Ανθρωποκεντρικές δημοκρατίες και ηγέτες της δημιουργίας

Κοινωνίες σε σύγχυση, πολίτες σε αναβρασμό, ένας κόσμος με κύριο χαρακτηριστικό τον θυμό που τιμωρεί για αντίδραση και πολιτικοί  χωρίς καθαρό προσανατολισμό. Ποιος μπορεί να ενεργήσει σε ένα περιβάλλον γενικευμένης απαξίωσης; Οι νέοι ηγέτες της δημιουργίας.

 
Η δημιουργία δεν είναι τάση, έχει δοκιμασθεί και έχει αποδείξει την χρησιμότητα της, δεν είναι μόδα, γιατί την αποβάλλει σαν ξένο σώμα η ίδια η ζωή, δεν αντέχει σε ωραιοποίηση, γιατί είναι μετρήσιμη με διανοητική αξιολόγηση βάθους.

Οι νέοι ηγέτες της δημιουργίας. Ηγέτες που διαθέτουν ένα πρόσωπο χωρίς μακιγιάζ-η απάντηση ίσως στην παγκοσμιοποίηση με ευθύνη στον άνθρωπο δημιουργό, τις κοινωνίες με όραμα, με πειθαρχία στην εκτέλεση των αυτονόητων, με διαρκή τεχνοκρατική ευθύνη στην διαχείριση. Και απουσία συναισθηματικής ατζέντας για κομματικό όφελος.

Οι νέοι ηγέτες της δημιουργίας. Από την κορυφή των επιχειρήσεων μέχρι την βάση της εταιρικής ιεραρχίας η ευθύνη της δημιουργικής στάσης είναι το νέο ριζικό στοιχείο που προσθέτει αξία.

Οι νέοι ηγέτες της δημιουργίας. Η νέα εποχή των καθαρών τεχνοκρατικών απαντήσεων θα αναδείξει ηγέτες δημιουργούς παντού-στην πολιτική, στα media, στις επιχειρήσεις, στον αθλητισμό, στην θρησκεία, στην εκπαίδευση.

Η επιστροφή της έμπνευσης θα συνεγείρει, το προσωπικό παράδειγμα θα καθοδηγεί, η στάση ζωής θα είναι παράδειγμα προς μίμηση, η μετρήσιμη αποτελεσματικότητα όλων θα είναι βασικό ζητούμενο άμεσα διαθέσιμο- ίσως με καθημερινά δελτία ειδήσεων απολογισμού.

Σκέψου παγκόσμια – δράσε τοπικά, σκέψου δημιουργικά- δράσε υπεύθυνα.

Ηγέτες της αληθινής ζωής, με ενσυναίσθηση, σε μια διαρκή αλληλεπίδραση ρόλων  και κοινού αφηγήματος, εργαζόμενοι και στελέχη, διευθύνοντες και ανθρώπινο δυναμικό.

Πολίτες και πολιτικοί σε μια διαρκή σχέση ελέγχου, με σαφήνεια λόγων και άμεσης δράσης.

Ηγέτες δημιουργούς παντού, για ανθρωποκεντρικές δημοκρατίες  και επιχειρήσεις σε ένα συνδεδεμένο κόσμο, με σεβασμό στην διαφορετικότητα και κοινούς σκοπούς και στόχους.

Ανθρωποκεντρικές ή απρόσωπες δημοκρατίες;

Π. Τσακιρίδης