ΑΠΘ-Επίτιμη Διδάκτορας του Τμήματος Θεολογίας η Κική Δημουλά
Σε Επίτιμη Διδάκτορα του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ θα αναγορευτεί η διακεκριμένη ποιήτρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της ποίησης, Κική Δημουλά.
Η Τελετή Αναγόρευσης θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 20 Μαΐου 2015 και ώρα 19:00, στην Αίθουσα Τελετών της παλαιάς Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ.
Το πρόγραμμα της τελετής είναι το εξής:
Προσφώνηση από τον Πρόεδρο του Τμήματος Θεολογίας, Kαθηγητή Χρυσόστομο Σταμούλη
Χαιρετισμός από τον Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, Καθηγητή Μιλτιάδη Κωνσταντίνου
Χαιρετισμός από τον Πρύτανη του ΑΠΘ, Καθηγητή Περικλή Μήτκα
Έπαινος της τιμώμενης από την Kαθηγήτρια του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ, Άννα Κόλτσιου-Νικήτα
Τελετή Αναγόρευσης
Ανάγνωση και επίδοση του ψηφίσματος από τον Πρόεδρο του Τμήματος Θεολογίας, Kαθηγητή Χρυσόστομο Σταμούλη και του τίτλου από τον Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής, Καθηγητή Μιλτιάδη Κωνσταντίνου
Επίδοση αναμνηστικής πλακέτας από τον Πρύτανη του ΑΠΘ, Καθηγητή Περικλή Μήτκα
Αντιφώνηση και ομιλία από την τιμώμενη, με θέμα: «Η πλάνη»
Η Κική Δημουλά διαβάζει, ο Γιώργος Καζαντζής συνθέτει «Η μικρή σουίτα»
Λήξη Τελετής
Σύντομο Βιογραφικό τιμώμενης
Η Κική Δημουλά (Αθήνα, 6 Ιουνίου 1931) είναι Ελληνίδα ποιήτρια και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της ποίησης. Είναι πρόεδρος του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη.
Το πατρικό της όνομα είναι Βασιλική Ράδου και κατοικεί στην Αθήνα. Το 1952 παντρεύτηκε τον ποιητή και πολιτικό μηχανικό Άθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, το Δημήτρη (1956) και την Έλση (1957). Εργάστηκε ως υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος από το 1949 έως και το 1973.
Θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Χαρακτηριστικά της ποίησής της είναι η προσωποποίηση αφηρημένων εννοιών, η ασυνήθιστη χρήση κοινών λέξεων και η πικρή φιλοπαίγμων διάθεση. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά, τα ιταλικά, τα πολωνικά, τα βουλγάρικα, τα γερμανικά και τα σουηδικά.
Διακρίσεις
2001, Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.
2002, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών-η τρίτη γυναίκα στην ιστορία της Ακαδημίας.
2014, Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας της απονέμει τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικος, ύψιστη πολιτειακή τιμή.
Βραβεία
1963, Εύφημη μνεία από την Ομάδα των Δώδεκα, για την ποιητική συλλογή Επί τα ίχνη.
1972, Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για την ποιητική συλλογή Το λίγο του κόσμου.
1989, Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για την ποιητική συλλογή Χαίρε ποτέ.
1997, Βραβείο Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, για την ποιητική συλλογή Η εφηβεία της λήθης.
2001, Αριστείο των Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου της.
2009, Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Europeén de Littérature) για το σύνολο του έργου της.
2010, Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, για το σύνολο του έργου της.
Εργογραφία
Ποιητικές συλλογές
Ποιήματα (1952), Έρεβος (1956), Ερήμην (1958), Επί τα ίχνη (1963), Το λίγο του κόσμου (1971), Το τελευταίο σώμα μου (1981), Χαίρε ποτέ (1988), Η εφηβεία της λήθης (1994), Ποιήματα (1998), Ενός λεπτού μαζί (1998), Ήχος απομακρύνσεων (2001), Χλόη θερμοκηπίου (2005), Συνάντηση, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Κική Δημουλά, (2007-Ανθολογία με εβδομήντα τρία ζωγραφικά έργα του Γιάννη Ψυχοπαίδη), Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως (2007), Τα εύρετρα (2010), Ανθολογία μεταφρασμένων ποιημάτων υπό τον τίτλο The Brazen Plagiarist (2012), Δημόσιος καιρός (2014), Ο φιλοπαίγμων μύθος (2004 – Η ομιλία που εκφώνησε η Κική Δημουλά στην Ακαδημία Αθηνών κατά την τελετή υποδοχής της), Εκτός σχεδίου (2005 – Επιλογή πεζών κειμένων), Έρανος σκέψεων (2009 – Η ομιλία της Κικής Δημουλά στην Αρχαιολογική Εταιρεία στις 26 Ιανουαρίου 2009).
DVD: Συναντήσεις με την Κική Δημουλά, (2010)
