Αυτόνομη οικονομία με εθνικό σχέδιο και θεσμικά αντίβαρα
Θετική αλλαγή, υπομονή και συμφωνία λύσεων
Την ώρα που η Ελλάδα αναμένεται να εκλέξει έναν συντηρητικό ηγέτη στις εκλογές του Ιουλίου και να γίνει έτσι η πρώτη χώρα της Ευρώπης που θα περάσει από τον λαϊκισμό στη μετριοπάθεια, όπως επισημαίνει η αμερικανική οικονομική εφημερίδα Wall Street Journal σε άρθρο της και η Citi διαβλέπει πιθανή συμφωνία για χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων μετά τη νίκη της ΝΔ, η ΔΕΔΔΗΕ αποκαλύπτει ότι περισσότερες από 500.000 εντολές διακοπής ρεύματος λόγω χρεών εκδόθηκαν το 2018 και άλλες περίπου 200.000 από τις αρχές του χρόνου μέχρι σήμερα.
Η σύνδεση των ειδήσεων και τα συμπεράσματα που προκύπτουν; Πρέπει να προκύψει μια θετική αλλαγή και όχι απλά μια ακόμη πολιτική αλλαγή σε μια σύνθετη πραγματικότητα που απαιτεί μαραθώνιο από όλους τους εμπλεκόμενους.
Η μετριοπάθεια είναι ωφέλιμη αξία και βοηθάει στην ανάταξη της οικονομίας αλλά οι πιεστικές ανάγκες των πολιτών δεν μπορούν να συμβαδίσουν με τα αναμενόμενα αποτελέσματα και να επωφεληθούν άμεσα. Η πίεση σε κάθε είδους επιβαρύνσεις, από την πληρωμή των λογαριασμών μέχρι τις οφειλές σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία θα παραμείνει η ίδια. Στο κενό που προκύπτει, από την εμφάνιση των αποτελεσμάτων μέχρι την διάχυση τους στο πορτοφόλι των πολιτών, η νέα κυβέρνηση οφείλει να διαθέτει αντανακλαστικά να μειώσει την πίεση, όσο περισσότερο είναι δυνατό. Είναι αναγκαίο η νέα κυβέρνηση να μην χαθεί στο εύκολο μονοπάτι συμβατικών πολιτικών. Να μην εξ-ακολουθήσει την πεπατημένη. Είναι πολλά τα μέτωπα. Μια συμφωνία λύσεων και όχι απλά αλήθειας θα ήταν απαραίτητη.
Χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων είναι επιβεβλημένη αλλά να μην ξεχνάμε και το κούρεμα του χρέους για το οποίο τόσες μάχες αληθινές και ψεύτικες έχουν δοθεί και τόσα λόγια τεκμηριωμένα και στημένα έχουν ειπωθεί. Η ελεύθερη αγορά μπορεί να απελευθερώσει την δυναμική που διαθέτει αποδεδειγμένα ο ιδιωτικός τομέας και είναι σκόπιμο να δοθεί προτεραιότητα. Παράλληλα όμως η φροντίδα για τους πολίτες που αδυνατούν να είναι συνεπείς θα πρέπει να είναι στοχευμένη και συνεχής.
Ο εντεινόμενος προβληματισμός για τους δημοσιονομικούς στόχους του 2019, τα κρυφά δημοσιονομικά κενά, οι προειδοποιητικές βολές για την πορεία των μακροοικονομικών προβλέψεων, η στενή εποπτεία της οικονομίας από την τρόικα, το υπέρογκο χρέος και η αποπληρωμή του, η μειούμενη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών, σε συνδυασμό με τις παροχές, είναι σταυρόλεξο σίγουρα δύσκολο που απαιτεί δυνατούς λύτες. Και οι απαντήσεις δεν είναι στις πίσω σελίδες, αλλά στο εθνικό σχέδιο ανάταξης.
Οι κανόνες της οικονομίας διαθέτουν ευελιξία και παραδείγματα αποτελεσμάτων. Σε μια χώρα με το χρέος σε αυτό το ύψος, οι κανόνες της οικονομίας θα πρέπει να υπηρετούν την επιτυχία ενός εθνικού σχεδίου ανάταξης.
Προϋπόθεση μιας αυτοδύναμης Ελλάδας είναι μια αυτόνομη οικονομία με εθνικό σχέδιο.
Και επίσης το σκηνικό που μπορεί να διαμορφωθεί μετά τις 8 Ιουλίου με την απουσία αξιόπιστης αντιπολίτευσης δημιουργεί την ανάγκη θεσμικών αντίβαρων στην κυβέρνηση με δημιουργικό έλεγχο και προτάσεις. Αυτόνομα θεσμικά αντίβαρα με τεκμηριωμένο λόγο και όχι στείρα καταγγελία.
Π. Τσακιρίδης
