Wall Street Journal: «Σκεπτόμενοι το αδιανόητο: την εγκατάλειψη του νομίσματος»
«Η ανεργία στην Ισπανία είναι στο 27%. Οι νέοι εγκαταλείπουν την Πορτογαλία και και την Ιρλανδία. Ένας στους τέσσερις Έλληνες αναφέρουν ότι έχουν δυσκολία να πληρώνουν για τα τρόφιμα. Παρά τη μεγάλη οικονομική ύφεση η Ευρώπη δεν διαθέτει πλάνο για να βρει ο κόσμος εργασία. Όλος αυτός ο πόνος οδηγεί σε ένα ερώτημα: Φτάνει η στιγμή που οι Ευρωπαίοι θα πουν “φτάνει”;».
Αυτές είναι οι εισαγωγικές διαπιστώσεις, σε άρθρο τους στην Wall Street Journal, των κ.κ. Thomas Catan και Marcus Walker , υπό τον τίτλο «Σκεπτόμενοι το αδιανόητο: την εγκατάλειψη του νομίσματος».
Στο άρθρο τους επισημαίνουν την «κατάθλιψη της Ευρώπης του Νότου, τις αγωνιώδεις προσπάθειες των λαών της Ευρώπης του Νότου να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες, τις συνεχείς μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, κατάσταση που προβλέπουν ότι ενδέχεται να διαρκέσει περισσότερο από μια δεκαετία».
Για όσους είχαν προβλέψει ότι η Ελλάδα θα έβγαινε από το ευρώ πέρυσι, είχαν υποτιμήσει τη θέληση των Ευρωπαίων να ανεχθούν χρόνια κακουχιών παρά να ρισκάρουν μια έξοδο από το ευρώ.
Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που ποντάρουν στη σταθερότητα του αισθήματος υπέρ του ευρώ, ίσως κάνουν το αντίθετο λάθος.
Τα αποθέματα υπομονής των Ευρωπαίων είναι βαθιά, αλλά όχι απεριόριστα».
Στο άρθρο υπάρχει και δήλωση του επικεφαλής οικονομολόγου του think tank, CER, με έδρα στο Λονδίνο ο οποίος αναφέρει ότι: «Ακόμα και μόνο το τεράστιο μέγεθος της εγκατάλειψης του ευρώ έχει αποτρέψει όσους υποστήριζαν την έξοδο.
Μόλις ο κόσμος θα νιώσει ότι δεν υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ, είναι πιθανό να αρχίσει να βλέπει πιο ανοιχτά μια συζήτηση σχετικά με τα οφέλη και τα κόστη του να παραμείνει στο ενιαίο νόμισμα».
Και όπως τονίζει: «Μόλις ξεκινήσει αυτή η κουβέντα, τότε τα πράγματα, μπορεί να πάνε πολύ γρήγορα».
Κατόπιν το άρθρο συγκρίνει την οικονομία της Αργεντινής, η οποία «έγινε λιγότερο ανταγωνιστική και το νόμισμα της χώρας δεν μπορούσε να υποτιμηθεί για να καταστήσει τα αγαθά της ελκυστικά στο εξωτερικό.
Ωστόσο, όπως τα μέλη της ευρωζώνης, έπρεπε να χαμογελά και να το ανέχεται μέχρι που οι μισθοί να πέσουν αρκετά χαμηλά ώστε η χώρα να γίνει ανταγωνιστική ξανά».
Πόσο παρόμοια, όμως, είναι η κατάσταση στη Νότια Ευρώπη σήμερα, αναρωτιούνται οι δημοσιογράφοι της Wall Street Journal.
Αναφέροντας πως η οικονομία της Αργεντινής έχει συρρικνωθεί κατά 8%, προβλέπουν πως μέχρι το τέλος του έτους η οικονομία της Πορτογαλίας και της Ιταλίας θα έχει συρρικνωθεί 8%, της Ισπανίας κατά περίπου 6% και της Ελλάδας περισσότερο από 23%.
«Η Αργεντινή, με τα σκαμπανεβάσματά της μετά από την υποτίμηση, δεν αποτελεί μοντέλο για την Ευρώπη.
Πιο πολύ μπορεί να παρουσιαστεί ως μια προειδοποιητική ιστορία», υπογραμμίζει το δημοσίευμα.
Αναφέρει δε, ότι ο υπουργός Οικονομικών της χώρας το 2001 υποστήριζε ότι η σύνδεση της χώρας με το δολάριο αποτελεί «μόνιμο θεσμό, ο οποίος είναι αδιανόητο να καταρρεύσει καθώς αυτό θα προκαλούσε τη διάλυση των βασικών θεσμών της οικονομίας και της κοινωνίας.
Ένα μήνα αργότερα, ωστόσο, είχε φύγει από την εξουσία.
Μια γαλήνια νύχτα τον Δεκέμβριο του 2001, η μεσαία τάξη βγήκε στους δρόμους του Μπουένος Άιρες σε μια έκρηξη οργής.
Οι ταραχές σε ολόκληρη τη χώρα σάρωσαν την κυβέρνηση από την εξουσία.»
Το άρθρο κλείνει αναφέροντας ότι: «Όποιος ισχυρίζεται ότι ο κίνδυνος εξόδου από το ευρώ δεν υφίσταται πια, θα έπρεπε να σκεφτούν τις στιγμές που ο κόσμος έβλεπε το νομισματικό καθεστώς ως κάτι το ιερό, μέχρι που έφτασε η στιγμή να το εγκαταλείψει».
www.mywaypress.gr
