Από την εγκαρτέρηση στην αποσύνθεση
Από την στασιμότητα στην ακατέργαστη διαχείριση.
Από την επανεκκίνηση στην επικοινωνία της τρομοκράτησης.
Από το σχέδιο στην καρικατούρα του θεάτρου σκιών.
Από τις διαπιστώσεις των πολιτικών τύπου Μπαρόζο στην αλαλία της προεδρίας των ευχών.
Δεξιά τα μονόχνοτα απολιθώματα, αριστερά τα συμπονετικά νεφελώματα.
Η φούσκα της περιοριστικής πολιτικής που εφαρμόζει πιστά η κυβέρνηση έχει σκάσει και οδηγεί έναν ολόκληρο λαό σε απόγνωση.
Η αγορά χρόνου, ο οποίος θα μας χάριζε υποτίθεται ορατά αποτελέσματα, έχει κοστίσει την εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, την πλήρη αχρήστευση υγιών επιχειρήσεων, την μετανάστευση εξαίρετων νέων επιστημόνων, και έχει αφήσει βαρύτατο αποτύπωμα σε σειρά κοινωνικών ομάδων και κλάδων ζωτικής σημασίας όπως η παιδεία, η υγεία, το περιβάλλον, οι ψυχικές ασθένειες, οι αυτοκτονίες.
Η ατζέντα συμφερόντων της χώρας απαιτείται να τεθεί από νέους ανθρώπους της δράσης και των μετρήσιμων αποτελεσμάτων. Να αποτυπωθεί σε ένα τολμηρό, εφαρμόσιμο, διαχρονικό, υγιές, εθνικό σχέδιο ανάπτυξης.
Με τόλμη.
Με πλήρη συναίσθηση ευθυνών.
Με πλάνο εξόδου, το οποίο θα επικοινωνηθεί στους πολίτες.
Με πλήρη καταγραφή των προκλήσεων και των ευκαιριών.
Με συστράτευση όλων των τάξεων.
Σχέδιο ικανό να εμπνεύσει την δημιουργική συμμετοχή και συνευθύνη.
Η Ελλάδα της Δημιουργίας οφείλει να διεκδικήσει. Εχθές όχι σήμερα. Εδώ και τώρα. Όχι αύριο. Όχι άλλος χαμένος χρόνος.
Σήμερα. Να πραγματοποιήσει την υπέρβαση των αυτοκτονικών διχαστικών πολιτικών.
Σήμερα. Να προσεγγίσει λύσεις πρακτικές, να παράσχει απαντήσεις εφαρμόσιμες, απέναντι στον αναχρονισμό της ανακύκλωσης των φθαρμένων αντιλήψεων, των επιδοτούμενων ανησυχιών και της κομματικής συνενοχής. (Και της αναμενόμενης διαφυγής από τα δύσκολα, δια των σεναρίων της πιο άθλιας μικροπολιτικής διαχείρισης στον πλέον αδυσώπητο οικονομικό πόλεμο.) Η τρομοκρατία της ανασφάλειας δεν ταιριάζει στον δαιμόνιο Έλληνα.
Παναγιώτης Τσακιρίδης
