Ένας ανεξάντλητος πόρος, ένα ακριβό νόμισμα και μια αποστολή
Οι πολίτες αυτής της χώρας μέτρησαν τις αντοχές τους στα δέκα χρόνια της κρίσης.
Άνδρες και γυναίκες έχουν γράψει ο καθένας την δική τους ιστορία επιβίωσης και αντοχής. Τόλμησαν -και την σκληρή αυτοκριτική και την αλληλεγγύη και την αναζήτηση νέων ευκαιριών. Οι αλήθειες τους, αλήθειες κοινές για όλους.
Βίωσαν τα πάντα σε όλη την κλίμακα της ζωής τους, άγγιξαν αυτοί πρώτοι το χάος και δεν φοβήθηκαν, είδαν το τέρας και δεν τρόμαξαν. Είπαν θα το παλέψω. Δεν υπέκυψαν στην ευκολία, την προχειρότητα, την παρόρμηση της τυφλής ρήξης.
Με την πάροδο του χρόνου απαξίωσαν την πολιτική-είδαν ότι η πολιτική δεν ήταν μέρος της λύσης αλλά μέρος και δημιουργός των προβλημάτων. Κακοποιήθηκαν πολιτικά και οικονομικά, με μισόλογα, διαπιστώσεις και σωρεία λαθών. Οι πολίτες κατέθεσαν την αλήθεια τους, επέλεξαν την σοφία της υπομονής, την ικανότητα της προσαρμογής, ανέστησαν μέσα τους την ελπίδα, προσπάθησαν να είναι στο παιχνίδι της διεκδίκησης, αναζήτησαν και δημιούργησαν ευκαιρίες, ανέπτυξαν δεξιότητες, έκαναν εκπτώσεις μέχρι εκεί που ο καθένας τοποθετεί το προσωπικό όριο της αξιοπρέπειάς του.
Τα πρώτα δύσκολα της αρχής, πίστευαν ότι θα είναι μόνον αυτά. Ακολούθησαν και άλλα. Πολλά. Αδιαφανή. Περιπετειώδη.
Η σκληρή εποχή της οικονομικής κρίσης δεν τελείωσε ποτέ. Συνεχίσθηκε με ωραιοποιήσεις και υποκατάστατα. Και μετά ήρθε η υγειονομική κρίση της πανδημίας, που μετεβλήθη σε κρίση δημόσιας υγείας και αυτή με την σειρά της μετεβλήθη σε οικονομική κρίση. Κρίση στην κρίση, κρίση που γεννάει μια άλλη κρίση, κρίση χωρίς απάντηση, κρίση που αποκαλύπτει στο φώς της ημέρας τα απόνερα της απραξίας και της κοροϊδίας, κρίσεις με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης.
Αυτό που έμεινε (όπως – όπως) όρθιο, μετεβλήθη σε πόνο και αδιέξοδο.
Ευρύτατα πεδία οικονομίας και κοινωνίας, μετασχηματίσθηκαν σε άμορφη μάζα προβλημάτων. Αποσπασματικά ημίμετρα όπως το μερικό lockdown χωρίς μαζικά tests αποδεικνύονται ατελέσφορα, αποδεκατίζουν την οικονομία, επιδεινώνουν την ψυχολογία των πολιτών και η κυβέρνηση περιφέρει τον κυκεώνα των ημίμετρων της περιχαρής στον μικρόκοσμο της, πασπαλισμένη με συναίσθημα και ελαφρότητα, αυτοϊκανοποιούμενη με τίτλους επικοινωνίας.
Οι πολίτες άντεξαν και το απέδειξαν. Πληρώνοντας βαρύτατο κόστος. Οι μόνοι που δεν έχουν αλλάξει είναι οι πολιτικοί διαχειριστές. Περιχαρακωμένοι σε τίτλους των 10 δευτερολέπτων, εγκλωβισμένοι στην αδράνεια και οχυρωμένοι σε ασφαλή σχόλια πολυτελείας, δεν έχουν την δύναμη πειθούς, την επιδραστική βαρύτητα του συνεκτικού λόγου, την αδυναμία κοινωνικής παρέμβασης. Παραμένουν ημιθανείς σε συμφωνίες δήθεν αλήθειας όταν πρωτεύει μια συμφωνία λύσεων. Για να υπάρχει συμφωνία λύσεων πρέπει να υπάρχει εθνικό σχέδιο. Δεν υπήρξε επι δέκα χρόνια από ιδιοτελή άποψη-δεν υπάρχει και τώρα από ανικανότητα.
Οι πολίτες άντεξαν και το απέδειξαν. Πληρώνοντας βαρύτατο κόστος.
Οι πολίτες, οικονομία και κοινωνία, μπορούν να προσβλέπουν σε ένα μοναδικό πόρο και ένα ακριβό νόμισμα.
Η ανθεκτικότητα είναι ένας ανεξάντλητος πόρος.
Η αναζήτηση προόδου, ατομικής και συλλογικής, είναι το απόλυτο νόμισμα που δεν μπορεί να υποτιμηθεί.
Η αποστολή των πολιτών είναι να βοηθήσουν τον εαυτό τους αλλά και τους αδύναμους συμπολίτες τους. Να σταθούν στους σημαντικούς ξεχασμένους πολίτες.
