
Γράμμα από την Αμερική: Μόρφωση και αρχοντιά
*του Πρύτανη, Καθηγητή Κωνσταντίνου Χριστοφίδη με την ευκαιρία της συμμετοχής του στο THE World Academic Summit
Το απόγευμα της 26ης Σεπτεμβρίου βρίσκομαι στην πανεπιστημιούπολη του περίφημου Πανεπιστημίου Μπέκλεϋ μαζί με άλλους 300 πρυτάνεις και προέδρους πανεπιστημίων απ’ όλο τον κόσμο. Μία τεταρτοετής φοιτήτρια βιολογίας μας ξεναγεί στο πανεπιστήμιο. Σημείο εκκίνησης της ξενάγησης ο χώρος του συνεδρίου. Μας έδειχνε και μας μιλούσε με ενθουσιασμό για την κάθε γωνιά, για το κάθε κτίριο. Στο βάθος η πανέμορφη πόλη του San Francisco. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση ο τρόπος που τα περιέγραφε, η περηφάνια για τη χώρα της αλλά και για το πανεπιστήμιό της.
Σταθήκαμε έξω από το κτήριο της Χημείας. Εδώ μας λέει, ανακαλύφθηκαν 14 στοιχεία (εάν θυμάμαι καλά) του περιοδικού πίνακα. Το καλιφόρνιο (Cf) μας λέει ανακαλύφθηκε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, σε αυτό το κτίριο, καθώς επίσης και το μπερκέλιο (Bk). Προσέξτε, μας είπε χαριτολογώντας, υπάρχει μπερκέλιο, όχι όμως «Σταντφόρμιο», θέλοντας προφανώς να σνομπάρει το ανταγωνιστικό (και γειτονικό) Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ!
Φτάσαμε στη Βιβλιοθήκη των επιστημών, ένα κτήριο κλασικού ρυθμού με τη θεά Αθηνά να δεσπόζει στην κύρια πόρτα. Εστίασε στο γιατί η Βιβλιοθήκη, σε μια πανεπιστημιούπολη, πρέπει να είναι το πιο εμβληματικό κτήριο, να δίνει την αίσθηση της αρχοντιάς και να είναι σημείο συνάντησης και χώρος που να εμπνέει τους φοιτητές.
Τότε θυμήθηκα τις μάχες που δώσαμε για να αρχίσουμε τη νέα Βιβλιοθήκη μας. Θυμήθηκα ορισμένους πολιτικούς που δεν τους άρεσαν τα σχέδια και έπρεπε με το ζόρι να μας σχεδιάσουν ένα κουτί, σαν αυτά με τα οποία γέμισαν την Κύπρο. Θυμήθηκα κάποιους φοιτητές που ήρθαν στο γραφείο μου και μου είπαν ότι προτιμούσαν να γίνει το παρκινγκ παρά η Βιβλιοθήκη, και αυτούς που μου είπαν ότι πρέπει να περιορίσουμε το μέγεθός της, να εξοικονομήσουμε χρήματα και να τα μοιράσουμε στους φοιτητές.
Ευτυχώς η μιζέρια δεν πέρασε. Παρά τις πιέσεις κτίζουμε τη μεγαλύτερη, την πιο επιβλητική και την πιο εμβληματική βιβλιοθήκη που κτίστηκε ποτέ στην πατρίδα μας. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι, σε λίγα χρόνια, μια φοιτήτρια του Πανεπιστημίου Κύπρου θα ξεναγεί κάποιους προσκεκλημένους στη Βιβλιοθήκη Κέντρο – Πληροφόρησης «Στέλιος Ιωάννου» και θα τους λέει με περηφάνια ότι εδώ οι φοιτητές ζουν τις πιο ωραίες στιγμής της φοιτητικής τους ζωής. Γιατί ακριβώς, κάποιοι άλλοι, πριν από χρόνια, είχαν καταλάβει ότι η μόρφωση θέλει “αρχοντιά”!