Γιατί έχουμε τον ΟΗΕ, τέλος πάντων;

Θα μπορούσε ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς να είναι η χαριστική βολή για τα Ηνωμένα Έθνη; Για δεκαετίες, η σπατάλη, η απάτη και η κατάχρηση χαρακτηρίζουν τον οργανισμό. Τα προνόμια της πατρωνίας – ταξίδια πρώτης κατηγορίας, υψηλοί μισθοί, φανταχτεροί τίτλοι και αξιώσεις για απουσία πολιτικής δημοκρατικής λογοδοσίας – προσελκύουν ελίτ. Οι προοδευτικοί, οι ακαδημαϊκοί, οι ιδεαλιστές και όσοι επιδιώκουν να ελέγξουν την αμερικανική εξουσία μπλοκάρουν τη μεταρρύθμιση και σπάνια αναγνωρίζουν ότι ο ΟΗΕ δεν τηρεί τις ιδρυτικές του αρχές. Μικρές δημοσιονομικές περικοπές αντιστρέφονται και οι αξιωματούχοι των Ηνωμένων Εθνών προχωρούν σε μεταρρυθμίσεις μέχρι να ξεπεράσουν όποιον είναι στο Οβάλ Γραφείο.

Μια δεύτερη κυβέρνηση Τραμπ μπορεί να το αλλάξει αυτό. Ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ενδιαφέρεται ελάχιστα για την άποψη των ελίτ. Οι αλλαγές πολιτικής που κάποτε θεωρούνταν πέρα από τη σφαίρα του εφικτού θα μπορούσαν ξαφνικά να ανακάμψουν. Ο συντηρητισμός της John Birch Society δεν αποτέλεσε ποτέ την απειλή για την υποστήριξη των ΗΠΑ στον ΟΗΕ που θα μπορούσε να απειλήσει ο Τραμπ. Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, το “UNexit” είναι μια πιθανότητα.

Ο ΟΗΕ δεν κάνει χάρη στον εαυτό του. Η Κοινωνία των Εθνών δημιουργήθηκε μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά παραπαίει στον ειρηνισμό και την ανικανότητα της ηγεσίας της. Οι ηγέτες της υποστήριξαν τον αφοπλισμό στη Βρετανία και τη Γαλλία, ακόμη και όταν η Γερμανία ανέλαβε μια άνευ προηγουμένου στρατιωτική συσσώρευση. Οι ιδεαλιστές και οι διπλωμάτες που συμμετείχαν στην ΚτΕ καταδίκασαν κάθε βία ως αδικαιολόγητη και πίστευαν ότι θα μπορούσαν να ευχηθούν να φύγει ο πόλεμος. Έκαναν καταστροφικά λάθος και 75 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου εν μέρει ως αποτέλεσμα.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δεν είναι μελετητής της ιστορίας. Από την αρχή, ο πρώην γενικός γραμματέας του Πορτογαλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς συνόψισε κάθε καρικατούρα της αλαζονείας και της αποστασιοποίησης του ΟΗΕ.

Είναι λάθος να λέμε ότι αντλεί ηθική ισοδυναμία μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς επειδή φαίνεται να ευνοεί τη Χαμάς. Προήδρευσε ενός συστήματος που απέρριπτε τον βιασμό και τον ακρωτηριασμό των γυναικών από τη Χαμάς. Επανειλημμένα, ο Γκουτέρες έχει ζητήσει κατάπαυση του πυρός και το Ισραήλ να αποσυρθεί, αλλά απέτυχε να αντιμετωπίσει τον λόγο του πολέμου του Ισραήλ.

Η ηθική αντιστροφή έφτασε σε νέα ύψη όταν το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ πρότεινε ότι το Ισραήλ παραβίασε τους νόμους του πολέμου διασώζοντας τους πολίτες του. «Ο τρόπος με τον οποίο διεξήχθη η επιδρομή σε μια τόσο πυκνοκατοικημένη περιοχή θέτει σοβαρά υπό αμφισβήτηση το κατά πόσον οι αρχές της διάκρισης, της αναλογικότητας και της προφύλαξης – όπως ορίζονται από τους νόμους του πολέμου – έγιναν σεβαστές από τις ισραηλινές δυνάμεις», εξήγησε ο εκπρόσωπος του συμβουλίου, Τζέρεμι Λόρενς.