Σημαντικούς γιατί όλοι έχουν την αξία τους και οι πλέον άτυχοι παραμένουν άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Ξεχασμένοι γιατί δεν διαθέτουν φωνή μόνοι τους –αλλά γίνεται δυνατή και ορατή όταν την ενδυναμώνει η παρουσία των πολλών.
Η ικανότητα προσαρμογής, χωρίς παραίτηση από φιλοδοξίες και χωρίς εκπτώσεις στην αξιοπρέπεια, είναι το ακριβό νόμισμα.
Αυτά τα πολύτιμα υλικά θα οδηγήσουν σε θετικό αφήγημα αντοχής στην επιβίωση και θα ενισχύσουν την υπομονή όλων. Θα μετασχηματίσουν την καθημερινή αγωνία σε αγώνα δημιουργίας και θα παράσχουν ένα πλαίσιο για ένα αισιόδοξο και ρεαλιστικό όραμα.
Η παραίτηση δεν (μπορεί να) είναι επιλογή ζωής.
Η ανθεκτικότητα, ένα κλειδί για να κινούμαστε.
Η πίστη στην πρόοδο είναι καθημερινός αγώνας που απαιτεί την καλλιέργεια της ικανότητας με το όνομα υπομονή. Αυτά είναι τα μοναδικά ίσως εφόδια να επιβιώσουν και να επιζήσουν οι πολίτες.
Μαζί με το αναγκαίο αφήγημα ανάταξης που θα μπορέσει να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει το σύνολο οικονομίας και κοινωνίας, για να περάσει από την οικονομική απελπισία στην ελπίδα της προόδου.
Σε αναζήτηση της σοφίας
Ανάλυση οικονομολόγων του ΔΝΤ υπό τον τίτλο Η κρίση δεν έχει τελειώσει, συνεχίστε να ξοδεύετε (σοφά) σημειώνει ότι «καθώς αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε σταδιακά τι υπάρχει στον κόσμο μετά την πανδημία, οι πολιτικές (δημοσιονομικής στήριξης) θα πρέπει να προσανατολιστούν στη νέα πραγματικότητα και να δημιουργήσουν ανθεκτικότητα. Η οικονομική κρίση που προκαλείται από πανδημία αναμένεται να αφήσει βαθιά σημάδια. Η διάβρωση του ανθρώπινου κεφαλαίου από την παρατεταμένη υψηλή ανεργία και το κλείσιμο σχολείων, η καταστροφή της αξίας από τις πτωχεύσεις και οι περιορισμοί στη μελλοντική δημοσιονομική πολιτική από το αυξημένο δημόσιο χρέος βρίσκονται στην κορυφή της λίστας.»
Το αυξημένο χρέος, η συνεχιζόμενη ύφεση και οι φόροι που συντόμως θα επανέλθουν σε μια εξαντλημένη οικονομία, είναι και τα μεγαλύτερα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει η χώρα σύντομα -χωρίς και πάλι να έχει τις λύσεις, πέραν μιας συμβατικής προσέγγισης που θα οδηγήσει σε αδιέξοδα.
Σημειώσεις έμπνευσης
-Ανθεκτικότητα είναι η ικανότητά μας να συνεχίσουμε να κινούμαστε, παρ’ όλες τις αντιξοότητες που μπορεί να φέρει η ζωή στο δρόμο μας, γράφει ο Marcus Buckingham, New York Times bestselling author, global researcher, and head of ADP Research Institute — People + Performance, in “The Sources of Resilience”
-«Περισσότερο από ποτέ, η εμπειρία φαίνεται να έχει γίνει μια υπόθεση DIY, η στρατηγική και αποφασιστική εμμονή μπορεί να αντικαταστήσει συγκεκριμένα διαπιστευτήρια ή ένα απτό ιστορικό ” διαπιστώνει ο Rob Walker (rwalker.medium.com) όπως σημειώνει σε ανάρτηση του ο Austin Kleon (austinkleon.com)
– Οι πολίτες όμως ανέμεναν να προσέλθει στον αγώνα κοινωνικής αλληλεγγύης και η φοβική, οκνηρή ελίτ επωνύμων όπως π.χ. αθλητές και τραγουδιστές. Θα μπορούσαν να έχουν μια διακριτή και ουσιαστική παρέμβαση σε κοινωνικά ζητήματα.
Το παράδειγμα του Marcus Rashford, ως στάση ζωής και θετικής παρέμβασης όπως σχολιάζει το theconversation.com είναι ότι «η κοινωνική αξία ενός ανθρώπου ξεπερνά κατά πολύ την αθλητική ικανότητα και έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει μια σημαντική κληρονομιά που θα υπάρχει εκτός του πλαισίου του αθλητισμού.»
-“It is the same thing to attach your boat to a weak anchor and your hopes to foolish judgment.”
Ταὐτὸν ἐξ ἀσθενοῦς ἀγκυρίου σκάφος ὁρμίζειν καὶ ἐκ φαύλης γνώμης ἐλπίδα. (Socrates, Stobaeus 2.45.3)
«Είναι το ίδιο πράγμα να αγκυροβολείς το σκάφος σου χρησιμοποιώντας μια αδύναμη άγκυρα και να εναποθέτεις τις ελπίδες σου σε μια ανόητη άποψη».
Π. Τσακιρίδης
my way press.gr
