντιμετωπίζει τις ΗΠΑ «πολύ άδικα» και εκτιμά ότι η Ουάσιγκτον «έχει όλα τα χαρτιά» για να επιβάλει τους όρους της. Η δήλωση έγινε στο πλαίσιο της ανακοίνωσης ενός νέου σχεδίου για τις τιμές των φαρμάκων στις ΗΠΑ, το οποίο επιδιώκει να αναγκάσει τις εταιρείες να πωλούν φάρμακα στις ΗΠΑ στην χαμηλότερη τιμή που τα προσφέρουν σε άλλες χώρες – μια έμμεση αναφορά στις χαμηλότερες τιμές σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες λόγω κρατικών διαπραγματεύσεων.
Η στάση της ΕΕ και οι διεθνείς αναστατώσεις
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται εδώ και καιρό στο στόχαστρο των δασμών του Τραμπ, με επιβολή 10% σε γενικές εισαγωγές και 25% σε αυτοκίνητα και μέταλλα, στο πλαίσιο της προσπάθειας του Αμερικανού Προέδρου να επαναπατρίσει θέσεις εργασίας που χάθηκαν λόγω της παγκοσμιοποίησης. Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες διαπραγμάτευσης, δεν έχει επιτευχθεί κάποια ουσιαστική πρόοδος στην άρση αυτών των δασμών.
Η απάντηση της ΕΕ δεν είναι παθητική. Ενώ προσέφερε πιθανές παραχωρήσεις, όπως χαλάρωση ρυθμίσεων και κοινές προσπάθειες για τον περιορισμό της κινεζικής υπερπαραγωγής, ταυτόχρονα απείλησε με την επιβολή δασμών ύψους 95 δισεκατομμυρίων ευρώ σε αμερικανικά προϊόντα, αν οι συνομιλίες ναυαγήσουν. Αυτή η απειλή χαρακτηρίστηκε άμεσα ως «προκλητική» από τον Πίτερ Ναβάρο, τον «γεράκι» του Τραμπ σε θέματα εμπορίου.
Η διεθνής αναστάτωση λόγω των δασμών του Τραμπ, που ξεκίνησαν με τους λεγόμενους δασμούς της «Ημέρας Απελευθέρωσης» και προκάλεσαν κύματα σοκ στις χρηματοπιστωτικές αγορές, εντείνεται με την νέα κλιμάκωση κατά της ΕΕ, απειλώντας να ανατρέψει πλήρως το παγκόσμιο εμπόριο.
Η αλλαγή στάσης έναντι της Κίνας: Ποιος ωφελείται;
Το πιο αξιοσημείωτο σημείο αυτής της εξέλιξης είναι η χρονική συγκυρία: η επίθεση κατά της ΕΕ έρχεται αμέσως μετά τη συμφωνία Ουάσιγκτον και Πεκίνου για αμοιβαία μείωση δασμών για ένα προσωρινό διάστημα 90 ημερών. Συγκεκριμένα, οι ΗΠΑ θα μειώσουν κάποιους δασμούς από 145% σε 30% και η Κίνα από 125% σε 10%. Αν και προσωρινή, αυτή η κίνηση σηματοδοτεί μια ύφεση στην αντιπαράθεση με την Κίνα, σε πλήρη αντίθεση με την κλιμάκωση κατά της ΕΕ.
Ο εμπρηστικός λόγος του Τραμπ κατά της ΕΕ, σε αυτό το πλαίσιο, φαίνεται να αποσκοπεί σε πολλαπλά επίπεδα:
Άσκηση πίεσης: Να αναγκάσει την ΕΕ να προσφέρει περισσότερες παραχωρήσεις στις εμπορικές διαπραγματεύσεις.
Εκτροπή προσοχής: Πιθανόν να αποσπάσει την προσοχή από τη συμφωνία με την Κίνα, την οποία κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν ως υποχώρηση.
Ενίσχυση της εικόνας στο εσωτερικό: Να παρουσιαστεί στους υποστηρικτές του ως ένας ηγέτης που μάχεται σκληρά για τα αμερικανικά συμφέροντα, αντιμετωπίζοντας εχθρούς (νέους ή παλιούς) που “εκμεταλλεύονται” τις ΗΠΑ.
Το ερώτημα «ποιος εν τέλει ωφελείται από τις συνεχείς επιθέσεις» είναι σύνθετο. Ο Τραμπ ισχυρίζεται ότι ωφελούν την αμερικανική βιομηχανία και τους εργαζομένους μέσω του επαναπατρισμού θέσεων εργασίας. Ωστόσο, η αβεβαιότητα που δημιουργούν οι συνεχείς απειλές και αλλαγές πολιτικής πλήττει τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού και τις επενδύσεις, κάτι που μπορεί να μην ωφελεί κανέναν μακροπρόθεσμα. Πολιτικά, οι επιθέσεις αυτές ενισχύουν την εικόνα του Τραμπ ως «αντισυμβατικού» ηγέτη που αψηφά το κατεστημένο και μάχεται για τη βάση του.
Η αλλαγή στάσης έναντι της Κίνας, από τον κύριο “εχθρό” σε έναν εταίρο για προσωρινή ύφεση, εν αντιθέσει με την νέα εστίαση στην ΕΕ, αποτελεί την πιο σημαντική στρατηγική μετατόπιση που αναδεικνύεται από την παρούσα εξέλιξη. Αντί να αντιμετωπίζει ταυτόχρονα δύο μεγάλα εμπορικά μέτωπα, ο Τραμπ φαίνεται να επιλέγει να διαπραγματευτεί με τον έναν, ενώ κλιμακώνει την πίεση στον άλλο.
Συνοψίζοντας, η νέα επίθεση του Τραμπ κατά της ΕΕ, σε συνδυασμό με την προσωρινή ύφεση με την Κίνα, όχι μόνο διχάζει τους παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ αλλά υπογραμμίζει και την ρευστότητα του παγκόσμιου εμπορικού τοπίου υπό την διακυβέρνησή του. Οι επιπτώσεις αυτής της στρατηγικής, τόσο στις διεθνείς σχέσεις όσο και στην παγκόσμια οικονομία, παραμένουν αντικείμενο ανάλυσης και ανησυχίας.
Με πληροφορίες από politico.eu
mywaypress.gr