Ενώ ο Γκουτέρες απαιτεί κατάπαυση του πυρός, αγνοεί ότι η Χαμάς εισέβαλε στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια κατάπαυσης του πυρός και ότι η απελευθέρωση των ομήρων από τη Χαμάς θα τερματίσει αμέσως τον πόλεμο. Οι ανούσιες δηλώσεις του αρνούνται το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα και υπονομεύει επίσης την παλαιστινιακή αναζήτηση για κρατική υπόσταση, καθώς η Χαμάς αντιτίθεται στην κυβέρνηση του «κράτους της Παλαιστίνης» που αναγνωρίζει ο ΟΗΕ.

Η υποκρισία βλάπτει ολόκληρο τον οργανισμό. Ο Γκουτέρες μπορεί να μην είναι μόνο αντισημίτης αλλά και ρατσιστής. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η συνεχής καταδίκη του για το μοναδικό εβραϊκό κράτος στον κόσμο, ενώ μια σφαγή πολύ μεγαλύτερη συμβαίνει ταυτόχρονα στο Σουδάν και η Κίνα φυλακίζει σχεδόν 2 εκατομμύρια μουσουλμάνους Ουιγούρους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης;

Ο Γκουτέρες βλέπει τον εαυτό του ως τη συνείδηση ​​του κόσμου, αν και η ιστορία θα τον θυμάται ως σύμβολο ηθικής διαστροφής. Το πραγματικό πρόβλημα, όμως, είναι η άρνησή του να κάνει την πραγματική του δουλειά. Ο Γενικός Γραμματέας θα πρέπει να διοικεί τα Ηνωμένα Έθνη. Δεν πρέπει να έχει κανένα δικαίωμα ούτε φιλοδοξία να γνωμοδοτεί σχετικά με τη νομιμότητα ή να εκδίδει αποφάσεις. Το ίδιο ισχύει για γραφειοκράτες όπως ο Laurence, του οποίου το υπόβαθρο είναι στη δημοσιογραφία και όχι στη νομική.

Η αποτυχία αστυνόμευσης της οργάνωσης οδηγεί σε σχέδια διαφθοράς πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως το σκάνδαλο Oil-for-Food στο Ιράκ. Η κακοδιαχείριση του ΟΗΕ κοστίζει περισσότερες ζωές παιδιών από ό,τι ο αστικός πόλεμος του Ισραήλ. Η απόρριψη ακατέργαστων λυμάτων από τις ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ σε ποτάμι της Αϊτής προκάλεσε επιδημία χολέρας που έχει σκοτώσει περισσότερους από 10.000 Αϊτινούς. Εκτός του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος, λίγες υπηρεσίες του ΟΗΕ εκπληρώνουν την αποστολή τους με αποτελεσματικότητα και με τρόπο μικρότερο οι μη κυβερνητικές οργανώσεις δεν θα μπορούσαν.

Ο Γκουτέρες μπορεί να είναι πολύ τυφλός για να συνειδητοποιήσει ότι έχει οδηγήσει τον ΟΗΕ σε μια επικίνδυνη ζώνη. Οι ικεσίες για ειρήνη απέναντι στο κακό είναι ηθική διαστροφή, όχι επιτήδευση. Εάν οι μαζορέτες του ΟΗΕ θέλουν να επιβιώσει ο οργανισμός, μπορούν να στοιχηματίσουν σε μια δεύτερη θητεία Μπάιντεν, να πραγματοποιήσουν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις ή να συμβιβαστούν με την πραγματικότητα ότι θα μπορούσε να διαλυθεί όπως έκανε η Κοινωνία των Εθνών όταν οι ισχυρές χώρες την εγκατέλειψαν.

 
Πηγή:  aei.org

Σχετικά Άρθρα