Υπάρχει συνένοχος στο έγκλημα της ΔΕΗ;

Η αποκαλυπτική ανοικτή επιστολή της Ένωσης Βιομηχανικών Καταναλωτών Ρεύματος (ΕΒΙΚΕΝ) προς  το Ελληνικό Δημόσιο, ως βασικό μέτοχο της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού, εάν απεδείκνυε απλώς την εικόνα της πλήρους αναποτελεσματικότητας θα ήταν μία  συνήθης κριτική –εκ του αποτελέσματος  επιλογών και βαρύτατου καταγεγραμμένου ιστορικού της.

Η επιστολή όμως περιέχει και αδιάσειστα δεδομένα και  για την  στάση της ΔΕΗ  η οποία εγείρει ερωτήματα για τη χρηστή διαχείριση των διοικήσεων της επιχείρησης αλλά και για σειρά άλλων επιλογών management που δημιουργούν πελώρια ερωτηματικά, και τα οποία ουδείς σώφρων μπορεί να αγνοήσει, όπως:

1.Την δημιουργία τετελεσμένων για όλους τους βιομηχανικούς πελάτες

2.Την παράθεση αμφισβητούμενων στοιχείων κόστους  που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τα όσα ισχύουν διεθνώς

3.Την μη αποτελεσματική αξιοποίηση του λιγνίτη ως εθνικό καύσιμο

4.Τους τακτικισμούς που επιχειρούν να φέρουν προ τετελεσμένου την Πολιτεία, εκμαιεύοντας την επικύρωση των επιλογών της ΔΕΗ για την καταστροφική τιμολόγηση των βιομηχανικών επιχειρήσεων

5.Η επιλογή της ΔΕΗ και ο προσανατολισμός της –βάση μελέτης…- στα οφέλη από το κλείσιμο όλης της μεγάλης βιομηχανίας της χώρας, επιβεβαιώθηκε από την συστηματική κωλυσιέργιά της στο εθνικό  ζήτημα του υψηλού κόστους ενέργειας για τη βιομηχανία στη χώρα μας.

Η πολιτική της ΔΕΗ αφανίζει την ελληνική βιομηχανία. «Οδηγεί εκ των πραγμάτων σε οριστικό αφανισμό τον παραγωγικό ιστό της χώρας» αναφέρει η δραματική επιστολή της ΕΒΙΚΕΝ. Ποιος μπορεί να το επιτρέψει; Ποιος μπορεί να γίνει συνένοχος σε αυτό το εθνικό έγκλημα;

Ζητείται ευθύνη, όραμα και πράξεις. Ουδείς δικαιούται να παίζει άλλο καθυστερήσεις σε ένα τέτοιο παιχνίδι, εθνικής προοπτικής και στρατηγικής σημασίας.

Η ελληνική βιομηχανία έχει ανάγκη, σήμερα, τώρα, από μια ελληνική,αξιοπρεπή,  ισότιμη, αναζωογονητική,επεκτατική,στρατηγική, εθνική βοήθεια.

Παναγιώτης Τσακιρίδης